Η εν λόγω διεπαφή εγκεφάλου-μηχανής δημιουργήθηκε από το Εργαστήριο Επιστήμης των Υπολογιστών και Τεχνητής Νοημοσύνης του ΜΙΤ με επικεφαλής την διευθύντρια Ντανιέλα Ρας, σε συνεργασία με νευροεπιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βοστώνης.

Ο παρατηρητής που βλέπει κάποιο λάθος του ρομπότ, τού στέλνει σε πραγματικό χρόνο με τη σκέψη του ένα μήνυμα διόρθωσης και το ρομπότ ανταποκρίνεται άμεσα. Ο άνθρωπος πρέπει να φορά στο κεφάλι του απλώς μια κάσκα ηλεκτροεγκεφαλογραφίας, που καταγράφει την ηλεκτρική εγκεφαλική δραστηριότητά του.

Ο παρατηρητής που βλέπει κάποιο λάθος του ρομπότ, τού στέλνει σε πραγματικό χρόνο με τη σκέψη του ένα μήνυμα διόρθωσης και το ρομπότ ανταποκρίνεται άμεσα. Ο άνθρωπος πρέπει να φορά στο κεφάλι του απλώς μια κάσκα ηλεκτροεγκεφαλογραφίας, που καταγράφει την ηλεκτρική εγκεφαλική δραστηριότητά του. Δεν χρειάζεται ούτε η εμφύτευση κάποιου «τσιπ» στον εγκέφαλο, ούτε προηγούμενη εκπαίδευση του ανθρώπου.

Καθώς ο άνθρωπος βλέπει το λάθος του ρομπότ, η κάσκα -με τη βοήθεια ενός αλγόριθμου- «πιάνει» μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου το αυθόρμητο νευρωνικό σήμα διόρθωσης που γεννά ο εγκέφαλος και το στέλνει στο ρομπότ. Οι δοκιμές που έγιναν με πέντε εθελοντές και το βιομηχανικό ρομπότ με την ονομασία «Μπάξτερ» της αμερικανικής Rethink Robotics, έδειξαν ότι το ρομπότ μπορεί να αναγνωρίζει το σήμα λάθους και να το «μεταφράζει» σε εντολή για να διορθώσει αυτό που κάνει.

Απώτερος στόχος είναι τα ρομπότ να μπορούν να διαβάσουν το μυαλό των ανθρώπων μέσα από την καθόλου εύκολη «μετάφραση» της ανθρώπινης γλώσσας και σκέψης σε σήματα κατανοητά από τις μηχανές. Αυτή η τεχνολογία «τηλεπαθητικής» επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων-μηχανών θα μπορούσε να έχει μια πληθώρα βιομηχανικών, ιατρικών και άλλων εφαρμογών, από την αλληλεπίδραση οδηγών-αυτόνομων οχημάτων και στρατιωτών-οπλικών συστημάτων έως την αλληλεπίδραση εργατών-βιομηχανικών ρομπότ και παράλυτων ανθρώπων-ρομποτικων άκρων.

«Φαντασθείτε να μπορείτε να πείτε σε ένα ρομπότ να κάνει κάτι αμέσως, χωρίς να χρειάζεται να πληκτρολογήσετε κάποια εντολή, να πιέσετε κάποιο κουμπί ή να πείτε κάτι», δήλωσε η Ρας.

Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους το μόνο εύκολο είναι να χάσουμε την μπάλα. Αρκεί μία λάθος κίνηση, μία κακή στιγμή κι η εμπιστοσύνη μπορεί να γκρεμιστεί, όσα χρόνια κι αν χτιζόταν. Όταν μάλιστα υπάρχει κι ο έρωτας στο παιχνίδι, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο εύθραυστα.

Τότε, η αγαπημένη μας λέξη είναι το λάθος. Όσες φορές κι αν το πράξουμε, ποτέ δε μαθαίνουμε από αυτό. Θα το επαναλάβουμε όσες φορές χρειαστεί, μέχρι να βρούμε το επόμενο.

Συνδέσαμε λοιπόν τον έρωτα με τα λάθος συναισθήματα. Βαφτίσαμε ως δυνατούς και καρμικούς έρωτες αυτούς που μας κάνανε κομμάτια, που μας είχαν πόσες μέρες να φυλάμε πάνω από ένα τηλέφωνο. Ερμηνεύσαμε στο κεφάλι μας την αδιαφορία τους ως δειλία να μας πουν ότι μας θέλουν, πλάσαμε έναν ιδεατό κόσμο, όπου ένα ολόκληρο σύμπαν στράφηκε ενάντια στον έρωτά μας.

Για ποιον έρωτα όμως μιλάμε; Και για ποια σχέση; Καταρχάς, οι σχέσεις δεν είναι περίπλοκες, εμείς τις κάναμε έτσι. Κι αν με ρωτάς, πολύ κακώς.

Γιατί ναι μεν εμείς οι άνθρωποι είμαστε ιδιότροπα όντα και στον έρωτα η λογική χάνεται και δίνει τη θέση της στο συναίσθημα, αλλά σκέψου για μια στιγμή πώς θα ήταν τα πράγματα αν ήμασταν πιο ξεκάθαροι και ντόμπροι στο να εκφράσουμε τα αισθήματά μας. Δε θα γεμίζαμε κανενός το κεφάλι με αμφιβολίες και κυρίως το δικό μας. Πολύ καλό για να ‘ναι αληθινό; Μπα.

Πες λοιπόν ότι ερωτεύεσαι. Έβλεπες τα σημάδια τόσο καιρό. Όσες ώρες κι αν μιλούσατε, ποτέ δεν ήταν αρκετές. Οι πιο ευτυχισμένες στιγμές στην καθημερινότητά σου ήταν αυτές που ήσασταν μαζί. Γινόταν κάτι και στενοχωριόταν κι εσύ τα έβαφες μαύρα. Γελούσε με τα αστεία σου κι εσύ από μέσα σου χαιρόσουν δέκα φορές περισσότερο.

Περνάει ο καιρός και δένεστε ολοένα και περισσότερο. Τουλάχιστον έτσι νιώθεις εσύ. Πάνω λοιπόν σε μια συζήτηση που αλλού ξεκίνησε κι αλλού έχει φτάσει, πιάνετε το θέμα το δικό σας. Της σχέσης σας Γυρνάει και σου λέει ότι ακόμα είναι νωρίς, δε γουστάρει ταμπέλες, είναι κατά των δεσμεύσεων κι εμμέσως πλην σαφώς, σου προτείνει να κάνετε ελεύθερη σχέση. Τι κάνεις;

Αρχικά, θα σου έλεγα να αρχίσεις να τρέχεις. Όμως όταν ερωτεύεσαι, το τελευταίο πράγμα που θες είναι να χάσεις τον άνθρωπο που έχεις ερωτευτεί. Οπότε αυτό που στην τελική θα κάνεις, είναι να συμβιβαστείς με ό,τι σου πει, αρκεί να τον έχεις. Κι ας μην τον έχεις όπως θα ‘θελες.

Όμως κάτσε και σκέψου με τι όρους συμφώνησες να «έχεις» έναν άνθρωπο στη ζωή σου. Συμφώνησες ουσιαστικά να τον μοιράζεσαι, γιατί αυτό είναι η ελεύθερη σχέση. Πανέξυπνος και πανούργος όρος, καθώς αποτελείται από δύο άκρως αντίθετες μεταξύ τους νοηματικά και πρακτικά λέξεις: ελευθερία και σχέση.

Με λίγα λόγια, αντί να σου πει ο άλλος «ξέρεις, μωρό μου, δε θέλω να ‘μια μόνο με σένα γιατί δε με καλύπτεις», σου πετάει μία ελεύθερη σχέση και σου θολώνει τα νερά. Βάζει μπροστά το «ελεύθερη», για να σου ξεκαθαρίσει ότι θέλει να έχει την ελευθερία να κάνει ό,τι θέλει με όποιον ή όποια θέλει και σου κολλάει δίπλα και το «σχέση», για να σε ξεγελάσει και να νομίζεις πως όντως είστε μαζί. Ενώ μάντεψε, μόνο αυτό δεν είστε.

Κι αν εσύ ερωτεύτηκες, τα αισθήματά σας δεν είναι αμοιβαία. Γιατί αν υπήρχε ο έρωτας κι απ’ την άλλη μεριά, δε θα σου πρότεινε ελεύθερη σχέση. Ποιος -απ’ τη στιγμή που είναι ερωτευμένος, αντέχει να μοιραστεί τον άνθρωπό του;

Και πάρε το πιο κοντινό παράδειγμα, εσένα: αντέχεις να μοιράζεσαι τον έρωτά σου; Να μη σηκώνει τηλέφωνο και κατευθείαν το μυαλό σου να τρέχει να φαντάζεται τον προσωρινό σου ή μη αντικαταστάτη; Να σου λέει πως θα βγει με την παρέα του και να παρακαλάς να μην καταλήξει όπως φοβάσαι ότι θα καταλήξει;

Δεν αμφιβάλλω ότι αυτός ο άνθρωπος έχει αισθήματα για σένα, αλλά αν τα συγκρίνεις με τα δικά σου, δε σε καλύπτουν και δε σου αξίζουν ούτε στο ελάχιστο. Τον άνθρωπο που αγαπάς, δεν αντέχεις να τον μοιράζεσαι ούτε με τους φίλους του, πόσο μάλλον με υποψήφιους αντίζηλους. Όσο κι αν φοβάσαι, όσο κι αν έχεις πληγωθεί, όταν ερωτεύεσαι δεν προλαβαίνεις καν να κάνεις αυτήν την ανάλυση.

Τον έρωτα τον συνοδεύεις μόνο με το «πολύ», το «λίγο» και το «μέτριο» δεν έχουν θέση. Κι επειδή στην ελεύθερη σχέση ταιριάζουν τα δύο τελευταία ενώ εσύ επιζητάς το πρώτο, ο άνθρωπος που σου προτείνει ελεύθερη σχέση δεν έχει καμία θέση στη ζωή σου.

Πηγή: Pillowfights.gr

Πολλές φορές στη ζωή μας αντιλαμβανόμαστε ότι περιτριγυρζόμαστε από αχάριστους ανθρώπους. Η αίσθηση ότι οι άλλοι είναι αχάριστοι απέναντί μας είναι πραγματικά απεχθής και πολλές φορές μας οδηγεί σε καυγάδες και βαθιά αναστάτωση τόσο με τους άλλους όσο και με τον εαυτό μας.

Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά του αχάριστου ανθρώπου;

Ο αχάριστος άνθρωπος συνεχώς παραπονιέται για τη δουλειά του, το σπίτι του, την πόλη του, την οικονομική του κατάσταση και τη ζωή του. Πάντα θα βρει κάτι άσχημο και δυσάρεστο να εστιάσει την προσοχή του. Πιστεύει πως είναι άτυχος και όλα πάνε άσχημα στη ζωή του. Δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος, ούτε ικανοποιημένος γιατί πάντα θα βρει κάτι που να μη του αρέσει ή να του λείπει. Θεωρεί τους γύρω του υπεύθυνους για τη δυστυχία του και πιστεύει πως είναι το θύμα μίας περίστασης όταν κάτι δεν πηγαίνει καλά. Τα συναισθήματα που εκφράζει συνεχώς είναι αρνητικά. Κατά συνέπεια βιώνει χαμηλή ικανοποίηση από τη ζωή του, χαμηλή ποιότητα ζωής, αυξημένα ψυχοσωματικά προβλήματα (πονοκέφαλοι, έλκος, μυαλγίες, σπαστική κολίτιδα, οσφυαλγία) και μεγαλύτερη επιρρέπεια στις σωματικές παθήσεις.

Ας δούμε λοιπόν 3 αποτελεσματικούς τρόπους για να αντιμετωπίσουμε αυτό το είδος ανθρώπου.

1. Μιλήστε τους για τα συναισθήματά σας

Μοιραστείτε μαζί τους το πως σας κάνουν να αισθάνεστε. Το πιο πιθανό βέβαια είναι ότι θα υπεραμυνθών των επιλογών τους και της αυτοέκφρασής τους, γι αυτό δεν υπάρχει λόγος να λογομαχήσετε. Εσείς, το μόνο που κάνετε είναι να τους εκμυστηρεύεστε τα δικά σας συναισθήματα. Όσο λοιπόν κι αν υπερμαυνθούν, η πιθανότητα να αλλάξουν τη στάση τους στο μέλλον, είναι πολύ μεγάλη.

2. Απαιτήστε την ανταπόδοσή τους

Εάν αισθάνεστε ότι οι άλλοι είναι αχάριστοι μαζί σας, τότε το πιο πιθανό είναι οτι νιώθετε πως οι άλλοι δεν κάνουν αρκετά για εσάς, ή δεν νιώθουν έτσι όπως θα θέλατε εσείς να νιώθουν. Επειδή όμως δεν μπορείτε να παρέμβετε στα συναισθήματά τους, αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να απαιτήσετε ανοικτά αυτό που θέλετε. Εξηγήστε τους δηλαδή ότι δεν είστε δεδομένοι και ότι δεν τους προσφέρετε κάτι ανιδιοτελώς. Και επειδή κανείς δεν μπορεί να βρίσκεται στο μυαλό μας για να κατανοεί πως σκεφτόμαστε, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να ζητήσετε ευθέως αυτό που θα θέλατε ως αντάλλαγμα για όσα τους προσφέρετε.

3. Σταματήστε να προσφέρετε

Είναι απλό, εφόσον προσφέρετε κάτι για το οποίο περιμένετε ένα αντάλλαγμα το οποίο δεν λαμβάνετε, σταματήστε να το προσφέρετε. Το πιο πιθανό είναι ότι θα εκτιμηθεί εκ των υστέρων ή και δεν θα εκτιμηθεί ποτέ. Δεν υπάρχει όμως απολύτως κανένας λόγος να συνεχίσετε να χάνετε την ενέργειά σας. Είναι σαν να δίνετε 2 ευρώ για να αγοράσετε 1 κιλό ροδάκινα και ο μανάβης σας δίνει ένα ή καθόλου ροδάκινα. Για πόσο καιρό θα συνεχίσετε να πληρώνετε; Απλά επισκεφθείτε ένα άλλο μανάβικο…

Τώρα… εάν θέλετε πραγματικά να απαλλαγείτε από τους αχάριστους ανθρώπους και είστε έτοιμοι να διαβάσετε κάποιες σκληρές αλήθειες, διαβάστε και τους υπόλοιπους τρεις τρόπους

1. Αναπτύξτε τη δική σας ευγνωμοσύνη

Εάν παρατηρείτε συχνά ότι περιτριγυρίζεστε από αχάριστους ανθρώπους, τότε είναι πιθανό ότι ούτε κι εσείς έχετε ευγνωμοσύνη. Διότι πολύ απλά όταν βρισκόσαστε στο συναίσθημα της ευγνωμοσύνης, είστε ανίκανοι να διακρίνετε συχνά την αχαριστία. Άρα, το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να καλλιεργήσετε τη δική σας ευγνωμοσύνη για όσα καλά έχετε στη ζωή σας και πάνω απ’ όλα για αυτό που είστε. Θα παρατηρήσετε ότι ως εκ θαύματος, καθώς θα αυξάνεται η δική σας ευγνωμοσύνη, θα συμβαίνει το ίδιο και στους άλλους. Δοκιμάστε το και θα εκπλαγείτε.

2. Ξεκαθαρίστε την ιδιοτέλεια ή την ανιδιοτέλεια της προσφοράς σας

Το να ζητάτε αντάλλαγμα για αυτό που προσφέρετε είναι απόλυτα λογικό και θεμιτό. Το να ζητάτε αντάλλαγμα για κάτι που το προσφέρεται με το περιτύλιγμα της ανιδιοτελούς αγάπης όμως δεν είναι ούτε λογικό, ούτε θεμιτό. Η ανιδιοτελής προσφορά είναι πραγματικά πολύ σπάνια. Σε όλους μας αρέσει να είμαστε ως έναν βαθμό “Μητέρα Τερέζα”, αλλά κάποια στιγμή χρειάζεται πραγματικά να αναρωτηθείτε… Θέλετε να είστε “Μητέρα Τερέζα” ή απλά εσείς; Όποια κι αν είναι η απάντηση είναι εξίσου σεβαστή, όμως θα πρέπει αυτό να είναι ξεκάθαρο και μέσα σας και στους άλλους. Είναι γεγονός ότι κανένας άνθρωπος δεν πιστεύει ότι είναι αχάριστος, αλλά λίγο πολύ, όλοι είμαστε ως έναν βαθμό. Εάν η προσφορά σας είναι ανιδιοτελής, τότε δεν σας αφορά τι σκέφτεται και πράττει ο άλλος. Εάν η προσφορά σας έχει σκοπό το αντάλλαγμα, τότε θα πρέπει να το αξιώσετε και να το διεκδικήσετε ή πιο απλά να το θέσετε ως προϋπόθεση. Οι ανθρώπινες σχέσεις θα ήταν πραγματικά πολύ καλύτερες εάν είμαστε ειλικρινείς, ξεκάθαροι και απλά ζητούσαμε αυτό που θέλουμε από τους άλλους, αντί να περιμένουμε να το σκεφτούν οι άλλοι για εμάς.

3. Αγαπήστε τον εαυτό σας

Κάθε φορά που αισθάνεστε ότι κάποιος σας φέρεται αχάριστα, αναπτύσσονται διάφορα αρνητικά συναισθήματα μέσα σας, όπως θυμός, απογοήτευση και άλλα. Όμως υπάρχει μια μαγική ερώτηση που μπορείτε να κάνετε στον εαυτό σας, η οποία θα σας κάνει να δείτε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση: “Τι δεν μου προσφέρει αυτός ο άνθρωπος που θα μπορούσα να το προσφέρω εγώ στον εαυτό μου και δεν το κάνω;” Εάν κάνετε αυτή την ερώτηση με ειλικρίνεια στον εαυτό σας, θα λάβετε κάποιες καταιγιστικές απαντήσεις που θα αλλάξουν για πάντα τη ζωή σας. Η συντριπτική πλειοψηφία των πραγμάτων που περιμένουμε από τους άλλους, είναι αυτά τα οποία δεν δίνουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας.

http://www.elpa.gr/

Υπάρχει μια παλιά ιστορία για ένα παιδί που πήγε να ζητήσει τη βοήθεια ενός σοφού…

«Ήρθα, δάσκαλε, γιατί νιώθω τόσο ασήμαντος που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Μου λένε ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι δεν κάνω τίποτα σωστά, ότι είμαι αδέξιος και χαζός. Πώς μπορώ να βελτιωθώ; Τι μπορώ να κάνω για να με εκτιμήσουν περισσότερο;».

Ο δάσκαλος, χωρίς να τον κοιτάξει, του είπε:

«Πόσο λυπάμαι, αγόρι μου. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω γιατί πρώτα πρέπει να λύσω ένα δικό μου πρόβλημα. Μετά, ίσως…» και ύστερα από μια παύση συνέχισε : «Αν θέλεις να με βοηθήσεις εσύ, μπορεί να λύσω γρήγορα το πρόβλημά μου και μετά να μπορέσω να σε βοηθήσω».

«Ε …;μετά χαράς, δάσκαλε» είπε διστακτικά ο νεαρός, νιώθοντας ότι τον υποτιμούσαν για άλλη μια φορά και μετέθεταν τις ανάγκες του.

«Ωραία» συνέχισε ο δάσκαλος. Έβγαλε το δαχτυλίδι που φορούσε στο αριστερό του χέρι και το έδωσε στο αγόρι, λέγοντας : «Πάρε το άλογο που είναι εκεί έξω και τρέξε στην αγορά. Πρέπει να πουλήσω αυτό το δαχτυλίδι για να πληρώσω ένα χρέος.

Είναι ανάγκη να πάρεις όσο περισσότερα χρήματα μπορείς για αυτό. Και με κανέναν τρόπο μη δεχτείς λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί. Πήγαινε και έλα με το χρυσό φλουρί όσο πιο γρήγορα μπορείς».

Ο νεαρός πήρε το δαχτυλίδι κι έφυγε. Μόλις έφτασε στην αγορά άρχισε να προσφέρει το δαχτυλίδι στους εμπόρους που το κοίταζαν με κάποιο ενδιαφέρον, ώσπου ο νεαρός έλεγε τι ζητούσε γι’ αυτό.

Όταν το παιδί έλεγε «ένα χρυσό φλουρί» άλλοι γελούσαν, άλλοι του γύριζαν τις πλάτες και μόνο ένας γέροντας φάνηκε αρκετά ευγενικός για να μπει στον κόπο να του εξηγήσει ότι ένα χρυσό φλουρί ήταν πάρα πολύ για ένα δαχτυλίδι.

Θέλοντας να βοηθήσει, ένας του πρόσφερε ένα ασημένιο νόμισμα κι ένα μπακιρένιο τάσι, όμως, ο νεαρός είχε οδηγίες να μη δεχτεί λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί κι έτσι απέρριψε την προσφορά.

Αφού προσπάθησε να πουλήσει το κόσμημα σε όποιον συνάντησε στο δρόμο του στην αγορά – και σίγουρα θα ήταν πάνω από εκατό άτομα – , παραδέχτηκε την αποτυχία του, καβάλησε το άλογο και γύρισε πίσω.

Πόσο θα ήθελε ο νεαρός να είχε ένα χρυσό φλουρί για να το δώσει στο δάσκαλο και να τον γλυτώσει από το πρόβλημά του. Έτσι, θα έπαιρνε κι αυτός τη συμβουλή και τη βοήθεια του δασκάλου.

Μπήκε μέσα στην κάμαρη.

«Δάσκαλε» είπε, «λυπάμαι. Είναι αδύνατο να τα καταφέρω. Ίσως να μπορούσα να πάρω δύο ή τρία ασημένια, όμως, νομίζω ότι δεν μπορώ να γελάσω κανέναν για την πραγματική αξία του δαχτυλιδιού.»

«Αυτό που είπες είναι πολύ σημαντικό, νεαρέ μου φίλε» απάντησε χαμογελώντας ο δάσκαλος. «Πρέπει πρώτα να μάθουμε την αληθινή αξία του δαχτυλιδιού. Καβάλησε πάλι το άλογο και πήγαινε στον κοσμηματοπώλη. Ποιος άλλος θα ξέρει καλύτερα; Πες του ότι θέλεις να το πουλήσεις και ρώτησέ τον πόσα μπορεί να πιάσει.Ομως, μην του το πουλήσεις όσα κι αν σου προσφέρει. Γύρισε πίσω με το δαχτυλίδι.»

Ο νεαρός καβάλησε το άλογο κι έφυγε πάλι. Ο κοσμηματοπώλης εξέτασε το δαχτυλίδι στο φως του κεριού, το κοίταξε με το φακό, το ζύγισε και μετά είπε στο παιδί:

«Πες στο δάσκαλο, αγόρι μου, ότι αν θέλει να το πουλήσει αμέσως, δεν μπορώ να του δώσω παραπάνω από πενήντα οχτώ χρυσά φλουριά για το δαχτυλίδι του».

«Πενήντα οχτώ χρυσά;» φώναξε το παιδί.

«Ναι» απάντησε ο κοσμηματοπώλης. «Βέβαια,, με λίγη υπομονή θα μπορούσαμε να βγάλουμε γύρω στα εβδομήντα χρυσά φλουριά, όμως, αν είναι επείγον …;». Ο νεαρός έτρεξε συγκινημένος στο σπίτι του δασκάλου να του πει τα καθέκαστα.

«Κάθισε» του είπε ο δάσκαλος αφού τον άκουσε. «Είσαι κι εσύ σαν αυτό το δαχτυλίδι. Ένα πολύτιμο και μοναδικό κόσμημα. Και σαν τέτοιο, πρέπει να σ΄εκτιμήσει ένας αληθινός ειδικός. Γιατί στη ζωή σου γυρίζεις εδώ κι εκεί ζητώντας να εκτιμήσει ο καθένας την πραγματική σου αξία;».

Και μ’ αυτά τα λόγια, έβαλε πάλι το δαχτυλίδι στο μικρό του δάχτυλο του αριστερού του χεριού…

Από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι “Να σου πω μια ιστορία”

http://www.awakengr.com/

Οι λίγοι και ξεχωριστοί ξεκάθαροι ανθρώποι δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα σε κανένα. Εκείνοι που ξέρουν ποιοί είναι και που πάνε.

Αυτοί που δεν μασάνε τα λόγια τους. Μιλάνε με ντόμπρες και ξεκάθαρες κουβέντες. Δεν μπερδεύουν τις λέξεις τους. Εξηγούνται στα ίσα. Δεν φοβούνται και δεν κρύβονται για να πουν αυτό που θέλουν. Μιλάνε με τη γλώσσα της ψυχής τους. Οι συλλαβές τους είναι καθάριες σαν το βλέμμα τους. Και βγαίνουν ατόφιες απο την καρδιά τους.

Δε δειλιάζουν να σε κοιτάξουν στα μάτια και να σου πουν την αλήθεια. Να ξεστομίσουν όσα οι άλλοι δεν έχουν την τόλμη. Κάνουν την διαφορά με το τσαγανό που τους διακατέχει. Με τον τσαμπουκά που τους διακρίνει. Δεν έχουν μάθει να προσποιούνται για να κερδίσουν αυτό που θέλουν. Δεν παίζουν με τις ψυχές των ανθρώπων. Δεν εκμεταλλεύονται συναισθήματα για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους. Έχουν μάθει πάντα να διεκδικούν και να κερδίζουν αυτό που θέλουν. Δεν τους τρομάζουν οι σχέσεις. Δεν αποφεύγουν τις δεσμεύσεις.  Δε φοβούνται να τσαλακώσουν την εικόνα τους. Γελούν με την καρδιά τους και δεν ντρέπονται να κλάψουν μέσα από την ψυχή τους.

Αντιλαμβάνονται περισσότερα απο όσα αυτός ο κόσμος αντέχει. Αντέχουν περισσότερα απο όσα αυτός ο κόσμος τους δίνει. Μιλάνε λίγο. Γνωρίζουν πολλά. Είναι αυθεντικοί και ειλικρινείς σε όλα. Δεν τρομάζουν μπροστά στα συναισθήματα τους. Αγαπάνε με πάθος. Δίνονται με όλο τους το είναι. Σέβονται τον σύντροφο τους και του φέρονται όπως του αξίζει. Δεν χρησιμοποιούν τα αισθήματα του για να πετύχουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Δεν του προκαλούν ανασφάλεια και φοβίες. Αντίθετα τον προστατεύουν και τον φροντίζουν επιδεικνύοντας την αγάπη τους σε κάθε ευκαιρία.

Πιστεύουν στις πράξεις και όχι στην θεωρία. Δεν τους αρέσουν τα μεγάλα κούφια λόγια. Τους διακρίνει η ποιότητα και όχι η ποσότητα, η ειλικρίνεια και όχι η υποκρισία. Δεν κρύβουν αυτό που είναι. Αντίθετα είναι περήφανοι για αυτό και το βροντοφωνάζουν με κάθε τους κίνηση. Το διαλαλούν σε κάθε τους βλέμμα. Απεχθάνονται το ψέμα. Αγαπούν την γνησιότητα. Μισούν την υποκρισία.  Δεν μιμούνται και δεν αντιγράφουν ρηχά είδωλα.

Εκτιμούν αυτά που τους προσφέρουν οι γύρω τους και αναγνωρίζουν την αξία σε κάθε άνθρωπο. Τους χαρακτηρίζει η αυτοπεποίθηση που εκπέμπουν. Η αυτογνωσία που τους διακρίνει. Ξέρουν τι θέλουν και δεν το ψάχνουν σε κάθε σταθμό που θα τους βγάλει η διαδρομή τους. Πατάνε γερά στα πόδια τους και δεν τρικλίζουν σε κάθε τους βήμα. Δεν κοροϊδεύουν και δεν υποτιμούν τους ανθρώπους. Αντιμετωπίζουν τις μικρότητες με αδιαφορία. Τις κακίες με περιφρόνηση. Τα δύσκολα με αξιοπρέπεια και χιούμορ.

Δεν επιδιώκουν τον σεβασμό σου. Τον κερδίζουν με την στάση τους. Δεν διεκδικούν την προσοχή σου. Την κερδίζουν με την συμπεριφορά τους. Ξεχωρίζουν για το τσαγανό και την αμεσότητα τους. Για την απλότητα και την ευθύτητα τους. Γελάνε δυνατά. Σου χαμογελούν εγκάρδια. Δεν φοβούνται να σου δείξουν την συμπάθεια τους και δεν αποκρύπτουν τις αντιπάθειες τους. Δεν συναναστρέφονται με τον όχλο. Έχουν λίγους και ‘’καρδιακούς’’ φίλους.

Δεν περιπλανιούνται άσκοπα σε τούτο τον κόσμο. Ακολουθούν μία σταθερή πορεία και δεν παρεκκλίνουν σε κάθε στροφή της ζωής τους. Δεν έχουν την ανάγκη της επιβεβαίωσης από κανένα. Δεν επιδιώκουν την επιβράβευση από τους άλλους. Αντιστέκονται σθεναρά στο ρεύμα και δεν παρασύρονται από εμπάθειες και κακόβουλες επιρροές. Υποστηρίζουν με πάθος τις απόψεις τους και δεν κρύβονται από ανθρώπους και καταστάσεις.

Δεν έμαθαν και δεν ξέρουν να κρύβονται στα σκοτάδια. Δεν θα τους συναντήσεις σε μυστικά δείπνα ούτε σε κλειστές συναγωγές. Δεν θα τους δεις να τριγυρίζουν στα υπόγεια και τα καταγώγια αυτού του κόσμου. Θα τους αντικρύσεις εκεί όπου υπάρχει φως και καθάριος ουρανός. Εκεί όπου τελειώνει το ουράνιο τόξο. Γιατί εκεί τους οδηγεί πάντα η ψυχή τους.

Είναι αυτοί οι λίγοι και σπάνιοι που τολμούν να είναι ο ξεκάθαρος εαυτός τους. Γιατί απλά δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα σε κανένα.

αναπνοές

Σελίδα 1 από 8

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot