‘’ Η Κως αποτελεί έναν ασφαλή προορισμό για τους επισκέπτες της. Αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να εκπέμπει το νησί μας.

Πρέπει να υπάρξει ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση μέχρι να ολοκληρωθούν οι έλεγχοι από το ΚΕΕΛΠΝΟ και να αποκλειστεί το ενδεχόμενο μεταδοτικής λοιμώδης νόσου.
Σε αυτή τη φάση περιορίζομαι μόνο να επισημάνω ότι ο Δήμος Κω δεν ενημερώθηκε για το περιστατικό από αυτούς που όφειλαν να μας ενημερώσουν.
Η πληροφόρηση μας προήλθε από άλλη πηγή και μόνο τότε κινητοποιήθηκαν οι εντεταλμένοι κρατικοί φορείς.
Καθιστώ σαφές προς όλους ότι ο Δήμος Κω θα προασπίσει τη δημόσια υγεία των πολιτών και των επισκεπτών του νησιού με κάθε τρόπο. Όσοι με πράξεις ή παραλείψεις τους την θέσουν σε κίνδυνο θα αντιμετωπιστούν με πολύ σκληρό τρόπο.’’

Η ιογενής γαστρεντερίτιδα είναι νόσος που μεταδίδεται πολύ εύκολα και παρότι διαρκεί λίγο, σχεδόν 2-3 ημέρες, προκαλεί μεγάλη ταλαιπωρία και εξάντληση. Είναι δε γνωστή και ως γρίπη στο στομάχι.

Οι ιοί που προκαλούν γαστρεντερίτιδα είναι σύμφωνα με το onmed, πολλοί, αλλά οι πιο συνηθισμένοι είναι ο ροταϊός και ο αδενοϊός. Οι ιοί αυτοί εισβάλλουν στον οργανισμό μέσω του λεπτού εντέρου, επειδή ο πάσχων τους κατάπιε κατά λάθος φέρνοντας τα άπλυτα, μολυσμένα χέρια του στο στόμα ή πίνοντας από το ποτήρι ή τρώγοντας από το πιρούνι ενός μολυσμένου ανθρώπου. Οι ενήλικοι μολύνονται επίσης εύκολα από τα άρρωστα παιδιά.

Συμπτώματα

-Ναυτία και έμετος

-Παροδική διάρροια

-Κράμπες στο στομάχι

-Ανορεξία

-Χαμηλός πυρετός

Ο ασθενής μπορεί επίσης να παραπονιέται για κόπωση, η οποία είναι ιδιαίτερα ενοχλητική.

Οι ιοί της γαστρεντερίτιδας είναι πολύ μεταδοτικοί και η περίοδος επώασης παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις αναλόγως του είδους του ιού.

Μπορεί να χρειασθούν από μία έως δέκα ημέρες από τη στιγμή της μόλυνσης έως ότου αρρωστήσει κανείς.

Οι περισσότερες γαστρεντερίτιδες υποχωρούν μόνες τους και δεν χρειάζονται θεραπεία. Εάν ο πάσχων πονάει πολύ στη μέση ή το κεφάλι, μπορεί να πάρει κάποιο παυσίπονο.

Αντιμετώπιση

Στην αντιμετώπιση της γαστρεντερίτιδας παίζει σημαντικό ρόλο το φαγητό. Το στομάχι και τα έντερα χρειάζονται ανάπαυση, γι' αυτό ο ασθενής πρέπει να αποφεύγει τις στερεές τροφές και να πίνει μόνο υγρά, ιδανικά μόνο νερό, πολύ συχνά και σε μικρές ποσότητες.

Εάν ο έμετος και η διάρροια είναι έντονα, απαιτείται αντικατάσταση του νατρίου, του καλίου και των άλλων ιχνοστοιχείων που χάνονται, με τη βοήθεια ειδικού διαλύματος για ενυδάτωση που διατίθεται στα φαρμακεία.

Όταν σταματήσει ο έμετος, ο ασθενής μπορεί να πιει αραιωμένους χυμούς φρούτων, κατά προτίμηση παγωμένους, ώστε να περιορισθεί ο κίνδυνος εμέτου.

Εάν η απώλεια υγρών μέσω διάρροιας και εμετών διαρκέσει πάνω από δύο ημέρες, ο ασθενής πρέπει να απευθυνθεί σε έναν γιατρό. Είναι πιθανό να χρειαστεί και νοσηλεία στο νοσοκομείο προκειμένου να αποφευχθεί η αφυδάτωση μέσω ενδοφλέβιας χορήγησης υγρών.

www.madata.gr

Τις τελευταίες μέρες κατακλύστηκε το Κέντρο Υγείας Κασσανδρείας στη Χαλκιδική από δεκάδες κρούσματα ιογενούς γαστρεντερίτιδας με τους αρμόδιους φορείς να αναζητούν την αιτία.

Σύμφωνα με το νοσηλευτικό προσωπικό, τα περισσότερα κρούσματα προέρχονται από την Παραλία Φούρκας. Οι πρώτοι ασθενείς έκαναν την εμφάνιση τους στο Κέντρο Υγείας την περασμένη Κυριακή. Τη Δευτέρα καταγράφηκαν 41 περιστατικά, ενώ χθες άλλα 40 άτομα προσήλθαν για ιατρικές εξετάσεις.
   
Οι υπεύθυνοι του Κέντρου Υγείας άμεσα ενημέρωσαν το ΚΕΕΛΠΝΟ, τον Δήμο Κασσάνδρας και την Περιφερειακή Ενότητα Χαλκιδικής για να διενεργηθούν οι απαραίτητοι έλεγχοι.

Η θεραπεία της γαστρεντερίτιδας αποσκοπεί κυρίως στη διατήρηση της ενυδάτωσης του οργανισμού, μέχρι να ο εμετός και η διάρροια να σταματήσουν. Η διατήρηση των υγρών στο σώμα είναι το κλειδί για την ταχεία ανάκαμψη.

Δεδομένου ότι οι περισσότερες αιτίες της γαστρεντερίτιδας οφείλονται σε ιούς, το να αναπληρώνετε τα υγρά που χάνονται λόγω εμετού και διάρροιας επιτρέπει στο σώμα σας να αναρρώσει και να καταπολεμήσει την ίδια τη λοίμωξη. Η αφυδάτωση μπορεί επίσης να εντείνει τα συμπτώματα της ναυτίας και του εμέτου. Το κρίσιμο βήμα είναι η αντικατάσταση των υγρών όταν ο ασθενής έχει ναυτία και δεν θέλει να πιει τίποτα.

Αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολο με τα βρέφη και τα παιδιά. Πρέπει να τους δίνετε μικρές ποσότητες υγρών, όσο πιο συχνά αντέχει ο οργανισμός τους, έστω και αν πρόκειται για μερικά μόλις ml νερού. Ακόμα και ένα κουταλάκι του γλυκού από νερό, μπορεί να είναι αρκετό για να διατηρήσει τον οργανισμό ενυδατωμένο και να αποτραπεί η εισαγωγή στο νοσοκομείο για ενδοφλέβια χορήγηση υγρών.

Σε γενικές γραμμές, πρέπει να επιλέγετε καθαρά υγρά (εκείνα που είναι διαυγή και μπορείτε να δείτε από μέσα τους) και πάντα σε μικρές ποσότητες. Σκεφτείτε το σαν να προσθέτετε μερικά ml υγρού στην κανονική ποσότητα σάλιου, την οποία ο ασθενής ούτως ή άλλως καταπίνει.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν δώσετε μεγάλη ποσότητα υγρών απότομα, μπορεί να προκαλέσετε αυξημένη ναυτία οαπό τις συσπάσεις του στομάχου, κάτι που θα επιδεινώσει την κατάσταση και θα οδηγήσει σε νέο έμετο και -μοιραία- μεγαλύτερη αφυδάτωση. Παρά το γεγονός ότι οι ενήλικες και οι έφηβοι έχουν μεγαλύτερο απόθεμα ηλεκτρολυτών από τα παιδιά, οι ηλεκτρολυτικές διαταραχές και η αφυδάτωση μπορεί να εξακολουθούν να εκδηλώνονται όσο ι οργανισμός χάνει υγρά από τον έμετο και τη διάρροια. Σοβαρά συμπτώματα και αφυδάτωση συνήθως αναπτύσσονται ως επιπλοκές της χρήσης φαρμάκων ή λόγω χρόνιων ασθενειών, όπως ο διαβήτης ή η νεφρική ανεπάρκεια. Ωστόσο, τα συμπτώματα αφυδάτωσης μπορεί να εμφανισθούν σε υγιείς ανθρώπους.

Γι' αυτό: -Πίνετε μόνο διαυγή υγρά για τις πρώτες 24 ώρες, χωρίς να πιέζετε το στομάχι σας με μεγάλη ποσότητα από αυτά. Για φαγητό επιλέξτε μόνο κάποιο είδος σούπας, χωρίς πολλά οξέα. -Μετά από 24 ώρες χωρίς έμετο, αρχίστε σταδιακά και με μικρές πάντα ποσότητες να καταναλώνετε και άλλα υγρά και τροφές.

http://www.emedicinehealth.com/