πολλώ δε μάλλον όταν τεχνολογίες που περιγράφονται, εάν δεν είναι ήδη ώριμες, ωριμάζουν συνεχώς, ενώ άλλων η ανάπτυξη δρομολογείται Μια εξαιρετικού ενδιαφέροντος σειρά καλλιτεχνικών απεικονίσεων, ενός μελλοντικού πλοίου που φέρει την ονομασία Dreadnought 2050 (τα «dreadnought» ήταν ο κύριος τύπος θωρηκτών στις αρχές του 20ου αιώνα και η κατηγορία έλαβε την ονομασία της από το βρετανικό HMS Dreadnought, που εισήλθε σε υπηρεσία το 1906), παρουσίασε η βρετανική εταιρία Starpoint Group, κατά τη διάρκεια της διεθνούς έκθεσης αμυντικών συστημάτων DSEi 2015 που διεξήχθη στον Λονδίνο τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Με τη συνεργασία του Ινστιτούτου Ανάλυσης Ασφάλειας και Άμυνας (ΙΑΑΑ – ISDA) /Τομέας Ανάλυσης Αμυντικών Τεχνολογιών


Οι απεικονίσεις σχεδιάστηκαν από τους ναυπηγούς και σχεδιαστές της βρετανικής εταιρίας, κατόπιν άτυπης αίτησης του υπουργείου Άμυνας της Βρετανίας και αντιπροσωπεύουν μία σχεδιαστική σύλληψη για ένα μελλοντικό πλοίο επιφανείας που θα μπορούσε να ενταχθεί σε υπηρεσία το 2050.

Όπως έγινε γνωστό σκοπός της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας του υπουργείου ήταν η πρόσκληση αλλά και πρόκληση στους νέους μηχανικούς της χώρας χρησιμοποιώντας καινοτόμες τεχνολογίες να οραματιστούν τη μορφή και τον εξοπλισμό του μελλοντικού πλοίου επιφανείας.

Το πλοίο που φέρει την ονομασία T2050, θα έχει σκάφος τριμαράν (που εξασφαλίζει σταθερότητα πλεύσης, ταχύτητα και μεγάλης επιφάνειας κατάστρωμα πτήσης) και θα είναι κατασκευασμένο απόεξαιρετικά υψηλής αντοχής ακρυλικό υλικό.

Θα έχει επίσης τη δυνατότητα πλήρωσης δεξαμενών έρματος με θαλασσινό νερό, ώστε να μετατρέπεται σε χαμηλής παρατηρησιμότητας (stealth) ημι-βυθιζόμενο, εφόσον το απαιτεί η αποστολή που εκτελεί.

Το μήκος του T2050 ανέρχεται σε 155 μέτρα, το πλάτος του σε 37 μέτρα, ενώ θα μπορεί να επιτυγχάνει ταχύτητα πλεύσης 50 κόμβων. Το σύστημα πρόωσης θα αποτελείται από εξαιρετικά υψηλής αποδοτικότητας αεριοστρόβιλους που θα μεταδίδουν την ισχύ σε αθόρυβης λειτουργίαςηλεκτροκινητήρες και στη συνέχεια σε υδροπροωθητές.

Το πλήρωμα του θα κυμαίνεται από 50 έως 100 άτομα καθώς η υψηλού βαθμού και ευρείας έκτασηςαυτοματοποίηση των συστημάτων και της λειτουργίας του μειώνει τις ανάγκες στελέχωσης.

Ο κύριος οπλισμός του T2050 περιλαμβάνει ένα πρωραίο, εξωτερικά εγκατεστημένο ηλεκτρομαγνητικό πυροβόλο που θα έχει δυνατότητα εμπλοκής στόχων σε βεληνεκή έως και 200 χιλιόμετρα. Υπενθυμίζεται, ότι τα πυροβόλα του τύπου αντί χημικών προωθητικών χρησιμοποιούνηλεκτρομαγνητική ενέργεια για την εκτόξευση υπερ-υψηλών ταχυτήτων πτήσης βλημάτων που καταστρέφουν το στόχο με την κινητική τους ενέργεια.

Για την άμυνα του T2050 σε εγγύτερες αποστάσεις θα διατίθενται πυροβόλα μικροκυμάτων. Τον οπλισμό θα συμπληρώνουν τορπίλες προωθούμενες με πυραυλοκινητήρα που θα μπορούν να επιτύχουν ταχύτητες ανώτερες των 300 κόμβων.

Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η πλήρης υποκατάσταση των παραδοσιακής λειτουργίας οπλικών συστημάτων με άλλα νέας τεχνολογίας, θα εκμηδενίσει την ανάγκη ύπαρξης αναχορηγίας και θα αυξήσει δραματικά την επιβιωσιμότητα του σκάφους σε περίπτωση εχθρικού πλήγματος.

Στο Κέντρο Πληροφοριών Μάχης (ΚΠΜ) του πλοίου οι σταθμοί εργασίας με οθόνες απεικόνισης πολλαπλών λειτουργιών είναι διατεταγμένοι στην περιφέρεια του χώρου. Όμως, τα καθίσματα των χειριστών θα μπορούν να περιστραφούν προς το κέντρο του χώρου όπου οθόνες απεικόνισης τεχνολογίας Google Glass επιτρέπουν την απεικόνιση πρόσθετων τακτικών πληροφοριών επί ενός εικονικού ημισφαιρικού (η βάση του οποίου είναι η επιφάνεια της θάλασσας) θόλου ολοπεριμετρικής (360 μοίρες) κάλυψης.

Η υλοποίηση αυτής της διαμόρφωσης θα προσφέρει πρωτόγνωρες δυνατότητες στην τακτική επίγνωση του χώρου μάχης και θα συμβάλει στην επαύξηση των συνολικών επιχειρησιακών δυνατοτήτων του πλοίου.

Στην πρύμνη του T2050 βρίσκεται το κατάστρωμα πτήσεων το οποίο είναι κυρίως διαμορφωμένο για επιχειρήσεις και την υποστήριξη εξοπλισμένων ή μη επανδρωμένων αεροχημάτων που θα κατασκευάζονται, με διαστάσεις – δυνατότητες ανάλογα με τις απαιτήσεις της αποστολής, επί του πλοίουαπό τον εγκατεστημένο εκτυπωτή τριών διαστάσεων (3D).

Μάλιστα, το μέγεθος του καταστρώματος πτήσεων είναι επαρκές για την ταυτόχρονη ανάκτηση / εκτόξευση δύο μη επανδρωμένων αεροχημάτων. Πάντως, η περιμετρική του καταστρώματος πτήσης υπερκατασκευή μπορεί να μετακινηθεί ώστε να είναι δυνατή η προσγείωση ελικοπτέρων με το πλευρό (κάθετα προς τον διαμήκη άξονα του σκάφους).

Σε αντίθεση, το υπόστεγο έχει δυνατότητα φιλοξενίας ενός μεσαίου μεγέθους ελικοπτέρου χωρίς να υφίσταται ανάγκη αναδιαμόρφωσης.

Στο ανώφλιο της πρύμνης διατίθεται χώρος αποθήκευσης – στάθμευσης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την άφεση, περισυλλογή, συντήρηση και αποθήκευση ελαστικών λέμβων σταθερής γάστρας (RHIB), υποβρυχίων οχημάτων (ΥΠΟΧ) δυτών (SDV: Swimmer Delivery Vehicle), μη επανδρωμένων οχημάτων επιφανείας (USV: Unmanned Surface Vehicle) και μη επανδρωμένων υποβρύχιων οχημάτων (UUV: Unmanned Underwater Vehicle).

Στο δάπεδο της πρύμνης διατίθεται δεξαμενή που διασφαλίζει την άφεση μη επανδρωμένων οχημάτων επιφανείας (USV) και μη επανδρωμένων υποβρύχιων οχημάτων (UUV) όταν ο πρυμναίος καταπέλτης είναι κλειστός.

Επαναλαμβάνεται ότι το T2050 αποτελεί σχεδιαστική σύλληψη η οποία ενσωματώνει καινοτόμες τεχνολογίες που είτε βρίσκονται πέρα από το όριο της σημερινής τεχνολογικής ανάπτυξης είτε σε διάφορα στάδια ωριμότητας. Όμως, σε κάθε περίπτωση, μπορεί να θεωρηθεί μία πιθανή εξέλιξη των πολεμικών πλοίων επιφανείας τις επόμενες δεκαετίες.

Πηγή
Tromaktiko

Το ιαπωνικό πλοίο Μουσάσι ήταν ένα από τα μεγαλύτερα θωρηκτά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το βύθισαν οι Αμερικανοί το 1944, κάνοντάς το υγρό τάφο για 1000 Ιάπωνες και τώρα είναι Αμερικάνοι εκείνοι που το βρήκαν!

Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον συνιδρυτή της Microsoft Πολ Άλεν ανακάλυψε το ιαπωνικό πολεμικό πλοίο Μουσάσι, ένα από τα μεγαλύτερα θωρηκτά που κατασκευάστηκαν ποτέ και το οποίο βυθίστηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στα ανοικτά των ακτών των Φιλιππίνων.

Για τις έρευνες χρησιμοποιήθηκε το γιοτ του Άλεν, το M/Y Octopus, το οποίο διαθέτει συστήματα προηγμένης τεχνολογίας και σε συνδυασμό με τη μελέτη ιστορικών αρχείων και τοπογραφικών δεδομένων οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν το πλοίο δίνοντας ένα τέλος στο μυστήριο δεκαετιών που περιέβαλε την ακριβή τοποθεσία του Μουσάσι.

Το πολεμικό πλοίο βυθίστηκε στις 24 Οκτωβρίου 1944 από αμερικανικά αεροσκάφη με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον 1.000 Ιάπωνες, δηλαδή περίπου το μισό πλήρωμα του πλοίου.

«Ο κ. Άλεν έψαχνε για το Μουσάσι για παραπάνω από 8 χρόνια και η ανακάλυψη αυτή θα βοηθήσει όχι μόνο να ολοκληρωθεί η ιστορία του πλοίου αλλά και να δώσει ένα συναισθηματικό κλείσιμο στις οικογένειες εκείνων που έχασαν τη ζωή τους», αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση που ανέβασε ο Άλεν στην ιστοσελίδα του.

Το Μουσάσι ήταν ένα από τα μεγαλύτερα θωρηκτά που κατασκευάστηκαν ποτέ, ζυγίζοντας σχεδόν 73.000 τόνους όταν ήταν πλήρως φορτωμένο, ενώ διέθετε 9 κύρια όπλα και αεροσκάφη. Τα μεγαλύτερα όπλα του μπορούσαν να εκτοξεύσουν πυραύλους που έφταναν σε βάρος τον 1,5 τόνο ο καθένας.


«Είναι ένα από τα μεγαλύτερα πολεμικά πλοία και το καμάρι ενός ολόκληρου έθνους», αναφέρεται στην ανακοίνωση του Άλεν.
Εκπρόσωπος της ομάδας του Άλεν δήλωσε ότι περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με την ανακάλυψη θα γίνουν διαθέσιμες μέσα στις επόμενες ημέρες.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ 
Φωτογραφίες: Reuters