Για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα
 
Η σημερινή διθυραμβική παρουσίαση της κυβέρνησης για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, αποτελεί πρόκληση, ευθεία κοροϊδία στα μούτρα των εργαζόμενων και των ανέργων.
 
Αυτοί που έχουν τσακίσει συλλογικές συμβάσεις, που έχουν νομοθετήσει τους αθλίους μισθούς των 586 και 511 ευρώ μεικτά, που έχουν φέρει τα πάνω-κάτω στις εργασιακές σχέσεις κάνοντας την πλήρη και σταθερή εργασία εξαίρεση, που έχουν φέρει πληθώρα κακοπληρωμένων προγραμμάτων απασχόλησης και την ίδια στιγμή τσακίζουν επιδόματα και παροχές προστασίας της εργατικής λαϊκής οικογένειας, έχουν το θράσος να αποκαλούν τα ψίχουλα που δίνουν με ασφυχτικούς όρους και προϋποθέσεις, ως τη μεγαλύτερη κοινωνική μεταρρύθμιση.
 
Η μεγαλύτερη κοινωνική μεταρρύθμιση δεν είναι το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα αλλά όταν θα στείλουμε στην ανεργία όλους αυτούς που σήμερα μας ρημάζουν, μας θέλουν ζητιάνους στην ίδια μας τη ζωή. Το εκμεταλλευτικό σύστημα που από τη μια σπρώχνει την εργατική λαϊκή οικογένεια στη φτώχεια και στην εξαθλίωση και από την άλλη δήθεν κόπτεται για την αξιοπρέπεια της, πρέπει να γκρεμιστεί συθέμελα.
 
Κοροϊδεύουν χυδαία τους ανέργους και τους εργαζόμενους! Μειώνουν τα κονδύλια για την ανεργία, καταργούν ένας προς ένα μία σειρά επιδόματα που ενίσχυαν το ρημαγμένο λαϊκό εισόδημα, θερίζουν συνεχώς τις συντάξεις, το ΕΚΑΣ και την ιδία στιγμή αναφέρονται ως παρατηρητές και αφʼ υψηλού στα όρια επιβίωσης και αξιοπρέπειας.
 
Για την κυβέρνηση το όριο φτώχειας είναι τα 200 ευρώ το μήνα δηλαδή 6,5 ευρώ τη μέρα ώστε κάποιος να έχει τη δυνατότητα να φάει, να ζεσταθεί, να ντυθεί, να έχει ρεύμα και νερό, σπίτι για να μένει, παιδεία και υγεία.
 
Οι διαφορές στην εξαθλίωση της εργατικής τάξης είναι πλέον δυσδιάκριτες. Οριζόντιες μειώσεις στους μισθούς και δραματική συρρίκνωση του λαϊκού εισοδήματος. Ο βασικός μισθός για δουλειά part time που έχει επιβάλει νομοθετικά η κυβέρνηση φτάνει τα 215 ευρώ. 12μηνη τακτική επιδότηση ανεργίας έχει περίπου ο ένας στους δέκα ανέργους. Το επίδομα των μακροχρόνια ανέργων που παίρνει επίσης ένα μικρό τμήμα αυτών είναι 200 ευρώ, ενώ παράλληλα κυκλοφορούν δεκάδες προγράμματα απασχόλησης με μισθούς των 300 ευρώ.
 
Σε αυτές τις συνθήκες είναι ευδιάκριτο το πάτωμα που έχει ορίσει η κυβέρνηση. Επιδόματα, μισθοί και ζωή στα όρια της εξαθλίωσης. Άλλωστε η σύνδεση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος με διάφορους όρους επανένταξης στην εργασία, αποτελούν ξεκάθαρη παρέμβαση στους μισθούς με στόχο την παραπέρα μείωση τους.
 
Οι «μεταρρυθμίσεις» τους είναι ξεκάθαρη ομολογία πως το σύστημα που υπηρετούν έχει αδυναμία να εξασφαλίσει πλήρη και σταθερή εργασία για όλους, ουσιαστική προστασία στους ανέργους.
 
Κανένας εργαζόμενος και άνεργος δεν πρέπει να συμβιβαστεί με τα ψίχουλα, με τους ανταγωνισμούς ελεημοσύνης που κάνουν κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση.
 
Να ακουστεί δυνατά η δική μας φωνή!
Να διεκδικήσουμε εδώ και τώρα, ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους.
 
Το Σάββατο 1η Νοέμβρη, 581έως τώρα συνδικαλιστικές οργανώσεις και μαζικοί φορείς καλούν σε πανελλαδικό συλλαλητήριο
 
Να βουλιάξει η Αθήνα από τη λαϊκή συμμετοχή!

 

Η θεσμοθέτηση του κατώτατου εισοδήματος, στοιχειώδης υποχρέωση κάθε χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έρχεται να εφαρμοστεί πιλοτικά για 13  πόλεις της επικράτειας από 1/1/2015, ενώ η αρχική μνημονιακή υποχρέωση αναφέρονταν σε πιλοτική εφαρμογή από τον Ιανουάριο του 2014 και μάλιστα σε δύο περιφέρειες.

Η κυβέρνηση, αντί για πανηγυρικές εκδηλώσεις, οφείλει να εγγράψει στον προϋπολογισμό του 2015 το συνολικό κονδύλιο για την πλήρη εφαρμογή του μέτρου και να δεσμευθεί τώρα  για την ακριβή ημερομηνία έναρξης της  γενικευμένης εφαρμογής του για το σύνολο της χώρας.

 

Τουλάχιστον τα  2,5 εκατ. συμπολίτες μας που ζουν σε καθεστώς ένδειας το απαιτούν.