Σύνταξη με όρια ηλικίας τεσσάρων ταχυτήτων που ξεκινούν από τα 52 και τα 55 κλειδώνουν οι γονείς με ανήλικα τέκνα ή με τρία παιδιά που έχουν έναρξη ασφάλισης πριν από το 1993 σε ΙΚΑ, Δημόσιο και Ειδικά Ταμεία (ΔΕΚΟ, τραπεζών, Τύπου κ.λπ.).

Ανάλογα με το Ταμείο που έχουν ασφαλιστεί, οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης διαφέρουν ως προς τον απαιτούμενο χρόνο, την ηλικία που συμπληρώνουν πριν ή μετά τις 19/8/2015 και το έτος που είχαν ανήλικο τέκνο ή απέκτησαν παιδί.
Οι πιο ευνοϊκές διατάξεις, σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, για σύνταξη γονέων είναι στο Δημόσιο. Και μάλιστα, με μια συμπληρωματική ερμηνεία του νόμου 3863/2010, όσοι αποκτούν παιδί μετά το 2013 εξομοιώνονται με τους γονείς που είχαν ανήλικο ως το 2012 και αυτομάτως κατοχυρώνουν όρια ηλικίας για σύνταξη που ξεκινούν από τα 52 ή από τα 55 ή στα 58 μετά την αύξηση που ισχύει από 19/8/2015 και μετά.
Με αυτή την ερμηνευτική διάταξη, πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι που δεν είχαν ανήλικο μέχρι το 2012, αλλά απέκτησαν παιδί μετά το 2013, γλιτώνουν ως και 12 χρόνια από την αύξηση των ορίων ηλικίας και, αντί για τα 67, θεμελιώνουν δικαίωμα για σύνταξη στα 55, αν έκλεισαν το 52ο έτος από την 1η/1/2013 έως την 31η/12/2015!
Κερδισμένοι είναι και όσοι απέκτησαν παιδί από το 2013 και μετά και συμπληρώνουν τις ηλικίες των 52 ή 55 από το 2016 μέχρι το 2019, καθώς κλειδώνουν πλήρη σύνταξη με τα νέα όρια ηλικίας, που είναι από 56,9 ετών μέχρι 62,6 ετών, χωρίς να χρειάζονται ούτε 40 ούτε 35 έτη, αλλά μόνον 25ετία και αυτή να υπάρχει μέχρι το 2012, είτε από πραγματική υπηρεσία είτε εξαγορασμένη με πλασματικά έτη.
Οι 4 κατηγορίες που κλειδώνουν την έξοδο με ανήλικο τέκνο ή με τρία παιδιά ανήκουν στο Δημόσιο, στο ΙΚΑ, στα Ταμεία ΔΕΚΟ-τραπεζών και Τύπου.
Τι ισχύει και τι αλλάζει και ποια τα παράθυρα σύνταξης για τους γονείς στο Δημόσιο
1. Γυναίκες που ασφαλίστηκαν στο Δημόσιο πριν από το 1993 βγαίνουν από τα 50 στη σύνταξη, εφόσον:
• Η ηλικία συμπληρώθηκε μέχρι 18/8/2015.
• Είχαν 25ετία ως το 2010.
• Κατά τη συμπλήρωση της 25ετίας είχαν και ανήλικο τέκνο.
Οσες δεν είχαν 25 έτη μπορούν να τα συμπληρώσουν με πλασματικό χρόνο στον οποίο υπολογίζεται και ο χρόνος ασφάλισης λόγω τέκνων, που είναι 1 έτος για το πρώτο παιδί, 2 έτη για το δεύτερο και 2 έτη για το τρίτο και κάθε επόμενο. Ο μέγιστος χρόνος που μπορούν να αναγνωρίσουν με δύο παιδιά είναι 3 έτη και 5 αν έχουν τρία ή περισσότερα παιδιά.
Οσες συμπληρώνουν τα 50 από 19/8 μέχρι 31/12/2015 επιβαρύνονται κατά 5 έτη και θα πάρουν σύνταξη στα 55. Με το 50ό έτος συμπληρωμένο το 2016, θα βγουν στα 56,9 μήνες, ενώ αν το 50ό έτος το συμπληρώνουν το 2019, τότε θα πάρουν σύνταξη σε ηλικία 61 ετών και 10 μήνες. Αν το 50ό έτος συμπληρώνεται από το 2022 και μετά, παίρνουν σύνταξη στα 67, εκτός αν συμπληρώσουν νωρίτερα 40 έτη, οπότε βγαίνουν από το 62ο έτος και μετά.

imerisia.gr

Χαμός σε γυμνάσιο της Σκιάθου και αλλεπάλληλες καταγγελίες.

Στο στόχαστρο ένας από τους καθηγητές με τις μαρτυρίες μαθητών να διαδέχονται η μία την άλλη...
Σε αναμμένα κάρβουνα κάθονται γονείς μαθητών του γυμνασίου στη Σκιάθο, εξαιτίας της συμπεριφοράς αναπληρωτή καθηγητή που τοποθετήθηκε στο σχολείο. Ο Σύλλογος Γονέων έχει κάνει αλλεπάλληλες καταγγελίες στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας, στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Θεσσαλίας, ενώ αναφορά έχουν στείλει και στο Υπουργείο Παιδείας ζητώντας άμεση λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν. Αιτία των αντιδράσεων, αποτελεί η συμπεριφορά εκπαιδευτικού, ο οποίος σύμφωνα με την πρόεδρο του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων μαθητών του Γυμνασίου Σκιάθου, Μάγια Παπαθέου, «δεν κάνει μάθημα, δε δέχεται ερωτήσεις από τα παιδιά και κάνει αλλοπρόσαλλα πράγματα μέσα στην τάξη».

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, βγάζει για ασήμαντη αφορμή τους μαθητές έξω από την τάξη και τους βάζει απουσίες, όταν νευριάζει γυρνάει την έδρα προς τον τοίχο και κλείνοντας με τα χέρια του τα αυτιά αρχίζει να τραγουδάει, «επικοινωνεί» με τους μαθητές μέσω σημειωμάτων που γράφει στο μαυροπίνακα. «Η διευθύντρια του σχολείου τρέχει από αίθουσα σε αίθουσα, όπου κάνει μάθημα ο συγκεκριμένος εκπαιδευτικός προκειμένου να τον συνετίσει», ανέφερε η κ. Παπαθέου.

Η κατάσταση είναι έκρυθμη μετά και από πρόσφατο περιστατικό με μαθήτρια, η οποία λόγω του ύψους της δεν χωρούσε να βάλει τα πόδια της κάτω από το θρανίο και καθόταν στα πλάγια. Ο καθηγητής την έβγαζε διαρκώς έξω από το μάθημα και της έβαζε απουσία. Το παιδί με κλάματα απευθυνόταν στη διεύθυνση του σχολείου, ενώ μόλις ενημερώθηκε ο πατέρας της μαθήτριας, πήγε στο σχολείο και το επεισόδιο αποφεύχθηκε στο παρά πέντε.

Ήδη, το σχολείο έχει επισκεφθεί σχολικός σύμβουλος ο οποίος είχε συνάντηση και με τους γονείς των μαθητών, οι οποίοι είναι αναστατωμένοι και εξετάζουν το ενδεχόμενο να απευθυνθούν σε δικηγόρο ή ακόμη και στην αστυνομία σε περίπτωση που σημειωθεί και άλλο περιστατικό. Η έκθεση του σχολικού συμβούλου βρίσκεται στα χέρια της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Θεσσαλίας.

Κληθείς να σχολιάσει τις αντιδράσεις των γονέων εναντίον συγκεκριμένου καθηγητή -ο οποίος σημειωτέον μέσα σε τρεις μήνες έχει αλλάξει τρεις διαφορετικές σχολικές μονάδες, μετά από αναφορές εις βάρος του (από την Αλόννησο και από τη Σκόπελο) ο διευθυντής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Μαγνησίας, Σωκράτης Σαβελίδης ανέφερε: «η Δ.Δ.Ε. έχει ήδη προβεί στις προβλεπόμενες από το Νόμο ενέργειες και σχολικός σύμβουλος έχει επισκεφθεί το σχολείο. Ήδη έχει υποβληθεί η έκθεση, έχει ενημερωθεί η περιφερειακή διεύθυνση εκπαίδευσης Θεσσαλίας και έχει δρομολογηθεί λύση η οποία θα ολοκληρωθεί σύντομα προς όφελος τόσο των εκπαιδευτικών όσο και κυρίως των μαθητών».

Πηγή: Εφημερίδα Ταχυδρόμος Βόλου, taxydromos.gr

To συζητούσαμε πέρυσι με τις φίλες μου: τι θα γίνει όταν τα παιδιά μας αρχίσουν να υποψιάζονται και να ρωτάνε για την ύπαρξη του. Πέρυσι, ήταν που βρήκα αυτό το γράμμα, της Αμερικανίδας συγγραφέως Martha Brockenbrough, η οποία το έστειλε στην δική της κόρη όταν άρχισε τις δικές της ερωτήσεις σχετικά με την ιστορία του Άι Βασίλη, και η οποία, αντί για την καθιερωμένη λίστα της με τα δώρα που ζητούσε κάθε χρόνο από αυτόν, του έστειλε μόνο μία ερώτηση «Είσαι πραγματικά ο Άγιος Βασίλης;» Το έστειλα στις φίλες μου, οι οποίες συγκινημένες το άφησαν στα κομοδίνα των μεγαλύτερων παιδιών τους…Ίσως αυτή τη χρονιά να το αφήσω και εγώ στο κομοδίνο της δικιάς μου κόρης. Ίσως πάλι, το κάνω του χρόνου…

Είσαι πραγματικά ο Άι Βασίλης; …

«Αγαπητή Λούσι,

Σε ευχαριστώ για το γράμμα σου. Έκανες μια πολύ σωστή ερώτηση: ‘Είσαι ο Άι Βασίλης;’

Ξέρω ότι εδώ και πολύ καιρό το αναρωτιέσαι, αλλά ήθελα η απάντησή μου να είναι πολύ προσεκτική κι έπρεπε να σκεφτώ καλά τι θα σου πω.

Η απάντηση είναι όχι. Δεν υπάρχει ο Άι Βασίλης.

Είμαι όμως το άτομο που γεμίζει την κάλτσα σου με δώρα. Επίσης διαλέγω και τυλίγω τα πακέτα που βρίσκεις κάτω από το δέντρο, με τον ίδιο τρόπο που η μαμά μου το έκανε για μένα, όπως και η δική της μαμά για εκείνη (και ναι, βοηθάει κι ο μπαμπάς).

Φαντάζομαι πως κάποια μέρα θα το κάνεις κι εσύ για τα παιδιά σου και ξέρω ότι θα σου αρέσει να τα βλέπεις να τρέχουν προς το χριστουγεννιάτικο δέντρο το πρωί των Χριστουγέννων. Θα σου αρέσει να τα βλέπεις να κάθονται μπροστά στο δέντρο και τα προσωπάκια τους να φωτίζονται από τα λαμπιόνια του.

Όμως αυτό δεν θα σε κάνει Άι Βασίλη! Ο Άγιος Βασίλης είναι κάτι μεγαλύτερο και αυτό που κάνει διαρκεί περισσότερο από τη ζωή του καθενός μας. Είναι κάτι πολύ απλό αλλά και πολύ σημαντικό. Μαθαίνει στα παιδιά πώς να πιστεύουν σε κάτι που δεν έχουν ποτέ δει ή αγγίξει.

Είναι πολύ σπουδαία και σημαντική δουλειά αυτή. Στην πορεία της ζωής σου θα χρειαστείς αυτή την ικανότητα να πιστεύεις: στον εαυτό σου, στους φίλους σου, στα ταλέντα σου και στην οικογένειά σου. Επίσης, θα χρειαστεί να πιστέψεις σε πράγματα που δεν μπορείς να μετρήσεις ή να κρατήσεις στα χέρια σου. Μιλάω για την αγάπη, αυτή τη σπουδαία δύναμη που θα φωτίσει μέσα σου τη ζωή, ακόμα και στις πιο σκοτεινές και κρύες στιγμές.

Ο Άι Βασίλης είναι ένας δάσκαλος κι εγώ υπήρξα μαθήτριά του και τώρα ξέρεις το μυστικό για το πώς κατεβαίνει μέσα από όλες αυτές τις καμινάδες την παραμονή των Χριστουγέννων: τον βοηθάνε όλοι οι άνθρωποι που γέμισαν την καρδιά τους με χαρά χάρη σ’ εκείνον.

Με τις καρδιές γεμάτες, άνθρωποι σαν τον μπαμπά σου κι εμένα, αναλαμβάνουμε με τη σειρά μας να βοηθήσουμε τον Άι Βασίλη να κάνει μια δουλειά που διαφορετικά θα ήταν αδύνατο να έρθει εις πέρας.

Έτσι λοιπόν, όχι, δεν είμαι ο Άι Βασίλης. Ο Άι Βασίλης είναι αγάπη και μαγεία και ελπίδα και ευτυχία. Ανήκω στην ομάδα του και πλέον ανήκεις κι εσύ.

Σ’ αγαπώ για πάντα

Η μαμά»

Θέμα συζήτησης στην τοπική κοινωνία και όχι μόνο η επιστολή διαμαρτυρίας από γονείς που βλέπουν πλέον ότι η αδιαφορία κυριαρχεί και πως παρά τις δεσμεύσεις τίποτα δεν αλλάζει προς το καλύτερο. Οι γονείς επισυνάπτουν φωτογραφίες από το νηπιαγωγείο των παιδιών τους, με τις εικόνες και τα λόγια τους να προκαλούν αίσθηση...

''Το νηπιαγωγείο είναι το μέρος που τα παιδιά μας περνάνε όλο τους το πρωινό –ή και το μεσημέρι, αν ανήκουν στα τμήματα του ολοήμερου. Περνούν εδώ τις πιο δημιουργικές ώρες της ημέρας τους. Τα φέρνουμε το πρωί ξεκούραστα και παίζουν, μαθαίνουν, χαλαρώνουν, γελάνε, κάνουν φίλους, μαλώνουν, φιλιώνουν, προετοιμάζονται για να γίνουν μικροί πολίτες του κόσμου μας. Τα παίρνουμε πίσω κουρασμένα και γεμάτα εντυπώσεις. Το δικό μας νηπιαγωγείο έχει όλα τα παραπάνω καλά. Έχει όμως και πολλά προβλήματα. Στεγάζεται σε ένα κτίριο που κάθε άλλο παρά με νηπιαγωγείο μοιάζει. Ασυντήρητο, ακατάλληλο κι επικίνδυνο. Το επίπεδο ασφάλειας θα έπρεπε να ήταν στο μέγιστο βαθμό αλλά δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει.

Φανταστείτε ότι αυτό το κτίριο στεγάζει 80 παιδάκια και δεν διαθέτει ούτε καν αντι-ηλεκτροπληξιακό ρελέ. Έπειτα, οι στέγες λιμνάζουν με την πρώτη βροχή και στάζουν νερό με αποτέλεσμα οι τοίχοι να είναι γεμάτοι υγρασία. Αυτό τον αέρα αναπνέουν τα παιδιά μας και παρά τις προσπάθειες των νηπιαγωγών, όλοι οι ιθύνοντες προσφέρουν προσωρινές λύσεις που ‘κουκουλώνουν’ αλλά δεν διορθώνουν το πρόβλημα, με αποτέλεσμα κάθε χρόνο να επανέρχεται. Οι ταράτσες λοιπόν, χρειάζονται άμεση επισκευή και σωστή μόνωση για να μη συναντάμε μπολάκια και κουβάδες μέσα στο νηπιαγωγείο με σκοπό να συγκεντρωθούν τα νερά που στάζουν! Για να μη σκεφτούμε και το χειρότερο σενάριο κατάρρευσης κομματιού της στέγης και σοβαρότερου τραυματισμού νηπίων.

Ενός κακού μύρια έπονται κι ως συνέπειες της υγρασίας, τα ντουλάπια στην κουζίνα είναι σάπια –ναι, στην κουζίνα που φυλάσσονται τα φαγητά των παιδιών! Τα πλακάκια στο μπάνιο ξεκολλάνε και τα φωτιστικά είναι έτοιμα να πέσουν. Στην πρώτη βροχή τα ταβάνια στάζουν νερά, οι βιβλιοθήκες πρέπει να αδειάζουν και τα βιβλία πρέπει να μεταφέρονται για να μη χαλάσουν. Κάποιες από αυτές είναι σκεπασμένες με νάιλον για να προστατεύονται τα βιβλία και οι εργασίες των παιδιών από τα νερά που μπαίνουν μέσα. Στις βρύσες της αυλής οι οποίες δεν λειτουργούν έχει φύγει το μπετόν φαίνονται τα σκουριασμένα σίδερα του οπλισμού. Κάθε μέρα πέφτουν σοβάδες από παντού. Το κτίριο μένει άβαφο και αφημένο στο έλεος των βωμολοχιών και των συνθημάτων.

Η παιδική χαρά πλάι στην αυλή είναι χωρίς πιστοποίηση, με σπασμένα παιχνίδια, κακό ταρτάν κτλ. Παρόλα αυτά όμως, το μοναδικό που έχουν τα παιδιά για να παίζουν στα διαλείμματά τους! Ας τους δώσουμε την ευκαιρία να αλληλεπιδρούν σε ένα πιο ασφαλές περιβάλλον. Επίσης το αλεξικέραυνο του νηπιαγωγείου κλάπηκε και ουδέποτε αντικαταστάθηκε. Εμείς ως γονείς, προσπαθούμε μόνοι μας να φτιάξουμε ό,τι μπορούμε και μάλιστα με δικά μας έξοδα. Οι νηπιαγωγοί –χρόνια τώρα– φτιάχνουν έγγραφα συνεχώς και τα υποβάλλουν, ενώ οι ιθύνοντες λένε ότι θα επιληφθούν. (Άραγε, χρονοτριβούν ή εθελοτυφλούν;)

Πότε δηλαδή θα κοιτάξουν το πρόβλημα, όταν γίνει κάποιο ατύχημα; Γιατί πρέπει πάντα να συμβαίνει πρώτα το κακό και μετά να τρέχουν όλοι; Τότε, όμως, θα είναι αργά… Και ειδικά όταν μιλάμε για τετράχρονα και πεντάχρονα παιδιά, ούτε μία μέρα δεν πρέπει να αφήνουμε να περνά χαμένη κι αναξιοποίητη.''

Πηγή: cretalive.gr