Οι Λυρίδες, η πρώτη σημαντική βροχή από "πεφταστέρια" της άνοιξης, θα κορυφωθούν φέτος στον ουρανό του βορείου ημισφαιρίου, όπου ανήκει και η Ελλάδα, το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής 22 Απριλίου προς χαράματα του Μεγάλου Σαββάτου.

Οι διάττοντες Λυρίδες θεωρούνται μια μέση "βροχή" που συνήθως διαρκεί από τις 16 έως τις 25 Απριλίου. Στο αποκορύφωμά τους υπολογίζεται ότι εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και πυρακτώνονται μέχρι 20 μετέωρα ανά ώρα με ταχύτητα έως 50 χιλιομέτρων. Μερικές φορές δημιουργούν φωτεινά πεφταστέρια με μακριές ουρές που παραμένουν ορατές οπουδήποτε στον ουρανό επί αρκετά δευτερόλεπτα. Κάποιες χρονιές, τα "πεφταστέρια" τους έφθασαν ακόμη και τα 100 ανά ώρα.

Η συγκεκριμένη βροχή διαττόντων, η οποία καταγράφηκε για πρώτη φορά το 687 π.Χ. από τους Κινέζους, φαινομενικά προέρχεται από τον αστερισμό της Λύρας, από όπου πήρε το όνομά της, και ιδίως από τον αστέρα Βέγα ('Αλφα Λύρας), ο οποίος είναι το πιο λαμπρό άστρο του συγκεκριμένου αστερισμού και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού του βορείου ημισφαιρίου.

 
Η πραγματική όμως πηγή προέλευσης είναι ο κομήτης C/1861 G1 "Θάτσερ", τον οποίο ανακάλυψε το 1861 ο Αμερικανός Α.Θάτσερ. Ο κομήτης αφήνει στο πέρασμά του μια μακριά ουρά σκόνης και σωματιδίων, η οποία διασταυρώνεται κάθε χρόνο με την τροχιά του πλανήτη μας. Ο κομήτης θα ξαναπεράσει πολύ κοντά από τη Γη το 2276, καθώς η τροχιά του γύρω από τον Ήλιο διαρκεί περίπου 415 χρόνια.

Τα απομεινάρια από την ουρά του κομήτη, μετά το τελευταίο κοντινό πέρασμά του κατά τον 19ο αιώνα, αιωρούνται ακόμα στο διάστημα και συνεχίζουν να προκαλούν τη "βροχή" των Λυρίδων κάθε χρόνο.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Οι διάττοντες Περσείδες, η πιο θεαματική θερινή βροχή από «πεφταστέρια», θα κορυφωθούν και φέτος στην καρδιά του καλοκαιριού, συγκεκριμένα απόψε και αύριο το βράδυ, στον νυχτερινό ουρανό της χώρας μας και γενικότερα του βορείου ημισφαιρίου.


Οι Περσείδες είναι εντυπωσιακές βροχές διαττόντων, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και φωτεινά, διαθέτοντας συνήθως μακριές πύρινες «ουρές». Σύμφωνα με τη NASA, οι Περσείδες «δίνουν» περισσότερα φωτεινά μετέωρα από κάθε άλλη βροχή διαττόντων μέσα στο έτος. Το ρεκόρ τους ήταν το 1993, όταν είχαν καταγραφεί περίπου 300 μετέωρα την ώρα.

Εμφανίζονται σχεδόν σε όλα τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο, μολονότι φαίνεται να προέρχονται κυρίως από τα βορειοανατολικά, από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν και το όνομά τους. Τα μετέωρα αρχίζουν να πέφτουν αραιά περίπου από τις 17 Ιουλίου, πυκνώνουν σταδιακά και διαρκούν έως τις 24 Αυγούστου. Το «σόου» αρχίζει λίγο μετά τη δύση του ήλιου, αλλά όσο πιο κοντά στην ώρα που χαράζει, τόσο πιθανότερο είναι να δει κανείς με γυμνά μάτια τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» οπουδήποτε στον ουρανό.

 

Οι Περσείδες -οι οποίες καταγράφηκαν για πρώτη φορά από Κινέζους αστρονόμους το 36 μ.Χ.- προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αστρονόμους Λιούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ (των οποίων φέρει το όνομα), διαθέτει ένα τεράστιο πυρήνα διαμέτρου περίπου 26 χιλιομέτρων.
Ο εν λόγω κομήτης είναι το μεγαλύτερο γνωστό ουράνιο σώμα που περνάει από τη Γη κατά τακτά χρονικά διαστήματα και χρειάζεται περίπου 133 χρόνια για να πραγματοποιήσει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Το επόμενο κοντινό πέρασμά του από τη Γη αναμένεται το 2126, ενώ δεν φαίνεται να αποτελεί απειλή για τον πλανήτη μας στο προβλέψιμο μέλλον.

 

Τα μετέωρά του, που συνήθως έχουν βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα σχεδόν 60 χλμ. το δευτερόλεπτο και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χλμ., οπότε και αρχίζουν να γίνονται ορατά από τους παρατηρητές. Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα, διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση (1.650 βαθμοί Κελσίου), αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη.

Το «κλειδί», σύμφωνα με τους ειδικούς, για να δει κανείς μία βροχή διαττόντων, είναι -εκτός από την υπομονή- το οπτικό πεδίο του να περιλαμβάνει ένα όσο γίνεται μεγαλύτερο τμήμα σκοτεινού ουρανού. Οι διάττοντες είναι, επίσης, δυνατό -με λίγη τύχη- να φωτογραφηθούν με φωτογραφική μηχανή που διαθέτει ευρυγώνιο φακό και θα κάνει διαδοχικές προγραμματισμένες λήψεις μεγάλης διάρκειας.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

Λίγο καιρό μετά τις εντυπωσιακές Περσείδες του Αυγούστου, μια νέα βροχή από πεφταστέρια, οι Ωριωνίδες, θα φωτίσει αυτές τις μέρες τον νυχτερινό ουρανό του Βόρειου Ημισφαιρίου. Και μιας και το φεγγάρι αυτήν την εποχή δεν είναι ιδιαίτερα δυνατό, οι συνθήκες είναι κατάλληλες για να βρούμε το πιο ειδυλλιακό σημείο και να απολαύσουμε το εντυπωσιακό φαινόμενο με τα παιδιά – κι ας μείνουν ξύπνια λίγο πιο αργά.
Τα συγκεκριμένα πεφταστέρια κάνουν την εμφάνισή τους κάθε φθινόπωρο από τις 2 Οκτωβρίου έως τις 7 Νοεμβρίου. Φέτος, η
κορύφωσή τους είναι στις 21 και 22 Οκτωβρίου, δηλαδή απόψε και αύριο το βράδυ. Οι καλύτερες ώρες για παρατήρηση είναι λίγο μετά τα μεσάνυχτα, κοιτάζοντας προς την Ανατολή από κάποιο σημείο όπου ο ουρανός δεν είναι συννεφιασμένος.

Οι Ωριωνίδες είναι μια μέσης έντασης βροχή διαττόντων αστέρων. Σχηματίζεται από υλικά που έχει αφήσει πίσω της η ουρά του κομήτη του Χάλεϊ και ονομάζεται έτσι, επειδή δείχνει να προέρχεται από τον αστερισμό του Ωρίωνα – και συγκεκριμένα απ’ το αστέρι Μπελτεγκέζ. Τα πεφταστέρια εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με ρυθμό που φτάνει τα 20 ανά ώρα και ταχύτητα που φτάνει τα 67 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Καθώς καίγονται, αφήνουν πίσω τους έντονα ίχνη και δημιουργούν μια εντυπωσιακή εικόνα με φόντο τον νυχτερινό ουρανό.

Σημειώστε, λοιπόν, τις ευχές σας και φροντίστε να είστε γρήγοροι την ώρα που θα βρέχει αστέρια!

Αν, πάλι, χάσετε αυτή τη βροχή, μην ανησυχείτε. Σε δύο μήνες περίπου έρχονται οι... Διδυμίδες. mama365.gr

Η πιο θεαματική θερινή -αν όχι ετήσια- βροχή από «πεφταστέρια», οι διάττοντες Περσείδες, θα κορυφωθούν το βράδυ της Κυριακής 12 Αυγούστου προς τα χαράματα της Δευτέρας, στο νυχτερινό ουρανό της χώρας μας και γενικότερα του βορείου ημισφαιρίου.
Επειδή, μάλιστα, υπάρχει Νέα Σελήνη στις 11 Αυγούστου, δηλαδή το φεγγάρι θα απουσιάζει από τον ουρανό, ο οποίος θα είναι σκοτεινός, θα είναι ευκολότερο να παρατηρήσει κανείς τα φετινά «πεφταστέρια», που θα ανταμείψουν όσους ξενυχτήσουν για να τα δουν (με αναμενόμενο ρυθμό 60 έως 70 την ώρα).
Οι Περσείδες είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές βροχές διαττόντων του έτους, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και φωτεινά, διαθέτοντας συνήθως μακριές πύρινες «ουρές». Σύμφωνα με τη NASA, το ρεκόρ τους ήταν το 1993, όταν είχαν καταγραφεί περίπου 300 μετέωρα την ώρα, ενώ και πέρυσι έφθασαν κατά τόπους έως τα 200 μετέωρα την ώρα.
Εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο, μολονότι φαίνεται να προέρχονται κυρίως από τα βόρεια-βορειοανατολικά, από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν και το όνομά τους.
Τα μετέωρα αρχίζουν να πέφτουν αραιά από τις 17 Ιουλίου περίπου, πυκνώνουν σταδιακά και διαρκούν έως τις 24 Αυγούστου. Μετά τα μεσάνυχτα και όσο πιο κοντά στην ώρα που χαράζει, τόσο πιθανότερο είναι να δει κανείς με γυμνά μάτια τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» οπουδήποτε στον ουρανό.
Οι Περσείδες -που καταγράφηκαν για πρώτη φορά από κινέζους αστρονόμους το 36 μ.Χ. – προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αστρονόμους Λιούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ (των οποίων φέρει το όνομα), διαθέτει ένα τεράστιο πυρήνα διαμέτρου περίπου 26 χιλιομέτρων, πολύ μεγαλύτερο από τον αστεροειδή με διάμετρο δέκα χιλιομέτρων, ο οποίος έπεσε στη Γη πριν από 66 εκατ. χρόνια και εξαφάνισε τους δεινόσαυρους.
Ο κομήτης 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ είναι το μεγαλύτερο γνωστό ουράνιο σώμα που περνάει από τη Γη κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Για τελευταία φορά εισήλθε στην εσωτερική περιοχή του ηλιακού μας συστήματος το Δεκέμβριο του 1992, ενώ χρειάζεται περίπου 133 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Σήμερα βρίσκεται σε απόσταση σχεδόν πέντε δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων και το επόμενο κοντινό πέρασμα του από τη Γη αναμένεται το 2126, ενώ δεν φαίνεται να αποτελεί απειλή για τον πλανήτη μας στο προβλέψιμο μέλλον.
Τα μετέωρα, που συνήθως έχουν βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα σχεδόν 60 χλμ. το δευτερόλεπτο και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χλμ., οπότε και αρχίζουν να γίνονται ορατά από τους παρατηρητές. Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα, διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση (1.650 βαθμοί Κελσίου), αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη.
Το «κλειδί», σύμφωνα με τους ειδικούς, για να δει κανείς -ακόμη και να φωτογραφήσει- μια βροχή διαττόντων, είναι το οπτικό πεδίο του να περιλαμβάνει ένα όσο γίνεται μεγαλύτερο τμήμα σκοτεινού ουρανού. Και ασφαλώς να έχει ελεύθερο χρόνο και υπομονή, καθώς μπορεί να χρειασθεί να περιμένει.
Κατάλληλες φαίνεται ότι θα είναι το βράδυ της Παρασκευής 17 Νοεμβρίου οι συνθήκες για τη νυχτερινή παρατήρηση των Λεοντίδων, των διαττόντων αστέρων που θα πέσουν στο βόρειο ημισφαίριο. Ο ουρανός θα είναι αρκετά σκοτεινός, επειδή θα υπάρχει νέα σελήνη, οπότε, αν δεν υπάρχουν σύννεφα, όλοι θα μπορούν να δουν τα πεφταστέρια.
Οι Λεοντίδες είναι μια μέσης θεαματικότητας βροχή διαττόντων, που όμως κατά καιρούς εξελίσσονται σε μία από τις πιο εντυπωσιακές. Συνήθως «παράγουν» 15 πεφταστέρια ανά ώρα, αλλά κάθε περίπου 33 χρόνια εμφανίζουν ένα περιοδικό αποκορύφωμα με εκατοντάδες μετέωρα την ώρα. Οι πιο πρόσφατες θεαματικές χρονιές τους ήταν το 1966 και το 2001.
Η συγκεκριμένη βροχή διαττόντων διαρκεί από τις 6 έως τις 30 Νοεμβρίου και φαίνεται να προέρχεται από τον αστερισμό του Λέοντα, από όπου πήρε και το όνομά της. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για τα σωματίδια της σκόνης που έχει αφήσει πίσω της η ουρά του κομήτη 55Ρ/Τέμπλ-Τατλ, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1865 και κάθε Νοέμβριο τα απομεινάρια του διασταυρώνονται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης θα πλησιάσει ξανά τη Γη το 2031 και το 2064 σύμφωνα με το δημοσίευμα του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Καθώς η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο, τα απομεινάρια του κομήτη, τα οποία συνήθως έχουν βάρος μικρότερο του ενός γραμμαρίου, συναντούν το ανώτερο στρώμα της ατμόσφαιρας του πλανήτη μας σε ύψος 80 έως 130 χιλιομέτρων, αναφλέγονται λόγω της τριβής και ιονίζουν τα γύρω στρώματα της ατμόσφαιρας, σχηματίζοντας έτσι φωτεινές σφαίρες, τα «πεφταστέρια» ή διάττοντες ή μετέωρα.
Σελίδα 1 από 5

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot