Όσες περισσότερες ώρες περνάει κανείς στο Facebook και στα άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τόσο πιθανότερο είναι στο τέλος να νιώσει κοινωνικά απομονωμένος.

Αυτό υποστηρίζει μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, σύμφωνα με την οποία το αίσθημα κοινωνικής απομόνωσης σχετίζεται τόσο με τον συνολικό χρόνο που περνά κανείς online όσο και με τη συχνότητα με την οποία κανείς επισκέπτεται τα social media. Με άλλα λόγια, το Facebook κάθε άλλο παρά πανάκεια αποτελεί για τη μοναξιά.


Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Πίτσμπεργκ, με επικεφαλής τον καθηγητή Μπράιαν Πρίμακ, διευθυντή του Κέντρου Ερευνών για τα Μέσα, την Τεχνολογία και την Υγεία, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό προληπτικής ιατρικής American Journal of Preventive Medicine, ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 1.800 άτομα ηλικίας 19 έως 32 ετών.

Μέσω ερωτηματολογίων, διερευνήθηκε ο χρόνος που οι χρήστες αφιέρωναν σε δημοφιλή μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως Facebook, YouTube, Twitter, Google Plus, Instagram, Snapchat, Reddit, Tumblr, Pinterest, Vine και LinkedIn. Στη συνέχεια, μέσω ενός ψυχολογικού τεστ, αξιολογήθηκε ο βαθμός κοινωνικής απομόνωσης που ένιωθε κάθε χρήστης.

Διαπιστώθηκε ότι όσοι περνούσαν πάνω από δύο ώρες τη μέρα στα ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα είχαν διπλάσιες πιθανότητες να νιώθουν κοινωνική απομόνωση, σε σχέση με όσους δεν έμεναν στα ίδια δίκτυα για πάνω από μισή ώρα καθημερινά.

Επίσης, όσοι επισκέπτονταν τις διάφορες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης πάνω από 58 φορές την εβδομάδα (τουλάχιστον οκτώ φορές τη μέρα κατά μέσο όρο), είχαν τριπλάσιες πιθανότητες να νιώθουν κοινωνικά απομονωμένοι, σε σχέση με όσους έκαναν λιγότερες από εννέα επισκέψεις την εβδομάδα.

«Δεν γνωρίζουμε με σιγουριά ποιο έρχεται πρώτο: η χρήση των κοινωνικών μέσων ή το αίσθημα κοινωνικής απομόνωσης. Είναι πιθανό ορισμένοι νέοι ενήλικες που ήδη νιώθουν κοινωνική απομόνωση να στρέφονται στα κοινωνικά μέσα. Ή, αντίστροφα, μπορεί η αυξημένη χρήση των κοινωνικών μέσων με κάποιο τρόπο να οδηγεί κάποιον να νιώθει απομονωμένος από τον κόσμο. Μπορεί ακόμη να πρόκειται για έναν συνδυασμό και των δύο. Όμως ακόμη και αν η κοινωνική απομόνωση ήρθε πρώτη, δεν φαίνεται το πρόβλημά της να λύθηκε, παρά τις τόσες ώρες ενασχόλησης με τα κοινωνικά μέσα» δήλωσε η βασική ερευνήτρια Ελίζαμπεθ Μίλερ, καθηγήτρια παιδιατρικής και επικεφαλής του Τμήματος Εφηβικής Ιατρικής του Νοσοκομείου Παίδων του Πίσμπεργκ.

«Μολονότι φαίνεται πως τα κοινωνικά μέσα παρέχουν τις ευκαιρίες για να γεμίσουν το κοινωνικό κενό της σύγχρονης ζωής και να μας φέρουν πιο κοντά, τελικά, όπως δείχνει η νέα μελέτη, μάλλον αυτή δεν είναι λύση που οι άνθρωποι προσδοκούν» πρόσθεσε ο Πρίμακ.

Διάφορες είναι οι πιθανές εξηγήσεις για το φαινόμενο αυτό, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Μπορεί η χρήση των κοινωνικών μέσων να αντικαθιστά τις πιο αυθεντικές και πρόσωπο-με-πρόσωπο εμπειρίες ή μπορεί κάποιος να ζηλεύει που βλέπει στα social media γεγονότα στα οποία ο ίδιος δεν συμμετείχε ή δεν προσκλήθηκε. Ένα ανάλογο αίσθημα γεννά επίσης η σύγκριση με τα άκρως εξιδανικευμένα προφίλ αρκετών χρηστών, πράγμα που κάνει τους άλλους να νιώθουν ότι ζουν μια μίζερη ζωή.

govastileto.gr

Μοναξιά, δυσκολίες και μικρή- ή ακόμη και καθόλου- παρέα. Κάπως έτσι είναι η ζωή στα νησάκια- κουκκίδες του Αιγαίου, στα οποία ζουν μία χούφτα άνθρωποι.

Ενα από αυτά, το έμαθαν οι Ελληνες με τραγικό τρόπο. Είναι η Κίναρος, το νησάκι στο οποίο συνετρίβη το ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού. Σε αυτό το νησάκι, ανατολικά της Αμοργού και δυτικά της Λέρου και της Καλύμνου, ζουν μόλις δύο άνθρωποι. Η 70χρονη Ειρήνη Κατσοτούρχη και ο γιος της, Γιώργος. Μέχρι το 2013, όταν και απεβίωσε, ζούσε μαζί τους και ο πατέρας της οικογένειας.

Με αυτή την αφορμή, η «Καθημερινή» θυμήθηκε κι άλλα τέτοια μικροσκοπικά νησιά του Αιγαίου στα οποία ζει ακόμη και ένας άνθρωπος, ή μια οικογένεια. Και βέβαια, η καθημερινότητά τους είναι γεμάτη δυσκολίες και ο χειμώνας ιδιαίτερα μοναχικός.

Εξι μίλια ανατολικά της Κινάρου υπάρχουν τα Λέβιθα (9,1 τ.χλμ.), στην οποία ζει η οικογένεια του Δημήτρη Καμπόσου, που ασχολείται με την κτηνοτροφία, τη γεωργία και την αλιεία. Το καλοκαίρι υποδέχεται τουρίστες για φαγητό και κατάλυμα. Στο Μαράθι (0,355 τ.χλμ.), στο σύμπλεγμα των Αρκιών, ζει ο 60χρονος Μιχάλης Κάβουρας και τα δύο του αδέλφια το χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι πηγαίνει εκεί αρκετός κόσμος και λειτουργούν τρεις ταβέρνες και περίπου 30 δωμάτια. Ακριβώς δίπλα, στους Αρκιούς (6,7 τ.χλμ.) ζουν περίπου 45 άτομα, από αυτούς οι 20-30 όλο το χρόνο.

Κοντά στην Κάλυμνο υπάρχει η Καλόλιμνος (1,95 τ.χλμ.), με έναν μοναδικό κάτοικο- έναν βοσκό- και η Πλατή (0,726 τ.χλμ.) με δύο κατοίκους.

Στο Αιγαίο υπάρχουν διάσπαρτα πολλά μικροσκοπικά νησιά με ελάχιστους κατοίκους. Ο Αγιος Μηνάς (2,34 τ. χλμ.), μεταξύ Φούρνων και Ικαρίας έχει τρεις κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Στη Σαμιοπούλα, μισό μίλι από τη Σάμο, ζουν τέσσερα άτομα. Στο Φαρμακονήσι (4 τ. χλμ.), 12 μίλια βορειοανατολικά της Λέρου κατοικούν δέκα άτομα.

Πολλά τέτοια νησάκια υπάρχουν και στις Σποράδες. Στο Πιπέρι (4,228 τ.χλμ.), βορειοανατολικά της Αλόννησου, ζουν έξι άτομα σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Η Περιστέρα (14,2 τ.χλμ.), ανατολικά της Αλόννησου έχει πέντε κατοίκους, βοσκούς. Η Κυρά Παναγιά ή Πελαγονήσι (25 τ.χλμ.) είχε στην απογραφή του 2011 δέκα κατοίκους, ενώ υπάρχει και μοναστήρι στο οποίο διαμένει συνήθως ένας μοναχός.

iefimerida.gr

Η γνώριμη εικόνα μιας σύγχρονης συμμετρίας: ανθρώπινα κεφάλια στην ίδια παρέα, σκυμμένα πάνω από τη φωτεινή οθόνη ενός «έξυπνου» κινητού.
 
Λίγα αντικείμενα ενσωματώνουν καλύτερα την αμφισημία της τεχνολογικής προόδου. Απεριόριστες δυνατότητες διασύνδεσης, ενημέρωσης και εξυπηρέτησης μέσα στην παλάμη του χεριού, επισκιάζονται από τον κίνδυνο μιας εκτροχιασμένης σχέσης αφέντη-υπηρέτη: αγένεια, αντικοινωνικότητα, ψυχαναγκασμός, απομόνωση.
 
Ηταν η σκοτεινή πλευρά που ενέπνευσε το πρόσφατο πρότζεκτ του φωτογράφου δρόμου που ακούει στο καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Babycakes Romero. Η σειρά των ασπρόμαυρων εικόνων τιτλοφορείται «Ο θάνατος της συζήτησης» (The death of conversation) και είναι σχεδόν όλες καρπός των καθημερινών του περιπλανήσεων στο Λονδίνο, την πόλη όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει.
 
«Ηταν κάτι που παρατηρούσα ξανά και ξανά και, ενίοτε, βίωνα από πρώτο χέρι. Οπτικά, μου τράβηξε την προσοχή η συμμετρία αυτών των ανθρώπων, κλειδωμένοι καθώς ήταν ταυτόχρονα, αλλά και καθένας ξεχωριστά, στην ίδια πράξη», λέει σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Καθημερινή».
 
«Στην αρχή νόμιζα πως ο κόσμος χρησιμοποιούσε τα smartphones ως βοήθημα για να κρύψει την αμηχανία του, για να γεμίσει τις σιωπές. Αλλά καθώς συνέχισα να παρατηρώ και να καταγράφω το φαινόμενο, διαπίστωσα πως την αμηχανία και τη σιωπή τις προκαλούσαν στην πραγματικότητα οι ίδιες οι συσκευές. Βασικά κάνουν τους ανθρώπους να αποσύρονται αντί να αλληλοεπιδρούν».
 
Παραπονιέται πως οι καλοί τρόποι συμπεριφοράς όσον αφορά τη χρήση του τηλεφώνου μέσα στον κοινωνικό περίγυρο τείνουν προς εξαφάνιση. «Η συσκευή προηγείται του ατόμου που είναι παρόν και αυτό μου φαίνεται λάθος. Είναι ένα είδος απόρριψης, είναι μειωτικό».
 
Οι ειδικοί προειδοποιούν πως οι κακοί τρόποι δεν είναι καν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Το email και τα μηνύματα, αλλά και εφαρμογές όπως το Facebook, το Twitter ή το Pinterest, διεκδικούν αδιάκοπα τον χρόνο και την προσοχή μας. Ερευνες έχουν δείξει πως κάθε φωτεινή ένδειξη για «νέο μήνυμα» προκαλεί «έκρηξη» ντοπαμίνης, της ίδιας νευροχημικής ουσίας που απελευθερώνεται στον εγκέφαλο με την κατανάλωση αλκοόλ ή ναρκωτικών. Σύμφωνα με πρόσφατη αμερικανική μελέτη, έξι στους δέκα νέους ασχολούνται κατά μέσο όρο ένα οκτάωρο την ημέρα με τα κινητά τους τηλέφωνα. Παράλληλα, ένας στους τρεις Αμερικανούς θεωρεί πως είναι εθισμένος στο «έξυπνό» του τηλέφωνο.
 
«Καθώς παρατηρούσα και φωτογράφιζα αυτούς τους ανθρώπους, μου έδιναν την εντύπωση πως δεν ήταν παρόντες στον πραγματικό κόσμο. Ηταν συνδεδεμένοι με έναν εικονικό κόσμο που ήταν δικό τους δημιούργημα», λέει ο φωτογράφος.
 
«Είναι τρελό, αλλά ο κόσμος επιλέγει την ψηφιακή επικοινωνία ενώ είναι με παρέα. Προτιμάει να συνδεθεί με κάποιον που είναι αλλού, παρά με κάποιον που βρίσκεται στον ίδιο χώρο».
 
Ολες οι φωτογραφίες του πρότζεκτ τραβήχτηκαν τον περασμένο χρόνο. O Babycakes Romero δεν βγήκε στον δρόμο αναζητώντας κάποια εικόνα, απλά τις συνάντησε μπροστά του: στην καφετέρια, στο εστιατόριο, στη στάση, στο λεωφορείο, στο πάρκο. Σημειώνει πως καμία δεν είναι σκηνοθετημένη. «Δεν στήνω φωτογραφίες, ποτέ. Δεν με ενδιαφέρει. Θέλω να παρουσιάζω τον κόσμο όπως τον βλέπω, όχι όπως θα ήθελα να είναι», λέει, αν και παραδέχεται πως η απορρόφηση των ανθρώπων έκανε τη δουλειά του κάπως πιο εύκολη.
 
Γιατί όμως ο κόσμος προτιμάει την online από την offline επικοινωνία; «Οταν προστατεύεσαι πίσω από μια οθόνη και είσαι οπλισμένος με ένα πληκτρολόγιο, δεν υποφέρεις από τις αγωνίες ή την αμηχανία που θα είχες πρόσωπο με πρόσωπο».
 
Είναι και η άνοδος του ναρκισσισμού. Οι περισσότεροι πλέον καταφεύγουν στον διαδικτυακό κόσμο για μια συναισθηματική ένεση, για μια δόση ανακούφισης ή επιβεβαίωσης, για κάτι που θα ταΐσει το «εγώ» τους. «Γνωρίζουν πως κάθε μήνυμα που φτάνει στη συσκευή τους κάπως τους αφορά, ενώ σε μια κανονική συζήτηση δεν θα είσαι πάντα το επίκεντρο. Είναι σαν να μην μπορούμε πια να επεξεργαστούμε τη ζωή κάποιου άλλου επειδή είμαστε υπερβολικά απασχολημένοι με τη δική μας».
Αν και δεν είναι κατά της τεχνολογίας, όπως λέει, ανησυχεί πως έχει αρχίσει να επηρεάζει την κοινωνική συνοχή. «Πρέπει να ξέρουμε πότε να κατεβάσουμε τον διακόπτη, διαφορετικά θα καταλήξουμε μόνιμα αποκλεισμένοι από τους άλλους».
 
Και σε περίπτωση που αναρωτιέται κανείς, όχι, δεν έχει smartphone. «Βλέπω πόσο απαιτητικό είναι και ξέρω πως μάλλον δεν θα τα κατάφερνα καλύτερα στο να περιορίζω τη χρήση του. Μου αρέσει να παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου και φοβάμαι πως θα έχανα υπερβολικά πολλά αν όλη την ώρα έστρεφα το βλέμμα μου προς μια οθόνη».
Μια νοσοκόμα που μπήκε σε καραντίνα γυρνώντας στο Νιου Τζέρσεϊ από τη Σιέρα Λεόνε, όπου φρόντισε ασθενείς με Έμπολα, ξέσπασε για τις συνθήκες υπό τις οποίες έχει απομονωθεί.
 
Η Kaci Hickox μπήκε σε καραντίνα στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Νιούαρκ μόλις έφτασε στο Νιου Τζέρσεϊ από τη Σιέρα Λεόνε.
 
«Είναι ανεπίτρεπτο, νιώθω σαν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά μου να έχουν παραβιαστεί. Να με βάζουν να περάσω αυτό το ψυχολογικό και σωματικό στρες είναι ανεπίτρεπτο» είπε στο CNN.
 
Έστειλε μάλιστα και στο τηλεοπτικό δίκτυο φωτογραφίες από το μέρος όπου την έχουν απομονώσει.
 
Όπως κατήγγειλε δεν της επιτρέπεται να κάνει ντους ούτε σε τουαλέτα με καζανάκι, ούτε και της επιτρέπουν να μιλά με τον δικηγόρο της.
newsit.gr
Σύμφωνα με πληροφορίες από το πρώτο θέμα κόκκινος συναγερμός έχει σημάνει στις ελληνικές υγειονομικές υπηρεσίες για τον ιό Ebola.

Έχουν βρεθεί δύο κρούσματα που εμφάνισαν τα συμπτώματα του ιού. Σύμφωνα με τους ειδικούς ένα τέτοιο σύμπτωμα είναι ο αιμορραγικός πυρετός.

Το ένα εκ των δύο κρουσμάτων, προέρχεται από τη Λιβύη και νοσηλεύεται σε θάλαμο απομόνωσης στο νοσοκομείο "Σωτηρία". Το δεύτερο κρούσμα αφορά επίσης πρόσωπο που προέρχεται από την Αφρική και νοσηλεύεται στο Λαϊκό.

Και τα δύο κρούσματα εξετάζονται και αναμένεται η ιατρική διάγνωση για το αν πρόκειται για τον ιό Ebola.

Σε κάθε περίπτωση κάθε περιστατικό που εμφανίζει περίεργα συμπτώματα νοσηλεύεται σε απομονωμένο θάλαμο και κυρίως όσοι ταξιδεύουν από χώρες που αποτελούν εστίες επιδημίας, όπως η Γουινέα, η Σιέρα Λεόνε, η Λιβερία και η Νιγηρία, ή έχουν ταξιδέψει με άλλους συνεπιβάτες από αυτές τις χώρες.
 
Σύμφωνα με νεότερη ανακοίνωση και τα δύο κρούσματα διαγνώστηκαν με ελονοσία.

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot