‘’Είς νόμος απαιτείται εις αυτήν τη χώραν, ο οποίος να επιτάσσει την εφαρμογήν όλων των υπολοίπων νόμων’’.

-Καθώς πλησιάζουν οι ημέρες ανάληψης της δημοτικής ηγεσίας από την νεοεκλεγμένη δημοτική αρχή φουντώνουν οι φήμες για κακοδιαχείριση και υπεξαίρεση δημοτικού χρήματος με ακραίο παράδειγμα την κατάσταση στην ΒΙΜΕΛ.
Προτείνεται στην νέα δημοτική αρχή να απευθυνθεί σε ορκωτούς λογιστές ή σε γραφεία παροχής εξειδικευμένων υπηρεσιών για να προστατευτούν τα μέλη της από ευθύνες των απερχομένων.
Η εκτίμηση μας είναι ότι πρέπει να ακολουθηθεί ο δρόμος της ελαχιστοποίησης της δαπάνης δημοτικού χρήματος αφού λείπουν οι προϋποθέσεις για ουσιαστική διαφορά στο αποτέλεσμα.  
Ο δρόμος αυτός είναι η διαδικασία που ο νόμος προβλέπει. Μεταφέρουμε τμήμα πρόσφατης μελέτης του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Δεκέμβριος 2013) που ερεύνησε το θέμα των ευθυνών των αιρετών, και αποφαίνεται:
 
‘’….Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο της αστικής ευθύνης δημάρχου και δημοτικών συμβούλων ρυθμίζεται με το άρθρο 232 του νόμου 3852/2010. Οι αιρετοί έχουν αστική ευθύνη, δηλαδή υποχρέωση αποζημίωσης προς τον Δήμο ή στο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ή ίδρυμα που αποδεδειγμένα ζημίωσαν.  Δεν θεμελιώνεται η αστική ευθύνη όταν η ζημία επήλθε εξαιτίας της απλής αμέλειας του αιρετού. Απαιτείται οπωσδήποτε η τεκμηρίωση του δόλου ή έστω της βαριάς αμέλειας. Επίσης ο αιρετός δεν ευθύνεται έναντι τρίτων, δηλαδή δεν μπορεί να απαιτήσει ο οποιοσδήποτε τρίτος ο οποίος υπέστη ζημία (πχ οι μέτοχοι της ΒΙΜΕΛ) από παράλειψη ή απόφαση του αιρετού όταν αυτός δρα στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων του και ως όργανο του οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης ή νομικού προσώπου ή ιδρύματος. Σε αυτή την περίπτωση ο ζημιωθείς μπορεί να διεκδικήσει αποζημίωση μόνο από τον οργανισμό τοπικής αυτοδιοίκησης (Δήμο Κω).
 
-Για να αποδοθεί η αστική ευθύνη στον αιρετό πρέπει να συντρέξει μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
 
α) Να κινηθεί η διαδικασία με αίτηση του ιδίου του οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης ή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή του ιδρύματος αντίστοιχα. Για την λήψη της σχετικής απόφασης αρμόδιο είναι τους Δήμους η οικεία οικονομική επιτροπή χωρίς όμως να αποκλείεται και η κίνηση της διαδικασίας με προηγούμενη απόφαση του δημοτικού ή περιφερειακού αντίστοιχα συμβουλίου. Ανάλογα ως προς τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή τα ιδρύματα αρμόδια είναι η εκτελεστική επιτροπή, εφόσον προβλέπεται να συγκροτηθεί, ή το οικείο διοικητικό συμβούλιο.
β) Να υποβάλλει σχετικό αίτημα ο Γενικός Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης αυτεπαγγέλτως  και
γ) Μετά από αίτηση οποιουδήποτε δημότη!
 
-Αρμόδιο όργανο ή αρχή για τον καταλογισμό της ζημίας είναι σε πρώτο βαθμό Τριμελής Ελεγκτική Επιτροπή η οποία συγκροτείται στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση . Η απόφαση έχει διαπιστωτικό και επικυρωτικό χαρακτήρα και τα μέλη της είναι: α) Ο Επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου β) Ο Ελεγκτής Νομιμότητας που υπηρετεί στην αντίστοιχη Αποκεντρωμένη Διοίκηση και γ) Ένας εκπρόσωπος της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων.
Η Επιτροπή διερευνά εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος τα καταγγελλόμενα. Αίτηση πρέπει ασφαλώς να εμπεριέχει τα πραγματικά, ιστορικά δεδομένα. Καλεί εν συνεχεία του καταγγελλόμενους ως υπεύθυνους της ζημίας προκειμένου να παρέχουν εξηγήσεις και εν συνεχεία αφού διαμορφώσει άποψη περί της επελθούσας ζημίας αποφασίζει για την απόδοση της αστικής ευθύνης στους εμπλεκόμενους αιρετούς (ή μέλη διοικητικού συμβουλίου ή εκτελεστικής επιτροπής νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή ιδρύματος). Κατά των πράξεων της Τριμελούς Ελεγκτικής Επιτροπής, οι οποίες πρέπει να είναι επαρκώς αιτιολογημένες, μπορεί να ασκήσει προσφυγή στο Διοικητικό Εφετείο. Μετά την έκδοση της Απόφασης του Διοικητικού Εφετείου μπορεί να ασκηθεί εναντίον της αίτηση αναίρεσης στο Συμβούλιο Επικρατείας.
 
-Το καθεστώς ατιμωρησίας των εκλεγμένων εκπροσώπων στον Δήμο μας το γνωρίζουμε.
Απλά ο νόμος δεν εφαρμόζεται. Και όπως έγραφε και ο Ροΐδης (1836-1904) πριν ‘’Είς νόμος απαιτείται εις αυτήν τη χώραν, ο οποίος να επιτάσσει την εφαρμογήν όλων των υπολοίπων νόμων’’.
 
Νίκος Μυλωνάς (δημ. σύμβουλος)
 
Στοιχεια:
 
Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο της αστικής ευθύνης ρυθμίζεται με το άρθρο 232 του νόμου 3852/2010
 
«1. … οι δήμαρχοι, οι δημοτικοί σύμβουλοι, οι σύμβουλοι τοπικών ή δημοτικών κοινοτήτων και οι εκπρόσωποι τοπικών κοινοτήτων, καθώς και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου των δημοτικών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και της εκτελεστικής επιτροπής των αντίστοιχων ιδρυμάτων, οφείλουν να αποζημιώσουν το δήμο, την περιφέρεια, το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ή το ίδρυμα για κάθε θετική ζημία, που προξένησαν σε βάρος της περιουσίας τους από δόλο ή βαριά αμέλεια. Οι ανωτέρω δεν υπέχουν ευθύνη αποζημίωσης έναντι τρίτων.
 
2. Η ζημία καταλογίζεται στα πρόσωπα αυτά με αιτιολογημένη πράξη τριμελούς ελεγκτικής επιτροπής, που συγκροτείται στην έδρα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης με απόφαση του Γενικού Γραμματέα αυτής, και αποτελείται α. Τον Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ή όπου δεν υπηρετεί Επίτροπος, από έναν ανώτερο υπάλληλο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που ορίζεται μαζί με τον αναπληρωτή του από τον Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου. β. Τον Ελεγκτή Νομιμότητας της οικείας Αυτοτελούς Υπηρεσίας Εποπτείας Ο.Τ.Α. μαζί με τον αναπληρωτή του που ορίζεται από τον Ελεγκτή Νομιμότητας.
γ. Όταν αφορά δήμους ή νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή ιδρύματα αυτών έναν εκπρόσωπο της οικείας Περιφερειακής Ένωσης Δήμων με τον αναπληρωτή του που ορίζονται από το Διοικητικό Συμβούλιο αυτής.
 
3. Η επιτροπή εξετάζει τις υποθέσεις ύστερα από αίτηση του δήμου ή της περιφέρειας ή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή του ιδρύματος ή με αίτημα του οικείου Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης που ενεργεί αυτεπαγγέλτως ή ύστερα από αίτηση οποιουδήποτε δημότη, και αποφασίζει μέσα σε εύλογο διάστημα, αφού κάνει έρευνα και καλέσει τα πρόσωπα που θεωρούνται υπεύθυνα για την πρόκληση της ζημίας, προς παροχή εξηγήσεων.
 
4. Κατά των πράξεων της επιτροπής επιτρέπεται προσφυγή από τον Γενικό Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης και από το πρόσωπο σε βάρους του οποίου έγινε ο καταλογισμός στο Διοικητικό Εφετείο, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η έδρα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μέσα σε προθεσμία 60 ημερών από την κοινοποίηση της πράξης καταλογισμού σε αυτούς. Η προθεσμία για την άσκηση της προσφυγής και η άσκησή της αναστέλλουν την εκτέλεση της πράξης της επιτροπής.
 
5. Κατά της απόφασης του Διοικητικού Εφετείου μπορεί να ασκηθεί αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας κλπ
 
Ο νομοθέτης του ν.3852/2010 επέφερε στο νομικό πλαίσιο της αστικής ευθύνης των αιρετών, μεταβολές ενώ το προϊσχύσαν του άρθρου 141 του ν.3463/2006, για την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση και του άρθρου 71 του Π.Δ. 30/1996, για την νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, όριζε ότι: αποζημίωσης και συνεπώς έχει

Απόφαση «βόμβα» του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου, που θεωρήθηκε μόλις χθες, ακυρώνει την επιβολή ΔΗΦΟΔΩ σε εργολαβική εταιρεία, που είχε αναλάβει το έργο της κατασκευής του λιμένα της Ακαντιάς ως αντισυνταγματικό, παρότι το θέμα εξακολουθεί να εκκρεμεί ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας!
 

Η συνταγματικότητα του ΔΗΦΟΔΩ θα εξεταστεί σε προγραμματισμένη, μετά από αναβολή, συνεδρίαση της Ολομέλειας του ΣτΕ την 14η Οκτωβρίου 2014.
 
Όπως αποκάλυψε η “δημοκρατική”, το ανώτατο ακυρωτικό διοικητικό δικαστήριο με τις υπ΄αριθμ. 3930 και 3931/2013 αποφάσεις του Β’ Τμήματος του σε επταμελή σύνθεση έκρινε κατά πλειοψηφία αντισυνταγματικό τον φόρο.
 
Οι αποφάσεις του δικαστηρίου δεν είναι αμετάκλητες, δεν παράγουν δεδικασμένο και φυσικά δεν έχουν έννομα αποτελέσματα.
Πλην όμως οι θέσεις της επταμελούς σύνθεσης βρήκαν σύμφωνο δικαστή του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου, που με την υπ’ αρίθμ.160/2014 απόφασή του έκρινε άκυρη την επιβολή του φόρου σε επιχείρηση του νησιού!

Η εξέλιξη δημιουργεί νέα δεδομένα, αφού μέχρι σήμερα με πάγια νομολογία του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου και του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, έχουν απορριφθεί όλα τα ένδικα βοηθήματα και μέσα κατά βεβαιωτικών πράξεων του ΔΗΦΟΔΩ, ο οποίος εθεωρείτο απόλυτα συμβατός με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και το Σύνταγμα.
Εν πάση περιπτώσει η δικαστής κ. Ελένη Ηλιου, Πρωτοδίκης Δ. Δ., εξέτασε την προσφυγή της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «ΜΕΤΡΟ Α.Ε.», που εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής, η οποία παραστάθηκε διά του δικηγόρου, κ. Νικολάου Σκορδίλη κατά του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο εκπροσωπείται από τον Υπουργό Οικονομικών και του Δήμου Ρόδου, που παραστάθηκε διά του δικηγόρου κ. Θεόδωρου Φραράκη.
 
Στο διατακτικό της απόφασης αναφέρονται μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Επειδή, κατά το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος, οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους». Από τη διάταξη αυτή, με την οποία θεσπίζεται η αρχή της φορολογικής ισότητας και της καθολικότητας του φόρου, δεν αποκλείεται η διαφορετική φορολογική μεταχείριση κατηγοριών φορολογουμένων, εφ’ όσον όμως η μεταχείριση αυτή δεν είναι αυθαίρετη αλλά στηρίζεται σε γενικά και αντικειμενικά κριτήρια που δικαιολογούνται από τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε κατηγορίας, ενόψει και των εκάστοτε κοινωνικοοικονομικών συνθηκών. Στο πλαίσιο αυτό παρέχεται στον κοινό νομοθέτη ευρεία ευχέρεια να διαμορφώνει το κατάλληλο, κατά την εκτίμηση του, φορολογικό σύστημα.
Επειδή, μετά την ένωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα, στις 31-3-1947, με τις διατάξεις των άρθρων 2 του α.ν. 798/1948 (Α’ 248) διατηρήθηκαν «προσωρινώς» σε ισχύ οι διατάξεις των 187/1938 και 132/1939 Τοπικών Κυβερνητικών Διαταγμάτων της Ιταλικής Διοικήσεως περί επιβολής τοπικού φόρου κατανάλωσης υπέρ των δήμων και κοινοτήτων της Δωδεκανήσου επί των εισαγομένων σ’ αυτήν εμπορευμάτων, καθώς και των εξαγομένων από αυτήν (πρβλ. ΣΕ 2956/1981), αναστελλομένης της ισχύος των αντιστοίχων διατάξεων του Κωδικός Δήμων και Κοινοτήτων.
Στη συνέχεια, όταν, με τις διατάξεις του α.ν. 1910/1951 (Α’ 221) ρυθμίσθηκαν τα των εσόδων όλων των δήμων και κοινοτήτων της χώρας, περιλαμβανομένης, συνεπώς, και της Δωδεκανήσου, με το άρθρο 79 ορίσθηκε ειδικότερα ότι διατηρούνταν σε ισχύ οι υπέρ των Δήμων και Κοινοτήτων της Γεν. Διοικήσεως Δωδεκανήσου εισπραττόμενοι φόροι, τέλη και δικαιώματα, περί των οποίων δεν προέβλεπε ο νόμος αυτός, και οι οποίοι επιτρεπόταν να καταργηθούν με βασιλικό διάταγμα, το οποίο, πάντως, ποτέ δεν εκδόθηκε.
Συνεπώς, υπό το καθεστώς αυτό, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης της Δωδεκανήσου, επιπλέον των προβλεπόμενων από τις πάγιες ρυθμίσεις περί δήμων και κοινοτήτων εσόδων, συνέχιζαν να απολαμβάνουν και του προαναφερθέντος ειδικού τοπικού φόρου κατανάλωσης, κρίθηκε δε ότι η διατήρηση αυτή σε ισχύ των εν λόγω διατάξεων, όπως, άλλωστε, και άλλες φορολογικές αποκλίσεις σχετικά με τη Δωδεκάνησο, δεν παραβίαζαν τις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας και συνεισφοράς των Ελλήνων αδιακρίτως στα δημόσια βάρη αναλόγως των δυνάμεών τους, ενόψει, μεταξύ άλλων, των «διαφόρων συνθηκών» υπό τις οποίες τελούσαν οι φορολογούμενοι στη Δωδεκάνησο σε σχέση με τους φορολογούμενους στη λοιπή Ελλάδα (ΣΕ 2956/1981).
Αργότερα, όμως, ύστερα από την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, όταν εγέρθηκαν αμφισβητήσεις σχετικά με τη συμφωνία των πιο πάνω διατάξεων προς το κοινοτικό δίκαιο (βλ. συζητήσεις στη Βουλή, συνεδρίαση ΡΔ/21-4-1994) και απέληξαν σε αποφατική κρίση του ΔΕΚ (βλ. απόφαση της 14/9/1995, συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-485/93 και 486/93, Σιμιτζή κατά Δήμου Κω), αυτές καταργήθηκαν από 1-7-1994 με την παράγραφο 2 του άρθρου 65 του ν. 2214/1994 «Αντικειμενικό σύστημα φορολογίας εισοδήματος και άλλες διατάξεις» (Α’ 75)».
Επισημαίνεται παρακάτω ότι από τις σχετικές συζητήσεις στη Βουλή, προκύπτει ότι ο επίδικος φόρος, που επιβλήθηκε δίχως μελέτη και επίκληση ειδικών συνθηκών διαφοροποίησης της Δωδεκανήσου έναντι των λοιπών περιφερειών του Κράτους, προορίσθηκε να αποτελέσει, και μάλιστα μόνιμα και όχι προσωρινά, «υποκατάστατο» του καταργηθέντος με την προαναφερθείσα διάταξη του άρθρου 65 παρ. 2 του ίδιου νομοθετήματος φόρου, προς ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας…
Τονίζονται έτσι στην απόφαση και τα εξής:
«Επειδή, οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες του χρόνου επιβολής του επιδίκου φόρου, 50 περίπου χρόνια μετά την ένωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα, είναι, προφανώς, διαφορετικές εκείνων που υπήρχαν κατά τα αμέσως επόμενα της ένωσης αυτής έτη και δικαιολογούσαν μιαν ειδική, έναντι άλλων περιοχών της χώρας με τα αυτά χαρακτηριστικά, μεταχείριση.
Τούτο προκύπτει άλλωστε και από τη διαφαινόμενη σε σειρά νεότερων φορολογικών ρυθμίσεων μεταβολή της ουσιαστικής εκτίμησης του νομοθέτη, σύμφωνα με την οποία η Δωδεκάνησος δεν αντιμετωπίζεται μεμονωμένα, αλλά μαζί με άλλες περιοχές με τα αυτά χαρακτηριστικά, ενιαία. Ειδικότερα, α) προβλέφθηκε υπό προϋποθέσεις (άρθρο 17 παρ. 4 ν. 1642/1986, Α’ 125, όπως αντικαταστάθηκε με άρθρο 1 παρ. 26 ν. 2093/1992, Α’ 181, άρθρο 21 παρ. 4 ν. 2859/2000, Α’ 248) κατά ενιαίο τρόπο για τα νησιά των νομών Λέσβου, Χίου, Σάμου, Δωδεκανήσου, Κυκλάδων και τα νησιά του Αιγαίου Θάσο, Σαμοθράκη, Βόρειες Σποράδες και Σκύρο, μείωση κατά 30% των συντελεστών φ.π.α., αφού, με το άρθρο 8 του ν. 1881/1990 (Α’ 42) όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 10 του ν. 1884/1990 (Α’ 81), είχε εγκαταλειφθεί η πρόβλεψη σχετικής μείωσης μόνο για τη Δωδεκάνησο (άρθρο 17 εδ. β’ ν. 1642/1986, άρθρο 2 ν. 1676/1986, Α’ 204), β) ο νομοθέτης, ο οποίος είχε αρχικώς ορίσει ειδικά για τη Δωδεκάνησο ότι η κατ’ άρθρο 9 παρ. 1 ν.δ. 3323/1955 (Α’ 214) κλίμακα φορολογικών συντελεστών και ο κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου συμπληρωματικός φόρος εφαρμόζονται μειωμένοι στο ήμισυ, από το ποσό δε του φόρου αυτού ποσοστό 20% αποτελεί έσοδο υπέρ των Δήμων και Κοινοτήτων της Δωδεκανήσου, προέβη ακολούθως σε ειδικές ευνοϊκές ρυθμίσεις ως προς τη φορολογία εισοδήματος που αναφέρονταν μεν στη Δωδεκάνησο, μαζί, όμως, με άλλες περιοχές (νομούς Ξάνθης, Ροδόπης, Έβρου, Λέσβου, Χίου, Σάμου και Δωδεκανήσου, καθώς και περιοχές των νομών Θεσπρωτίας, Ιωαννίνων, Καστοριάς, Φλώρινας, Πέλλης, Κιλκίς, Σερρών και Δράμας, περιλαμβανόμενες σε ζώνη βάθους 20 χιλιομέτρων από τη μεθοριακή γραμμή), ενώ, εξάλλου, με το άρθρο 118 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 2238/1994, Α’ 151, που προστέθηκε με το άρθρο 8 του ν. 2459/1997, Α’ 17) προέβη σε φορολογικές απαλλαγές και μειώσεις στη φορολογία εισοδήματος, καθώς και σε λοιπές φορολογίες (ειδικό φόρο τραπεζικών εργασιών, φόρο μεταβίβασης ακινήτων), για λόγους αναπτυξιακούς και εθνικούς (συγκράτηση και αύξηση πληθυσμού) σε περιοχές, τις οποίες, όμως, καθόρισε με γενικό και αντικειμενικό τρόπο (νησιά με πληθυσμό κάτω από 3.100 κατοίκους).
Κατά τα λοιπά, λόγοι που δικαιολογούν, και μάλιστα με πάγιο τρόπο, την επιβολή του ένδικου φόρου υπέρ μόνων των ΟΤΑ Δωδεκανήσου και, συνεπώς, σε βάρος εκείνων μόνον που ασκούν εκεί οικονομική δραστηριότητα, κατ’ εξαίρεση όλων όσοι την ασκούν στην λοιπή ελληνική επικράτεια, ούτε από τη φύση του φόρου αυτού συνάγεται ούτε, όπως προαναφέρθηκε, από τις προπαρασκευαστικές εργασίες ψήφισης της σχετικής διάταξης, αναδεικνύεται (πρβλ. ΣΕ 3037/2008 Ολ., 650/1995 7μ.).
Ειδικότερα, επίκληση, με συγκεκριμένο τρόπο, συνθηκών που θα δικαιολογούσαν μια τέτοια διαφοροποίηση, δεν γίνεται ούτε στις απευθυνόμενες στο Συμβούλιο της Επικρατείας από 1-10-1995 και 21-8-2012 γνωμοδοτήσεις του Καθηγητή Σπ. Φλογαΐτη και της Επίκουρης Καθηγήτριας Ελ. Θεοχαροπούλου, αντιστοίχως, ούτε στο 3153/2012 έγγραφο της Διεύθυνσης Οικονομικών ΟΤΑ του Υπουργείου Εσωτερικών, όπου γίνεται χρήση εκφράσεων και επίκληση συνθηκών που προσιδιάζουν, όμως, και σε άλλες περιοχές της Χώρας, όπως, γενικώς, ιδιαίτερων τοπικών συνθηκών και γεωγραφικών ιδιαιτεροτήτων παραμεθόριου νησιωτικού συμπλέγματος με απομονωμένα νησιά, αύξησης εσόδων ΟΤΑ προς εκπλήρωση της αποστολής τους ενόψει και του άρθρου 102 του Συντάγματος και, συνεπώς, σκοπού δημοσίου συμφέροντος, τουριστικού προορισμού κλπ.
Πρόκειται για συνθήκες που θα δικαιολογούσαν μεν ενδεχομένως τη διαφοροποίηση των εν λόγω κατηγοριών με βάση γενικά και αντικειμενικά κριτήρια, όχι όμως μόνης της Δωδεκανήσου.
Για τον λόγο αυτό, δεν αρκεί να στηρίξει θεμιτά την προσβαλλόμενη ρύθμιση, μόνη η, χωρίς συγκεκριμένη εξειδίκευση των λόγων που το επιβάλλουν, επίκληση των διατάξεων των άρθρων 102 παρ. 6 (παρ. 5, μετά την αναθεώρηση με το από 6-4-2001 ψήφισμα της Ζ’ Αναθεωρητικής Βουλής, Α’ 84/17-4-2011) και της προστεθείσας, άλλωστε, με το ίδιο πιο πάνω ψήφισμα ερμηνευτικής δήλωσης στο άρθρο 101 του Συντάγματος περί των ιδιαίτερων συνθηκών των νησιωτικών περιοχών, ούτε εκείνων του άρθρου 106 παρ. 1 του Συντάγματος για την ανάπτυξη των παραμεθόριων νησιωτικών περιοχών, ή εκείνων του άρθρου 9 του ν. 1850/1989 «Κύρωση του Ευρωπαϊκού Χάρτη της Τοπικής Αυτονομίας» (Α’ 114) που ορίζουν ότι οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν δικαίωμα, στα πλαίσια της εθνικής οικονομικής πολιτικής, σε επαρκείς ίδιους πόρους τους οποίους μπορούν να διαθέτουν ελεύθερα κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους (παρ. 1) τουλάχιστον δε ένα μέρος αυτών πρέπει να προέρχεται από τοπικούς φόρους και τέλη των οποίων το ύψος έχουν το δικαίωμα να ορίζουν μέσα στα όρια του νόμου (παρ. 4), τα προβλεπόμενα από τις οποίες μέτρα οφείλουν να κινούνται εντός των ορίων που τάσσουν οι λοιπές συνταγματικές διατάξεις και αρχές. Κατόπιν των ανωτέρω, η επιβολή του ένδικου φόρου, και μάλιστα πάγια, σε μόνους όσους ασκούν οικονομική δραστηριότητα στη Δωδεκάνησο υπέρ των ΟΤΑ αυτής αντίκειται στην αρχή της φορολογικής ισότητας και της καθολικότητας του φόρου και καθιστά εκ του λόγου τούτου ανίσχυρη τη σχετική ρύθμιση (ΣτΕ 3931/2013 παραπ. ΟλΣτΕ)».
Στην συγκεκριμένη περίπτωση η προσφεύγουσα τεχνική εταιρεία είχε αναλάβει την εκτέλεση του δημοσίου έργου του Λιμένα Ακαντιάς Ρόδου, υπέβαλε με επιφύλαξη στο Δήμο Ρόδου την από 30.6.2005 δήλωση απόδοσης Δημοτικού Φόρου Δωδεκανήσου του άρθρου 60 του Ν. 2214/1994, για το Α’τρίμηνο του έτους 2003.
Με αυτήν δήλωσε ως ακαθάριστα έσοδα από την παροχή υπηρεσιών κατά την εκτέλεση του πιο πάνω έργου ποσό 306.506,89 ευρώ, ο δε αναλογών ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ. βάσει του συντελεστή καθαρού κέρδους της επιχείρησης (10%) υπολογίστηκε στο ποσό των 1.226,03 ευρώ, στον οποίο προστέθηκε ποσό 613,02 ευρώ που αντιστοιχεί σε πρόστιμο λόγω εκπρόθεσμης δήλωσης, προέκυψε δε, σε βάρος της συνολική οφειλή ύψους 1.839,05 ευρώ.
Το πιο πάνω ποσό καταβλήθηκε στο ταμείο του Δήμου από την προσφεύγουσα στις 30.6.2005 οπότε και εξοφλήθηκε η οφειλή της.
Ακολούθως, με την αριθ. πρωτ. 9444/30.6.2005 αίτηση της προς το Δήμο Ρόδου ζήτησε την επιστροφή μεταξύ άλλων, του πιο πάνω ποσού ως αχρεωστήτως καταβληθέντος φόρου, ισχυριζόμενη ότι ο εν λόγω δημοτικός φόρος αντίκειται στις διατάξεις του Κοινοτικού Δικαίου (άρθρα 90, 95 και 25 της Ε.Ε.Σ.) οι οποίες επιτάσσουν αφενός μεν την ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών έστω και εάν προέρχονται από άλλη περιοχή της ίδιας χώρας, αφετέρου με αυτές απαγορεύεται η επιβολή δασμών ή άλλων φορολογικών επιβαρύνσεων ισοδυνάμου αποτελέσματος.
Ο Δήμος με το από 9.6.2011 υπόμνημα του ζητεί την απόρριψη της προσφυγής ως αβάσιμης, ισχυριζόμενος, μεταξύ άλλων, ότι ο επίμαχος Δημοτικός Φόρος Δωδεκανήσου δεν παραβιάζει την αρχή της ισότητας και της καθολικότητας του φόρου που προβλέπεται από το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος διότι η επιβολή του επίδικου φόρου γίνεται βάσει αντικειμενικών κριτηρίων και βάσει της φοροδοτικής ικανότητας των επιτηδευματιών.
Τέλος, ισχυρίζεται ότι δεν απαγορεύεται η δυνατότητα θέσπισης ή ισχύος τοπικών φόρων που εισπράττονται από τους Ο.Τ.Α. και εξυπηρετούν τοπικές ανάγκες.
Το δικαστήριο κατέληξε ότι η επιβολή του επίδικου φόρου (ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ.) και μάλιστα πάγια, σε μόνους όσους ασκούν οικονομική δραστηριότητα στη Δωδεκάνησο υπέρ των Ο.Τ.Α. αυτής, αντίκειται στην καθιερωμένη από το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος αρχή της φορολογικής ισότητας και της καθολικότητας του φόρου και έκρινε ότι μη νομίμως καταβλήθηκε από την προσφεύγουσα ο εν λόγω φόρος για το Α’ τρίμηνο του έτους 2003, κατ’ εφαρμογή της αντισυνταγματικής, διάταξης του άρθρου 60 του ν. 2214/1994, κατ’ αποδοχή ως βάσιμου του σχετικού λόγου της προσφυγής.
 
 
Πηγή:www.dimokratiki.gr

Σήμερα το πρωί..
 
Με τον υπουργό Εσωτερικών κ. Αργύρη Ντινόπουλο, συναντήθηκε σήμερα το πρωί ο νέος Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου κ. Γιώργος Χατζημάρκος.
 
Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, η συνάντηση αφορούσε γενικότερα θέματα της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και ζητήματα που αφορούν τα νησιά της Ρόδου.
 
Εντός της ημέρας αναμένονται σχετικές ανακοινώσεις από τον κ. Χατζημάρκο.
 
Πηγή : Με τον υπουργό Εσωτερικών συναντήθηκε ο Γιώργος Χατζημάρκος | Rodiaki.gr

 

 
Κύριε Υπουργέ
 
Επικοινωνούμε μαζί σας προκειμένου να σας καταθέσουμε τον προβληματισμό μας για την διάταξη του πολυνομοσχεδίου, με την οποία καταργείται η υποχρεωτική δημοσίευση στον Τύπο των προκηρύξεων του Δημοσίου και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Είναι σαφές ότι αν ισχύσει κάτι τέτοιο, ο περιφερειακός τύπος θα υποστεί καίριο πλήγμα, αφού πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα έσοδα που έχει.
Πέρα από την αναστολή έκδοσης εφημερίδων, ως παράπλευρη αλλά σοβαρή απώλεια θα είναι χιλιάδες εργαζόμενοι στο χώρο του τύπου και κυρίως των περιφερειακών μέσων ,που θα μείνουν χωρίς δουλειά.
Εκτιμούμε επίσης ότι μέσα από τη συγκεκριμένη διάταξη ελλοχεύει ο κίνδυνος να προκύψει ένα απόλυτα ελεγχόμενο πεδίο ενημέρωσης και να συρρικνωθεί η πολυφωνία και ο πλουραλισμός.
Με τον τρόπο αυτό ακυρώνεται ο ρόλος αλλά κυρίως η λειτουργία του επαρχιακού τύπου, που συμβάλλει στην ενημέρωση των τοπικών κοινωνικών και αποτελεί βήμα δημόσιου διαλόγου
Είναι δεδομένο επίσης ότι το δημοσιονομικό όφελος από τη συγκεκριμένη δαπάνη , είναι ελάχιστο.
Στο ισοζύγιο όμως κόστους-ωφέλειας, το κόστος θα είναι ιδιαίτερα υψηλό και οι συνέπειες αρνητικές για τα περιφερειακά μέσα.
Θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη διάταξη πρέπει να επανεξεταστεί άμεσα και να αναληφθούν οι ανάλογες πρωτοβουλίες από την πλευρά σας, είτε στη διαδικασία της δεύτερης ανάγνωσης στην Επιτροπή Οικονομικών είτε στο δεύτερο θερινό τμήμα.
 
Με εκτίμηση,
Βασίλης Υψηλάντης                        Νατάσα Βενετοκλή
Βουλευτής Δωδεκανήσου                Πρόεδρος ΝΟΔΕ Δωδεκανήσου
Μάνος Κόνσολας                            Τάκης Μιχαήλου
Βουλευτής Δωδεκανήσου            Γραμματέας Περιφερειακής Οργάνωσης Ν. Αιγαίου

 

Στο πλαίσιο της διήμερης επίσκεψης που πραγματοποιεί στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης & Προστασίας του Πολίτη κ. Βασίλης Κικίλιας, επισκέφθηκε σήμερα, (01/08/2014), την Α΄ Αστυνομική Διεύθυνση Δωδεκανήσου και την Πυροσβεστική Υπηρεσία της Ρόδου, ενώ πραγματοποίησε συναντήσεις με εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης και φορείς της εκκλησίας.
 
Αναλυτικότερα, νωρίς το πρωί, ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη συναντήθηκε με τον Δήμαρχο Ρόδου, κ. Στάθη Κουσουρνά και στη συνέχεια με τον Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου, κ. Γιάννη Μαχαιρίδη. Κατά τη διάρκεια των δύο συναντήσεων συζητήθηκαν θέματα δημόσιας ασφάλειας και πυρόσβεσης της περιοχής.
 
Ο κ. Κικίλιας δήλωσε μετά την ολοκλήρωση των δύο συναντήσεων:
«Οι συναντήσεις μου με τον Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου και με τον Δήμαρχο Ρόδου μου έδωσαν μία σαφή εικόνα για τα θέματα ασφάλειας και πολιτικής προστασίας που αντιμετωπίζει η περιοχή.  Διαβεβαίωσα τον Δήμαρχο Ρόδου ότι η ασφάλεια των δημοτών και των τουριστών του νησιού είναι βασική μας προτεραιότητα. Συμφωνήσαμε με την Περιφέρεια Νoτίου Αιγαίου τη διαμόρφωση ενός πλαισίου συνεργασίας που θα εξασφαλίσει περισσότερους πόρους για την Ελληνική Αστυνομία και το Πυροσβεστικό Σώμα.
 
Θα ήθελα να επισημάνω σχετικά με τη δημιουργία δομής προσωρινής φιλοξενίας παράνομων μεταναστών ότι δεν θα γίνει καμία ενέργεια χωρίς να προηγηθεί ενημέρωση και συζήτηση με τους αρμόδιους φορείς της τοπικής κοινωνίας.
 
Με δεδομένη όμως την ύπαρξη του προβλήματος και τις αυξανόμενες μεταναστευτικές ροές στο Αιγαίο απαιτείται σε κάθε περίπτωση ο συνεχής έλεγχος του φαινομένου και η εξέταση της δημιουργίας μίας δομής προσωρινής φιλοξενίας το ανώτερο για 48ώρες».
 
Μετά τη συνάντηση με τους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης ακολούθησε η επίσκεψη του Υπουργού Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη με τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ρόδου κ. Κύριλλο.
 
Επίσκεψη στην Α΄ Αστυνομική Διεύθυνση Δωδεκανήσου
 
Στη συνέχεια ο κ. Κικίλιας επισκέφθηκε την Α΄ Αστυνομική Διεύθυνση Δωδεκανήσου  όπου συναντήθηκε με τον Περιφερειακό Αστυνομικό Διευθυντή Νοτίου Αιγαίου, Ταξίαρχο Αντώνιο Βλαχάκη, με τον Διευθυντή της Α΄ Αστυνομικής Διεύθυνσης Δωδεκανήσου Ταξίαρχο Φώτιο Νικολόπουλο, τον Συντονιστή σε θέματα αλλοδαπών Αστυνομικό Υποδιευθυντή Μιχαήλ Καληωράκη, καθώς και με εκπροσώπους των συνδικαλιστικών ενώσεων και συζήτησε μαζί τους για τις συνθήκες εργασίας εστιάζοντας σε θέματα υλικοτεχνικής υποδομής και ενίσχυσης του ανθρώπινου δυναμικού.
 
Ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη μετά τη συνάντηση του δήλωσε:
«Είχα σήμερα την ευκαιρία να επισκεφθώ την Αστυνομική Διεύθυνση Δωδεκανήσου και να ενημερωθώ για τα προβλήματα ασφάλειας της περιοχής, που αποτελεί έναν από τους πιο όμορφους και δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς, τόσο για Έλληνες όσο και για ξένους τουρίστες.
 
Το έργο που επιτελείται από τις γυναίκες και τους άνδρες της Ελληνικής Αστυνομίας είναι αξιόλογο και γίνεται αθόρυβα γιατί ειδικά στους σημερινούς δύσκολους καιρούς δεν χρειάζονται λόγια, αλλά πράξεις.
 
Το ζητούμενο για εμένα είναι η νέα οργανωτική δομή της Αστυνομίας να συμβάλλει στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και των επιχειρησιακών της δυνατοτήτων.
 
Έχω δεσμευτεί προσωπικά ότι θα δουλέψω συστηματικά και αδιάκοπα με όλους, προκειμένου να υπάρχει ασφάλεια σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας, στην καθημερινότητα κάθε Έλληνα πολίτη.  
 
Στόχος μας είναι να παρέχουμε στον πολίτη μία Αστυνομία που επικεντρώνεται στο τρίπτυχο: Επαγγελματισμός – Αποτελεσματικότητα – Αμεσότητα. Μία Αστυνομία που μπορεί να προλαμβάνει και να καταπολεμά την παραβατικότητα εξίσου αποτελεσματικά».
 
Επίσκεψη στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Ρόδου
 
Τελευταίος σταθμός της διήμερης επίσκεψης του Υπουργού Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου ήταν η Πυροσβεστική Υπηρεσία της Ρόδου. Ο Διοικητής της Υπηρεσίας, Πύραρχος κ. Χρήστος  Γκολφίνος και το προσωπικό υποδέχθηκαν τον Υπουργό και συζήτησαν μαζί του για τις συνθήκες εργασίας και για θέματα πυροπροστασίας της περιοχής.

Ο κ. Κικίλιας δήλωσε:
«Άκουσα με πολύ μεγάλη προσοχή από τον Διοικητή και το προσωπικό της Υπηρεσίας, να αναπτύσσουν τα θέματα πυρασφάλειας και δασοπυρόσβεσης που αφορούν την περιοχή.
 
Η Ρόδος αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλής προορισμούς στη χώρα μας.  Οι Πυροσβέστες εδώ στη Ρόδο, όπως άλλωστε και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια, με αυταπάρνηση, για την πυροπροστασία των δασών μας, όπως βέβαια και  την προστασία των πολιτών.
 
Θέλω να τονίσω ότι είμαστε σε διαρκή επαγρύπνηση με όλο το μηχανισμό μας, ώστε να προασπίσουμε το φυσικό πλούτο της χώρας μας, τη ζωή και την περιουσία των πολιτών, καθώς και τους 20 εκατομμύρια τουρίστες που αναμένουμε να επισκεφθούν τη χώρα μας.
 
Όπως γνωρίζετε στην περιοχή ευθύνης της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ρόδου ανήκουν τα Πυροσβεστικά Κλιμάκια Λίνδου, Απολλώνων και της Καρπάθου. Επιχειρησιακά επίσης ανήκουν και τα νησιά, Σύμη, Χάλκη, Τήλο, Μεγίστη, και Κάσος. Ενημερώθηκα για το τι προβλέπει ο Σχεδιασμός καθώς στα νησιά αυτά δεν υφίστανται πυροσβεστικές δυνάμεις και λόγω του νησιωτικού χαρακτήρα είναι δύσκολη η μεταφορά δυνάμεων σε περίπτωση συμβάντων. Είναι σημαντικό να υπάρχει πρόληψη και σχεδιασμός που ανταποκρίνεται με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα σε πάσης φύσεως επιχείρηση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
 
Βέβαια τα προβλήματα που υπάρχουν με τα εναέρια και επίγεια μέσα είναι γνωστά. Δεν έχουμε καμία πρόθεση ούτε να τα υποβαθμίσουμε, ούτε να αφήσουμε την επίλυσή τους στην τύχη.
 
Το ίδιο ισχύει και με το προσωπικό. Το θέμα της ενίσχυσης του έμψυχου δυναμικού της Υπηρεσίας που μου ετέθη το αξιολογώ ως πολύ σημαντικό. Ακριβώς για αυτό θα πρέπει να τεθεί στη βάση μίας συνολικής συζήτησης για την ορθολογική κατανομή και διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού. Προς αυτή την κατεύθυνση είναι και η πολύ πρόσφατη ενίσχυση του Πυροσβεστικού Σώματος  με επιπλέον 500 Δόκιμους Πυροσβέστες.
 
Επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω και τους εθελοντές πυροσβέστες που με το πολύτιμο έργο τους ενισχύουν την επιχειρησιακή δυνατότητα της Πυροσβεστική μας. Ας μη γελιόμαστε, η συνδρομή όλων, εθελοντών και πολιτών είναι σημαντική στη μάχη της προστασίας του φυσικού μας πλούτου.
 
Το έχω ήδη πει αρκετές φορές, αλλά μέχρι το τέλος της αντιπυρικής περιόδου θα με ακούσετε πολλές φορές να απευθύνω αυτή την έκκληση.  Η έγκαιρη ενημέρωση των αρμοδίων, ένα απλό τηλεφώνημα, μπορεί να μας σώσει από ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Άρα στην προσπάθεια αυτή συμμετέχουμε όλοι. Δεν περισσεύει κανείς. Στόχος μας είναι η επαγρύπνηση, δεν επιτρέπεται ο εφησυχασμός».