Με τοποθέτησή του στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής κατά την ενημέρωσή της από τον Υφυπουργό Αθλητισμού Ι. Ανδριανό

για το φαινόμενο της οπαδικής βίας, ο καθηγητής Δημήτρης Κρεμαστινός είπε ότι ο λόγος παρουσίας και έξαρσης των φαινομένων βίας στα γήπεδα δεν είναι η ανεπάρκεια νόμων αλλά η μη εφαρμογή τους, αποτέλεσμα της εκτεταμένης διαφθοράς και συναλλαγής σε όλα τα επίπεδα. Καθώς τα μέχρι τώρα μέτρα απέτυχαν, μοναδική, κατά τη γνώμη του, πρόταση θα ήταν ένας δρακόντειος νόμος που να πλήττει οικονομικά τους γηπεδούχους οι οποίοι είναι οι υπεύθυνοι για το πρόβλημα.

Αναλυτικά, ο καθηγητής Κρεμαστινός είπε:
«ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, το θέμα της βίας στα γήπεδα μας απασχολεί χρόνια. Όπως ξέρετε στην Αγγλία η Μάργκαρετ Θάτσερ, με ορισμένα μέτρα που εφάρμοσε πέτυχε να εξαλείψει τη βία στα γήπεδα. Βέβαια η Ελλάδα δεν είναι Αγγλία.
Ούτε οι Έλληνες είναι Άγγλοι και γιατί να είναι. Εκείνο όμως που πρέπει να πω είναι ότι σε ένα αγώνα τελικού - νομίζω - κυπέλου Ευρώπης που έγινε  στο Βερολίνο, όπου αντίπαλοι ήταν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, οι άνθρωποι πήγαν πήγαν εκεί είναι οι ίδιοι οι οποίοι εδώ διαπληκτίζονται, βρίζουν, σταματούν, και διακόπτουν τους αγώνες. Στο Βερολίνο οι ίδιοι άνθρωποι συμπεριφέρθηκαν αν μη τι άλλο ως Σκανδιναβοί. Ήταν «Άγιοι».

Τι είχε αλλάξει; Είχε  αλλάξει η νοοτροπία τους; Όχι βέβαια, αλλά τι είχε αλλάξει; Είχε αλλάξει ότι ήξεραν ότι εκεί θα εφαρμοστεί ο νόμος. Όταν οι δημοσιογράφοι ρώτησαν έξω από το γήπεδο τον επικεφαλής της αστυνομίας ποια ειδικά μέτρα έλαβε η αστυνομία της Γερμανίας στο Βερολίνο για τον αγώνα αυτό εκείνος δήλωσε «Κανένα μέτρο, απλώς θα εφαρμόσουμε το νόμο».
Ο νόμος ήταν ο γερμανικός νόμος για τη βία στα γήπεδα, ο οποίος όμως εφαρμόζεται χρόνια τώρα στη Γερμανία για αυτό και δεν υπάρχει βία στα γήπεδα. Αλλά η λέξη «εφαρμόζεται» είναι το μυστικό, διότι εσείς θα τον ψηφίσετε το νόμο, την καλή σας πρόθεση την αποδέχομαι, την εφαρμογή του νόμου ποιοι θα την κάνουν; Δυστυχώς εκεί είναι το πρόβλημα, στην εφαρμογή του νόμου. Νόμοι υπάρχουν. Εγώ σας λέω αντιγράψτε τους γερμανικούς νόμους για την βία ή τους αγγλικούς, αλλά αυτό αρκεί.
  Η Ελλάδα δεν είναι ούτε Αγγλία ούτε Γερμανία. Εδώ υπάρχουν κάμερες στα γήπεδα, αλλά περιέργως, όταν ζητήσετε το φιλμ των επεισοδίων, δεν θα βρείτε ποιος έκανε τα επεισόδια και ποιος δεν λειτούργησε την κάμερα. Είπατε ότι θα απαγορεύσετε τις μετακινήσεις των φιλάθλων.

Είναι σωστό, αλλά θα δείτε ότι θα κρατήσει λίγο καιρό και μετά οι φίλαθλοι θα μετακινούνται. Ποιος είναι αυτός που εξασφαλίζει της μετακινήσεις των φιλάθλων; Είναι τα σωματεία; Είναι η παραοικονομία των σωματείων; Είναι οι ίδιοι οι πρόεδροι των σωματείων; Βλέπετε ότι οι πρόεδροι σιγά-σιγά εισέρχονται στην πολιτική ζωή και σε λίγο μπορεί να τους δείτε βουλευτές ή υπουργούς. Οπότε, αντιλαμβάνεστε τι θα επικρατήσει στο δημόσιο βίο. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η εφαρμογή του νόμου έχει ονοματεπώνυμα και με ονοματεπώνυμα πρέπει να εφαρμοστεί.

Θα πρότεινα απλά πράγματα. Όταν γίνονται επεισόδια, να υπάρχει ένας νόμος που να λέει ότι θα πληρώσει το γηπεδούχο σωματείο που δημιουργεί κατά κανόνα τα επεισόδια ποσό που αντιστοιχεί στην πληρότητα του γηπέδου σε όλη την αγωνιστική περίοδο, οπότε αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό. Αλλά, να το πληρώσει άμεσα, διότι αν δεν το πληρώσει άμεσα, δεν θα μπορεί να παίξει στο επόμενο παιχνίδι. Με αυτόν τον τρόπο οι γηπεδούχοι θα ενεργοποιούνται πλήρως για να μην δημιουργούνται επεισόδια. Είναι απλό και οικονομικό μέτρο.

Δεύτερον, να υποχρεώνεται η ομάδα να παίζει όλη την ποδοσφαιρική περίοδο ή την αντίστοιχη του μπάσκετ, χωρίς φιλάθλους. Αυτό σημαίνει χωρίς λεφτά για να πληρώνει το σωματείο τους παίκτες με επακόλουθο τον υποβιβασμό. Είναι μέτρα που δε θα μπορεί κανείς να αναστείλει. Μπορεί κάποιοι να πουν ότι είναι δρακόντεια μέτρα. Ο Δράκων που έζησε έξι αιώνες π.Χ. αναγκάστηκε να ψηφίσει εκείνους τους νόμους για να λειτουργήσει η Αθηναϊκή Δημοκρατία. Εάν θέλετε να σταματήσετε την βία δεν χρειάζονται άλλα μέτρα. Μόνο τα οικονομικά μέτρα τα οποία όμως να εισπράττονται άμεσα. Να παίξει η ομάδα για μια περίοδο χωρίς να εισπράξει ούτε ευρώ από το γήπεδο. Αυτό σημαίνει εξυγίανση. Εάν κάνετε αυτά τα δύο πράγματα θα δείτε πώς θα αλλάξει η ψυχολογία του γηπέδου. Οι ίδιοι οι παράγοντες θα φροντίσουν να εξαλείψουν τη βία γιατί θα αφανισθούν αν δεν το επιτύχουν.

Παράλληλα με όλα αυτά τα απλά που είπα, πρέπει να κοιτάξετε τι θα γίνει με τα θέματα της διαιτησίας. Για παράδειγμα, πριν από τη δικτατορία, επί δημοκρατίας, είχε αναγκαστεί η πολιτεία, όταν μία  ομάδα ήθελε να μετακληθεί διαιτητής της FIFA από το εξωτερικό, εκείνος μετακαλείτο αυτόματα και πληρωνόταν φυσικά από τις εισπράξεις του αγώνα. Δηλαδή, πρέπει, αντί να πάτε να εξυγιάνετε τους ανθρώπους, να εξυγιάνετε τα μέτρα. Οι άνθρωποι είναι δεδομένοι. Δεν θα καταφέρετε τίποτε, παρόλο που αναγνωρίζω και σέβομαι την επιθυμία και την θέλησή σας. Πρέπει με βάση την κτηθείσα πείρα να πάρουμε αποφάσεις.

Όταν με απλούς τρόπους περάσετε αυτά τα απλά πράγματα που σας είπα, θα δείτε πώς θα αλλάξει η νοοτροπία. Ξέρετε πόσοι υπουργοί περνούν από δω και λένε ότι θα φτάσει η ανάκριση μέχρι το κόκαλο, αλλά τίποτε δεν έγινε. Και δεν έγινε διότι το περιβάλλον είναι νοσηρό. Δεν θα αναφέρω ονοματεπώνυμα, τα γνωρίζετε. Τα γνωρίζουν όλοι, εντός και εκτός Βουλής. Ένα νοσηρό περιβάλλον δεν μπορεί να κάνει ούτε ανάκριση ούτε να εφαρμόσει νόμους. Όμως, εάν πετύχετε να λυγίσετε με οικονομικά μέτρα τους παράγοντες των σωματείων, τότε αισιοδοξώ. Μόνο με σκληρά οικονομικά μέτρα θα γίνει η εξυγίανση του αθλητισμού και η καταπολέμηση της βίας.»


«Η Ελλάδα αντιμέτωπη με την περιφερειακή κρίση για το θέμα των προσφύγων» ήταν το θέμα της ομιλίας που ανέπτυξε ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, κ. Βασίλης Κικίλιας, στο πλαίσιο της σημερινής συνεδρίασης, της Ειδικής Ομάδας για τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή και της Υποεπιτροπής Εταιρικών Σχέσεων του ΝΑΤΟ, που διεξήχθη στη Βουλή.

Ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, κ. Βασίλης Κικίλιας, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Η χώρα μας κατά την τελευταία δεκαετία είναι αποδέκτης έντονων παράνομων μεταναστευτικών ροών (εντοπισμοί και συλλήψεις που υπερβαίνουν το 1 εκ. άτομα), φαινόμενο ιστορικά πρωτοφανές παγκοσμίως, που ξεπερνά τις δυνατότητες διαχείρισης του από τις υφιστάμενες εθνικές δομές και υπηρεσίες παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται και τις συνεχείς βελτιώσεις που εισάγονται.
Τα προαναφερόμενα στοιχεία από κοινού με τις προβλέψεις του FRONTEX, σύμφωνα με τις οποίες, τα ανατολικά μας θαλάσσια σύνορα θα παραμείνουν στο άμεσο μέλλον τα πλέον ευάλωτα εξωτερικά σύνορα της Ε. Ένωσης, καταδεικνύουν τις διαστάσεις του προβλήματος, το οποίο καλείται η χώρα μας να αντιμετωπίσει και να διαχειρισθεί υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα του συνόλου των κρατών μελών.

Όπως μπορεί να γίνει κατανοητό, η παράνομη μετανάστευση εμφανίζεται ως ένας σημαντικός παράγοντας κοινωνικής αποσταθεροποίησης και παρέκκλισης από τον κεντρικό εθνικό στόχο, της οικονομικής ανάπτυξης, στο βαθμό που συντελεί στη δημιουργία περιοχών φτώχειας και παρανομίας, και επιβαρύνει το δημοσιονομικό της προϋπολογισμό λόγω των απαιτήσεων ελέγχου των εξωτερικών συνόρων.
 Τέλος συντελεί στην διόγκωση της παραοικονομίας με αδυναμία: ελέγχου της οικονομικής ανάπτυξης, δημιουργία θέσεων εργασίας αλλά και αύξηση των δημοσίων εσόδων, τόσο στη χώρα υποδοχής όσο και  στη χώρα προέλευσης των μεταναστών.

Η κατάσταση ασφάλειας στη Βόρειο Αφρική, τη Συρία και το Ιράκ αναζωπυρώνει τον κίνδυνο «γεωπολιτικών δονήσεων»  στην ευρύτερη περιφέρεια της Μεσογείου. Συνεπώς, βία, ταραχές, οικονομική καταστροφή, και πολιτική ανασφάλεια προκαλούν νέα κύματα προσφύγων – θυμάτων και αναδεικνύουν νέα πεδία προώθησης παράνομων δραστηριοτήτων όπως και επέκτασης των ροών παράνομης μετανάστευσης.  

Επειδή ακριβώς, η εντατικοποίηση της παράνομης μετανάστευσης συμπίπτει με μια από τις χειρότερες οικονομικές κρίσεις που γνώρισε ποτέ η χώρα, η Ελλάδα αντιμετωπίζει, από τη μια πλευρά την παράνομη μετανάστευση με σοβαρότητα, αποφασιστικότητα και σχεδιασμό ενώ, από την άλλη, δίνει έμφαση στην ενίσχυση των πλεονεκτημάτων που μπορούν να προκύψουν από την αναπτυξιακή δυναμική της νόμιμης μετανάστευσης.

Ας επιστρέψουμε όμως στην παράνομη μετανάστευση.
Οι γεωπολιτικές ταραχές που περιέγραψα στην αρχή του λόγου μου και ο νέος νομαδισμός που δημιουργούν, ενδεχομένως να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα.
Το κοκτέιλ γίνεται πιο εκρηκτικό όταν μπαίνουν μέσα πολλές και ισχυρές δόσεις ενός τυφλού θρησκευτικού φονταμενταλισμού, με μίσος προς κάθετι αλλόθρησκο.
Είναι σαφές πως πρέπει να ενισχύσουμε την ασφάλεια των συνόρων μας. Των συνόρων της Ευρώπης.
Γιατί η γεωγραφική θέση της Ελλάδας είναι στρατηγικής σημασίας. Η Ελλάδα βρίσκεται στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων και ουσιαστικά τα σύνορά της, είναι και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η ανησυχία μας είναι έκδηλη και οφείλεται, μεταξύ άλλων, στις ενδεχόμενες διασυνδέσεις της παράνομης μετανάστευσης με διάφορες μορφές του οργανωμένου εγκλήματος (π.χ. εμπορία ανθρώπων, διακίνηση πλαστών εγγράφων, κεφαλαίων, όπλων), καθώς και στη χρήση των δικτύων παράνομης διακίνησης μεταναστών από εξτρεμιστικά στοιχεία ή μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων, στην προσπάθειά τους να διεισδύσουν στο ευρωπαϊκό έδαφος.
 Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Αρχές Ασφαλείας αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες τόσο στον εντοπισμό ατόμων που θέλουν να μεταβούν σε ζώνες διένεξης όσο και ατόμων που επιστρέφουν από αυτές. Πρόκειται για το φαινόμενο των ξένων μαχητών και δεν φαίνεται να υπάρχουν κατάλληλα νομικά εργαλεία για την αντιμετώπιση του ζητήματος, ώστε να αποτραπεί η μετακίνηση ατόμων που θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στη συριακή διένεξη. Η ελεύθερη μετακίνηση των προσώπων συνιστά θεμελιώδες δικαίωμα για τους Ευρωπαίους πολίτες. Τα σύνορα μεταξύ των Κρατών Μελών της ΕΕ είναι «ανοιχτά», προς διευκόλυνση των μετακινήσεων των πολιτών και των αγαθών, πλην όμως θα πρέπει να συνεκτιμηθεί η τρέχουσα κατάσταση, δηλ. το γεγονός ότι ένα θεμελιώδες δικαίωμα μπορεί να γίνει εύκολα εκμεταλλεύσιμο από τα παράνομα δίκτυα διακίνησης ανθρώπων.
Οι ανησυχίες μας δεν περιορίζονται όμως στις μετακινήσεις Ευρωπαίων πολιτών από και προς τη Συρία. Μία ακόμη σημαντική πτυχή του προβλήματος φαίνεται να αφορά τους υπηκόους τρίτων χωρών που βρίσκονται ήδη στη Συρία και άλλες ζώνες διένεξης.

Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο υπήκοοι άλλων χωρών (π.χ. από τη Βόρειο Αφρική, τα Βαλκάνια), οι οποίοι δεν μπορούν να επιστρέψουν στις χώρες τους, να μεταβούν στην Ευρώπη με σκοπό την παράνομη είσοδο σε αυτή. Το ενδεχόμενο εισόδου μέσω όμορων με τα Κράτη Μέλη χωρών, όπου ο συνοριακός έλεγχος είναι ανεπαρκής, σε συνδυασμό με την απροθυμία ή την αδυναμία των τρίτων και δη γειτονικών χωρών να συνεργαστούν, μεγιστοποιούν την ενδεχόμενη απειλή. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς τους μαχητές θα προσπαθήσουν να εξαφανίσουν τα ίχνη τους και την ταυτότητά τους φθάνοντας στο Ευρωπαϊκό έδαφος, αλλά θα διατηρήσουν την ιδεολογία και το σκοπό για τον οποίο μετακινήθηκαν στις ζώνες διένεξης.

Ποια είναι όμως τα Μέσα διαχείρισης της πρόκλησης;
- Η ΕΕ πρέπει να εξετάσει όλα τα διαθέσιμα μέσα, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις απειλές που εγείρει η τρομοκρατία για την ασφάλεια των συνόρων. Προς αυτήν την κατεύθυνση, πρέπει να χρησιμοποιηθούν τα υφιστάμενα ευρωπαϊκά νομικά εργαλεία  και να προωθηθούν τα υπό συζήτηση νομοθετήματα με απώτερο στόχο τόσο το ευρωπαϊκό όσο και το επιμέρους συμφέρον των Κρατών Μελών.
- Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί η νομοθετική πρόταση που συζητείται στο πλαίσιο της Ομάδας Εργασίας «FRONTIERS» του Συμβουλίου, το επονομαζόμενο πακέτο των «ευφυών συνόρων», το οποίο περιλαμβάνει ένα σύστημα καταχώρησης εισόδου-εξόδου των υπηκόων τρίτων χωρών που διέρχονται τα (εξωτερικά) σύνορα της Ένωσης.

- Πέραν αυτού, εκτιμάται ότι η διερεύνηση της δυνατότητας βελτίωσης τόσο του Συστήματος Πληροφοριών Σένγκεν (SIS II) και της βάσης δεδομένων Eurodac θα μπορούσε να συμβάλει στην έγκαιρη αντίδραση σε περίπτωση ενδεχόμενης τρομοκρατικής δραστηριότητας.
- Η αποτελεσματική εφαρμογή και δημιουργία συνεργιών με τρίτες χώρες καταγωγής και διέλευσης μεικτών μεταναστευτικών ροών θα μπορούσε να βοηθήσει την Ένωση στην αντιμετώπιση ενδεχόμενων τρομοκρατικών απειλών σε πρώιμο στάδιο τόσο εντός όσο και εκτός Ένωσης.

Ειδικότερα, στο πλαίσιο αυτό, θεωρούμε ότι πρέπει:
•    αφενός να αυξήσουμε ή/και να εμβαθύνουμε τις Εταιρικές Συμπράξεις Κινητικότητας της ΕΕ με τρίτες χώρες, που να περιλαμβάνουν διατάξεις σχετικές τόσο με τη σωστή διαχείριση συνόρων στις τρίτες χώρες όσο και με την πρόληψη της τρομοκρατίας (μέσω της αμοιβαίας ανταλλαγής πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών) και
•    να ενισχυθεί η συνεργασία με χώρες διέλευσης, ιδίως όσον αφορά το θέμα της ανταλλαγής επιχειρησιακών πληροφοριών και της βελτίωσης των συνοριακών ελέγχων».

Πλήρες κείμενο της ομιλίας του Υπουργού Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη
Κυρίες και Κύριοι,
Είναι χαρά μου να βρίσκομαι ανάμεσά σας και σας ευχαριστώ.
Επί της αρχής να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνατε, να είμαι εισηγητής σε ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα, όπως αυτό της αντιμετώπισης των σύγχρονων προκλήσεων Ασφάλειας και ιδιαίτερα της περιφερειακής κρίσης για το θέμα των προσφύγων.
Η γεωγραφική περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, μέρος της οποίας είναι η Ελλάδα υπήρξε ανά τους αιώνες, ένα πεδίο αναταραχών και συγκρούσεων.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ποτέ δεν ήταν ένα υπόδειγμα σταθερότητας, ένα υπόδειγμα ειρήνης.  Δεν είναι τυχαίο πως στα Βαλκάνια αποδόθηκε ο χαρακτηρισμός «η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης».
Σκεφτείτε. 4 πόλεμοι σε έναν αιώνα. Βαλκανικοί, Α΄’ Παγκόσμιος Πόλεμος, Β Παγκόσμιος Πόλεμος, η Εμφύλια Σύγκρουση στη Γιουγκοσλαβία.
Θέλω όμως να φέρουμε λίγο στο μυαλό μας τον χάρτη που βρίσκεται η Ελλάδα.  Τι συμβαίνει στην ευρύτερη γειτονιά της Ελλάδας;
Ας τα δούμε κωδικοποιημένα:
•    Βόρεια της Ελλάδος: Αλβανία, ΠΓΔΜ, Κόσσοβο, Ουκρανία.
•    Νότια της Ελλάδος: Βόρειος Αφρική
•    Ανατολικά της Ελλάδος: Τουρκία, Μέση Ανατολή
Ορισμένα από τα φαινόμενα που μας αφορούν εντάσσονται στους κύκλους περιφερειακής αστάθειας που επιστρέφουν κάθε τόσο μετά το τέλος του διπολισμού ενώ άλλα αντιπροσωπεύουν μια νέα και ιδιαίτερα επικίνδυνη μορφή συγκρούσεων. Στα πρώτα ανήκει η κρίση στην Ουκρανία που εντάσσεται στις συγκρούσεις που ακολουθούν τις μακρόχρονες επιπτώσεις της διάλυσης της Σοβιετικής αυτοκρατορίας. Μόνο που τώρα – με την πρωτοφανή κίνηση αναδιάταξης στην Μέση Ανατολή τα πράγματα καθίστανται ακόμη πιο σύνθετα.
 Oι διεθνείς εξελίξεις στην ευρύτερη γειτονιά της Ελλάδας (με έμφαση στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και τον Καύκασο) επιτείνουν την αστάθεια ενός ήδη εξαιρετικά σύνθετου γεωπολιτικού περιβάλλοντος.
Γιατί σας τα λέω όλα αυτά;
Απλά για να σας τονίσω πως στο επίκεντρο όλων αυτών των εξελίξεων είναι η Ελλάδα. Μια Ελλάδα που ναι μεν γεωγραφικά ανήκει στη Βαλκανική Χερσόνησο, αλλά πολιτικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ως εκ τούτου αποτελεί πόλος σταθερότητας και ειρήνης. Μια Ελλάδα που αγωνίζεται με όλες της τις δυνάμεις για να είναι η Μεσόγειος, μια ήρεμη και ασφαλής θάλασσα.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Μα γιατί η Ελλάδα διατηρεί με συνέπεια, με σεβασμό και με αμοιβαιότητα, τη συμμαχική της θέση και τον ρόλο της, στο ΝΑΤΟ.
Αλλά επιτρέψτε μου να σας πω, πως έχουμε πολλά να αντιμετωπίσουμε ακόμα. Έχουμε πολλά προβλήματα να αντιμετωπίσουμε, από κοινού.
Ακριβώς γιατί ολόενα και περισσότερο οι πολίτες διαπιστώνουν ότι καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με νέες μορφές απειλών και κινδύνων. Απειλές και Κίνδυνοι που προέρχονται τόσο από το εξωτερικό όσο και από το εσωτερικό περιβάλλον του κράτους ενώ οι συγκρούσεις που διεξάγονται σε όλο και περισσότερα σημεία του πλανήτη είναι περισσότερο «ενδοκρατικές» (intra-state conflict) και λιγότερο «διακρατικές» (inter-state conflict). Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό που οι διεθνείς αναλυτές δεν διστάζουν να αναφερθούν στο «τέλος των παλαιομοδίτικων πολέμων μεταξύ των κρατών».
Παράλληλα, ιδιαίτερα σημαντικός αναδεικνύεται και ο ρόλος των μη-κρατικών οντοτήτων, με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται ακόμη περισσότερο η όποια κατηγοριοποίηση αλλά και η διαχείριση των αναφυόμενων κρίσεων και συγκρούσεων.
Το παράδειγμα των μη κρατικών οντοτήτων, που συνήθως αποτελούνται από νομαδικές φυλές που περιφέρονται εντός αχανών εκτάσεων με άναρχο τρόπο, το βιώνουμε τούτες τις μέρες τόσο στη Βόρειο Αφρική όσο και τη Μέση Ανατολή.
Προκειμένου να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τόσο τις «παραδοσιακές» απειλές και κινδύνους όσο και τις νέες «ασυμμετρικές» προκλήσεις, τα κράτη καλούνται να αναπτύξουν μια στρατηγική εθνικής ασφάλειας η οποία θα είναι ικανή να διαχειριστεί αυτό το εξαιρετικά ευρύ φάσμα απειλών, κινδύνων και προκλήσεων που απειλούν όχι μόνον την εδαφική ακεραιότητα και την οικονομική, πολιτική και περιβαλλοντική του ασφάλεια.
Κυρίως όμως, και επιτρέψτε μου να επιμείνω εδώ ως Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, απειλούν, την ατομική ασφάλεια των πολιτών του.
Η τελευταία αυτή παρατήρηση αναδεικνύει την έννοια της «ανθρώπινης ασφάλειας», η οποία –χωρίς να υποτιμά την συλλογική υποχρέωση και προσπάθεια των πολιτών ενός κράτους να διαφυλάξουν την ακεραιότητα της χώρας τους από οποιαδήποτε επιβουλή.
Παράλληλα τονίζει την ανάγκη κατοχύρωσης της προσωπικής τους ασφάλειας και ελευθερίας από άμεσες ή έμμεσες απειλές βίας, της ανάπτυξης και ευημερίας τους και του δικαιώματός τους να ζουν σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που διασφαλίζει τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.
Επίσης όπως αποτελεί υποχρέωση κάθε σύγχρονου και δημοκρατικού κράτους να προσφέρει στους πολίτες του τη δυνατότητα να ζουν και να ευημερούν ελεύθεροι από εσωτερικές ή/και εξωτερικές απειλές και κινδύνους, ταυτόχρονα, αποτελεί υποχρέωση των ίδιων των πολιτών να προασπίζουν τα συμφέροντα της πατρίδας τους σε ένα παγκοσμιοποιημένο και ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον.
Υπό αυτή την έννοια, η «ανθρώπινη ασφάλεια» και η ασφάλεια του κράτους μπορούν και πρέπει να είναι έννοιες και δράσεις αλληλο-υποστη-ριζόμενες.
Μόνο έτσι θα μπορέσει να επιτευχθεί ο ευρύτερος στόχος της εθνικής ασφάλειας που στον εικοστό πρώτο αιώνα αφορά στην προστασία τόσο της εδαφικής ακεραιότητας του κράτους όσο και της οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας των πολιτών του.
Γιατί δε μπορεί ένα κράτος να είναι ασφαλές, εάν δε νοιώθουν ασφαλείς οι ίδιοι οι πολίτες του.
Κυρίες και Κύριοι,
Τα σύγχρονα ζητήματα Ασφάλειας που η Ελλάδα καλείται να αντιμετωπίσει είναι απόρροια όσων σας ανέφερα προηγουμένως.
Και βρίσκονται στον πυρήνα αυτού που ονομάζουμε «Ανθρώπινη Ασφάλεια».
Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι μπορούν να ασκούν τις καθημερινές τους δραστηριότητες με σχετική ασφάλεια. Συγχρόνως, η ασφάλεια των κοινωνιών μας δέχεται όλο και πιο σοβαρές απειλές όσον αφορά τόσο την κλίμακα όσο και τον βαθμό εξειδίκευσής τους. Πολλές από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα στον τομέα της ασφάλειας έχουν διασυνοριακό και διατομεακό χαρακτήρα.
Κανένα κράτος μέλος δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει μόνο του αυτές τις απειλές οι οποίες ανησυχούν τους πολίτες και τις επιχειρήσεις μας. Και εδώ εδράζεται η αξία της συνεργασίας  των Θεσμικών Οργάνων.
Τέσσερις στους πέντε Ευρωπαίους επιθυμούν να γίνουν περισσότερα σε επίπεδο EE για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος.
Για αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταρτίσει την «Στρατηγική της Εσωτερικής Ασφάλειας στην Πράξη», προκειμένου να κωδικοποιήσει πολιτικές για την ασφάλεια στη βάση κοινών αξιών και κυρίως, συγκεκριμένων λύσεων.
Η «Στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας στην πράξη», καθώς και τα εργαλεία και οι δράσεις για την εφαρμογή της, πρέπει να βασίζονται σε κοινές αξίες, όπως το κράτος δικαίου και ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως ορίζονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της EE .
Η αρχή της αλληλεγγύης πρέπει να διαπνέει την προσέγγισή μας στη διαχείριση κρίσεων. Οι πολιτικές μας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας πρέπει να είναι ανάλογες προς την κλίμακα των προκλήσεων και να εστιάζονται στην πρόληψη ενδεχόμενων επιθέσεων στο μέλλον. Στις περιπτώσεις που η αποτελεσματική επιβολή της νομοθεσίας στην EE διευκολύνεται μέσω της ανταλλαγής πληροφοριών, οφείλουμε επίσης να προστατεύσουμε τον ιδιωτικό βίο των πολιτών και το θεμελιώδες δικαίωμά τους στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.
Στόχος είναι η επίτευξη της Εσωτερικής Ασφάλειας με παγκόσμια προοπτική.
Και επιτρέψτε μου να το υπογραμμίσω αυτό.
Η εσωτερική ασφάλεια δεν μπορεί να επιτευχθεί σε συνθήκες απομόνωσης από τον υπόλοιπο κόσμο, γεγονός που καθιστά αναγκαία την εξασφάλιση συνοχής και συμπληρωματικότητας μεταξύ των εσωτερικών και εξωτερικών πτυχών της ασφάλειας της EE.
Οι αξίες και οι προτεραιότητες της στρατηγικής εσωτερικής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της προσήλωσής μας στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας, της ειρήνης και της σταθερότητας στη γειτονιά μας και σε ολόκληρο τον πλανήτη, αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο της προσέγγισης που θεσπίζεται στην Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας . Όπως αναγνωρίζει αυτή η στρατηγική, οι σχέσεις με τους εταίρους μας είναι θεμελιώδους σημασίας για την καταπολέμηση του σοβαρού και οργανωμένου εγκλήματος και της τρομοκρατίας.
Η απειλή της τρομοκρατίας παραμένει σημαντική και εξελίσσεται διαρκώς .
Οι τρομοκρατικές οργανώσεις προσαρμόζονται και υιοθετούν νέες μεθόδους, όπως έδειξαν τα σχέδια επιθέσεων εναντίον αρκετών κρατών μελών που αποκαλύφθηκαν πρόσφατα. Οι απειλές προέρχονται πλέον από οργανωμένους τρομοκράτες και από τους επονομαζόμενους «μοναχικούς λύκους» (lone wolves), οι οποίοι ενδέχεται να έχουν αναπτύξει τα ριζοσπαστικά πιστεύω τους υπό την επίδραση της προπαγάνδας εξτρεμιστών και βρίσκουν υλικό κατάρτισης στο Διαδίκτυο.
Οι προσπάθειές μας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας πρέπει να εξελίσσονται ώστε να προπορευόμαστε από τους τρομοκράτες μέσω μιας συνεκτικής ευρωπαϊκής προσέγγισης η οποία θα συμπεριλαμβάνει προληπτική δράση .
Θα κάνω μια μικρή παρένθεση.
Έχω αναλάβει την τιμητική θέση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, την ευθύνη της Δημοσίας Τάξης, εδώ και 4 μήνες.
Μέσα σε 4 μήνες, μέσα από συντονισμένες κινήσεις, συστηματική συνεργασία και κυρίως μέσα από σχέδιο, έχουμε καταφέρει να συλλάβουμε το Νο1 επικίνδυνο τρομοκράτη και να αποσοβήσουμε μια πολύ σοβαρή τρομοκρατική επίθεση.
Και δεν σταματάμε εδώ. Η αντιμετώπιση του φαινομένου της τρομοκρατίας δε θέλει καμία επανάπαυση.
Κυρίες και Κύριοι,
Η χώρα μας κατά την τελευταία δεκαετία είναι αποδέκτης έντονων παράνομων μεταναστευτικών ροών (εντοπισμoί και συλλήψεις που υπερβαίνουν το 1 εκ. άτομα), φαινόμενο ιστορικά πρωτοφανές παγκοσμίως, που ξεπερνά τις δυνατότητες διαχείρισης του από τις υφιστάμενες εθνικές δομές και υπηρεσίες παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται και τις συνεχείς βελτιώσεις που εισάγονται.
Τα προαναφερόμενα στοιχεία από κοινού με τις προβλέψεις του FRONTEX, σύμφωνα με τις οποίες, τα ανατολικά μας θαλάσσια σύνορα θα παραμείνουν στο άμεσο μέλλον τα πλέον ευάλωτα εξωτερικά σύνορα της Ε. Ένωσης, καταδεικνύουν τις διαστάσεις του προβλήματος, το οποίο καλείται η χώρα μας να αντιμετωπίσει και να διαχειρισθεί υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα του συνόλου των κρατών μελών.
Όπως μπορεί να γίνει κατανοητό, η παράνομη μετανάστευση εμφανίζεται ως ένας σημαντικός παράγοντας κοινωνικής αποσταθεροποίησης και παρέκκλισης από τον κεντρικό εθνικό στόχο, της οικονομικής ανάπτυξης, στο βαθμό που συντελεί στη δημιουργία περιοχών φτώχειας και παρανομίας, και επιβαρύνει το δημοσιονομικό της προϋπολογισμό λόγω των απαιτήσεων ελέγχου των εξωτερικών συνόρων.
 Τέλος συντελεί στην διόγκωση της παραοικονομίας με αδυναμία: ελέγχου της οικονομικής ανάπτυξης, δημιουργία θέσεων εργασίας αλλά και αύξηση των δημοσίων εσόδων, τόσο στη χώρα υποδοχής όσο και  στη χώρα προέλευσης των μεταναστών
    Η κατάσταση ασφάλειας στη Βόρειο Αφρική, τη Συρία και το Ιράκ αναζωπυρώνει τον κίνδυνο «γεωπολιτικών δονήσεων»  στην ευρύτερη περιφέρεια της Μεσογείου. Συνεπώς, βία, ταραχές, οικονομική καταστροφή, και πολιτική ανασφάλεια προκαλούν νέα κύματα προσφύγων – θυμάτων και αναδεικνύουν νέα πεδία προώθησης παράνομων δραστηριοτήτων όπως και επέκτασης των ροών παράνομης μετανάστευσης.  
              Επειδή ακριβώς, η εντατικοποίηση της παράνομης μετανάστευσης συμπίπτει με μια από τις χειρότερες οικονομικές κρίσεις που γνώρισε ποτέ η χώρα, η Ελλάδα αντιμετωπίζει, από τη μια πλευρά την παράνομη μετανάστευση με σοβαρότητα, αποφασιστικότητα και σχεδιασμό ενώ, από την άλλη, δίνει έμφαση στην ενίσχυση των πλεονεκτημάτων που μπορούν να προκύψουν από την αναπτυξιακή δυναμική της νόμιμης μετανάστευσης.
Ας επιστρέψουμε όμως στην παράνομη μετανάστευση.
Oι γεωπολιτικές ταραχές που περιέγραψα στην αρχή του λόγου μου και ο νέος νομαδισμός που δημιουργούν, ενδεχομένως να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα.
Το κοκτέιλ γίνεται πιο εκρηκτικό όταν μπαίνουν μέσα πολλές και ισχυρές δόσεις ενός τυφλού θρησκευτικού φονταμενταλισμού, με μίσος προς κάθετι αλλόθρησκο.
Είναι σαφές πως πρέπει να ενισχύσουμε την ασφάλεια των συνόρων μας. Των συνόρων της Ευρώπης.
Γιατί η γεωγραφική θέση της Ελλάδας είναι στρατηγικής σημασίας. Η Ελλάδα βρίσκεται στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων και ουσιαστικά τα σύνορά της, είναι και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ανησυχία μας είναι έκδηλη και οφείλεται, μεταξύ άλλων, στις ενδεχόμενες διασυνδέσεις της παράνομης μετανάστευσης με διάφορες μορφές του οργανωμένου εγκλήματος (π.χ. εμπορία ανθρώπων, διακίνηση πλαστών εγγράφων, κεφαλαίων, όπλων), καθώς και στη χρήση των δικτύων παράνομης διακίνησης μεταναστών από εξτρεμιστικά στοιχεία ή μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων, στην προσπάθειά τους να διεισδύσουν στο ευρωπαϊκό έδαφος.
 Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Αρχές Ασφαλείας αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες τόσο στον εντοπισμό ατόμων που θέλουν να μεταβούν σε ζώνες διένεξης όσο και ατόμων που επιστρέφουν από αυτές. Πρόκειται για το φαινόμενο των ξένων μαχητών και δεν φαίνεται να υπάρχουν κατάλληλα νομικά εργαλεία για την αντιμετώπιση του ζητήματος, ώστε να αποτραπεί η μετακίνηση ατόμων που θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στη συριακή διένεξη. Η ελεύθερη μετακίνηση των προσώπων συνιστά θεμελιώδες δικαίωμα για τους Ευρωπαίους πολίτες. Τα σύνορα μεταξύ των Κρατών Μελών της ΕΕ είναι «ανοιχτά», προς διευκόλυνση των μετακινήσεων των πολιτών και των αγαθών, πλην όμως θα πρέπει να συνεκτιμηθεί η τρέχουσα κατάσταση, δηλ. το γεγονός ότι ένα θεμελιώδες δικαίωμα μπορεί να γίνει εύκολα εκμεταλλεύσιμο από τα παράνομα δίκτυα διακίνησης ανθρώπων.
Οι ανησυχίες μας δεν περιορίζονται όμως στις μετακινήσεις Ευρωπαίων πολιτών από και προς τη Συρία. Μία ακόμη σημαντική πτυχή του προβλήματος φαίνεται να αφορά τους υπηκόους τρίτων χωρών που βρίσκονται ήδη στη Συρία και άλλες ζώνες διένεξης.
Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο υπήκοοι άλλων χωρών (π.χ. από τη Βόρειο Αφρική, τα Βαλκάνια), οι οποίοι δεν μπορούν να επιστρέψουν στις χώρες τους, να μεταβούν στην Ευρώπη με σκοπό την παράνομη είσοδο σε αυτή. Το ενδεχόμενο εισόδου μέσω όμορων με τα Κράτη Μέλη χωρών, όπου ο συνοριακός έλεγχος είναι ανεπαρκής, σε συνδυασμό με την απροθυμία ή την αδυναμία των τρίτων και δη γειτονικών χωρών να συνεργαστούν, μεγιστοποιούν την ενδεχόμενη απειλή. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς τους μαχητές θα προσπαθήσουν να εξαφανίσουν τα ίχνη τους και την ταυτότητά τους φθάνοντας στο Ευρωπαϊκό έδαφος, αλλά θα διατηρήσουν την ιδεολογία και το σκοπό για τον οποίο μετακινήθηκαν στις ζώνες διένεξης.
Ποια είναι όμως τα Μέσα διαχείρισης της πρόκλησης;
- Η ΕΕ πρέπει να εξετάσει όλα τα διαθέσιμα μέσα, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις απειλές που εγείρει η τρομοκρατία για την ασφάλεια των συνόρων. Προς αυτήν την κατεύθυνση, πρέπει να χρησιμοποιηθούν τα υφιστάμενα ευρωπαϊκά νομικά εργαλεία  και να προωθηθούν τα υπό συζήτηση νομοθετήματα με απώτερο στόχο τόσο το ευρωπαϊκό όσο και το επιμέρους συμφέρον των Κρατών Μελών.
- Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί η νομοθετική πρόταση που συζητείται στο πλαίσιο της Ομάδας Εργασίας «FRONTIERS» του Συμβουλίου, το επονομαζόμενο πακέτο των «ευφυών συνόρων», το οποίο περιλαμβάνει ένα σύστημα καταχώρησης εισόδου-εξόδου των υπηκόων τρίτων χωρών που διέρχονται τα (εξωτερικά) σύνορα της Ένωσης.
- Πέραν αυτού, εκτιμάται ότι η διερεύνηση της δυνατότητας βελτίωσης τόσο του Συστήματος Πληροφοριών Σένγκεν (SIS II) και της βάσης δεδομένων Eurodac θα μπορούσε να συμβάλει στην έγκαιρη αντίδραση σε περίπτωση ενδεχόμενης τρομοκρατικής δραστηριότητας.
- Η αποτελεσματική εφαρμογή και δημιουργία συνεργιών με τρίτες χώρες καταγωγής και διέλευσης μεικτών μεταναστευτικών ροών θα μπορούσε να βοηθήσει την Ένωση στην αντιμετώπιση ενδεχόμενων τρομοκρατικών απειλών σε πρώιμο στάδιο τόσο εντός όσο και εκτός Ένωσης.
Ειδικότερα, στο πλαίσιο αυτό, θεωρούμε ότι πρέπει:
•    αφενός να αυξήσουμε ή/και να εμβαθύνουμε τις Εταιρικές Συμπράξεις Κινητικότητας της ΕΕ με τρίτες χώρες, που να περιλαμβάνουν διατάξεις σχετικές τόσο με τη σωστή διαχείριση συνόρων στις τρίτες χώρες όσο και με την πρόληψη της τρομοκρατίας (μέσω της αμοιβαίας ανταλλαγής πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών) και
•    να ενισχυθεί η συνεργασία με χώρες διέλευσης, ιδίως όσον αφορά το θέμα της ανταλλαγής επιχειρησιακών πληροφοριών και της βελτίωσης των συνοριακών ελέγχων.
Κυρίες και Κύριοι,
Η παράνομη μετανάστευση αποτελεί πολυσύνθετο φαινόμενο με τεράστιες επιπτώσεις στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή κάθε χώρας. Μάλιστα, η παράνομη διέλευση των συνόρων έχει αναχθεί σε κοινό ευρωπαϊκό πρόβλημα, εγείροντας ενδεχομένως απειλές για το εσωτερικό και διεθνές περιβάλλον ασφάλειας. Απαιτούνται στοχευμένες δράσεις μέσω της συνεχούς συνεργασίας των Κρατών Μελών και των Θεσμικών Οργάνων και Οργανισμών Ασφαλείας της ΕΕ, καθώς και μέσω της συνεργασίας με τρίτες χώρες.
Είναι σημαντικό να εμποδίσουμε την τροφοδότηση των τρομοκρατικών οργανώσεων από την πηγή που λέγεται παράνομη μετανάστευση.  
Για αυτό η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της ενισχύοντας την ευρωπαϊκή άμυνα και την προστασία των ευρωπαϊκών συνόρων.
Μόνο έτσι η Ελλάδα θα παραμείνει πόλος σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή, μιας γέφυρα ασφάλειας μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
Και είναι σημαντικό να σας πως , πως παρόλη την οικονομική κρίση η Ελλάδα παραμένει συνεπής ως προς τις υποχρεώσεις της προς το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Παραμένει συνεπής ως προς το ότι είναι ο θεματοφύλακας της ασφάλειας και της συνεννόησης.
Κατά τη μεταψυχροπολεμική περίοδο η Ελλάδα βρέθηκε σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη των Βαλκανίων. Η συμμετοχή στους δυτικούς θεσμούς, οι ισχυροί δημοκρατικοί της θεσμοί καθώς και η σχετικά δυναμική οικονομία της αγοράς της έδιναν τον τίτλο της πιο σταθερής χώρας στην περιοχή.
Κυρίες και Κύριοι,
Είμαστε αισιόδοξοι.
Σε κάθε περίπτωση έχουν γίνει σημαντικά βήματα από την Ελλάδα. Και προφανώς μπορούν να γίνουν ακόμη περισσότερα.
Για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, της παράνομης μετανάστευσης, των σύγχρονων προβλημάτων ασφαλείας στον 21ο αιώνα.
Για να κάνουμε ακόμη περισσότερα βήματα, πρέπει να τα κάνουμε μαζί.
Όπως λέμε στην Ελλάδα «Μόνος σου πας πιο γρήγορα, μαζί θα πάμε πιο μακριά».
Ευχαριστώ πολύ
Κυρίες και κύριοι, Ο Τουρισμός υπήρξε πράγματι, το μεγάλο στήριγμα της Ελλάδας στις δύσκολες στιγμές.

Και παραμένει ταυτόχρονα η ατμομηχανή που τη βγάζει σήμερα από την κρίση. Είναι, λοιπόν, πράγματι, ο μοχλός επανεκκίνησης της Ελληνικής Οικονομίας.
Ο Ελληνικός Τουρισμός, σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, πέρσι και φέτος: από ποσοτική άποψη: οι αφίξεις τουριστών, σε άμεσο εισόδημα, συμμετοχή στο ΑΕΠ και μαζί με τα έμμεσα έσοδα 20% συμμετοχή στο ΑΕΠ – αλλά και σε έσοδα για το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Κι από ποιοτική άποψη, συνεχής αναβάθμιση. Και σε σχέση με το παρελθόν και σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές μας.
Ασφαλώς αυτή η μεγάλη επιτυχία είναι δική σας, των ανθρώπων του τουρισμού. Όλων των ανθρώπων του Τουρισμού: από τις μεγάλες μονάδες ως τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, από τις παραδοσιακές εκμεταλλεύσεις ως τις πιο σύγχρονες και τα start ups ακόμα.
Είναι όμως, επιτυχία και της ίδιας της Πολιτείας που κατάφερε, κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, να σταθεροποιήσει και την οικονομία και τη χώρα, και τις προοπτικές μας και στην Ευρώπη μέσα από το ευρώ.

Τα τελευταία δυόμιση χρόνια πετύχαμε τη μεγαλύτερη δημοσιονομική εξυγίανση που έχει υπάρξει ποτέ, στο συντομότερο χρόνο που υπήρξε ποτέ, με ταυτόχρονες σαρωτικές μεταρρυθμίσεις παντού! Και στον Τουρισμό ασφαλώς.
Ανεβήκαμε, για παράδειγμα, 111 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη ανταγωνιστικότητας της Διεθνούς Τράπεζας. Από το 147 στο 36, στη θέση αυτή, μέσα σε δύο χρόνια! Και θα συνεχίσουμε μέχρι να φτάσουμε στις πρώτες θέσεις διεθνώς.

Πετύχαμε πρωτογενή πλεονάσματα σημαντικά και πριν από την ώρα τους και με υπέρβαση όλων των δημοσιονομικών μας στόχων. Και την ερχόμενη χρονιά μηδενίζουμε ακόμα και το δημοσιονομικό έλλειμμα συνολικά, δηλαδή και τις πληρωμές των τόκων, κάτι που έχει δεκαετίες να συμβεί στην Ελλάδα. Και που έχει συμβεί ελάχιστες φορές στα 183 χρόνια του νεοελληνικού μας κράτους.
Όλα αυτά τι έδωσαν; Έδωσαν στη χώρα μας μια αίσθηση σταθερότητας, μια εικόνα αξιοπιστίας, ασφάλειας. Και  προσέφεραν την ευκαιρία στην καθεμία και στον καθένα από εσάς να  βελτιώσετε το τουριστικό προϊόν και να μεγιστοποιήσετε το τουριστικό εισόδημα.

Από αυτή την αναγεννητική προσπάθεια για τη χώρα οι πάντες κερδίζουν. Και ανοίγει ο δρόμος για να κερδίσουν πολλά περισσότερα. Ο Τουρισμός ήδη ένιωσε και έδειξε τα κέρδη. Οι υπόλοιποι κλάδοι θα ακολουθήσουν από δω και μπρός.
Συνεργάστηκα και συνεργάζομαι με όλους εκείνους που στηρίζουν αυτή την ανορθωτική προσπάθεια. Ποτέ δεν θα τα καταφέρναμε όλοι και δεν θα κάναμε  τίποτα, αν δεν υπήρχε αυτό το πνεύμα συνεργασίας μεταξύ μας.
Υπάρχουν, βέβαια, και κάποιοι που ειρωνεύονται τέτοιες επιτυχίες. Ή προσπαθούν να τις ματαιώσουν.
Τους βρήκαμε απέναντι όταν καταργήσαμε, σας θυμίζω, το καμποτάζ. Κι όμως, το τολμήσαμε και βγήκε πολλαπλά  ενισχυμένη και η ελληνική οικονομία γενικότερα και πολύ πιο συγκεκριμένα ο Τουρισμός.

Υπάρχουν εκείνοι οι οποίοι είναι μπροστά, μαζί μας στις μεταρρυθμίσεις και άλλοι οι οποίοι είναι απέναντι, την πόλωση πράγματι Πρόεδρε κανείς δεν την θέλει. Αλλά δεν είναι επιτρεπτό σε μια Κυβέρνηση να αφήσει ποτέ, τον οποιοδήποτε, να δυναμιτίσει την οικονομική εξέλιξη μιας χώρας. Ή να ματαιώσει τις μεταρρυθμίσεις. Ή να αναστρέψει εκείνα τα οποία έγιναν.  Ή να επιστρέψει πίσω στα εύκολα ελλείμματα.
Εδώ ακούσαμε ακόμα και την κατάργηση του ΣΕΤΕ από κοινωνικό εταίρο που την προτείνουν ορισμένοι. Ξαφνικά ο κοινωνικός διάλογος γίνεται εχθρός. Εν πάση περιπτώσει  δεν θέλω να πω τίποτα άλλο πάνω σε αυτό. Όπως στρώσει θα κοιμηθεί ο καθένας. Αλλά από την κρίση βγαίνουμε . Δεν χρειαζόμαστε άλλο Μνημόνιο και βγαίνουμε οριστικά από την εποχή των μνημονίων. Κι όχι μόνο βγαίνουμε, αλλά φροντίζουμε η Ελλάδα να είναι απολύτως ασφαλής στη μετά  Μνημόνιο εποχή.

Σήμερα έρχεται ο ΤUI για παράδειγμα, o μεγαλύτερος τουριστικός οργανισμός, και διαπιστώνει μεγάλη άνοδο του τουριστικού ρεύματος στην Ελλάδα κατά 10% τουλάχιστον! Προβλέπει ακόμα νέα άνοδο κατά 10% στις τουριστικές αφίξεις την επόμενη χρονιά, εφ’ όσον βέβαια διατηρηθεί η σταθερότητα που αποκαταστήσαμε με τόσες θυσίες του ελληνικού λαού.
Και επισημαίνει τις μεγάλες δυνατότητες που έχει η χώρα μας και για την επέκταση της τουριστικής περιόδου. Κάτι που ήδη έχει αρχίσει να συμβαίνει. Και με μέτρα που μπορούν να ληφθούν και άλλα τα οποία ήδη δρομολογούμε. Και ταυτόχρονα υπάρχει και ο άριστος συντονισμός και η καθοδήγηση που κάνει το Υπουργείο σε μια καινούρια οργάνωση του ΕΟΤ, που επιτέλους εκπέμπει μηνύματα σύγχρονα μέσα από ένα πολύ αξιόλογο καινούριο management.

Η επόμενη 7ετής περίοδος του ΕΣΠΑ θα έχει κυρίες και κύριοι, πρόβλεψη  όπως είπε ο Πρόεδρος, για 500 εκατομμύρια ετησίως σε έργα τουρισμού. Υπάρχει βέβαια, η οδηγία 651 που δημιουργεί κάποια προβλήματα, αλλά κάνουμε συντονισμένες ενέργειες να ξεπεραστούν τα προβλήματα αυτά.
Βρισκόμαστε, όμως σε πορεία που έχει τρία σκέλη: τη συνεχή άνοδο του τουριστικού ρεύματος, τη συνεχή ποιοτική του αναβάθμισή του και τον συνεχή πολλαπλασιασμό των συνεργιών του με άλλους κλάδους:
Όπως είναι η αγροτική παραγωγή, οι εξαγωγές προϊόντων αγροτικής μεταποίησης, ο ιατρικός τουρισμός, ο θρησκευτικός τουρισμός, η παραθεριστική κατοικία θα έλεγα ακόμα και η ναυτιλία και η ναυπηγική βιομηχανία.

Η Ελλάδα μπορεί και θα εξελιχθεί σε έναν μοναδικό προορισμό νησιωτικού τουρισμού, μπορεί και θα φιλοξενεί δεκάδες χιλιάδες σκάφη αναψυχής το χρόνο και μπορεί και πιστεύω θα αναδειχθεί και στον τομέα κατασκευής τέτοιων σκαφών διεθνώς.
Με δύο λόγια, ο Τουρισμός μπορεί όχι μόνο να αποτελέσει αυτό που είπα στην αρχή, την ατμομηχανή για να βγούμε από την κρίση και να μπούμε στην Ανάπτυξη, αλλά και τον καταλύτη για την ανάπτυξη πολλών άλλων κλάδων, όπου η χώρα μας έχει τα απαραίτητα συγκριτικά εθνικά πλεονεκτήματα. Κι έτσι να δώσει αναπτυξιακή πνοή ο Τουρισμός σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια, δουλειές σε κάθε ελληνική περιφέρεια, εισόδημα σε κάθε ελληνικό σπίτι κι υγιή έσοδα στο κράτος μας από πολλές πλευρές.
Αρκεί να το θέλουμε, να διατηρήσουμε αυτή τη σταθερή πορεία. Αυτό που εξαρχής εδώ και δυόμιση χρόνια, το ονόμασα η «ευθεία γραμμή» χωρίς τεθλασμένες, χωρίς ψεύτικα ή αληθινά ζιγκ-ζαγκ. Να μην πέσουμε ξανά δηλαδή σε περιδίνηση με πολιτική αβεβαιότητα, που κυρίως κατάφερναν τα ελλείμματα και η έλλειψη πολιτικής σταθερότητας.
Αρκεί να συνεχίσουμε το δρόμο των μεταρρυθμίσεων.

Κι αυτό θα κάνουμε! Γιατί αυτό είναι το συμφέρον του ελληνικού λαού. Αυτό είναι το συμφέρον της ελληνικής οικονομίας. Κι εσείς οι άνθρωποι του Τουρισμού, που άλλη μια φορά σας συγχαίρω, που παίξατε τον πιο δυναμικό ρόλο ως τώρα, το ξέρετε ότι αυτό είναι και το δικό σας συμφέρον καλύτερα από κάθε άλλον.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Το πρόβλημα του 7ου Δημοτικού Σχολείου δεν μπορεί να εκτιμηθεί ως πρόβλημα που προέκυψε ξαφνικά ,από το πουθενά.

Ούτε μπορεί να ξεπεραστούν οι ευθύνες αυτών που άσκησαν τοπική ή κεντρική εξουσία με απλά την φράση mea culpa

Οι γονείς και τα παιδιά που σήμερα παιδεύονται με την αναμενόμενη αρνητική εξέλιξη πρέπει να ξέρουν ή να θυμηθούν τα εξής:

Οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και Συνεργασίας όπως η σημερινή, αντί να προχωρήσουν στο τόσο αναγκαίο πρόγραμμα κατασκευής νέων σχολικών μονάδων και να ολοκληρώσουν με ταχύτατους ρυθμούς τον προσεισμικό έλεγχο των σχολείων προχώρησαν σε συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, ενώ οδήγησαν στην πλήρη αποδυνάμωση και υποβάθμιση του ΟΣΚ. Διευρύνοντας την  εμπορευματοποίηση της Σχολικής Στέγης με τη σύναψη εκατοντάδων προγραμματικών συμβάσεων με τους Δήμους και την καθιέρωση των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), όπως επέβαλε η Ευρωένωση με τα κοινοτικά προγράμματα.

Το αποτέλεσμα ήταν, μέσω των ΣΔΙΤ, να διεισδύσουν μεγάλοι επιχειρηματικοί και τραπεζικοί όμιλοι στην κατασκευή, συντήρηση αλλά και κερδοσκοπική εκμετάλλευση της Σχολικής Στέγης, Οι εργολάβοι επέβαλλαν τους δικούς τους όρους και σήμερα εκτιμάται ότι η συντήρηση –κατασκευή ενός σχολείου να κοστίζει 1,5 φορά  περισσότερο από ότι την κατασκευή του είχε ο ΟΣΚ

Οι ευθύνες των Δημοτικών Αρχών του νησιού είναι τεράστιες για την κατάληξη του θέματος μέχρι εδώ.
Ουσιαστικά με την πολιτική τους στάση χρόνια τώρα με επιχειρήματα που πατούσαν σε υπαρκτές ανάγκες και λαϊκά αισθήματα υποβάθμισαν κατάργησαν  τον ΟΣΚ έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην υποχρηματοδότηση του Δημόσιου Σχολείου ,έβαλαν νέους φραγμούς στην μόρφωση των παιδιών της λαίκής οικογένειας.

Θυμηθείτε την θέση της σημερινής Δημοτικής Αρχή για την χρήση των σχολικών αυλών με το επιχείρημα της ανταποδοτικότητας, την αλλαγή χρήσης σχολικών κτιρίων.
Την θέση της σημερινής μειοψηφίας για την δημιουργία Δημοτικών Σχολείων , με την διείσδυση της επιχειρηματικότητας με τον μανδύα των ΚΟΙΝΣΕΠ.

Την αποδοχή από το σύνολο των παρατάξεων που βρίσκονται στο σημερινό συμβούλιο για την επιχειρηματική δράση στον χώρο της Παιδείας ο οποίος θα έφερνε την εξέλιξη ,την πρόοδο, την ανταγωνιστικότητα, την αναβάθμιση, τον εκσυγχρονισμό και βεβαίως προϋπόθετε την απαξίωση εως κατάργηση των δημόσιων δομών.

Τελικά αυτές οι δημοτικές αρχές χθεσινές ή σημερινές αυτές οι πλειοψηφίες ψήφισαν εύκολα με τα ίδια επιχειρήματα την επιδότηση έργων για μαρίνες,ξενοδοχειακές υποδομές, δέχτηκαν και στήριξαν  την πολιτική θέση για ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών και την ίδια στιγμή  δεν σχεδιάζουν, δεν προτάσσουν δεν διεκδικούν  έργα κατασκευής σχολικής στέγης που θα μπορούσε και θέσεις εργασίας να δημιουργήσει και να βοηθήσει την πρόοδο του τόπου.

Για την Λαϊκή Συσπείρωση  θα ήταν πολύ εύκολο να αποδεχτεί αυτό που αναγκαστικά βλέπουν σήμερα μέσα στην απόγνωσή τους οι γονείς ως λύση δηλ την μετεγκατάστασή τους στο 1ο Γυμνάσιο.

Ετσι δεν θα χαλάγαμε τις καρδιές μας ούτε με παιδιά συγγενών, φίλων ή και τα δικά μας παιδιά που φοιτούν εκεί αλλά θα διατηρούσαμε και μεις ή θα αποκτούσαμε και νέους ψηφοφόρους.

Θα συναινούσαμε και μεις να λυθεί ένα πρόβλημα σήμερα που είναι καυτό ,απλά θα σηκώναμε το χαλί για να κρύψουμε τα σκουπίδια από κάτω.
Μόνο που το ίδιο πρόβλημα αύριο με μαθηματική ακρίβεια θα δημιουργηθεί και στα σχολεία που έχουν την ίδια ηλικία.
Τότε ποιους ψηφοφόρους θα διαλέγαμε να κρατήσουμε και ποιους να πετάξουμε;

Οι Γονείς του 7ου έχουν γίνει πολιτικοί μηχανικοί,αρχιτέκτονες,οικονομολόγοι . Τα βάζουν με τους γονείς ου 1ου Γυμνασίου Και αυτό βολεύει πολύ και την σημερινή Δημοτική Αρχή που δεν ξεκαθαρίζει την θέση της αλλά και την προηγούμενη που σήμερα θέλει να ξεχάσουμε τις δικές της ευθύνες
Ας αναλογιστούν οι γονείς τι κέρδισαν όταν πήγαν κόντρα με τους αγώνες του ταξικού εργατικού κινήματος αυτού δηλ που μπορεί να εκφράσει τις αγωνίες τους ,τα όνειρά τους  τις αξίες τους

Τι κέρδισε όταν τα βαλε με τους καθηγητές όταν απεργούσαν για Δημόσια Δωρεάν Παιδεία και κείνοι τους «μάλωναν» ότι τα παιδιά χάνουν μαθήματα;
Τι κέρδισε όταν οι δάσκαλοι ήταν στους δρόμους για την Παιδεία και κείνοι φώναζαν ότι τα παιδιά πρέπει να μπουν στην τάξη;

Όταν γίνονταν αγώνες που είχαν αιτήματα για την σχολική στέγη και κείνοι γύριζαν την πλάτη στα καλέσματα για συντονισμό
Θα μπορούσε και η Λαϊκή Συσπείρωση να προτείνει  κάτι που τώρα ακούγεται καλά.

Αυτό που χρειάζεται να διεκδικήσουμε με καλά οργανωμένους, αταλάντευτους και προσανατολισμένους αγώνες, είναι η κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών τόσο με την άμεση διεκδίκηση των δικαιωμάτων εργαζομένων και ανέργων, όσο και με την ανατροπή αυτής της κατάστασης και την οικοδόμηση ενός κράτους, που, με μοναδικό γνώμονα τις λαϊκές εργατικές ανάγκες και εργαλείο τον κεντρικό σχεδιασμό, θα αξιοποιήσει στο μέγιστο τις παραγωγικές δυνάμεις - τους εργαζόμενους, για να οικοδομήσει δωρεάν τις απαραίτητες υποδομές και να προσφέρει τις απαραίτητες υπηρεσίες. Ενα τέτοιο κράτος θα μπορέσει, μέσα από ένα ενιαίο δημόσιο κατασκευαστικό φορέα, να δώσει δουλειά σε όλους τους εργαζόμενους στον κατασκευαστικό κλάδο από τον οικοδόμο μέχρι τον αρχιτέκτονα, ώστε να κτίσουν τα αναγκαία σύγχρονα και ασφαλή κτίρια για το λαό (παιδ. σταθμούς, σχολεία, άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα, νοσοκομεία και άλλες μονάδες Υγείας και Πρόνοιας, εργατικές κατοικίες κ.λπ.).
 
ΘΕΣΗ ΓΙΑ 7ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ & ΣΧΟΛΙΚΗ ΣΤΕΓΗ
Η Λαϊκή Συσπείρωση ήδη στην προηγούμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου έθεσε και πρότεινε στο σώμα να συζητήσει θέμα για την Σχολική Στέγη και τις Παρεμβάσεις που οφείλει να πραγματοποιήσει ο Δήμος Κω,εκτιμώντας ότι το πρόβλημα της σχολικής στέγης στο νησί είναι οξυμένο. Μέρος του προβλήματος είναι και αυτό που  αντιμετωπίζει το 7ο Δημοτικό Σχολείο

Τονίζουμε την έλλειψη στοιχειωδών αντισεισμικών μέτρων παρά την παλαιότητα της πλειοψηφίας των σχολικών συγκροτημάτων, την μειωμένη χρηματοδότηση που οξύνει περισσότερο το ζήτημα δημιουργώντας παράλληλα προβλήματα  αδυναμίας κάλυψης βασικών λειτουργικών εξόδων. Προστίθενται τα κενά σε εκπαιδευτικούς ,η απουσία σχολικών φυλάκων και σχολικών τροχονόμων, καθαριστριών και τόσα άλλα.

Οι θέσεις της «Λαικής Συσπείρωσης» για  την  λύση  αυτών  των  προβλημάτων,  προϋποθέτουν την  συνολική ρήξη με  την   γενικότερη  πολιτική  κεφαλαίου  και  κυβερνήσεων  που  απαξιώνουν  τα  δημόσια  αγαθά  όπως  αυτό  της  αποκλειστικά  δημόσιας   και  δωρεάν  παιδείας.  Ταυτόχρονα  η «Λ.Σ» σταθερά  στηρίζει  τους  αγώνες  του  εκπαιδευτικού  και εργατικού κινήματος   που  παλεύει  για  την  αντιμετώπιση  αυτών  των  προβλημάτων με αιτήματα που εκφράζουν το σύνολο  των αναγκών  της λαϊκής οικογένειας και των παιδιών της.

Θεωρούμε  ύψιστη  προτεραιότητα    και  υποχρέωση της   δημοτικής  αρχής  να   δεσμευτεί  και  να  υλοποιήσει  ένα  πρόγραμμα  που  θα  βάζει  σαν  στόχο  την  αντιμετώπιση  καταρχήν  του  στεγαστικού  -κτιριακού  προβλήματος  των  σχολείων.  
Αυτό  κατά  την  γνώμη  μας  σημαίνει  καινούργια  σύγχρονα διδακτήρια.Σημαίνει   δυναμική   διεκδίκηση  από  το  κράτος   των απαιτουμένων χρημάτων  , σημαίνει  και ανασύσταση  ενός  δημόσιου  ΟΣΚ  (Οργανισμός  σχολικών  κτιρίων )  που  να  αναλαμβάνει  την ανέγερση  και  συντήρηση  της  σχολικής  στέγης  ,  ώστε  να  μην  βρίσκει  έδαφος  η    κερδοσκοπία  των  κατασκευαστών  εργολάβων.

Η πρόταση πρέπει να μην αποσπά το πρόβλημα του 7ου Δημοτικού από την συνολική αντιμετώπιση της σχολικής στέγης ,αφού η λειτουργία μιας σχολικής μονάδας επηρεάζει και εξαρτάται από την άλλη

Συνοψίζοντας,προτείνουμε
Με ευθύνη του Δήμου Κω και σε συνεννόηση με το Υπουργείο Παιδείας να βρεθεί άμεσα κτίριο που θα στεγάσει και θα απορροφήσει προσωρινά το σύνολο των διαμορφωμένων τμημάτων του 7ου Δημοτικού  και το οποίο θα πληροί όλες τις προϋποθέσεις ενός εκπαιδευτηρίου
Να εξασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του χωρίς διάσπαση τμημάτων και απογευματινή λειτουργία.
Να εγγυηθεί την διατήρηση του 7ου Δημοτικού και του χαρακτήρα του ως δημόσιας Σχολικής μονάδας.
Να εγγυηθεί ο Δήμος Κω την πορεία και την ολοκλήρωση των εργασιών του 7ου Δημοτικού με ανακοίνωση συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος  
Να διεκδικήσει την ανασύσταση του Δημόσιου ΟΣΚ  με την επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό,ο οποίος θα αναλάβει  την συντήρηση-ανέγερση σχολικών συγκροτημάτων στο σύνολο του νησιού

Για την Λαϊκή Συσπείρωση
Ομιλία Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου κ. Γιώργου Χατζημάρκου στο 13ο Συνέδριο του ΣΕΤΕ 20 & 21 Οκτωβρίου 2014

Κυρίες και Κύριοι,
Θέλω να ευχαριστήσω πρώτα απ’ όλα για την πρόσκληση και να συγχαρώ τους διοργανωτές για την πρωτοβουλία. Είναι πάντα εποικοδομητικό και χρήσιμο να έχουμε ευκαιρίες επικοινωνίας και διαλόγου που βοηθούν στην συμπληρωματικότητα των δράσεων και  την κοινή προσπάθεια.

Μπροστά μας ανοίγεται ένα εξαιρετικά κρίσιμο χρονικό διάστημα στο οποίο αυτό που θα μετρήσει πάνω από όλα είναι η σταθερότητα και η συνείδηση του κοινού σκοπού που πρέπει να υπάρχει, πάνω και πέρα από τις όποιες συγκυριακές αντιπαραθέσεις ή διαφωνίες.  Ο τουρισμός, ένα πραγματικό success story, είναι το ιδανικό πεδίο αυτής της αναγκαίας συνάντησης  που εξελίσσεται σε στοίχημα επιβίωσης.

Με ταξιδιωτικούς προορισμούς από τους μεγαλύτερους, διεθνώς αναγνωρίσιμους, όπως  η Ρόδος, η Κως, η Μύκονος, η Σαντορίνη, η Νάξος, η Πάρος, η Πάτμος να ανήκουν στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, η περιοχή μας αποτελεί σημείο αναφοράς για τον ελληνικό τουρισμό κι αυτό μας κάνει να μοιραζόμαστε απόλυτα την αγωνία για την άμβλυνση της εποχικότητας. Στόχος άλλωστε που στα νησιά μας αποτελεί σχεδόν καθημερινό θέμα συζήτησης εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες.

Το αναμενόμενο είναι να σας μιλήσω με την ιδιότητα που  κλήθηκα στο φετινό συνέδριο του ΣΕΤΕ, αυτή του Περιφερειάρχη μίας καθαρά τουριστικής Περιφέρειας, του Νοτίου Αιγαίου, και καταλαβαίνω πως από αυτό που οι πάντες περιμένουν πρώτα να ακούσουν είναι το πώς μπορούν ή πρέπει να συμβάλουν στον στόχο της επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου οι πόροι του επόμενου χρηματοδοτικού πλαισίου στήριξης, του ΕΣΠΑ 2014-2020.

Θα μου επιτρέψετε πριν τοποθετηθώ σε αυτό, να σας μιλήσω σύντομα για την εμπειρία μου από την προηγούμενη θέση μου, αυτή του Προέδρου του Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου και την μάχη για την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου που είχα δώσει από την θέση αυτή.

Τέλος 2009, πήραμε μία μεγάλη απόφαση να κινηθούμε επιθετικά και μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων από το επιχειρηματικό και πολιτικό περιβάλλον ξεκινήσαμε τον αγώνα εξασφάλισης αυτού που τότε θεωρούσαμε ως το πρώτο απαιτούμενο για την επίτευξη του στόχου, την εξασφάλιση πτήσεων.

Με σκληρό αγώνα, και φυσικά προϋπολογισμό, πετύχαμε συμφωνία και μάλιστα όχι στην λογική της μερικής επιμήκυνσης αλλά στη λογική του 12μηνου.
 Ήταν, βλέπετε, από την αγωνία μας να δούμε επιτέλους αυτό που μέχρι τότε ήταν θέμα αποκλειστικά και μόνο των συνεδρίων, να δουλεύει. Δούλεψε.
Το όνειρο μας το πραγματοποιήσαμε και για μία τουλάχιστον 12μηνη περίοδο είχαμε στα δύο μεγάλα τουριστικά μας νησιά, την Ρόδο και την Κω, non stop scheduled διεθνείς πτήσεις.

 Μάθαμε πολλά από αυτό το επιτυχημένο εγχείρημα και κυρίως πήραμε το σκληρό αλλά χρήσιμο και στην πράξη πια, μάθημα του αμείλικτου ερωτήματος : what for ?
Εξηγούμαι : με τον τουρισμό διεθνώς να στρέφεται σε αυτό που συμπυκνώνεται στην φράση “εμπειρία” βρεθήκαμε να μελετάμε στην πράξη το γιατί να μας επισκεφθεί και τι έχουμε να προσφέρουμε στον ταξιδιώτη, off season.

Πιστέψτε με, δεν είναι εύκολη η απάντηση.

Ναι, είχαμε για πρώτη φορά καταστήματα και εστιατόρια που έμειναν ανοικτά όλο τον χρόνο. Μετρήσαμε τρία εστιατόρια ανοικτά στην Λίνδο, και περίπου 30 στην Ρόδο.
Αναφέρομαι σε επιχειρήσεις που μέχρι τότε λειτουργούσαν αποκλειστικά εποχιακά.

Συμπέρασμα 1ο : η αγορά δεν πείθεται από σχέδια και προθέσεις και ανταποκρίθηκε μόνο όταν είδε στην πόρτα της τον πελάτη.
Πάλι καλά είπαμε, αλλά μέχρι εκεί. Φάνηκε ότι χρειάζεται πολύ δουλειά και πολύ περισσότερα για να φτάσουμε σε περιόδους off season σε αυτό που όλοι οι εμπλεκόμενοι με τον τουρισμό αποκαλούν πλέον “εμπειρία”. 

Συμπέρασμα 2ο : Ναι, οι πτήσεις είναι προαπαιτούμενο.

Και εδώ δεν έχω να προσθέσω τίποτα παραπάνω από αυτό που ένα αγγλοσαξονικό ρητό πιστεύω το περιγράφει επακριβώς. People whisper and money talks και με αυτό δεν εννοώ μόνο την άμεση χρηματοδότηση αλλά και την έμμεση.

Συμπέρασμα 3ο, για να παίρνουμε και κουράγιο για την συνέχεια: Ναι τα νησιά μας πουλάνε και off season και χωρίς πολύ διαφήμιση.

Κυρίες και κύριοι,

Για να εδραιώσουμε ροή τουριστών ή επισκεπτών, στο σημείο αυτό ίσως χρειαστεί να κάνουμε όλοι μας ένα νοητικό άλμα στον τρόπο που προσεγγίζουμε αυτή την κατηγοριοποίηση, “εκτός εποχής”,  ειδικά μάλιστα από αγορές που εμφανίζουν την υψηλότερη εποχικότητα,  θα χρειαστούμε προϊόν, περιεχόμενο,  κίνητρα που θα υπερβαίνουν την εύκολη λογική του “φθηνού πακέτου”.

Θα χρειαστεί να εμπλουτίσουμε τις διαστάσεις του τουριστικού προϊόντος ώστε κάποιες “εμπειρίες” να δημιουργούν 12μηνη ελκυστικότητα  ή ακόμη πιο προωθημένα και σε κάποιες περιπτώσεις, να είναι προσβάσιμες και διαθέσιμες μόνον “εκτός εποχής”.

Για το τελευταίο, προϋπόθεση είναι το νοητικό άλμα στο οποίο αναφέρθηκα προηγούμενα, στην κατανόηση δηλαδή της διαφοράς μεταξύ τουρίστα και επισκέπτη.  
Εδώ είναι σημαντικός και ο ρόλος της αυτοδιοίκησης καθώς θα πρέπει να αντιληφθεί πως η τουριστική εμπειρία είναι κάτι πολύ περισσότερο από την ξενοδοχειακή εμπειρία.
Για αυτό κι εμείς στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, τώρα που ολοκληρώνουμε τον σχεδιασμό της νέας τουριστικής πολιτικής για τα ερχόμενα χρόνια,  δίνουμε προτεραιότητα στην προστιθέμενη αξία που μπορεί να δώσει η αυτοδιοίκηση στο τουριστικό προϊόν, με τρόπο που θα δημιουργεί κίνητρα επιμήκυνσης.

Έρχομαι τώρα στο ζήτημα της αξιοποίησης των χρηματοδοτικών εργαλείων που θα έχουμε στην διάθεση μας τα επόμενα χρόνια.
 
Εκπροσωπώντας την Περιφέρεια  που ζει και αναπνέει κατ’ εξοχήν από τον τουρισμό, οφείλω να αδράξω αυτή την ευκαιρία που μου δίνεται σήμερα και  με την τοποθέτησή μου να κωδικοποιήσω όσο πιο συνοπτικά γίνεται μερικά κομβικά ζητήματα που σύμφωνα με την δική μας εμπειρία, πρέπει να τύχουν σοβαρού προβληματισμού και υπεύθυνης ανταπόκρισης σε σχέση και με την εποχικότητα του ελληνικού τουρισμού.

Καταρχήν, τι συνέβη το 2014  ?
Ήταν, και για κάποια νησιά μας εξακολουθεί να είναι, μία εξαιρετική χρονιά. Παράλληλα, ο πολύ μεγάλος αριθμός αφίξεων λειτούργησε όπως ο σεισμός σε ένα κτίριο. Ανέδειξε δηλαδή όλα τα δομικά προβλήματα και τις αστοχίες.

Κυρίες και κύριοι,
φέτος που ήταν μια εξαιρετική χρονιά για τα περισσότερα νησιά μας, όχι για όλα, αλλά σίγουρα για τα μεγαλύτερα εξ αυτών, οι υποδομές αποδείχτηκαν φτωχές και σε πολλές περιπτώσεις δεν μπόρεσαν να σηκώσουν το βάρος.

Είναι μία θλιβερή διαπίστωση σε μία χώρα που εκτός από το ότι ζει από τον τουρισμό, είχε και την ευτυχία να διαχειριστεί  τέσσερα κοινοτικά πλαίσια στήριξης, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.

Αεροδρόμια, λιμάνια, οδικό δίκτυο, ύδρευση, ενεργειακή επάρκεια οι τομείς με τα μεγαλύτερα ανοικτά ζητήματα.
Βάλτε παρακαλώ σε αυτό το σημείο, το ζήτημα της επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου, της διαχείρισης των μελλοντικών κοινοτικών πόρων και των μεγάλων ανοικτών πληγών σε επίπεδο υποδομών, μαζί.

Επιπλέον, στο κομμάτι των υποδομών, με την επισήμανση ότι θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και αυτές που δεν έχουμε. Έτσι θα μπορέσουμε να συζητήσουμε ολοκληρωμένα για την διαχείριση των λιγοστών πλέον οικονομικών μας πόρων.

Διαπιστώσεις : τους επιβάτες των αεροδρομίων και τους επιβάτες της κρουαζιέρας, τους χρήστες του οδικού μας δικτύου, τους επισκέπτες των αρχαιολογικών μας χώρων, δεν τους εξυπηρετούμε σωστά.

Τους λάτρεις του γκολφ και της κατάδυσης, τους ιδιοκτήτες σκαφών αναψυχής δεν τους εξυπηρετούμε καθόλου.
Στις μετακινήσεις που δημιουργούν διεθνώς οι τομείς της παιδείας και της υγείας, εμείς δεν συμμετέχουμε.

Τι θα προτάξουμε λοιπόν στην ιεράρχηση των παρεμβάσεων μέσω των διαθέσιμων πόρων και με ποια κριτήρια ?

Εδώ, απαντώ χωρίς κανένα ενδοιασμό : όπου η αγορά έχει ενδιαφέρον πρέπει να της δώσουμε την δυνατότητα να λειτουργήσει και να συνεργαστούμε.
Δεν μας περισσεύουν ούτε χρήματα, ούτε ευκαιρίες.

Δεν έχουμε κανένα λόγο να επενδύουμε σε αεροδρόμια που ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να επενδύσει και να τα λειτουργήσει πολύ πιο αποτελεσματικά από τον δημόσιο τομέα.
Δεν έχουμε κανένα λόγο να συνεχίζουμε να ταλαιπωρούμε τους επιβάτες της κρουαζιέρας, όταν εμείς αδυνατούμε να προσφέρουμε το επίπεδο της εξυπηρέτησης που οφείλουμε στους πιστούς επισκέπτες μας και ταυτόχρονα να κλείνουμε την πόρτα σε επενδύσεις που πρόθυμα θα ερχόντουσαν σε ορισμένους από τους ελκυστικότερους προορισμούς κρουαζιέρας στον κόσμο (πχ Σαντορίνη και Ρόδος).

Και φυσικά είναι αδιανόητο να μην έχουμε γεμίσει μαρίνες τα δύο νησιωτικά συμπλέγματα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα, τα ιδανικά πεδία για το yachting διεθνώς.

Αυτοί είναι και οι τομείς στους οποίους έχουμε μεγάλες αδυναμίες, τεράστιες δυνατότητες και σε αυτούς τους τομείς δηλώνω ξεκάθαρα πως δεν πρέπει ο δημόσιος τομέας να επενδύσει ούτε ένα ευρώ αφού είναι πέρα από βέβαιο ότι ο ιδιωτικός τομέας μπορεί άμεσα και αποτελεσματικά να αναλάβει τις δικές του ευθύνες και τα δικά του ρίσκα.
Ο πολιτισμός,  οι υπηρεσίες υγείας ή εκπαίδευσης, ο αθλητισμός,  είναι μερικές μόνο από τις θεματικές,  με τις οποίες πρέπει να συνδέσουμε την επισκεψιμότητα.

Εδώ βέβαια η συζήτηση μπορεί να κινηθεί σε ένα εύρος που να ξεκινά από το ωράριο λειτουργίας των μουσείων μας και να φτάνει μέχρι το άρθρο 16 του Συντάγματος.
Ειδικό κεφάλαιο ο Πολιτισμός. Απόφαση μας, που με αφορμή την μεγάλη έκθεση με θέμα την Ρόδο που ανοίγει τις πόρτες της στο κοινό την 13η Νοεμβρίου στο Λούβρο, να σχεδιάσουμε δράσεις στον τομέα του Πολιτισμού κάτω από τον μεγάλο τίτλο “Εξωστρέφεια”.

Κυρίες και κύριοι,
δημιουργείται εύλογα το ερώτημα. Τι προτάσσουμε και πως χτίζουμε την ιεράρχηση των προτεραιοτήτων μας.
Νομίζω ότι είμαστε μπροστά σε ένα ψευδοδίλλημα.

Βλέποντας συνολικά την “μεγάλη εικόνα” σε συνδυασμό με τα χαρακτηριστικά της περιόδου, όλα είναι πρώτης προτεραιότητας και έτσι μόνο πρέπει πλέον να τα αντιμετωπίζουμε.

Συνηθίζω να λέω ότι βρισκόμαστε στο μέσο μόνο μίας μεταβατικής περιόδου, της περιόδου των μεγαλυτέρων προκλήσεων, των μεγαλυτέρων κινδύνων και ταυτόχρονα των μεγαλυτέρων ευκαιριών. 

Ο τουρισμός για μας, για τα νησιά μας,  δεν είναι απλά μια επιλογή ανάμεσα σε άλλες. Είναι η μόνη ρεαλιστική βάση πάνω στην οποία μπορούμε να χτίσουμε ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο.

Για αυτό έχει μεγάλη αξία η διάσταση της άμβλυνσης της τουριστικής εποχικότητας να είναι μια διάσταση που θα λαμβάνεται οριζόντια υπόψη και σε επίπεδο κυβέρνησης και σε επίπεδο Περιφέρειας και σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης.

Αυτή η αέναη, στην χώρα μας, συζήτηση και ταυτόχρονα αναζήτηση νέου αναπτυξιακού μοντέλου, πρέπει να πάρει ένα τέλος.

Η Περιφέρεια της οποίας έχω την τιμή να ηγούμαι, το Νότιο Αιγαίο, τα νησιά μας μπορούν να ηγηθούν όχι μόνο της τοπικής ή υπερτοπικής αλλά και της εθνικής προσπάθειας προσέλκυσης κρίσιμων επενδύσεων.

Είναι άλλωστε η εποχή  που φέρνει στο ίδιο κάδρο τις χαμένες ευκαιρίες του παρελθόντος με τις φωτεινές ευκαιρίες του μέλλοντος.

Είναι η Εποχή των Καθαρών Επιλογών.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot