Συγκεκριμένα οι ερευνητές έχουν εντοπίσει έναν κύκλο 26 εκατομμυρίων ετών με επιπτώσεις κομητών που συμπίπτει με το χρονοδιάγραμμα για τις μαζικές εξαφανίσεις ειδών στην Γη τα τελευταία 260 εκατομμύρια χρόνια.

Συγκεκριμένα, οι μαζικές καταστροφές που συνέβησαν από τη γέννηση του πλανήτη μας, συνδέονται με την κίνηση του ήλιου και των πλανητών μέσα στο πυκνό μεσαίο επίπεδο του Γαλαξία μας.

Η βαρυτική διαταραχή του Νέφους του Οορτ -ένα σύννεφο από παγωμένα αντικείμενα στην εξωτερική άκρη του ηλιακού συστήματος μας- πιστεύεται ότι οδηγεί σε περιοδικές βροχές κομητών που στέλνονται μέσα από στην εσωτερική περιοχή του Γαλαξία μας, όπου βρίσκεται και η Γη.

Η τελευταία βροχή κομητών, λέγεται ότι συνέβη περίπου 11 εκατομμύρια χρόνια πριν και συνδέεται με την μαζική εξαφάνιση στον Καινοζωικό αιώνα, τη Νεογενή περίοδο, στη Μέση Μειόκαινο εποχή, λίγο πριν εμφανιστούν τα πρώτα ανθρωποειδή.


(πατήστε την εικόνα για μεγέθυνση)

Σύμφωνα με τον καθηγητή γεωλογίας Μάικλ Ραμπίνο, είναι λάθος να υποθέσουμε ότι ζούμε σε μία απολύτως ασφαλή εποχή, εκατομμύρια χρόνια μακριά από την επόμενη περίοδο κινδύνου.

«Υπάρχουν ενδείξεις ότι η κομητική δραστηριότητα ήταν υψηλή τα τελευταία 1-2 εκατομμύρια χρόνια, και μερικοί κομήτη παρουσιάζουν απόκλιση τροχιάς, οπότε μία βροχή κομητών είναι πιθανή στην εποχή μας» εξηγεί

«Σε αυτό συμβάλλει και η θέση μας κοντά στο γαλαξιακό μέσο επίπεδο, όπου εμφανίζονται διαταραχές που προέρχονται από τη σκοτεινή ύλη» προσθέτει.

Η σκοτεινή ύλη είναι η μυστηριώδης αόρατη ουσία που περιβάλλει τους γαλαξίες και μπορεί να ανιχνευθεί μόνο από τη βαρυτική επίδρασή της και πιστεύεται ότι αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 80% όλης της ύλης στο σύμπαν.

Ο καθηγητής Ραμπίνο, από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, και ο συνάδελφός του Κεν Καλντέιρα, από το Ίδρυμα Carnegie, έκαναν αναλύσεις και συνδέσεις των επιπτώσεων της βροχής κομητών και των μαζικών εξαφανίσεων, χρησιμοποιώντας τα νέα διαθέσιμα στοιχεία που παρέχουν πιο ακριβείς εκτιμήσεις της ηλικίας. Βρήκαν ότι έξι μαζικές εξαφανίσεις ειδών συνδέονται με το χρονοδιάγραμμα.

Μία από τις επιπτώσεις που μελετήθηκαν προκλήθηκε από τον μεγάλο κομήτη ή αστεροειδή που χτύπησε τη Γη πριν 65 εκατομμύρια χρόνια στα ανοικτά των ακτών Γιουκατάν του Μεξικού και λέγεται ότι αφάνισε τους δεινοσαύρους.

Πέντε από τις έξι μεγαλύτερες πτώσεις κομητών συνέπεσαν με γεγονότα μαζικής εξαφάνισης, δήλωσαν οι επιστήμονες στο περιοδικό Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας.

«Η συσχέτιση μεταξύ των επιπτώσεων και των εξαφανίσεων τα τελευταία 260.000.000 χρόνια είναι εντυπωσιακή και προτείνει μια σχέση αιτίας-αποτελέσματος», είπε ο καθηγητής Ραμπίνο. «Αυτός ο κοσμικός κύκλος θανάτου και καταστροφής έχει χωρίς αμφιβολία επηρεάσει την ιστορία της ζωής στον πλανήτη μας» καταλήγει.

Το Jurassic World ήρθε για να σπάσει τα παγκόσμια ρεκόρ.

Η υπερπαραγωγή, που σήμανε την επιστροφή των δεινοσαύρων μετά από 22 χρόνια στις οθόνες, πέτυχε το καλύτερο παγκόσμιο άνοιγμα όλων των εποχών, με εισπράξεις 511,8 εκατ. δολαρίων το δεύτερο σαββατοκύριακο του Ιουνίου.

Είναι η πρώτη φορά που μία ταινία «σπάει» το φράγμα των 500 εκατ. δολαρίων σε ένα και μόνο σαββατοκύριακο. 

Το ρεκόρ αφορά σε όλον τον πλανήτη -συνολικά 66 αγορές.

Ωστόσο, η περιπέτεια του Κόλιν Τρεβορόο, με την υπογραφήΣπίλμπεργκ στην παραγωγή και με πρωταγωνιστή τον Κρις Πρατ, οφείλει, σύμφωνα με δημοσίευμα του Εθνους, μεγάλο μέρος της επιτυχίας της στην Κίνα, που έδωσε εισπράξεις - μαμούθ της τάξης των 100 εκατ. δολαρίων. 

Η ταινία έφησε πίσω το ρεκόρ του Χάρι Πότερ (της τελευταίας ταινίας) που είχε κάνει 314 εκατ. δολάρια. 

Στην Ελλάδα «έκοψε» 45.739 εισιτήρια σε όλη την επικράτεια -115 αίθουσες-, ποσό που μόνο λεφριά ζεσταίνει το σχετικά παγωμένο τοπίο της εγχώριας κινηματογραφικής παραγωγής. 

thetoc.gr

Εκτιμάται ότι χάρη στις τεράστιες φτερούγες του, μήκους 6,1 έως 7,4 μέτρων, μπορούσε να ταξιδεύει μεγάλες αποστάσεις, χωρίς να τις κουνάει καθόλου, με ταχύτητα έως 60 χιλιομέτρων την ώρα.

 
Το απολίθωμα ενός πουλιού με άνοιγμα πτερύγων επτά μέτρων ανακάλυψαν αμερικανοί ερευνητές κατά τη διάρκεια ανασκαφών για τη δημιουργία ενός νέου αεροδρομίου στη Ν. Καρολίνα των ΗΠΑ και, όπως είπαν, σπάει το ρεκόρ του προηγούμενου κατόχου, του πουλιού Argentavis magnificens, που έμοιαζε με κόνδορα, είχε φτερούγες εξήμισι μέτρων και ζούσε στην Αργεντινή πριν από 6 εκατ. χρόνια.

Ο εντυπωσιακός νέος κάτοχος του ρεκόρ, που ζούσε πριν από 25 έως 28 εκατομμύρια χρόνια και ζύγιζε 22 έως 40 κιλά, ήταν διπλάσιος από το «βασιλικό άλμπατρος», το μεγαλύτερο πουλί που πετάει σήμερα στους ουρανούς του πλανήτη μας και έχει άνοιγμα πτερύγων τρισήμισι μέτρα.
Εκτιμάται ότι χάρη στις τεράστιες φτερούγες του, μήκους 6,1 έως 7,4 μέτρων, μπορούσε να ταξιδεύει μεγάλες αποστάσεις, χωρίς να τις κουνάει καθόλου, με ταχύτητα έως 60 χιλιομέτρων την ώρα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον παλαιοντολόγο Ντάνιελ Ξέπκα του Εθνικού Κέντρου Εξελικτικής Σύνθεσης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το BBC, το πρακτορείο Reuters και το «New Scientist», ανέφεραν ότι το τεράστιο πουλί, που ονομάστηκε «Pelagornis sandersi», ανήκει στην κατηγορία των πελαγορνιθιδών, μιας προ καιρού εξαφανισμένης ομάδας γιγάντιων θαλασσοπουλιών.

Οι επιστήμονες, οι οποίοι μελετούν το καλοδιατηρημένο απολίθωμα (ανακαλύφθηκε το 1983, αλλά μόλις τώρα έγινε αντιληπτή η σημασία του), που βρίσκεται στο Μουσείο της πόλης Τσάρλεστον, απορούν πώς είναι δυνατό να σηκωνόταν στον αέρα και να πετούσε με τόσο μεγάλο μέγεθος.
Μερικά μαθηματικά μοντέλα δείχνουν ότι το εν λόγω πουλί είχε ξεπεράσει το μέγιστο δυνατό μέγεθος για να πετάει ένας οργανισμός. Δεν αποκλείεται ότι το πουλί, με τα κοντά και άχαρα πόδια του, έπαιρνε φόρα κατεβαίνοντας κάποια πλαγιά, ώστε να αποκτήσει την απαραίτητη ώθηση για να υψωθεί στον αέρα, ενώ μπορεί να περίμενε και τα κατάλληλα ρεύματα αέρα για να βοηθήσουν την πτήση του.

Από τη στιγμή όμως που κατάφερνε να βρεθεί στον αέρα, οι προσομοιώσεις σε υπολογιστή δείχνουν ότι ήταν άσος στο πέταγμα, συνήθως πάνω από τους ωκεανούς, κατά καιρούς βουτώντας ως την επιφάνεια του νερού για να αρπάξει την τροφή του. Από τα μακριά σαγόνια του, προεξείχαν μακριές οστέινες προβολές σαν ψευδο-δόντια, με τα οποία διαπερνούσε ψάρια, καλαμάρια και ό,τι άλλο έβρισκε.

«Αυτό το πουλί θα σκοτείνιαζε τον Ήλιο, καθώς περνούσε από πάνω. Από κοντά, μπορεί να έφερνε στο νου κάποιον δράκο. Οποιοσδήποτε με παλλόμενη καρδιά θα κεραυνοβολιόταν από δέος», δήλωσε ο Ξέπκα, ο οποίος δεν απέκλεισε να βρεθούν τα απολιθώματα ακόμη μεγαλύτερων πουλιών.
Στη Γη είναι γνωστό ότι έχουν πετάξει ακόμη μεγαλύτερα πλάσματα, οι πτερόσαυροι (με κορυφαίο τον θηριώδη Κουετζαλκοάτλους, ο οποίος είχε άνοιγμα φτερούγων περίπου 11 μέτρων), όμως δεν ήσαν πουλιά, αλλά ιπτάμενα ερπετά, που ζούσαν παράλληλα με τους δεινόσαυρους.

Πηγή: tanea.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot