Ένα πρωτοποριακό προϊόν, που πιθανώς είναι ό,τι πιο εξελιγμένο υπάρχει σήμερα στον τομέα της αντιγήρανσης του δέρματος, δημιούργησε ο δαιμόνιος Ελληνοκύπριος επιστήμονας και εφευρέτης Κρις Τουμάζου, που ζει στο Λονδίνο, καθώς προσαρμόζει την αντιγηραντική θεραπεία του δέρματος στο DNA κάθε ανθρώπου.

-Γράφει: Κοσμάς Ζακυνθινός

Η νέου τύπου εξατομικευμένη θεραπεία βασίζεται σε ένα καινοτομικό «τσιπάκι», ...


... το οποίο επιτρέπει στους δημιουργούς του προϊόντος να αναλύουν με τη βοήθεια ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή δείγμα από το γενετικό υλικό του ατόμου μέσα σε μόλις 30 λεπτά. Έτσι, μπορούν να ανακαλύψουν πόσο γρήγορα το σώμα διασπά το κολλαγόνο (την ζωτική πρωτεΐνη που, μεταξύ άλλων, διατηρεί φρέσκο το δέρμα), καθώς και το επίπεδο των αντιοξειδωτικών ουσιών στον οργανισμό (οι οποίες προστατεύουν από την καταστροφική δράση των ελεύθερων ριζών).
Διαθέτοντας τις παραπάνω πληροφορίες, είναι δυνατή η γρήγορη παρασκευή ενός ορού ή μιας κρέμας με τη σωστή ποσότητα κολλαγόνου και αντιοξειδωτικών για κάθε γυναίκα. Οι κλινικές δοκιμές για περίοδο 18 μηνών, που έγιναν σε μια κλινική στο κεντρικό Λονδίνο, δείχνουν ότι το προϊόν με την ονομασία Geneu μειώνει τις ρυτίδες και άλλες φθορές του δέρματος έως 30% μέσα σε 12 εβδομάδες, σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ».

Το Geneu μπορεί, σύμφωνα με τους δημιουργούς του, να φέρει επανάσταση στον τρόπο που γίνεται η προστασία του δέρματος και η θεραπεία της αντιγήρανσης, εξειδικεύοντας την ανάλογα με το γενετικό «προφίλ» κάθε ανθρώπου.

Ο Κρις Τουμάζου, που είναι καθηγητής ηλεκτρονικής και βιοϊατρικής μηχανικής στο Imperial College του Λονδίνου και ο οποίος πρόσφατα ονομάστηκε «Ευρωπαίος εφευρέτης της χρονιάς» για το 2014, έχει κάνει και άλλες τεχνολογικές ανακαλύψεις στο πεδίο της ιατρικής, όπως ένα κοχλιακό εμφύτευμα για άτομα με προβλήματα ακοής, ένα τεχνητό πάγκρεας για διαβητικούς και ένα ασύρματο μόνιτορ καρδιάς.

Η φετινή βράβευσή του έγινε ακριβώς για μια μικρή φορητή συσκευή - τσιπάκι, που μπορεί να «διαβάσει» το DNA ενός ανθρώπου μέσα σε μισή μόλις ώρα. Είναι ένα τέτοιο «τσιπάκι» που πλέον αξιοποιείται στην αντιγηραντική θεραπεία.

Ο ελληνοκύπριος εφευρέτης πιστεύει ότι όσο περισσότερο η τεχνολογία «ανάγνωσης» του DNA διεισδύει στα καταναλωτικά προϊόντα, όπως τα καλλυντικά, τόσο το ευρύ κοινό θα εξοικειωθεί γενικότερα με την ιδέα των γενετικών εξετάσεων, πράγμα που θα διευκολύνει τον ερχομό μιας νέας πιο εξατομικευμένης εποχής για την ιατρική.

O Κρις Τουμάζου είναι ο βασικός επιστημονικός σύμβουλος στην ομώνυμη εταιρεία Geneu, ενώ συνεργάτης του είναι μια Ελληνίδα ερευνήτρια, η δρ Μαρία Καρβέλα, η οποία, όπως είπε, «μόλις άκουσα για τον Κρις και το τσιπάκι, ήθελα να συμμετάσχω σε όλη αυτή την προσπάθεια, που βρίσκεται στην αιχμή της επιστήμης».

Οι κρέμες και τα άλλα αντιγηραντικά προϊόντα, που εκ των πραγμάτων προορίζονται για όλες τις γυναίκες, άσχετα με το γενετικό «προφίλ» και τις ιδιαιτερότητες τους, είτε παρέχουν λιγότερο κολλαγόνο από αυτό που χρειάζεται εκ γενετής ο οργανισμός μιας γυναίκας, είτε το αντίστροφο, τον «παραφορτώνουν» με περιττό κολλαγόνο.

πηγή: virus

Η αμυγδαλίτιδα είναι μία κοινή ασθένεια που προκαλείται από φλεγμονή των αμυγδαλών, από τα δύο οβάλ δηλαδή «μαξιλαράκια» του ιστού στο πίσω μέρος του λαιμού.

Στα βασικά συμπτώματα της αμυγδαλίτιδας, που προσβάλλει ιδιαίτερα τα παιδιά, περιλαμβάνονται οι πρησμένες αμυγδαλές, ο πονόλαιμος, η δυσκολία στην κατάποση και ορισμένοι «κόμβοι» στους λεμφαδένες.
Οι περισσότερες περιπτώσεις αμυγδαλίτιδας προκαλούνται από μόλυνση εξαιτίας ενός κοινού ιού αλλά και ορισμένες βακτηριακές λοιμώξεις μπορούν επίσης να προκαλέσουν τη νόσο.
Επειδή η κατάλληλη θεραπεία για την αμυγδαλίτιδα εξαρτάται από την αιτία, είναι σημαντικό να λάβετε μία ακριβή διάγνωση από έναν γιατρό. Πρόκειται για μία πάθηση που μπορεί να εμφανιστεί περιστασιακά ή να επαναλαμβάνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Σε γενικές γραμμές αντιμετωπίζεται με αναλγητικά φάρμακα, όπως η ιβουπροφαίνη ή η ακεταμινοφαίνη αλλά στο …ντουλάπι της κουζίνας ίσως υπάρχουν και πιο φυτικές επιλογές.

Η γαργάρα με αλμυρό νερό απαλύνει τον πόνο του λαιμού και μειώνει το πρήξιμο, καθαρίζοντας παράλληλα τη στοματική κοιλότητα και αποτρέποντας την περαιτέρω μόλυνση στην επιφάνεια των αμυγδαλών.
Το λάιμ είναι μία από τις πιο δημοφιλείς φυσικές θεραπείες για την αμυγδαλίτιδα. Ανακατέψτε φρέσκο χυμό λάιμ σε ζεστό νερό με μέλι και αλάτι. Πιείτε το και ανακουφιστείτε από τον πόνο των πρησμένων αμυγδαλών.
Εναλλακτικά, μπορείτε να προσθέσετε, σε γάλα που βράζει, μια πρέζα κουρκουμά (turmeric) σε σκόνη και μαύρο πιπέρι, επίσης σε σκόνη. Πιείτε αυτό το αφέψημα πριν τον ύπνο για τουλάχιστον τρεις νύχτες στη σειρά και καταπολεμήστε αποτελεσματικά τη φλεγμονή.
Ο φυσικός χυμός από φρέσκο παντζάρι, καρότο ή αγγούρι μπορεί να είναι γίνει ο «φυσικός εχθρός» της λοίμωξης και να τονώσει το ανοσοποιητικό σας σύστημα, ενώ για καλύτερα αποτελέσματα μπορείτε να ανακατέψετε τις γεύσεις των χυμών αυτών.

Βράστε σπόρους μοσχοσίταρου (τριγωνέλλα) σε νερό για μισή ώρα, αφήσετε τους να κρυώσουν και κάνετε γαργάρες με το μίγμα. Η τριγωνέλλα, το ελληνικό ξεχασμένο αυτό μπαχαρικό, έχει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες, που το καθιστούν μια εξαιρετική θεραπεία για την αμυγδαλίτιδα.
Επιπλέον, μπορείτε να βράσετε σύκα, να τα αλέσετε και να δημιουργήσετε μία κολλώδη μάζα. Εφαρμόστε αυτήν την πάστα στην εξωτερική περιοχή του λαιμού για να κρυώσει το εξάνθημα και να μειωθεί η ερυθρότητα, ανακουφίζοντάς σας παράλληλα από τον πόνο.
Το κλασικό χαμομήλι αναμεμειγμένο με λεμόνι και μέλι είναι μια πανάρχαια φυσική θεραπεία για την αμυγδαλίτιδα. Το χαμομήλι δρα ως χαλαρωτικό και μειώνει το στρες και το άγχος, που προκαλείται από την αμυγδαλίτιδα, απομακρύνοντας τον πόνο.
Να θυμάστε ότι η αμυγδαλίτιδα είναι μια πάθηση, που τείνει να θεραπεύεται μόνη της αλλά εάν έχετε επιχειρήσει σπιτικές λύσεις και ο πόνος ή η φλεγμονή επιμένουν, συμβουλευτείτε το γιατρό σας. Η χρόνια αμυγδαλίτιδα μπορεί να μην ανταποκρίνεται στις κλασικές θεραπείες και να απαιτεί πιο δραστικά μέτρα, όπως η χειρουργική επέμβαση ή η αμυγδαλεκτομή.

clickatlife.gr

Εάν κανείς κάνει μία μικρή έρευνα στο διαδίκτυο, θα βρει πολλές διαφορετικές δίαιτες οι οποίες προτείνονται σε ασθενείς με ψωρίαση. Για παράδειγμα: δίαιτες πολύ χαμηλές σε θερμίδες, χορτοφαγικές διατροφές, αποκλεισμός τροφίμων με γλουτένη ή λήψη συμπληρωμάτων διατροφής. Πού βρίσκεται όμως η αλήθεια και ποιες από τις πρακτικές αυτές έχουν βάση και μπορούν να ωφελήσουν όσους αντιμετωπίζουν την ψωρίαση;

ΠΗΓΗ: www.healthview.gr •Της Ήβης Παπαϊωάννου, Διαιτολόγου-Διατροφολόγου, μέλος της Ακαδημίας Διατροφής και Διαιτολογίας, ΗΠΑ

Η ψωρίαση αφορά περίπου το 2% του παγκόσμιου πληθυσμού και εμφανίζεται με διάφορες μορφές όπως σκλήρυνση και κοκκίνισμα περιοχών του δέρματος. Τα ακριβή αίτια για την εμφάνιση της ψωρίασης δεν είναι ακόμα γνωστά, συσχετίζεται όμως με τη δημιουργία φλεγμονής και την ενεργοποίηση αμυντικών μηχανισμών στο σώμα. Φαίνεται πως υπάρχει γενετική προδιάθεση για την εμφάνιση της ψωρίασης και πως το άγχος αποτελεί το σημαντικότερο αίτιο που θα ενεργοποιήσει τα γονίδια αυτά.

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει θεραπεία που μπορεί να προσφέρει πλήρη ίαση για την ψωρίαση, έτσι οι φαρμακευτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται έχουν σαν στόχο να μειώσουν τα συμπτώματα της πάθησης. Οι μέθοδοι αυτές χωρίζονται στην τοπική εξωτερική χρήση σκευασμάτων και στην συμβατική θεραπεία με φάρμακα. Οι παρενέργειες όμως που έχουν τα φάρμακα στον οργανισμό τα καθιστούν ακατάλληλα για μακροχρόνια χρήση. Έτσι οι ασθενείς με ψωρίαση έχουν την ανάγκη να βρουν εναλλακτικές μεθόδους για την ανακούφιση από τα συμπτώματα και συχνά καταφεύγουν σε διατροφικές αλλαγές που έχουν ακούσει ή πιστεύουν πως τους βοηθούν. Την ίδια στιγμή η ψωρίαση συσχετίζεται με μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης χρόνιων παθήσεων όπως είναι ο διαβήτης τύπου 2, τα καρδιαγγειακά νοσήματα και το μεταβολικό σύνδρομο (δηλαδή αυξημένη πίεση, ζάχαρο, χοληστερίνη) καταστάσεις οι οποίες όλες είναι διαχειρίσιμες μέσω της ισορροπημένης διατροφής.

Εάν κανείς κάνει μία μικρή έρευνα στο διαδίκτυο θα βρει πολλές διαφορετικές δίαιτες οι οποίες προτείνονται σε ασθενείς με ψωρίαση. Για παράδειγμα δίαιτες πολύ χαμηλές σε θερμίδες, χορτοφαγικές διατροφές, αποκλεισμός τροφίμων με γλουτένη ή λήψη συμπληρωμάτων διατροφής. Που βρίσκεται όμως η αλήθεια και ποιες από τις πρακτικές αυτές έχουν βάση και μπορούν να ωφελήσουν όσους αντιμετωπίζουν την ψωρίαση;

Ψωρίαση και βάρος. Οι περισσότερες μελέτες καταδεικνύουν μία σημαντική σχέση μεταξύ της ψωρίασης και του βάρους. Δηλαδή παχύσαρκα άτομα έχουν εντονότερα συμπτώματα ψωρίασης σε σχέση με άτομα φυσιολογικού βάρους, κάτι το οποίο εξηγείται πιθανά από το γεγονός πως τα λιποκύτταρα παράγουν ουσίες που επιδεινώνουν τη φλεγμονή της πάθησης στο σώμα. Ακόμη, ασθενείς με παραπάνω κιλά οι οποίοι κατάφεραν να χάσουν βάρος ακολουθώντας μία ισορροπημένη διατροφή παρατήρησαν βελτίωση στο δέρμα τους. Επίσης, είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως η αποτελεσματικότητα της φαρμακευτικής θεραπείας είναι μεγαλύτερη όταν το βάρος του ασθενούς είναι μέσα σε φυσιολογικά επίπεδα. Τα τεκμηριωμένα όμως αυτά αποτελέσματα σε καμία περίπτωση δεν προτείνουν εξαντλητικές δίαιτες, πολύ χαμηλές σε θερμίδες (800- 1000 θερμίδες) για άτομα με ψωρίαση και κανονικό βάρος. Εάν έχετε παραπάνω κιλά συζητείστε με το γιατρό ή τον διαιτολόγο για το κατάλληλο διατροφικό πρόγραμμα που μπορείτε να ακολουθήσετε. Η απώλεια βάρους θα συμβάλει και στη μείωση μεταβολικών παραγόντων όπως είναι το υψηλό ζάχαρο, τα αυξημένα τριγλυκερίδια και η χοληστερίνη που όπως είδαμε είναι συχνό φαινόμενο σε ασθενείς με ψωρίαση.

Ψωρίαση και δίαιτες άνευ γλουτένης. Τα άτομα με ψωρίαση έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κάποιο αυτοάνοσο νόσημα σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Ένα τέτοιο νόσημα είναι και η δυσανεξία στην γλουτένη που στην ουσία είναι η «καταστροφή» των κυττάρων του εντέρου λόγω φλεγμονής που παρατηρείται όταν κάποιος καταναλώσει σιτηρά προϊόντα τα οποία περιέχουν την πρωτεΐνη γλουτένη. Σε πρόσφατη μελέτη η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Αμερικανικής Εταιρείας Δερματολογίας οι ειδικοί καταλήγουν πως πράγματι άτομα με ψωρίαση μπορεί να επωφεληθούν από δίαιτες άνευ γλουτένης, μόνο όμως όταν αυτά εμφανίζουν ευαισθησία στη γλουτένη χωρίς απαραίτητα να έχουν διαγνωσθεί με κοιλιοκάκη. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως εάν έχετε ψωρίαση και εμφανίσετε συμπτώματα διάρροιας και φουσκώματος όταν καταναλώνετε τρόφιμα όπως το ψωμί και τα μακαρόνια, ή εάν αισθάνεστε χρόνια κόπωση ή έχετε χαμηλά επίπεδα σιδήρου στο αίμα τότε συζητήστε το με το γιατρό σας. Εκείνος θα κρίνει εάν πρέπει να εξεταστείτε για πιθανή ευαισθησία στη γλουτένη και θα σας καθοδηγήσει στην κατάλληλη δίαιτα. Εάν δεν έχετε διαγνωστεί με δυσανεξία στη γλουτένη μην επιχειρήσετε από μόνοι σας να ακολουθήσετε μία δίαιτα άνευ αυτής καθώς ο αποκλεισμός συγκεκριμένων τροφίμων μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές ελλείψεις θρεπτικών συστατικών στον οργανισμό σας.

Ψωρίαση και αλκοόλ. Η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ, 1 ποτήρι για τις γυναίκες και 2 για τους άνδρες ημερησίως, είναι μία οδηγία που αφορά όλους. Οι ασθενείς με ψωρίαση όμως έχουν ένα παραπάνω λόγο να ακολουθούν τη συμβουλή αυτή, ή ακόμα καλύτερα να πίνουν όσο μικρότερη ποσότητα ποτών γίνεται, διότι το αλκοόλ συσχετίζεται με έξαρση των συμπτωμάτων της ασθένειας. Το εάν η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση ψωρίασης βρίσκεται ακόμη υπό συζήτηση.
Ψωρίαση και συμπληρώματα διατροφής. Πολλά έχουν γραφτεί για το πώς συμπληρώματα διατροφής όπως η βιταμίνη D, το σελήνιο, ο ψευδάργυρος και άλλα μπορούν να βελτιώσουν τα συμπτώματα της ψωρίασης. Ο όγκος όμως των επιστημονικών δεδομένων είναι πολύ μικρός και καθόλου αξιόπιστος για να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε ένα ασφαλές συμπέρασμα. Εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα αποτελεί η λήψη ωφέλιμων πολυακόρεστων ωμέγα 3 λιπαρών οξέων, τα οποία όταν καταναλωθούν στη σωστή δοσολογία και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα φαίνεται να μειώνουν τη φλεγμονή που προκαλεί η ψωρίαση στον οργανισμό μειώνοντας έτσι τα συμπτώματα της πάθησης. Σε κάθε περίπτωση όμως ο θεράπων ιατρός είναι εκείνος που θα καθορίσει την κατάλληλη δοσολογία. Μην λαμβάνετε συμπληρώματα διατροφής για να θεραπεύσετε την ψωρίαση χωρίς πρωτύτερα να έχετε συμβουλευτεί κάποιον ειδικό υγείας. Υπερβολικές δόσεις ακόμα και βιταμινών μπορεί μακροπρόθεσμα να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στον οργανισμό.
 
Συμπερασματικά, τα μέχρι τώρα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν πως η διατροφή μπορεί να συμβάλλει στην ψωρίαση με τους παρακάτω τρόπους:
1. Εάν χρειάζεται ακολουθήστε μία ισορροπημένη δίαιτα που θα σας βοηθήσει να χάσετε βάρος.
2. Ακολουθήστε μία ισορροπημένη διατροφή για να ελέγξετε τον αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ζαχάρου, χοληστερίνης και πίεσης.
3. Εάν όταν τρώτε ψωμί, ζυμαρικά ή άλλα προϊόντα τα οποία περιέχουν γλουτένη παρατηρείτε γαστρεντερικές διαταραχές αναφέρετέ το στο γιατρό σας.
4. Αποφύγετε την κατανάλωση αλκοόλ.
5. Μην καταναλώνετε «θαυματουργές» δόσεις συμπληρωμάτων διατροφής χωρίς συμβουλή.
6. Τα ωμέγα 3 λιπαρά οξέα μπορεί να σας βοηθήσουν να μειώσετε τις περιόδους όπου η ψωρίαση βρίσκεται σε έξαρση.
Οι πιο πολλές κυστικές βλάβες στο ήπαρ είναι καλοήθεις, αλλά δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι και ορισμένες κακοήθεις νόσοι έχουν κυστικό χαρακτήρα, όπως φαίνεται στον πίνακα.
 
Ανάλογα με την περίπτωση είναι δυνατό να υπάρχουν ή όχι συμπτώματα τα οποία να οφείλονται στην κύστη. Αυτό θα αναλυθεί πιο κάτω όπου θα περιγραφούν συνοπτικά οι νόσοι που αναγράφονται στον πίνακα.
 
Γενικά αυτά που πρέπει να διευκρινιστούν σε κάποιον άρρωστο με κυστική βλάβη στο ήπαρ είναι τα εξής:
    Να τεθεί σίγουρη διάγνωση για την κυστική βλάβη – δηλαδή τί ακριβώς είναι η βλάβη που έχει ο ασθενής
    Να διευκρινισθεί εάν τα συμπτώματα του ασθενούς οφείλονται στην κυστική βλάβη
    Να καθοριστεί εάν και πότε χρειάζεται να εφαρμοστεί κάποια θεραπεία
    Να επιλέξουμε την κατάλληλη θεραπεία
 
Η πλειονότητα των κυστικών ηπατικών βλαβών είναι χωρίς συμπτώματα και έχουν ανευρεθεί τυχαία σε κάποια εξέταση. Οι πιο συνηθισμένες περιπτώσεις είναι
    Μια κυστική βλάβη ανευρίσκεται τυχαία για άσχετο λόγο σε κάποιον ασυμπτωματικό ασθενή
    Μια κυστική βλάβη ανευρίσκεται σε ασθενή με ιστορικό κάποιας κακοήθειας
    Μια κυστική βλάβη ανευρίσκεται κατά την διερεύνηση για κάποια ενόχληση από το ανώτερο πεπτικό
 
Στην περίπτωση ασθενούς με ιστορικό κακοήθειας θα πρέπει να διευκρινισθεί εάν η κυστική βλάβη έχει κάποια σχέση με την κακοήθεια.
 
Τα πιο συχνά πιθανά συμπτώματα από μια κυστική βλάβη μπορούν να είναι: κοιλιακός πόνος, διάταση κοιλίας, έμετος, δυσπεπτικά ενοχλήματα, πυρετός, εφιδρώσεις, πόνος στον ώμο.
 
Διάγνωση
Η διάγνωση τίθεται με την βοήθεια του υπερηχογραφήματος και της αξονικής τομογραφίας με σκιαγραφικό, όπου θα τεθεί η ακριβής διάγνωση και θα καθοριστεί η φύση της κυστικής βλάβης. Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πιθανό να χρειαστεί και μαγνητική τομογραφία εάν υπάρχει διαγνωστικό δίλημμα.
 
Ανάλυση του υγρού της κύστης ίσως είναι απαραίτητο σε ορισμένες περιπτώσεις, καθώς μπορεί να βοηθήσει στην διάγνωση, όταν υπάρχει αμφιβολία.
 
ΑΠΛΕΣ ΚΥΣΤΕΙΣ
Είναι οι πιο συχνές κυστικές αλλοιώσεις στο ήπαρ. Είναι απόλυτα καλοήθεις και μπορούν να υπάρχουν σε οποιοδήποτε σημείο του ήπατος. Στις μισές περίπου περιπτώσεις υπάρχει μόνο μια κύστη, ενώ στις υπόλοιπες υπάρχουν δυο ή και περισσότερες.
 
Κλινική εικόνα
Στις περισσότερες περιπτώσεις (>90%) οι κύστεις δεν προκαλούν κάποιο σύμπτωμα και ανευρίσκονται σε τυχαία εξέταση ή κατά την διάρκεια κάποιας επέμβασης.
 
Διάγνωση
Η διάγνωση τίθεται όπως είπαμε και πιο πάνω με υπερηχογράφημα ή/και αξονική τομογραφία.
 
Θεραπεία
Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν χρειάζεται κάποια θεραπεία.
 
Οι ενδείξεις για θεραπεία είναι:
    Η ύπαρξη συμπτωμάτων από την κύστη, όπως πόνος, αίσθηση διάτασης
    Αιμορραγία εντός της κύστης
    Διαγνωστική αβεβαιότητα
 
Η πιο αποτελεσματική θεραπεία είναι η χειρουργική και γίνεται συνήθως λαπαροσκοπικά, ανάλογα πάντοτε με την ιδιαιτερότητα της κάθε περίπτωσης. Υπάρχουν διάφορες επεμβάσεις που γίνονται ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Συνήθως αφαιρείται η κύστη με το μεγαλύτερο μέρος του τοιχώματος της ενώ ένα μικρό τμήμα τοιχώματος παραμένει στη θέση του και καταστρέφεται από τον χειρουργό. Σε ειδικές περιπτώσεις είναι πιθανό να απαιτηθεί μέχρι και ηπατεκτομή.
 
Θεραπείες με αναρρόφηση της κύστης και έγχυση σκληρυντικών ουσιών εντός αυτής δεν έχουν καλά αποτελέσματα και είναι πιθανό να δημιουργήσουν περισσότερες επιπλοκές.
 
ΕΧΙΝΟΚΟΚΚΟΣ ΚΥΣΤΗ
Ο εχινόκοκκος είναι ένα παράσιτο το οποίο μπορεί να προσβάλει και τον άνθρωπο. Περιληπτικά η διαδικασία μόλυνσης του ανθρώπου είναι η εξής: Τα αυγά του παρασίτου αποβάλλονται με τα κόπρανα του μολυσμένου σκύλου και μολύνουν χόρτα και φρούτα. Τα αυγά καταναλώνονται από ζώα-γιδοπρόβατα και τον άνθρωπο είτε μέσω άπλυτων χορταρικών είτε με στενή επαφή με μολυσμένους σκύλους. Αφού καταναλωθούν τα αυγά εισέρχονται σε διάφορα όργανα του ανθρώπου, συνήθως όμως στο συκώτι και τους πνεύμονες. Με τον ίδιο τρόπο που μολύνεται ο άνθρωπος μολύνονται και τα γιδοπρόβατα που κατανάλωσαν τα αυγά. Όταν τα γιδοπρόβατα αυτά πεθάνουν ή σφαγιασθούν και τα εντόσθιά τους άβραστα τα καταναλώσουν σκύλοι τότε μολύνονται οι σκύλοι και η αλυσίδα συνεχίζεται.
 
Κλινική εικόνα
Η νόσος εμφανίζεται με την δημιουργία των εχινόκοκκων κύστεων που περιέχουν παράσιτα, στα προσβεβλημένα όργανα, συνήθως συκώτι ή πνεύμονες. Εξ αιτίας του γεγονότος ότι οι κύστεις αυξάνονται αργά σε μέγεθος τα συμπτώματα αργούν να εμφανισθούν και μπορεί να είναι κοιλιακός πόνος, ψηλαφητή μάζα, ναυτία, ίκτερος, χολαγγείτιδα και άλλα πιο ειδικά συμπτώματα. Η ρήξη της κύστεως είναι δυνατό να προκαλέσει αναφυλακτικό σοκ.
 
Διάγνωση
Το ψάξιμο για εχινόκοκκο κύστη συνήθως θα γίνει στη βάση της κλινικής υπόνοιας και των επιδημιολογικών στοιχείων, καθώς συνήθως ο ασθενής δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο σύμπτωμα.
 
Η εξέταση αίματος με ειδική τεχνική (ELISA) έχει 95% ευαισθησία και περίπου 90% ειδικότητα και θα μας δείξει εάν ο ασθενής πάσχει από εχινόκοκκο κύστη.
Το σημείο στο οποίο βρίσκεται η εχινόκοκκος κύστη καθώς και επιβεβαίωση της διάγνωσης θα μας τα δείξουν το υπερηχογράφημα, η αξονική τομογραφία και σε ορισμένες περιπτώσεις η μαγνητική τομογραφία.
 
Θεραπεία
Η θεραπεία θα πρέπει να αρχίσει αμέσως μόλις τεθεί η διάγνωση. Στις θεραπευτικές μεθόδους έχουμε φαρμακευτική θεραπεία, διαδερμική θεραπεία και χειρουργική θεραπεία οι οποίες είναι δυνατό να συνδυαστούν μεταξύ τους στον ίδιο άρρωστο. Το είδος της θεραπείας καθώς και η χρονική στιγμή που θα εφαρμοσθεί θα καθοριστούν από τα χαρακτηριστικά της εχινόκοκκου κύστης σε κάθε άρρωστο ξεχωριστά.
 
Η φαρμακευτική θεραπεία μόνη της, συνήθως με albendazole (praziquatel), έχει 30% ποσοστό επιτυχίας. Συνεπώς θα πρέπει να εφαρμόζεται σε συνδυασμό με διαδερμική ή χειρουργική θεραπεία.
 
Η διαδερμική θεραπεία (P.A.I.R.) συνίσταται στην παροχέτευση διαδερμικά υπό αξονικό τομογράφο της κύστης, έγχυση εντός αυτής παρασιτοκτόνου φαρμάκου και ξανά αναρρόφηση. Η επιλογή αυτής της μεθόδου θα γίνει ανάλογα με την περίπτωση και τις ειδικές συνθήκες κάθε ασθενούς.
 
Η χειρουργική θεραπεία συνίσταται σε αφαίρεση της κύστης με ολόκληρο το τοίχωμα της ή μέρος αυτής ή ακόμη και ηπατεκτομή. Έχει το μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας και η ακριβής επιλογής της μεθόδου και του χρόνου στον οποίο θα εφαρμοσθεί είναι κάτι που θα αποφασιστεί για κάθε περίπτωση ασθενούς ξεχωριστά.
 
ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΚΥΣΤΕΙΣ
Με τον όρο αυτό περιγράφουμε δυο σπάνιες οντότητες, το κυσταδένωμα και το κυσταδενοκαρκίνωμα ήπατος. Εμφανίζονται συνήθως σε γυναίκες.
Πρόκειται για σπάνιες νόσους με το μεν κυσταδένωμα να είναι καλόηθες και πιο συχνό μεταξύ των δυο και το κυσταδενοκαρκίνωμα να είναι κακόηθες και πιο σπάνιο.
 
Κλινική εικόνα
Σε αντίθεση με τις απλές κύστεις εδώ οι ασθενείς έχουν συμπτώματα στις περισσότερες περιπτώσεις. Κοιλιακός πόνος, ναυτία διάταση κοιλίας ακόμη και αποφρακτικός ίκτερος είναι κάποια από τα πιθανά συμπτώματα.
 
Διάγνωση
Το υπερηχογράφημα και η αξονική τομογραφία είναι και πάλι οι εξετάσεις που θα βάλουν την διάγνωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις ίσως απαιτηθεί και μαγνητική τομογραφία και ίσως και ανάλυση του υγρού της κύστης.
 
Θεραπεία
Η θεραπεία είναι χειρουργική και συνίσταται στην πλήρη εκτομή της κύστης είτε με εκπυρήνιση είτε με ηπατεκτομή, ανάλογα με την περίπτωση.
 
ΠΟΛΥΚΥΣΤΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΗΠΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ
Είναι κληρονομική και σχετίζεται με επικρατές αυτοσωμικό γονίδιο. Έχει δυο τύπους. Ο ένας συνδυάζεται με πολυκυστικούς νεφρούς και ο άλλος όχι. Στην πολυκυστική νόσο ήπατος των ενηλίκων το ηπατικό παρέγχυμα καταλαμβάνεται από κύστεις σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% σε αντίθεση με την περίπτωση που κάποιος έχει πολλαπλές απλές κύστεις, όπου δεν συμβαίνει αυτό.
 
Κλινική εικόνα
Οι περισσότεροι ασθενείς είναι χωρίς συμπτώματα και δεν χρειάζονται θεραπεία. Πιθανά συμπτώματα που ίσως εμφανιστούν είναι κοιλιακός πόνος, διάταση κοιλίας, πυρετός, αιμορραγία εντός κάποιας κύστεως. Οι ασθενείς θα πρέπει να υποβληθούν σε έλεγχο για ανευρύσματα εγκεφάλου.
 
Διάγνωση
Τίθεται με το υπερηχογράφημα και την αξονική τομογραφία.
 
Θεραπεία
Ανακουφιστικές αν και όχι θεραπευτικές είναι προσεγγίσεις όπως εκτομή κάποιων κύστεων για μείωση του όγκου του ήπατος ή αναρρόφηση των κύστεων και σκληροθεραπεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις ίσως απαιτηθεί μεταμόσχευση ήπατος.
 
ΚΥΣΤΙΚΕΣ ΚΑΚΟΗΘΕΙΣ ΒΛΑΒΕΣ
Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι δυνατό κακοήθεις βλάβες στο ήπαρ να εμφανίζονται με κυστική μορφή. Αυτό μπορεί να συμβεί σε ασθενείς με ιστορικό βλεννώδους καρκινώματος στο παχύ έντερο, νευροενδοκρινούς καρκινώματος, στρωματικού όγκου(GIST), καθώς και σε ορισμένες περιπτώσεις ηπατοκυτταρικού καρκινώματος.
Η διάγνωση θα τεθεί με υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία και ίσως και μαγνητική τομογραφία και η θεραπευτική προσέγγιση θα αποφασιστεί για κάθε ασθενή ξεχωριστά ανάλογα με την ιδιαιτερότητα της κάθε περίπτωσης.
 
ΚΥΣΤΕΙΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ
Εμφανίζονται μετά από κάποιο τραυματισμό του ήπατος ή κάποιο χειρουργικό χειρισμό στο ήπαρ. Συνήθως είναι ασυμπτωματικές και δεν χρήζουν θεραπείας. Ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να απαιτηθούν ειδικοί χειρισμοί.
 
ΗΠΑΤΙΚΕΣ ΨΕΥΔΟΚΥΣΤΕΙΣ
Επίσης σπανίως είναι δυνατό να εμφανιστούν ψευδοκύστεις κατά την διάρκεια ενός επεισοδίου οξείας παγκρεατίτιδας. Δεν απαιτείται κάποια θεραπεία.
 
nowdoctor.gr
Διαστάσεις παίρνει στην εποχή μας  το θέμα της υπογονιμότητας στα νέα ζευγάρια και κυρίως σε αυτά που ηλικιακά είναι  άνω  των 30χρόνων!

Το 33% των ζευγαριών, που αντιμετωπίζει πρόβλημα υπογονιμότητας,  ανήκει σε αυτή την κατηγορία, ενώ γενικά, ανεξαρτήτως  ηλικίας, περίπου 1 στα 8 ζευγάρια  έχει θέμα υπογονιμότητας.
Στη δεύτερη κατηγορία μοναδικός υπεύθυνος της υπογονιμότητας του ζευγαριού είναι ο άνδρας,   σε ποσοστό από 30 μέχρι 40%, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες!
Οι επιστήμονες θεωρούν πως ένα  ζευγάρι έχει πρόβλημα υπογονιμότητας, όταν για ένα χρόνο προσπαθεί χωρίς αποτέλεσμα να τεκνοποιήσει.
«Βασικό εργαλείο στον έλεγχο της γονιμότητας του άντρα είναι το σπερματοδιάγραμμα»αναφέρει ο διαπρεπής  χειρουργός ουρολόγος-ανδρολόγος κ Θάνος Παλλαντζάς και προσθέτει
-2 1
«Σε γενικές γραμμές, το σπέρμα  για να είναι γόνιμο, πρέπει να έχει όγκο πάνω από 2ml, αριθμό σπερματοζωαρίων>15 εκατομμύρια ανά ml, συνολικό αριθμό σπερματοζωαρίων πάνω από 40 εκατομμύρια, κινητικότητα >45% γρήγορα ή μέτρια κινούμενων σπερματοζωαρίων και μορφολογία πάνω από 4% φυσιολογικά σπερματοζωάρια».
Αν το σπέρμα δεν έχει αυτές τις προδιαγραφές τότε ο άνδρας αντιμετωπίζει πρόβλημα υπογονιμότητας, το οποίο οφείλεται σε διάφορα αιτία.

Σύμφωνα με τους ανδρολόγους βασικά αίτια της ανδρικής υπογονιμότητας είναι:
Κιρσοκήλη
Γενετικές ανωμαλίες  ( μεταλλάξεις  γονίδιου, κυστική ίνωση, χρωμοσωμικές ανωμαλίες , μικροελλείψεις  στο χρωμόσωμα Υ)
Ορμονικά αίτια (διαταραχή λειτουργίας θυρεοειδούς,  ανεπάρκεια ορμονών, σχετίζονται με την σπερματογένεση ή σε ανωμαλία στη δράση αυτών)
Ανωμαλίες του πέους, όπως επισπαδίας, υποσπαδίας και φίμωση.
Φλεγμονές ( Προστατίτιδα, επιδιδυμίτιδα, ορχίτιδα, γονόρροια, μυκόπλασμα -ουρεόπλασμα, χλαμύδια, φυματίωση κ.ά. )
Η αντρική υπογονιμότητα μπορεί επίσης να οφείλεται και σε άλλα αίτια, όπως το κάπνισμα, το αλκοόλ, η έκθεση σε τοξικούς παράγοντες.
 
ΚΙΡΣΟΚΗΛΗ- ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Κιρσοκήλη είναι η ελικοειδής διάταση των φλεβών του όρχεως και πρόκειται για φλεβική ανεπάρκεια. Συνήθως, πιο συχνά παρατηρείται στον αριστερό όρχι για ανατομικούς λόγους.

Σε κάποιους ασθενείς, η κιρσοκήλη μπορεί να :
Επηρεάσει το σπέρμα και συνεπώς τη γονιμότητα.
Να εμποδίσει την ομαλή ανάπτυξη του όρχεως που πάσχει.
Συνήθως, η κιρσοκήλη ανακαλύπτεται τυχαία από τον ίδιο τον ασθενή ή τον γιατρό, ενώ παρουσιάζει ήπια συμπτώματα πόνου η αισθήματος βάρους η δυσφορίας στον όρχι. Η επιβεβαίωση γίνεται με υπερηχογραφικό έλεγχο (έγχρωμο triplex).
Η κιρσοκήλη εμφανίζεται περίπου στο 11,7 % των ενήλικων αντρών και στο 25,4% που έχουν πρόβλημα υπογονιμότητας.
Η θεραπεία της κιρσοκήλης είναι χειρουργική. Υπάρχουν διάφορες τεχνικές, από τις οποίες τα καλύτερα αποτελέσματα έχει η μικροχειρουργική. Η τομή είναι πολύ μικρή, γίνεται δίπλα στο πέος, δεν διανοίγονται οι κοιλιακοί μύες, και ο ασθενής εξέρχεται από το νοσοκομείο την επόμενη ημέρα, επιστρέφει δε στις δραστηριότητες του μέσα σε 5 -7 ημέρες.

Η θεραπεία για τα υπόλοιπα αίτια της υπογονιμότητας είναι:
Γενετικές ανωμαλίες.Προσέγγιση με μεθόδους υποβοηθούμενης σύλληψης
Ορμονικά αίτια.Φαρμακευτικά πρωτόκολλα ορμονικών χειρισμών
Ανωμαλίες πέους.Χειρουργική αντιμετώπιση (περιτομή , πλαστική επανορθωτική χειρουργική υποσπαδία κλπ)
Φλεγμονές.Αντιβιοτική αγωγή
Κάπνισμα, ποτό.Αλλαγή τρόπου ζωής και συνηθειών
 
www.e-peristeri.gr/pallantzas, Τηλ.: 2105777746

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot