Η Πρωτομαγιά ήταν, είναι και θα είναι ημέρα σύμβολο της εργατικής τάξης, ημέρα απόδοσης τιμής για τους ηρωικούς αγώνες των εργαζομένων. Είναι ημέρα πάλης για τη βελτίωση των αμοιβών και των συνθηκών εργασίας, για μια καλύτερη ζωή των εργαζομένων.

Ταυτόχρονα, είναι μια μέρα έκφρασης της θέλησης της εργατικής τάξης να συνεχίσει να βαδίζει στο δρόμο αυτών των ηρωικών αγώνων, χάρη στους οποίους κατακτήθηκαν πολλά.

Η φετινή Πρωτομαγιά δεν μοιάζει με όλες τις άλλες. Η κυβέρνηση εξυπηρετώντας τα σχέδια των λίγων και οικονομικά ισχυρών προσπαθεί να αξιοποιήσει την πανδημία του κορωνοϊού για να επιτεθεί στους εργαζόμενους και σε όλους τους κοινωνικά ασθενέστερους. Οι κατακτήσεις στις οποίες αναφερθήκαμε παραπάνω κινδυνεύουν από τους στόχους των κυρίαρχων ελίτ και του νεοφιλελευθερισμού.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, υλοποιεί τις επιταγές του ΣΕΒ και αφαιρεί το ένα μετά το άλλο όσα εργασιακά δικαιώματα απέμειναν ή κερδήθηκαν-αποκαταστάθηκαν μετά το τέλος της μνημονιακής περιόδου και διαμορφώνει ένα εφιαλτικό πλαίσιο εργασιακών σχέσεων.

Ενδεικτικά για τη φύση αυτού του νέου τοπίου αναφέρουμε τα παρακάτω:

· Οι εργοδότες έχουν τη δυνατότητα να μη δηλώνουν σε καθημερινή βάση την εργασία στο σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ», αλλά εκ των υστέρων στο τέλος του μήνα. Σε συνθήκες υποβάθμισης της λειτουργίας και του ρόλου της Επιθεώρησης Εργασίας (ο Κ. Μητσοτάκης προεκλογικά την είχε χαρακτηρίσει ως εμπόδιο στην επιχειρηματικότητα) η ρύθμιση αυτή ανοίγει το δρόμο για την κατακόρυφη άνοδο της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας.

· Οι εργοδότες έχουν τη δυνατότητα να αποφασίζουν μονομερώς το αν η επιχείρηση θα λειτουργεί όλο ή τον μισό μήνα, τοποθετώντας κατά βούληση το προσωπικό τους σε συνθήκες εκ περιτροπής εργασίας. Επίσης, μπορούν να μετακινούν τους εργαζόμενους τους από τη μια επιχείρηση ενός Ομίλου σε μια άλλη και, να αποφασίζουν, και πάλι μονομερώς, να εφαρμόζουν την τηλεργασία έχοντας τους εργαζόμενους στη διάθεση τους για δουλειά ότι ώρα θέλουν.

Παράλληλα, οι επιχειρήσεις έχουν απαλλαγεί από την υποχρέωση να καταβάλουν το Δώρο Πάσχα στην ώρα του.

· Όλα αυτά ισχύουν τη στιγμή που η αποζημίωση όσων εργαζομένων ανεστάλη η ισχύς των συμβάσεων τους ανέρχεται στο ύψος των 533 ευρώ, ενός ποσού δηλαδή που είναι αδύνατον να εξασφαλίσει την ανταπόκριση των εργαζομένων στις υποχρεώσεις τους.

· Ακόμα πιο ζοφερό είναι το τοπίο που διαμορφώνουν οι κυβερνητικές πολιτικές για τους άνεργους συμπολίτες μας. Θυμίζουμε ότι τα δύο τρίτα του καταλόγου του ΟΑΕΔ των μακροχρόνια ανέργων (περίπου 336.000) δεν θα πάρουν το βοήθημα των 400 ευρώ.

Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε

· την κυβερνητική απόφαση για την άρση της προστασίας της πρώτης κατοικίας μέσα στο καλοκαίρι,

· την ανυπαρξία πολιτικών ενίσχυσης του ΕΣΥ και των εργαζομένων σε αυτό (παρά τις συνθήκες της πανδημίας),

· την υποβάθμιση της δημόσιας Παιδείας και την καταστροφή του περιβάλλοντος που θα προκύψουν αν υπερψηφιστούν σε λίγες μέρες στην Βουλή τα σχετικά κυβερνητικά νομοσχέδια,

· την αναμενόμενη κατακόρυφη άνοδο της ανεργίας από την βαθιά κρίση του τουριστικού κλάδου και των υπολοίπων τομέων της Οικονομίας, που όλα δείχνουν πως η υπολειτουργία τους θα συνεχιστεί για καιρό,

· την απότομη καθίζηση της τοπικής οικονομίας στις τουριστικές περιοχές όπως τα Δωδεκάνησα, οι οποίες χωρίς ειδική μέριμνα απειλούνται με εργασιακό και επιχειρηματικό αφανισμό

αναδεικνύεται η προφανής ανάγκη για ταξική ενότητα των εργαζομένων και όλων των κοινωνικά ασθενέστερων, με στόχο την αποτροπή των αντεργατικών νεοφιλελεύθερων επιδιώξεων και την υιοθέτηση πολιτικών για τη στήριξη των εργαζομένων και των μικρομεσαίων. Πολιτικών σαν αυτές που περιγράφονται στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που είναι γνωστό με τον τίτλο ΜΕΝΟΥΜΕ ΟΡΘΙΟΙ.

Στο πρόγραμμα αυτό, μεταξύ άλλων, προτείνονται:

· Στήριξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας με 1 δισ. επιπλέον χρηματοδότηση – 4.000 μόνιμες προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού – επαρκή μέτρα προστασίας για τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής – κεντρικός έλεγχος των εργαστηριακών ελέγχων – ειδική μέριμνα για ευάλωτες κατηγορίες του πληθυσμού.

· Επέκταση της προστασίας της πρώτης κατοικίας μετά τον Απρίλιο του 2020 και απαγόρευση πλειστηριασμών μέχρι το τέλος του έτους.

· Άμεσα μέτρα για την κοινωνική πρόνοια και αλληλεγγύη ύψους 300 εκατ. ευρώ με αύξηση κατά 50% των αναπηρικών επιδομάτων και του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης.

· Ειδικό επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης με τη μορφή μερίσματος (που μπορεί να δοθεί σε δύο φάσεις) ύψους 1,5 δισ. ευρώ για να καλυφθούν εργαζόμενοι σε επισφαλείς θέσεις εργασίας -τα γνωστά μπλοκάκια, εργόσημα κλπ- αλλά και μη επιδοτούμενοι άνεργοι, περίπου 1,7 εκατ. δικαιούχοι.

· Πλήρης κάλυψη μισθού, ασφαλιστικών εισφορών και δώρου Πάσχα των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα και επιδότηση των ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων με ποσό ίσο με το 1/12 του περσινού τους εισοδήματος για κάθε μήνα μέχρι τα τέλη τα Μαΐου. Ύψος παρέμβασης 8,5 δισ. ευρώ

· Αναστολή καταβολής του συνόλου των φορολογικών υποχρεώσεων για έξι μήνες.

· Πάγωμα των δανειακών οφειλών και άλλων τραπεζικών υποχρεώσεων για όσο διαρκεί η υγειονομική κρίση.

· Πρόγραμμα μη επιστρεπτέας ενίσχυσης ύψους 3 δισ. ευρώ για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που δεν έχουν πρόσβαση στον Τραπεζικό δανεισμό με κριτήρια το τζίρο τους και τους απασχολούμενους.

· Επιτάχυνση εκταμίευσης των πληρωμών του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων.

· Πρόγραμμα “Ηρακλής” για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με παροχή εγγυήσεων από το ελληνικό δημόσιο ύψους 12 δισ. ευρώ ώστε να ενισχυθεί η ρευστότητα τους στην περίοδο της κρίσης.

Η κυβέρνηση της ΝΔ απέρριψε αυτά τα μέτρα, επιλέγοντας να κινηθεί σε αντίθετη κατεύθυνση με περίσσευμα ανευθυνότητας, καθώς επιχειρεί να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία για να νομοθετεί δίχως έλεγχο και λογοδοσία, για να προωθήσει μια σκληρή αναδιάρθρωση στην αγορά εργασίας και στην οικονομία και για να προχωρήσει σε σκανδαλώδη διαχείριση των δημόσιων πόρων.

Αυτές οι αντεργατικές και αντικοινωνικές πολιτικές επιλογές δεν πρέπει να περάσουν.

Πρέπει να ηττηθούν και η φετινή «διαφορετική» 1η Μαΐου μεταφέρει, ίσως περισσότερο από ποτέ τις τελευταίες δεκαετίες, το νόημα αυτής της Ημέρας, δηλαδή τη συσπείρωση στον αγώνα και την πάλη για τη διαφύλαξη, επέκταση και εδραίωση των εργατικών δικαιωμάτων.

Το Γραφείο Τύπου.-