Ξεκίνησαν μαζί μέσα σε πολιτικά αντίξοες συνθήκες το 2001, για να επιτύχουν και πάλι μαζί στην πορεία ένα μπαράζ εκλογικών θριάμβων που θα τους μεταμόρφωνε σε αδιαφιλονίκητο κατεστημένο. Και σήμερα, καθώς η Τουρκική Δημοκρατία βρίσκεται στην πιο κρίσιμη (υπαρξιακή) καμπή της 93χρονης πορείας της, βρίσκονται διχασμένοι.

Ολόκληρη η παλαιά φρουρά του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), οι πολιτικοί απόγονοι του Ερμπακάν που ίδρυσαν μαζί με τον Ερντογάν την ισλαμοσυντηρητική παράταξη και κυβέρνησαν επί σειρά ετών, εμφανίζεται σήμερα έτοιμη να ψηφίσει «όχι» στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου. Κανείς τους, βέβαια, δεν βγαίνει ανοιχτά να κάνει προπαγάνδα υπέρ του «όχι». Με τη στάση τους, ωστόσο, όλοι δείχνουν προς την κατεύθυνση της... μη στήριξης του «ναι», λειτουργώντας ενάντια στις σουλτανικές φιλοδοξίες του προέδρου.
Ο Αμπντουλάχ Γκιουλ (πάλαι ποτέ πρωθυπουργός, υπουργός Εξωτερικών, πρόεδρος), ο Μπουλέντ Αρίντς (πρώην αντιπρόεδρος) και ο Αχμέτ Νταβούτογλου (άλλοτε ΥΠΕΞ, πρωθυπουργός) απουσιάζουν από την προεκλογική εκστρατεία του AKP, καθώς η χώρα μπαίνει στην τελική ευθεία προς τις κάλπες της 16ης Απριλίου. Οταν, μάλιστα, ο νυν πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ προσκάλεσε τον Γκιουλ να δώσει το «παρών» σε προεκλογική συγκέντρωση στην Καισάρεια την 1η Απριλίου, ο Γκιουλ αρνήθηκε. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι η Καισάρεια τυγχάνει γενέτειρά του. Στην εν λόγω συγκέντρωση επρόκειτο μάλιστα να πάρει μέρος και ο ίδιος ο Ερντογάν. Η άρνηση του Γκιουλ τον έκανε, ωστόσο, να ακυρώσει την επίσκεψή του.
Το θέμα έφτασε στο σημείο να συζητιέται στην τουρκική τηλεόραση και μάλιστα σε ώρα... prime time. Οταν ρωτήθηκε σχετικά από δημοσιογράφο του «CNN Turk», ο πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ άφησε να εννοηθεί ότι ο Γκιουλ μπορεί ακόμη και να έχει «προδώσει» την παράταξη «χωρίς να το θέλει». Σε ανάλογο πνεύμα, ο ηγέτης των εθνικιστών (MHP) Ντεβλέτ Μπαχτσελί έσπευσε να κατηγορήσει τον Γκιουλ για «αχαριστία απέναντι στον Ερντογάν». Οτι οι Γκιουλ, Αρίντς και Νταβούτογλου «τα έχουν σπάσει» με την ηγεσία είναι γνωστό εδώ και χρόνια. Οι ίδιοι, ωστόσο, παραμένουν μέλη του κόμματος. Η απουσία τους, δε, από την τρέχουσα εξαιρετικά κρίσιμη προεκλογική εκστρατεία αποκτά πρόσθετο βάρος, ειδικά εάν συνδυαστεί με σειρά από άλλες εξελίξεις.

Κορυφαίοι Τούρκοι δημοσκόποι («Konda») βλέπουν πιθανές διαρροές ψήφων ακόμη και στη βάση του AKP. Παράλληλα, φήμες θέλουν ομάδες στελεχών του AKP να δυσφορούν αντιμετωπίζοντας καχύποπτα κάποιες από τις κινήσεις της ηγεσίας: την ενίσχυση ενός στενού κύκλου συντοπιτών του Ερντογάν αλλά και τα πιθανά μετεκλογικά ντιλ με άλλα κόμματα (με τους εθνικιστές του MHP και όχι μόνο).

Ανησυχίες
Κοινώς υπάρχουν κάποιοι μέσα στο Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης που ανησυχούν μήπως παραγκωνιστούν στον δρόμο προς τη σουλτανοποίηση της καλούμενης νέας Τουρκίας. Παράλληλα υπάρχουν και πρώην υπουργοί που κρατούν διακριτικά αποστάσεις (Αλί Μπαμπατζάν, Χουσεΐν Τσελίκ, Μπεσίρ Αταλάι κ.ά.).

Για τους δυσαρεστημένους, ο 67χρονος Γκιουλ θα μπορούσε ενδεχομένως στην ανάγκη να λειτουργήσει ως εναλλακτική επιλογή. Η εκτίμηση που υπάρχει άλλωστε είναι ότι σημαντική μερίδα στελεχών πρόκειται να στραφεί προς τον πρώην πρόεδρο, στην περίπτωση που ο Ερντογάν για κάποιο λόγο αποδυναμωθεί.

Η Τουρκία είναι έτοιμη για εισβολή και στο Ιράκ
Ετοιμοι για νέες στρατιωτικές επιχειρήσεις, όχι μόνο στη Συρία αλλά και στο Ιράκ, δηλώνουν πλέον οι Τούρκοι, ανεβάζοντας παράλληλα τους πολεμικούς τόνους ενάντια στο καθεστώς του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ (με αφορμή την πολύνεκρη επίθεση με χημικά στην πόλη Ιντλίμπ). Η Αγκυρα σπεύδει να εκμεταλλευθεί το μομέντουμ που της δίνει η τρέχουσα συγκυρία (της διεθνούς στοχοποίησης του Ασαντ), προαναγγέλλοντας νέες στρατιωτικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Η καλούμενη Ασπίδα του Ευφράτη, που ξεκίνησε τον περασμένο Αύγουστο, ολοκληρώθηκε επισήμως την περασμένη εβδομάδα, χωρίς ωστόσο να συνοδευθεί και από την αποχώρηση των Τούρκων στρατιωτών από τη Συρία όπως θα περίμενε κανείς.

Αντιθέτως, ο πρόεδρος Ερντογάν ανακοίνωσε χθες, στο πλαίσιο τηλεοπτικής του συνέντευξης, ότι έπονται νέες τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις που θα φτάνουν μέχρι και το Ιράκ. Εκανε, μάλιστα, ειδική αναφορά στις περιοχές Ταλ Αφάρ, Σιντζάρ και Μοσούλη, επικαλούμενος ως ανάγκη την προστασία των «αδελφών» Τουρκμένων ενάντια στις δυνάμεις του PKK. Δήλωσε, επίσης, ότι επόμενος στόχος στη Συρία θα είναι η πόλη Μανμπίζ (που ελέγχεται από τους Κούρδους).

ethnos.gr