Ρευστό χρήμα ετοιμάζεται μετά από πολλές δεκαετίες να δώσει η Παγκόσμια Τράπεζα σε ιδιωτικές επιχειρήσεις στη χώρα μας μετά από αίτημα των ελληνικών Αρχών.

Η Παγκόσμια Τράπεζα είχε ήδη προσφέρει τεχνική βοήθεια στην Ελλάδα το 2012, εν μέσω της οικονομικής κρίσης.

Σύμφωνα με τον Δημήτρη Τσιτσιράγκο, ο οποίος διευθύνει τις διεθνείς δραστηριότητες του Διεθνούς Οργανισμού Χρηματοδότησης (ΔΟΧ ή IFC) της Παγκόσμιας Τράπεζας, «σχεδιάζεται μια περιορισμένη δέσμευση προς στην Ελλάδα κατόπιν αιτήματος των ελληνικών αρχών»,

Η Παγκόσμια Τράπεζα πρόκειται να κάνει μια χρηματοδοτική δέσμευση στην Ελλάδα, διαμέσου του σκέλους της το οποίο ειδικεύεται στον ιδιωτικό τομέα, κάνοντας έτσι μια παρέκβαση από τον παραδοσιακό της ρόλο, ο οποίος είναι να προσφέρει χρηματοοικονομική υποστήριξη σε αναπτυσσόμενες οικονομίες.

Ο ρόλος αυτού του σκέλους της Παγκόσμιας Τράπεζας συνίσταται στον δανεισμό κεφαλαίων σε ιδιωτικές επιχειρήσεις ώστε αυτές να χρηματοδοτούν με τη σειρά τους αναπτυξιακά σχέδια και έργα στις χώρες όπου δραστηριοποιούνται.

«Με όλα όσα έχουν συμβεί στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών, τις συνέπειες για την οικονομία, την πτώση του ΑΕΠ, είναι ενδιαφέρον να αναζητηθούν ευκαιρίες στο πλαίσιο μιας περιορισμένης δέσμευσης η οποία προορίζεται να τονώσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών στη χώρα», προσέθεσε ο κ. Τσιτσιράγκος, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο.

Αποκλεισμένη από τις διεθνείς αγορές δανεισμού, η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια βασίστηκε για τη χρηματοδότησή της στα τρία προγράμματα στήριξης που συμφώνησε με τους διεθνείς πιστωτές με αντάλλαγμα την εφαρμογή δραστικών πολιτικών λιτότητας.

H τράπεζα ελπίζει να διαδραματίσει ρόλο καταλύτη για τις επενδύσεις του ιδιωτικού τομέαΣε αυτό το πλαίσιο, ο ΔΟΧ ελπίζει ακόμη να διαδραματίσει ρόλο «καταλύτη» για τις επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα, καθώς οι ελληνικές τράπεζες θεωρείται ότι ακόμη είναι πολύ εξασθενημένες για να συμβάλουν στην τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας, ανέφερε ο ίδιος.

Βάσει του καταστατικού του, αυτό το σκέλος της Παγκόσμιας Τράπεζας δεν δραστηριοποιείται σε οικονομικά ανεπτυγμένα κράτη, αλλά οι χώρες μέλη του διεθνούς αυτού χρηματοοικονομικού οργανισμού ενέκριναν την «πολύ προσωρινή» δέσμευσή του στην Ελλάδα, η οποία κατατάσσεται στις ανεπτυγμένες χώρες, διευκρίνισε.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 μια ακόμη βιομηχανική χώρα, η Νότια Κορέα, είχε επίσης λάβει κατ' εξαίρεση την υποστήριξη του ΔΟΧ.

Το ύψος του ποσού που θα επενδυθεί στην Ελλάδα και το χρονοδιάγραμμα δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί.

Το συνεχιζόμενο κλίμα αβεβαιότητας στη χώρα και η αλληλουχία των αξιολογήσεων καθυστέρησε την πρόοδο ορισμένων σχεδίων, όμως «υπάρχει ένα ενδιαφέρον του ιδιωτικού τομέα», ειδικά μετά την συμφωνία για το νέο πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας που συνήφθη με τους θεσμούς τον Αύγουστο, όπως πρόσθεσε ο κ. Τσιτσιράγκος.

«Οι επενδυτές παρακολουθούν με μεγάλη προσοχή τον τρόπο με τον οποίο θα εφαρμοστεί η συμφωνία με τους Ευρωπαίους», τόνισε πάντως ο ίδιος.

Πληροφορίες από το ΑΠΕ - ΜΠΕ

"Ντροπή το ποσοστό των τροφίμων που σπαταλιούνται".

 Το 25-33% των τροφίμων που παράγει ετησίως για κατανάλωση στον κόσμο χάνεται ή πετιέται. Οι απώλειες αυτές θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά όσον αφορά στο χάσμα μεταξύ υποσιτισμού και επαρκούς δίαιτας σε πολλές χώρες, αναφέρει σε έκθεσή που δημοσίευσε την Πέμπη η Παγκόσμια Τράπεζα.

Ο πρόεδρος του διεθνούς οργανισμού Τζιμ Γιονγκ Κιμ χαρακτήρισε ντροπή το ποσοστό των τροφίμων που σπαταλιούνται παγκοσμίως.

«Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πηγαίνουν για ύπνο νηστικοί κάθε βράδυ κι όμως εκατομμύρια τόνοι τροφίμων καταλήγουν στο σκουπιδοτενεκέ ή χαλάνε πριν φτάσουν στην αγορά», είπε.

Σε περιοχές όπου ο υποσιτισμός είναι σύνηθες φαινόμενο όπως στην Αφρική και τη Νότια Ασία, η σπατάλη αντιστοιχεί σε 400-500 χαμένες θερμίδες κατ' άτομο ημερησίως.

Στον αναπτυγμένο κόσμο οι απώλειες μπορεί να κυμαίνονται από 750 μέχρι 1.500 θερμίδες ημερησίως.

Όσον αφορά στη θερμιδική απόδοση, το 53% όλων των τροφίμων που χάνονται ή σπαταλιούνται είναι δημητριακά και ακολουθούν τα φρούτα και τα λαχανικά.

Οι μεγαλύτερες απώλειες καταγράφονται κατά τις διαδικασίες παραγωγής, φύλαξης και κατανάλωσης αλλά τα ποσοστά διαφέρουν σημαντικά ανάλογα με την περιοχή.

Στη Βόρεια Αμερική το 61% των απωλειών εντοπίζεται στο στάδιο της κατανάλωσης, για παράδειγμα τρόφιμα που αγοράζονται και αφήνονται να σαπίσουν στα ψυγεία.

Σε χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία στο στάδιο της κατανάλωσης μια τετραμελής οικογένεια σπαταλάει τρόφιμα αξίας 1.600 δολαρίων και 1.100 λιρών, αντιστοίχως, σε ετήσια βάση.

Στην υποσαχάρια Αφρική μόνο το 5% των τροφίμων χάνεται στο στάδιο αυτό, όμως τεράστιες ποσότητες σπαταλώνται κατά τις διαδικασίες παραγωγής και επεξεργασίας.

Σύμφωνα με την έκθεση, η πολιτική που ακολουθούν τα μεγάλα σουπερμάρκετ μπορεί να υποκινεί την υπερπαραγωγή τροφίμων και τις διαφημιστικές προσφορές με αποτέλεσμα να  ενθαρρύνουν τους καταναλωτές να αγοράζουν περισσότερα απ' όσα έχουν πραγματική ανάγκη.

Η σπατάλη τροφίμων σημαίνει επίσης και σπατάλη ενέργειας και φυσικών πόρων. Για παράδειγμα, η ποσότητα νερού που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ρυζιού ή την επεξεργασία του νερού, σπαταλιέται άδικα εάν και το τελικό προϊόν «χαθεί».

Ορισμένες λύσεις που ενδεχομένως θα περιόριζαν τη σπατάλη περιλαμβάνουν την αλλαγή των τεχνικών αγροτικής παραγωγής, τις επενδύσεις στις μεταφορές και την αποθήκευση των τροφίμων και την αλλαγή της συμπεριφοράς των καταναλωτών και των εμπόρων.

Πηγή: parapolitika.gr