«Η κυβέρνηση, επενδύοντας στις προσδοκίες της κοινωνίας, οδηγεί ολόκληρη τη χώρα σε ένα επικίνδυνο μονοπάτι, με μοναδικό θύμα τον Ελληνικό λαό.

Σε μια περίοδο που αποτελεί τη βάση του επόμενου έτους, δημιουργεί συνθήκες ασφυξίας στην πραγματική οικονομία, προκαλώντας δραματική εκροή τραπεζικών καταθέσεων και κατ’ επέκταση κατάρρευση της αγοράς. Μίας αγοράς, που είχε αρχίσει να χτίζεται από την αρχή, ύστερα από τις αιματηρές θυσίες του συνόλου των Ελλήνων.

Με το σύννεφο της αβεβαιότητας να έχει απλωθεί πάνω από τη χώρα, οι πολίτες πανικοβλημένοι σχηματίζουν ουρές στα ταμεία των Ελληνικών τραπεζών, ζητώντας την εκταμίευση ακόμη και εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, προκειμένου να διασφαλίζουν τα αποθεματικά τους, έναντι των νέων φόβων που έχουν δημιουργηθεί για μία πιθανή χρεοκοπία της χώρας.

Μετά τη διάθεση των αποθεματικών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Β’ Βαθμού στην Αθήνα, ήρθε η αναστολή των πληρωμών μέσω ΕΣΠΑ και ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι πρόκειται να ακολουθήσει. Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά και προκαλούν συνθήκες αβεβαιότητας και πανικού, ενώ οι αποκαλούμενες «κυβερνητικές διαπραγματεύσεις», μάλλον σε νέο μνημόνιο οδηγούν με δυσχερέστερους όρους για την Ελλάδα και τους Έλληνες, παρά στην ευαγγελιζόμενη κατάργησή του, που είχε ως στόχο την εκμαίευση της ψήφου του λαού.

Η κυβέρνηση, σε μία σειρά από σοβαρότατα ζητήματα εκφράζει δια μέσω υψηλά ιστάμενων στελεχών, παράλληλες και αντικρουόμενες απόψεις, καταργεί μονομερώς κάθε έννοια στήριξης της οικονομίας και της αγοράς, μέσω της απόφασής της να αναστείλει το σύνολο των πληρωμών των προγραμμάτων ΕΣΠΑ και προκαλεί φαινόμενα ντόμινο, που σαν αποτέλεσμα θα έχουν το κλείσιμο των επιχειρήσεων και την επιπλέον αύξηση της ανεργίας. Οδηγεί τη χώρα στον γκρεμό.

Με την πολιτική της, προκαλεί ανεπανόρθωτη βλάβη στον τουρισμό, ενώ προωθεί – ως φαίνεται – και την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ, που ισχύουν στο Αιγαίο, παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις.

Δεν υπάρχει Έλληνας σήμερα που να θέλει να αποτύχει η κυβέρνηση, όποια και εάν είναι αυτή, και εγώ σε αυτούς τους Έλληνες ανήκω. Κανείς δεν επιθυμεί να αποτύχει η Ελλάδα. Η κυβέρνηση θα πρέπει να ηγείται μίας διαδικασίας που θα δημιουργήσει καλύτερες παραμέτρους για τη χώρα, όχι δυσμενέστερες. Δεν υπάρχει όμως και κανένας Έλληνας, που να μπορεί να αντέξει την οικονομική ασφυξία που επαναφέρει η σημερινή κυβέρνηση. Μία κυβέρνηση, που οφείλει στο ελάχιστο, να ολοκληρώσει τη διαδικασία που δεσμεύτηκε ότι θα ξεκινούσε ή τουλάχιστον να αφήσει ανέπαφο ότι έχει διασφαλίσει η προηγούμενη κυβέρνηση για την Ελλάδα και τους Έλληνες, προτού να είναι πολύ αργά».

Στέφανος Δράκος
Πολιτευτής Δωδεκανήσου ΝΔ
Δημοτικός Σύμβουλος Ρόδου
Δρ Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ

Δικαίωμα στη συνέχιση της ασφαλιστικής τους σχέσης με το ΙΚΑ έχουν εργαζόμενοι που δεν παρέχουν, δικαιολογημένα, εργασία. Εκτός από τις περιπτώσεις της άδειας και της στράτευσης, επιπρόσθετα συμπεριλαμβάνονται στην ίδια κατηγορία η ασθένεια, η υπερημερία του εργοδότη, η διαθεσιμότητα του μισθωτού και η επίσχεση εργασίας.

Αυτό σημαίνει ότι δεν διακόπτεται η ασφαλιστική σχέση στις περιπτώσεις που ο ασφαλισμένος δικαιολογημένα και χωρίς δική του υπαιτιότητα, δεν παρέχει τις υπηρεσίες του. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί είτε για λόγους ανεξάρτητους της θέλησής του (ασθένεια, στράτευση), είτε σε περιπτώσεις που ασκεί το νόμιμο δικαίωμά του (άδεια, επίσχεσης εργασίας). Παράλληλα, συνεχίζεται η υποχρέωση από τον εργοδότη να καταβάλλει τις αποδοχές στον εργαζόμενο.

Χρόνος ασθένειας

Σε ό,τι αφορά τις περιπτώσεις υποχρέωσης ασφάλισης κατά τον χρόνο ασθένειας του μισθωτού διευκρινίζεται τα εξής: Όσοι έχουν υπηρεσία έως ένα έτος δικαιούνται να λάβουν, εκτός από το επίδομα ασθενείας, ποσό αποδοχών που ισούται με μισό μήνα και για όσους έχουν υπηρεσία πάνω από ένα έτος, αποδοχές έναν ολόκληρο μήνα. Ασφάλιση κατά τον χρόνο αδείας

Οι ημέρες της κανονικής άδειας θεωρούνται χρόνος ασφάλισης και υπολογίζονται για τη χορήγηση όλων γενικά των παροχών του Ιδρύματος, σε χρήμα και σε είδος.

Αντίθετα, η αποζημίωση άδειας που καταβάλλεται στους απολυόμενους μισθωτούς, γιατί δεν έλαβαν την άδεια του έτους μέσα στο οποίο έγινε η απόλυσή τους, δεν υπόκειται σε εισφορές υπέρ του ΙΚΑ. Κατά τη διάρκεια της άδειας άνευ αποδοχών επέρχεται αναστολή της εργασιακής σύμβασης, χωρίς βέβαια να καταβάλλονται οι αποδοχές στον μισθωτό που απέχει από την εργασία του, οπότε δεν υφίσταται και αντίστοιχη υποχρέωση για ασφάλιση και καταβολή εισφορών υπέρ του ΙΚΑ.

Όταν πρόκειται για εκπαιδευτική άδεια χωρίς αποδοχές, δίνεται από τον νόμο η δυνατότητα να αναγνωριστεί ο χρόνος αυτής ως συντάξιμος, ύστερα από αίτηση του ασφαλισμένου. Η ασφάλιση γίνεται μόνο για τον κλάδο Σύνταξης του ΙΚΑ και βέβαια στο ΕΤΕΑΜ, εφόσον δεν υπάγεται στην ασφάλιση άλλου επικουρικού ταμείου.

Στη γονική άδεια ανατροφής, ο εργαζόμενος γονέας κατά το χρονικό διάστημα της απουσίας από την εργασία του έχει πλήρη ασφαλιστική κάλυψη από τον ασφαλιστικό οργανισμό στον οποίο είναι ασφαλισμένος, υπό τον όρο όμως ότι θα καταβάλει ολόκληρη την ασφαλιστική εισφορά (εργατική και εργοδοτική) που αντιστοιχεί στη διάρκειά της.

Χρόνος απουσίας από εργασία

Όταν οι εργαζόμενοι απέχουν από την εργασία τους συνεπεία δικαιολογημένης αιτίας (όπως λ.χ. από τυχαία περιστατικά, ανώτερη βία κ.λπ.) και για όσο χρόνο δικαιούνται να λάβουν από τον εργοδότη τον μισθό ή τα ημερομίσθια τους, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Αστικού Κώδικα (άρθρα 657-658), υπάρχει υποχρέωση ασφάλισής τους στο ΙΚΑ και συνεπώς αντίστοιχης καταβολής των προβλεπόμενων ασφαλιστικών εισφορών.

Χρόνος διαθεσιμότητας

Από τον νόμο συμφωνα με τα dikaiologitika.gr παρέχεται η ευχέρεια στις επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν οικονομική δυσχέρεια να θέσουν τους μισθωτούς τους σε διαθεσιμότητα επί τρεις μήνες το πολύ κάθε έτος, με την υποχρέωση να τους καταβάλλουν το μισό (1/2) μόνο του μέσου όρου των αποδοχών τους στους δύο τελευταίους μήνες με καθεστώς πλήρους απασχόλησης.

Οι ανωτέρω αποδοχές του χρόνου της διαθεσιμότητας υπόκεινται σε ασφαλιστικές εισφορές, όπως ακριβώς και οι λοιπές αποδοχές των εργαζομένων, γιατί ο χρόνος της διαθεσιμότητας θεωρείται πραγματική υπηρεσία για την ασφάλιση στο ΙΚΑ. Άκυρη απόλυση – πτώχευση εργοδότη – επίσχεση εργασίας

Εάν η γενόμενη απόλυση κριθεί άκυρη με τελεσίδικη δικαστική απόφαση και ο μισθωτός δικαιωθεί να λάβει τις αποδοχές του, ο χρόνος που διανύθηκε λογίζεται ως χρόνος πραγματικής εργασίας. Επομένως υποχρεούνται ο εργοδότης και ο μισθωτός να καταβάλουν τις οφειλόμενες στο ΙΚΑ εισφορές για τις αποδοχές που επιδικάστηκαν από το δικαστήριο, για την περίοδο της υπερημερίας του εργοδότη, η οποία θεωρείται χρόνος ασφάλισης στο ΙΚΑ.

Σε περίπτωση πτώχευσης του εργοδότη και διακοπής των εργασιών της επιχείρησής του, για να λυθούν οι συμβάσεις εργασίας που υπάρχουν με τους μισθωτούς πρέπει, ως γνωστόν, να τηρηθούν οι νόμιμες διατυπώσεις της απόλυσης, γιατί διαφορετικά θεωρείται ότι εξακολουθούν αυτές να ισχύουν. Επομένως οι μισθωτοί έχουν αξίωση για να πληρωθούν τις αποδοχές τους και παράλληλα συνεχίζεται η ασφάλισή τους στο ΙΚΑ.

Στην επίσχεση εργασίας, κατά την οποία οι μισθωτοί, επειδή δεν πληρώθηκαν τις δεδουλευμένες αποδοχές τους, δηλώνουν στον εργοδότη ότι διακόπτουν την εργασία τους μέχρι να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις τους, δικαιούνται να λάβουν και τις αντίστοιχες αποδοχές του χρόνου που διαρκεί η επίσχεση εργασίας. Συνεπώς, υπάρχει υποχρέωση για ασφάλισή τους στο ΙΚΑ, γιατί ο χρόνος αυτός θεωρείται πραγματική απασχόληση.

www.dikaiologitika.gr

«Παρά το γεγονός ότι κανένα κράτος δεν έχει ποτέ αθετήσει επισήμως τις υποχρεώσεις του στην μετά Betton Woods εποχή, η Ελλάδα θα ενταχθεί στην ατιμωτική λίστα των εθνών που σπαράσσονται από τον πόλεμο και στους διεθνείς παρίες που έχουν αποτύχει να αποπληρώσουν το Ταμείο εγκαίρως», αναφέρει η Telegraph.

H βρετανική εφημερίδα επισημαίνει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, τις συνέπειες από ένα ενδεχόμενο στάσης πληρωμών και από μια άτακτη χρεοκοπία που θα προκαλέσει απανωτά προβλήματα

Μετά από έναν οδυνηρό Μάρτιο, η Αθήνα που βρίσκεται αντιμέτωπη με πρόβλημα ρευστότητας, πρέπει να πληρώσει 458 εκατ. ευρώ στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο την Πέμπτη 9 Απριλίου, τονίζει το δημοσίευμα. «Αλλά ποιες θα είναι οι συνέπειες από μια άτακτη χρεοκοπία»;

Η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει ακόμη μία κρίσιμη προθεσμία στο «δράμα της διάσωσης της» την προσεχή εβδομάδα, καθώς αυξάνονται οι φόβοι ότι η χώρα θα γίνει το πρώτο ανεπτυγμένο κράτος στην ιστορία που θα αθετήσει τις διεθνείς του υποχρεώσεις.

«Είμαστε μία αριστερή κυβέρνηση, εάν έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ μίας αθέτησης προς το ΔΝΤ ή προς τους πολίτες μας, η επιλογή είναι προφανής» ανέφερε την προηγούμενη εβδομάδα Έλληνας αξιωματούχος στη βρετανική εφημερίδα, η οποία εξετάζει τι θα συμβεί σε περίπτωση που η Αθήνα δεν πληρώσει το ΔΝΤ.
Τι θα γίνει όμως αν η Ελλάδα δεν πληρώσει την Πέμπτη και οδηγηθεί σε άτακτη χρεοκοπία. Όπως αναφέρει η εφημερίδα, με βάση τους κανόνες που διέπουν το ΔΝΤ, στην Ελλάδα θα παρασχεθεί μία 30ήμερη περίοδος χάριτος, κατά την οποία θα κληθεί να πληρώσει τα χρήματα το συντομότερο δυνατό και πριν η επικεφαλής του Ταμείου Κ. Λαγκάρντ ειδοποιήσει το εκτελεστικό συμβούλιο για την καθυστέρηση της πληρωμής.

Μετά από αυτό το κενό, θα μπορούσε να κηρυχτεί μία τεχνική χρεοκοπία ένα μήνα αργότερα, όταν «ένα παράπονο σχετικά με την ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του μέλους εκδοθεί από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο προς το Εκτελεστικό Συμβούλιο».

Στο μεταξύ, η Ελλάδα μπορεί να κάνει την πληρωμή έχοντας τρομάξει τους πιστωτές και τις αγορές για την πιθανότητα μίας μοιραίας παραβίασης της «αγιότητας» της νομισματικής ένωσης, σημειώνει η Telegraph.

Ωστόσο, σε περίπτωση που δεν επίκειται πληρωμή, η διαδικασία υπερημερίας μπορεί να παραταθεί επ' αόριστον.
Ακόμη, το βάρος της Ελλάδας προς το ΔΝΤ θα αρχίσει επίσης να συσσωρεύεται με την κυβέρνηση να οφείλει να καταβάλει επιπλέον 963 εκατ. ευρώ έως τις 12 Μαΐου.
www.imerisia.gr

Είναι σίγουρο ότι μια πολιτική αναταραχή την ώρα που η οικονομία καταρρέει δεν είναι αυτό που η χώρα θα ήθελε. Δεν θα ήταν επιτυχία, αντιθέτως θα ήταν καταστροφικό.

Και ξαφνικά όλα τα Κυριακάτικα φύλλα και όλα τα τηλεοπτικά κανάλια παίζουν σενάρια πρόωρων εκλογών ή δημοψηφίσματος ή ακόμη και τα δύο μαζί. Ούτε 100 ημέρες από την ανίερη συμμαχία αριστεράς και ψεκασμένων και ξαφνικά όλα άλλαξαν. Ακόμη και οι εκδότες και καναλάρχες που έγλειψαν τον Τσίπρα και τον ξεσκόνισαν παντόκορφα από τις πρώτες ημέρες, άρχισαν να βλαστημούν την ώρα και τη στιγμή που έγινε η πρώτη φορά αριστερά.
Ο Τσίπρας εγκλωβισμένος στις ιδεοληψίες μιας κακόμοιρης ψευτοκουλτουριάρικης αριστεράς αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει.

Ακόμη και αν ο στόχος του είναι να δημιουργήσει μια κεντροαριστερή παράταξη τύπου σοσιαλδημοκρατικού κόμματος έχει ένα μεγάλο πρόβλημα να αντιμετωπίσει. Το 40% και πλέον του κόμματός του ουσιαστικά δεν του ανήκει και κάποια στιγμή θα πάρει τον ομματιών του και θα φύγει. Πρώην κομμουνιστές, κόκκινοι, πράσινοι, ρόζες, ανάρχες, μαοϊκοί, τροτσικστές και κάθε καρυδιάς καρύδι αυτή τη στιγμή ελέγχουν ένα μεγάλο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας αναγκάζεται να τους αποδεχθεί.
Τι του μένει για να τους ξεφορτωθεί; Να πάει σε εκλογές ή σε δημοψήφισμα να τις κερδίσει, να πάρει μέτρα σκληρά για τον ελληνικό λαό, να υπογράψει ένα νέο μνημόνιο και να τους αναγκάσει όλους αυτούς να φύγουν.

Δεν ξέρουμε αν θα το κάνει τώρα ή θα επιλέξει έναν άλλο τρόπο. Όπως π.χ. να παραδώσει την εξουσία σε κάποιους που θα μπορούν να κλείσουν μια μίνιμουμ συμφωνία με τους εταίρους. Και όταν τα μέτωπα με τους δανειστές κλείσουν να πάμε σε εκλογές το φθινόπωρο και να έρθει ο Τσίπρας και να πει «εγώ αντιστάθηκα, δεν υπέγραψα τίποτε». Κι έτσι θα θελήσει να γίνει πρωθυπουργός όταν άλλοι θα έχουν βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, όταν άλλοι θα έχουν θυσιαστεί για να μη χρεοκοπήσει η χώρα. Αυτός θα έρθει να την… ξανασώσει μόνο που τότε δεν θα έχει μπροστά του ένα μνημόνιο, άλλα «κορόιδα» ή πατριώτες όπως είναι το σωστό, θα έχουν κάνει αυτό που έπρεπε ο ίδιος να έχει πράξει.

Ουσιαστικά ο κ. Τσίπρας κατάλαβε το λάθος του τον περασμένο Δεκέμβρη όταν δεν στήριξε την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας. Αν το είχε κάνει η χώρα δεν θα πήγαινε σε εκλογές, θα έβγαινε από το μνημόνιο, δεν θα είχε καταρρεύσει η οικονομία, θα είχε γίνει η συζήτηση για το χρέος και η διευθέτησή του και στα τέλη του έτους, όπως είχε υποσχεθεί ο κ. Σαμαράς θα πηγαίναμε σε εκλογές. Πιθανόν τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα τις κέρδιζε και δεν θα είχε να διαχειριστεί καμιά καταστροφή. Η βουλιμία για την εξουσία, όμως, έφερε τα λάθη από τον κ. Τσίπρα και τώρα δεν θα θέλει να τα ξανακάνει.

Και γι’ αυτό είναι πιθανόν να πάει σε εκλογές. Άλλωστε τα προβλήματα και τα αδιέξοδα είναι πολλά:
Σε οικονομικό επίπεδο τα πάντα κινούνται στην κόψη του ξυραφιού. Ακόμη κι αν υπάρξει μια συμφωνία – γέφυρα μέχρι τον Ιούνιο και δεν κηρύξουμε στάση πληρωμών Απρίλιο και Μάιο θα έρθουν άλλες βασανιστικές ημέρες που πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρές αποφάσεις. Και τότε ο συμβιβασμός δεν θα είναι έντιμος, θα είναι επώδυνος.

Σε κοινωνικό επίπεδο οι καταλήψεις και η «συγκυβέρνηση» με τους κουκουλοφόρους και τους υπουργούς που συνομιλούν μαζί τους, έχει προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ. Πλέον η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και η «συμφωνία» Τσίπρα – Πανούση που αποκάλυψε το antinews είναι το κόλπο για να απεμπλακεί η κυβέρνηση από αυτό το μείζον θέμα. Και να διώξει όλους εκείνους που έχουν κάνει ισότιμους συνομιλητές τους τρομοκράτες και ζητούν να ανοίξουν οι φυλακές ή «πριμοδοτούν» τους μπαχαλάκηδες για να κάνουν καταλήψεις.

Σε πολιτικό επίπεδο ο κ. Τσίπρας βρίσκεται καθημερινά αντιμέτωπος με τους «σκληρούς» του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούν ρήξη και έξοδο από το ευρώ ή με τους απίθανους της ΑΝΕΛ που έχουν άλλες απαιτήσεις.
Έρχονται και τα σκάνδαλα με την υποχώρηση του ηθικού πλεονεκτήματος για να δημιουργήσουν το εκρηκτικό κλίμα για ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, μόλις 70 μέρες από τις πρόσφατες εκλογές.

Θα πάει σε κάλπες με ανανέωση της λαϊκής εντολής ή με δημοψήφισμα; Θα κάνει ανασχηματισμό; Ποιος ξέρει, όμως όλος ο κόσμος βλέπει ότι αυτή η κυβέρνηση δεν «τραβάει» με τους απίθανους υπουργούς και τα νούμερα που μας προέκυψαν.
Είναι σίγουρο ότι μια πολιτική αναταραχή την ώρα που η οικονομία καταρρέει δεν είναι αυτό που η χώρα θα ήθελε. Δεν θα ήταν επιτυχία, αντιθέτως θα ήταν καταστροφικό.

Αν στήσει κάλπες ο κ. Τσίπρας προκειμένου να βγει πιο ισχυρός θα πρέπει να ξέρει δύο πράγματα:
1.Ότι αν ζημιώσει τη χώρα και τους Έλληνες θα το βρει μπροστά του. Θα χρεωθεί ότι ζημιά γίνει με τις εκλογές.
2.Ότι ο ελληνικός λαός δεν του έδωσε και δεν θα του δώσει ποτέ εντολή για έξοδο από το ευρώ. Ξεγελάστηκε με τα όσα υποσχέθηκε και πιθανότατα να ξαναγελαστεί. Όμως ποτέ δεν του δόθηκε λευκή επιταγή. Ποτέ δεν του είπαν οι πολίτες για plan B. Η ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας είναι αδιαπραγμάτευτη. Όποιος δεν το καταλαβαίνει να πάει σπίτι του.

antinews.gr