Η μεταμόρφωση μιας κατά τ' άλλα φυσιολογικής κοπέλας, σε αυτό που καμια μας δε θέλει ποτέ να γίνει. Αλλά γίνεται. Όταν χωρίζει.

Δύσκολη η περίοδος '' πρέπει να ξεπεράσω τον πρώην μου''. Κούτες από χαρτομάντιλα, ξενύχτια- ποτά, ρεπερτόριο σκυλοτράγουδων. Απ 'όλα έχει το μενού.

Οι περισσότερες έχουμε περάσει αυτή την περίοδο ή την διανύουμε αυτή την στιγμή. Αν την διανύεις δεν θα παραδεχθείς τίποτα απ τα παρακάτω. Αν όμως πάει λίγος καιρός από τότε, με νιώθεις απόλυτα.

Είναι μια δύσκολη περίοδος που πιθανόν να θέλεις να διαγραφεί από τις μνήμες αυτών που σε έζησαν (που ρεζιλεύτηκες) και να μείνει στη δική σου μνήμη, όχι στις αγαπημένες αναμνήσεις αλλά στην κατηγορία ‘’γελοίες ή πιο ντροπιαστικές στιγμές μου’’.

Όταν έρχεται στη σκέψη μου ή μου την θυμίζουν, σκέφτομαι πως είναι μια περίοδος που γίνεσαι άλλη γυναίκα. Έχεις ανάγκη να ακούσεις σκυλοτράγουδα, να πας σε μπουζούκια- να ρίξεις ένα ζεμπέκικο βαρύ στην πίστα, να γίνεις λιώμα και να βάλεις κλαψιάρικα status στο Facebook, όπως το ''Αν αγαπάς κάτι άστο να φύγει, αν γυρίσει είναι δικό σου, αν όχι δεν ήταν ποτέ''. Πελλαρούες (σ.σ: ρεζιλίκια πράγματα)

Το χειρότερο απ όλα για μένα ήταν η μουσική που άκουγα, βασικά όχι απλά άκουγα, ήμουν τρελαμένη σε σημείο αηδίας.

Μια φίλη μου λοιπόν που είναι φαν του Παντελίδη είτε είναι χωρισμένη, είτε είναι σε σχέση, ακούει το ''Λιώμα σε Γκρεμό'' και κατεβάζει ένα μπουκάλι ουίσκι. Έτσι απλά, δίχως λόγο και αφορμή. Φυσικά και απορούσα... κάποτε. Τώρα πια όχι.
Είχα φτάσει στο σημείο να βάζω playlist του Παντελίδη (1 ολόκληρη ώρα και από 2-3 φορές repeat) και να νιώθω τον κάθε στίχο.

Ναι είναι τραγικό. Δεν ήμουν εγώ αυτή.

Αυτό ήταν το αρχικό στάδιο της μετάλλαξης σε μια άλλη γυναίκα, μια γυναίκα ''Λιώμα σε Γκρεμό''

Φίλη μου, πολύ ξενύχτι. Κάθε μέρα έξω, πού έβρισκα τα χρήματα απορώ.

Όταν βγαίνεις έξω, που αυτό γίνεται επί καθημερινής βάσεως γίνεσαι λιώμα και είναι μια μεγάλη νύχτα… κυρίως για τους φίλους σου που θα την πληρώσουν. Εσύ είσαι τύφλα, δεν καταλαβαίνεις ούτως ή άλλως.

Μια νύχτα της γυναίκας ''Λιώμα σε Γκρεμό'' από το ladylike.gr:

Στάδιο 1ο
Πίνεις άφθονο ποτό και σφηνάκια και ξεκινάς να γίνεσαι λιώμα, να αρπάζεις τα ποτά των φίλων σου και να χαμογελάς χαζά. Εκεί ο φίλος σου ο Γιώργος ξεκινά να κτυπά το κεφάλι του στον τοίχο για το τί πρόκειται να τραβήξει.

Στάδιο 2ο
Χορός. Καλά μιλάμε το πόσο χορό ρίχνεις δεν περιγράφεται. Με το τακούνι κιόλας. Φυσικά δεν είναι ωραία χορευτικά, αλλά από αυτά που κουνίεσαι όσο μπορείς να στέκεσαι στα πόδια σου, χτυπάς σε κάθε άνθρωπο και ίσως να ανέβεις και στη μπάρα, από την οποία και πιθανότατα θα πέσεις.

Α να μην ξεχάσω να αναφέρω τι γίνεται όταν μπει τραγούδι του Παντελίδη ‘’Δεν ταιριάζετε σου λέω’’. Εκεί ξεφεύγουν τα πράγματα, σφυρίγματα, απογείωση, νιώθεις σαν μπαλαρίνα στη σκάλα του Μιλάνο.. και δώσ’ του χορός!

Στάδιο 3ο
Ο αποχωρισμός από το μπαρ είναι δύσκολος, περίπου σαν να σου παίρνουν την αγαπημένη σου τσάντα. Δεν θέλεις με τίποτα να φύγεις, σε τραβάνε άλλοι από τα χέρια, άλλοι από τα πόδια και σταματάς κάθε 5 λεπτά για εμετό.

Στάδιο 4ο
Αfter party. Μπαίνεις στο σπίτι, θυμάσαι τον Γιάννη, ξεκινάς να κλαις με λυγμούς. Κούτες με χαρτομάντιλα. Ξεκινάς να θυμάσαι πως σε εκείνο τον καναπέ πρωτοφιλιθήκατε , στο κρεβάτι κάνατε έρωτα και μπλα μπλα.. Κρίμα στην φίλη σου που θα τα ακούσει για 100η φορά.

Στάδιο 5ο
Η Πέμπτη φάση είναι για τις περισσότερες. Μηνύματα στο πρώην. Σόρρυ δεν ήταν σωστή η διατύπωση μου. Λάθος μηνύματα στο πρώην.

Η φάση του να ξεπεράσεις τον πρώην είναι δύσκολη. Λάθος μηνύματα, λάθος αντιδράσεις, λάθος σκέψεις, λάθος τραγούδια, λάθος τραγουδιστές, λάθος χορευτικά.

Φτάνεις στο σημείο που και σε παρέλαση να πας θα θυμηθείς πως κάποτε εκείνο το εμβατήριο έπαιζε σαν περπατούσες με τον Γιάννη, το 2011 στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου όπου εκεί… και ξεκινάει η διήγηση. Η ίδια διήγηση, για εκατομμυριοστή φορά.

Ένα καλό της περιόδου εκείνης είναι τα ψώνια που κάνεις, το άδειασμα του εμπορικού κέντρου δηλαδή. Να ξέρεις, τα ψώνια, έρχονται σαν φυσική ανάγκη της γυναίκας, όταν πληγώνεται. Όπως οι άντρες πάνε με άλλες γυναίκες επειδή ''είναι φύσει πολυγαμικό ον''; Κάτι παρόμοιο.
Η ιστορία συνεχίζεται με τα γελοία ποστ στο Facebook.

Εκτός από τον Παντελίδη( μην το ξεχνάμε αυτό), αν έχεις βάλει παρόμοια με τα πιο κάτω τότε έχεις τα συμπτώματα της γυναίκας ''Λιώμα σε Γκρεμό'':
-Ανόητες αγάπες ανόητα φιλιά (λόγια λόγια λόγια, λόγια ψεύτικα)
- Άνθρωποι φεύγουν απ τη ζωή σου για να έρθουν άλλοι που αξίζουν να μείνουν
- Αχ μωρέ είσαι λίγο μ@λ@κ#ς
- Είμαι μια χαρά, στα καλύτερα μου

Ναι, βασικά οτιδήποτε με το οποίο προσπαθείς να περάσεις κάποιο μήνυμα στο πρώην σου ή στους φίλους του πρώην σου για να του το μεταφέρουν.

Και τώρα έφτασε η σειρά της φωτογράφισης με αγόρια. Ξαφνικά κάνεις παρέα με αρκετούς άσχετους άντρες, από την σχολή, από την παρέα του πρωην σου, τον περιπτερά σου και δώσ' του οι selfies.

Και μετά από όλη αυτή την περιπέτεια, συνειδητοποιείς τι ακριβώς κάνεις, πόσο ρεζίλι έγινες και αντί να διορθώσεις τα πράγματα ξεκινάς και τρως ό,τι γλυκό υπάρχει σε μήκος ενός χιλιομέτρου από το σπίτι σου. Εκεί γίνεσαι η ''γυναίκα βόδι σε γκρεμό''. Περαστικά μας.