Μία ένεση με βλαστοκύτταρα μπορεί να «εξαφανίζει» για περισσότερο από ένα μήνα τους επίμονους πόνους που δεν καταπραΰνονται με τα κοινά παυσίπονα, αναφέρουν επιστήμονες από τις ΗΠΑ.

Οι πόνοι αυτοί είναι νευροπαθητικοί, δηλαδή οφείλονται σε βλάβες των νεύρων εξαιτίας προβλημάτων όπως ο τύπου 2 διαβήτης, οι ακρωτηριασμοί ή ακόμα και οι παρενέργειες της χημειοθεραπείας.

Την σχετική έρευνα πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Duke στη Βόρειο Καρολίνα, οι οποίοι χρησιμοποίησαν ένα είδος βλαστοκυττάρων που λέγονται στρωματικά βλαστικά κύτταρα του μυελού των οστών (BMSCs).

Η επιλογή αυτών των κυττάρων μόνο τυχαία δεν ήταν, αφού είναι γνωστό ότι αφενός παράγουν πλήθος επουλωτικών παραγόντων, αφετέρου μπορούν με την κατάλληλη «παρακίνηση» να μετατραπούν στα περισσότερα άλλα είδη κυττάρων του σώματος.

Επιπλέον, τα κύτταρα αυτά ήδη δοκιμάζονται σε μικρές κλινικές (σε ανθρώπους) μελέτες για την αντιμετώπιση των φλεγμονωδών νοσημάτων και των βλαβών που προκαλούν το έμφραγμα και το εγκεφαλικό.

Προγενέστερες μελέτες, εξάλλου, έχουν δείξει ότι ίσως είναι κατάλληλα και για την αντιμετώπιση του πόνου, αν και ο ακριβής μηχανισμός δράσης τους παραμένει άγνωστος.

Οι ερευνητές θέλησαν να εξετάσουν περαιτέρω το θέμα και έτσι έκαναν μία έγχυση των στρωματικών βλαστοκυττάρων στο υγρό γύρω από τη σπονδυλική στήλη ποντικιών με νευροπαθητικό πόνο (όπως δηλαδή γίνεται και στην επισκληρίδιοαναισθησία).

Όπως διαπίστωσαν, τα ζώα έπαψαν να πονούν για χρονικό διάστημα πολύ μεγαλύτερο από το αναμενόμενο.

«Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ένα παυσίπονο μπορεί να καταπραΰνει τον πόνο για λίγες ώρες και επί λίγες ημέρες», εξήγησε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ρου-Ρονγκ Τζι, καθηγητής Αναισθησιολογίας & Νευροβιολογίας και επικεφαλής του Τμήματος Έρευνας Πόνου στο Duke. 

«Με τα βλαστοκύτταρα του μυελού των οστών, όμως, έπειτα από μία και μόνη έγχυση είδαμε συνεχή καταπράυνση του πόνου για τέσσερις έως πέντε εβδομάδες».

Εάν το φάρμακο αποδειχθεί εξίσου αποτελεσματικό και στους ανθρώπους, μπορεί να αποτελέσει προηγμένη θεραπεία για τον χρόνιο πόνο λ.χ. της μέσης ή έπειτα από τραυματισμό του νωτιαίου μυελού.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην «Επιθεώρηση Κλινικής Διερεύνησης» (JCI)

Πηγή: tanea.gr

Είναι αυτή η αιώνια διαμάχη των δύο φύλων που θέλει τις γυναίκες να σκέφτονται με τον πιο περίπλοκο τρόπο και να πηγαίνουν από τη Λαμία στην Αθήνα μέσω Αλεξανδρούπολης και τους άντρες να σκέφτονται τόσο απλά, τόσο μονοκύτταρα, τόσο πρώτο επίπεδο. Ε, αυτή η διαφορά είναι που δημιουργεί τις εντάσεις στα ζευγάρια.

Και για να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη οι γυναίκες είναι αυτές που εκνευρίζονται πιο εύκολα και για πολλούς περισσότερους λόγους. Για παράδειγμα θα ρωτήσει μία τον φίλο της αν πάχυνε και αν η απάντηση του δεν έρθει άμεσα επειδή θα επιχειρήσει να την κοιτάξει από πάνω μέχρι κάτω, τότε έχει υπογράψει την καταδίκη του.

Τα παραπάνω δεν είναι απόψεις ενός μισογύνη, αλλά είναι δεδομένα που τα έχουν ζήσει όλοι οι άντρες. Και το βίντεο που ακολουθεί αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Πώς να εκνευρίσετε την κοπέλα σας σε 66 δεύτερα ή 12 τρόποι για να αρχίσει η κρεβατομουρμούρα. Ακολουθήστε υπεύθυνα!


koolnews.gr

Η πάθηση της σπονδυλικής στήλης που “κρύβεται” πίσω από τους πόνους χαμηλά στη μέση

Η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης αποτελείται από πέντε σπονδυλικά μέρη στο κάτω μέρος της πλάτης. Τα νεύρα που διέρχονται από το νωτιαίο μυελό μέσω του σπονδυλικού σωλήνα και βγαίνουν από το κανάλι μέσα από μικρά ανοίγματα στις πλευρές της σπονδυλικής στήλης ονομάζονται τρήματα (ενικός = τρήμα).
Αυτά τα νεύρα μεταδίδουν αισθήσεις από τους γλουτούς και τα κάτω άκρα μέσω του νωτιαίου μυελού προς τον εγκέφαλο και μεταδίδουν σήματα κίνησης από τον εγκέφαλο στα κάτω άκρα για την κίνηση των ποδιών, των δακτύλων και των αρθρώσεων των κάτω άκρων.

Η οσφυϊκή σπονδυλική στένωση είναι μια κατάσταση κατά την οποία είτε από νωτιαίο κανάλι (κεντρική στένωση) ή ένα ή περισσότερα από τα σπονδυλικά τρήματα “στενεύουν”.

Συμπτώματα

Εάν η στένωση είναι σημαντική, προκαλεί συμπίεση του νωτιαίου μυελού ή των νωτιαίων νεύρων τότε προκαλύνται τα επώδυνα συμπτώματα της οσφυϊκής μοίρας σπονδυλικής στήλης, συμπεριλαμβανομένων του πόνου χαμηλά στην πλάτη, των πόνων στους γλουτούς και των πόνων στα κάτω άκρα, αλλά και το μούδιασμα που επιδεινώνεται με το περπάτημα και ανακουφίζεται με την ανάπαυση.

Τι προκαλεί την σπονδυλική στένωση

Η πιο κοινή αιτία είναι εκφυλιστική αρθρίτιδα και η εκφυλιστική ασθένεια των δίσκων της σπονδυλικής στήλης.

Όπως και με άλλες αρθρώσεις του σώματος, η αρθρίτιδα εμφανίζεται συνήθως στη σπονδυλική στήλη, ως μέρος της κανονικής διαδικασίας γήρανσης και ως αποτέλεσμα της οστεοαρθρίτιδας.

Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια του χόνδρου μεταξύ των οστών στις αρθρώσεις, σε σχηματισμό οστικών εξογκωμάτων, σε απώλεια του κανονικού ύψους των δίσκων μεταξύ των σπονδύλων της σπονδυλικής στήλης (εκφυλιστική ασθένεια δίσκων, επίσης γνωστή ως σπονδύλωση) και σε υπερανάπτυξη (υπερτροφία) των δομών των συνδέσμων.

Περαιτέρω εκφυλισμός των δίσκων της οσφυϊκής μοίρας μπορεί να οδηγήσει σε ολίσθηση ενός σπονδύλου σε έναν άλλο, μια διαδικασία που αναφέρεται ως σπονδυλολίσθηση.

Κάθε μία από αυτές τις παθήσεις μπορούν να μειώσουν τον κανονικό διαθέσιμο χώρο για τα νεύρα στον νωτιαίο κανάλι και να οδηγήσουν σε άμεση πίεση επί των νευρικών ιστών, που θα προκαλέσει με τη σειρά της τα συμπτώματα της οσφυϊκής σπονδυλικής στένωσης.

http://www.medicinenet.com/

Τι είναι τα όνειρα; κρυφές επιθυμίες; Γραμμένες εικόνες στον εγκέφαλο που προβάλλονται όταν κοιμόμαστε και το συνειδητό δίνει τη θέση του στο υποσυνείδητο;

Θεωρίες έχουν υπάρξει πολλές για τα όνειρα, σήμερα όμως στο βίντεο που ακολουθεί θα δείτε 10 πράγματα τα οποία δεν γνωρίζετε για τα όνειρα σαν γενική έννοια. Ας πούμε οι τυφλοί άνθρωποι που δεν έχουν εικόνες, μπορούν να ονειρευτούν;

Ή μπορούμε να έχουμε τον έλεγχο των ονείρων μας; Μπορεί να σκεφτούμε ότι θέλουμε να δούμε όνειρο όπου θα πετάμε και να δούμε;

1. Τελικά ονειρεύονται όλοι οι άνθρωποι; Ναι όλοι. Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει επίσης ότι ονειρεύονται ακόμη και τα βρέφη.

2. Όταν κοιμόμαστε παραλύουμε; Ναι. Αρκεί να σηκώσετε το χέρι κάποιου που κοιμάται και θα δείτε ότι πέφτει σαν βαρίδι, παράλυτο. Αυτό συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλος περνάει σε άλλο επίπεδο, ξεκουράζεται και τα νεύρα χαλαρώνουν.

3. Θυμόμαστε ή ξεχνάμε τα όνειρα μας. Στην πλειοψηφία, τα όνειρα που θυμόμαστε σε σχέση με εκείνα που έχουμε δει κατά τη διάρκεια του ύπνου, είναι ελάχιστα. Τα περισσότερα τα έχουμε ξεχάσει αμέσως μόλις ξυπνήσουμε.

4. Οι εξωτερικοί παράγοντες, και τα πρόσωπα, επιδρούν στα όνειρα μας. Για παράδειγμα μπορεί κάποιος να βίωσε έναν σεισμό και να ονειρεύεται σεισμούς. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται dream incorporation.

5. Τελικά τα όνειρα είναι έγχρωμα ή… ασπρόμαυρα; Παλιά πίστευαν ότι τα όνειρα ήταν ασπρόμαυρα, αλλά τελικά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Σε ποσοστό 80%, οι άνθρωποι ονειρεύονται με… χρώμα. Βλέπουν έγχρωμα όνειρα. Τα ασπρόμαυρα όνειρα τα βλέπουν 2 στους 10.

6. Όσοι έχουν κόψει μια κακιά συνήθεια, ας πούμε αλκοόλ, ή κάπνισμα βλέπουν πιο έντονα και πιο ρεαλιστικά όνειρα από τους άλλους.

7. Τα όνειρα των ανδρών είναι διαφορετικά από των γυναικών. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι σε φυσιολογικές καταστάσεις τόσο για έναν άνδρα όσο και για μια γυναίκα, τα όνειρα είναι διαφορετικά. Οι άνδρες στα όνειρα τους είναι πιο διεκδικητικοί, πιο άγριοι, ενώ οι γυναίκες πιο τρυφερές και πιο ρομαντικές. Βέβαια αυτό δεν είναι θέσφατο, ή κανόνας, μιλάμε σε γενικές γραμμές.

8. Τα αρνητικά συναισθήματα βγαίνουν πολύ πιο εύκολα σε ένα όνειρο, παρά τα θετικά. Όσο και να μην συμφωνείτε έρευνες έδειξαν ότι στα όνειρα μας κατά πλειοψηφία, βγάζουμε έναν πιο σκληρό πιο κακό εαυτό παρά έναν ευαίσθητο.

9. Έρευνες επίσης δείχνουν πως μπορούμε με κάποιο μηχανισμό, προφύλαξης να έχουμε τον έλεγχο στα όνειρα μας. Πόσοι από εσάς δεν είδατε ότι πέφτετε και λίγο πριν σκοτωθείτε, είπατε με δύναμη: “Ξύπνα είναι όνειρο” και ξυπνήσατε; Ή ακόμη καλύτερα, ενώ πέφτατε είπατε, “μα γιατί πέφτω αφού μπορώ να πετάξω” και αρχίζατε να πετάτε στο όνειρο σας.

10. Οι άνθρωποι που έχασαν την όραση τους πριν τα 5 τους χρόνια, μπορούν να ονειρευτούν. Αυτό έχουν δείξει έρευνες, οι οποίες όμως διευκρινίζουν ότι ο τυφλός άνθρωπος (που επαναλαμβάνουμε έχασε πριν τα 5 του χρόνια την όραση του) μπορεί να ονειρευτεί αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο από αυτόν που ξέρουμε, δίχως εικόνες.

Οι επιστήμονες πιστεύουν πως ανακάλυψαν το τμήμα του εγκεφάλου που υπολογίζει τις προθέσεις των άλλων, «χαρτογραφώντας» τα εγκεφαλικά σήματα αρσενικών πιθήκων Rhesus κατά την διάρκεια παιγνίων που δοκιμάζουν την κοινωνική προσδοκία και συνεργασία.

Η ανακάλυψη της νευρωνικής βάσης στον εγκέφαλο που αποτελεί τον «ακρογωνιαίο λίθο» της επιτυχούς κοινωνικής ανταλλαγής δίνει στους επιστήμονες την ευκαιρία να δουν πώς λειτουργεί η ικανότητά μας να προβλέπουμε τις προθέσεις ή τις ενέργειες του άλλου, ανοίγοντας παράλληλα τον δρόμο για την στοχευμένη θεραπεία διαταραχών κοινωνικής συμπεριφοράς όπως του αυτισμού. «Πολλές συγκρούσεις ή ανταγωνιστικές αλληλεπιδράσεις προκύπτουν από την αδυναμία να «διαβάσει» κανείς τις προθέσεις του άλλου ή την κρυφή του ψυχική διάθεση» εξηγεί ο Δρ. Κ. Χαρούς, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Κέντρο για την Αποκατάσταση του Νευρικού Συστήματος της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ και επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Cell.

Σε πολυάριθμες δοκιμές με ρήσους μακάκους, αυτοί εκλήθησαν να παίξουν το κλασσικό παίγνιο «το δίλημμα των φυλακισμένων» (prisoners' dilemma game) το οποίο βασίζεται στην ικανότητα του ατόμου να προβλέψει τις ταυτόχρονες, πλην άγνωστες, προθέσεις του άλλου. Ένας πίθηκος έλαβε μεγαλύτερη μερίδα χυμού όταν αποφάσισε να αποστατήσουν εκεί που ο άλλος επέλεξε να συνεργαστεί ενώ και οι δύο έλαβαν μικρότερη ανταμοιβή για την κοινή επιλογή τους να συνεργασθούν ή να αποστατήσουν. Την ίδια ώρα οι ερευνητές κατέγραφαν σήματα από τον πρόσθιο φλοιό του προσαγωγίου τους, το τμήμα του εγκεφάλου που εμπλέκεται στην εκμάθηση κοινωνικών πληροφοριών και συνδέεται με άλλες περιοχές που παίζουν ρόλο στην διαδραστική συμπεριφορά.

Κάθε επιλογή του πιθήκου στα τεστ αντιστοιχούσε στην ενεργοποίηση περίπου του ¼ των νευρώνων της πρόσθιας περιοχής του προσαγωγίου του εγκεφάλου του. Όταν όμως ήλθε η στιγμή της –άγνωστης– επιλογής του άλλου παίκτη, επηρεάσθηκε η δραστηριότητα του 1/3 των νευρώνων. Επίσης, η δραστηριότητα που κατεγράφη στον ραχιαίο κογχομετωπιαίο φλοιό προέβλεψε με ακρίβεια το 66% των επιλογών του ενός παίκτη στις δοκιμές και το 76% των αγνώστων προθέσεων του ετέρου συμμετέχοντος. Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι συγκεκριμένοι νευρώνες διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην ενσωμάτωση πρόσφατων θετικών αλληλεπιδράσεων για την λήψη αμοιβαίως επωφελών αποφάσεων, σημειώνουν οι ερευνητές, οι οποίοι θα συνεχίσουν να διερευνούν τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος κωδικοποιεί πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις, ελπίζοντας στην ανάπτυξη νέων θεραπειών για την αντιμετώπιση διαταραχών κοινωνικής συμπεριφοράς.

iatropedia.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot