Αρχιτεκτονική

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 575

Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Πολιτισμός

Τι συμβολίζουν οι Καρυάτιδες της Αμφίπολης;

Σεπτέμβριος 08, 2014

Οι μαρμάρινες Κόρες που στηρίζουν στο κεφάλι τους το βάρος της οροφής, είναι ένα μοτίβο που χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα στην αρχαιοελληνική μνημειακή αρχιτεκτονική, ιδιαίτερα μετά από το ύψιστο καλλιτεχνικό επίτευγμα του Ερεχθείου, στην Ακρόπολη της Αθήνας

Οι Καρυάτιδες που αναδύθηκαν μέσα από το χώμα του τύμβου Καστά πριν από μερικά εικοσιτετράωρα, συνιστούν συνταρακτικό αρχαιολογικό εύρημα, το οποίο βέβαια προστίθεται σε όσα έχουν ήδη αποκαλυφθεί, κυρίως όμως προοιωνίζεται εκείνα που πρόκειται να έρθουν στο φως τις επόμενες ημέρες.

Το στοιχείο που εντυπωσιάζει αμέσως, είναι ότι ο συνδυασμός των Σφιγγών και των Καρυάτιδων συνδέει ακόμη πιο στενά τις Αιγές (Βεργίνα) με την Αμφίπολη: Στον περίφημο «Τάφο του Θρόνου ή της Ευρυδίκης» εμφανίζονταν τόσο οι Σφίγγες όσο και οι Καρυάτιδες, ως μικρογραφίες αγαλμάτων, στο θρόνο του συγκεκριμένου μνημείου. Δυστυχώς, όμως, τα συγκεκριμένα αγαλματίδια εκλάπησαν το 2001, υπό μυστηριώδεις συνθήκες, μέσα από τον αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας.

Οι μαρμάρινες Κόρες που στηρίζουν στο κεφάλι τους το βάρος της οροφής, είναι ένα μοτίβο που χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα στην αρχαιοελληνική μνημειακή αρχιτεκτονική, ιδιαίτερα μετά από το ύψιστο καλλιτεχνικό επίτευγμα του Ερεχθείου, στην Ακρόπολη της Αθήνας. Η εμφάνιση των Καρυάτιδων σε έναν τάφο, όπως αυτός της Αμφίπολης, μαρτυρά ξεκάθαρα την επιρροή που είχαν τα αισθητικά πρότυπα της κλασικής περιόδου στους Μακεδόνες. Ο αρχιτέκτων που επιμελήθηκε το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης, όπως αποδεικνύεται καθημερινά με όσα έρχονται στο φως, επέλεξε να ενσωματώσει στο έργο τα απολύτως καλύτερα δείγματα της γλυπτικής παράδοσης. Το γεγονός αυτό ενισχύει την άποψη ότι εκείνος, εκείνη ή εκείνοι που ετάφησαν στον τύμβο Καστά ήταν επιφανέστατοι.

Η Καρυάτιδα που κοσμεί την ανατολική πτέρυγα του ταφικού μνημείου, από την οποία δυστυχώς έχει αποκοπεί το πρόσωπό της

Λεπτομέρειες από τα έργα αναστήλωσης και στερέωσης του εσωτερικού του ταφικού μνημείου

Η Δυτική Καρυάτιδα σε όλο της το μεγαλείο

Μια ιδέα για το πώς θα μπορούσαν να είναι οι αρχικές μορφές των Καρυάτιδων ίσως να προσφέρει ένα μεταγενέστερο ταφικό μνημείο: Πρόκειται για τον θρακικό τύμβο που αποκαλύφθηκε κοντά στο χωριό Σβεστάρι της Βουλγαρίας. Σε αυτό τον τάφο εμφανίζονται δέκα κόρες, με προφανή οπτική συγγένεια με τις ελληνικές Καρυάτιδες, να στηρίζουν την οροφή με τα χέρια τους εκτεταμένα πλαγίως, ενδεχομένως όπως και τα αγάλματα της Αμφίπολης. Οι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι ο τάφος στο Σβεστάρι επιδεικνύει σαφέστατες επιρροές από την μακεδονική και ελληνιστική τέχνη.

Οι Καρυάτιδες της Αμφίπολης, παρόλο που η κατάστασή τους μαρτυρά ότι έχουν υποστεί κάθε είδους κακουχίες, δικαιώνουν εμμέσως εκείνους που οραματίζονται το ελάχιστα πιθανό από ιστορικής άποψης, δηλαδή το να βρεθεί κάποιο νεκρικό υπόλειμμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κι αυτό διότι οι Καρυάτιδες παραπέμπουν είτε στην Ακρόπολη των Αθηνών, είτε στο Θησαυρό των Σιφνίων στους Δελφούς. Ο Αλέξανδρος, λόγω και της μαθητείας του δίπλα στον Αριστοτέλη, υπήρξε ανέκαθεν θαυμαστής του αθηναϊκού πολιτισμού. Το Ερέχθειο ολοκληρώθηκε το 406 π.Χ. και το πιο λαμπρό του χαρακτηριστικό ήταν οι Καρυάτιδες που υποκατέστησαν τους κίονες, δημιουργώντας ένα οπτικό αποτέλεσμα απαράμιλλης χάρης, κομψότητας και πλαστικότητας. Προηγουμένως, όμως, περί το 525 π.Χ. οι Σίφνιοι, είχαν αφιερώσει στον Απόλλωνα ένα κτίσμα-θησαυροφυλάκιο, στην πρόσοψη του οποίου δέσποζαν δύο Κόρες-κολώνες, ενώ στην κορυφή της στέγης του υπήρχε μια Σφίγγα. Ο Μέγας Αλέξανδρος θα πρέπει να είχε στο μυαλό του τις Καρυάτιδες, είτε όταν έστειλε στην Αθήνα 300 περσικές ασπίδες ύστερα από το θρίαμβό του στη μάχη του Γρανικού, είτε όταν αναζήτησε την εξιλέωση στους Δελφούς αφότου εξολόθρευσε 6.000 Θηβαίους, σαν αντίποινο για την εξέγερσή τους, το 335 π.Χ.

Λεπτομέρεια από την προσπάθεια των αρχαιολόγων να αποκαλύψουν κάθε πτυχή του μοναδικού αυτού ευρήματος, της μιας εκ των δύο Καρυάτιδων

Η δυτική Καρυάτιδα, το πρόσωπο της οποίας διατηρείται σχεδόν ακέραιο

Οι εργασίες αναστήλωσης και στερέωσης του χώρου προχωρούν κανονικά

Χαρακτηριστικά θραύσματα από τα αρχικά σχέδια που διακοσμούσαν το χώρο εμπρός από τις Καρυάτιδες, σε ερυθρό και κυανό χρώμα

Εξυπακούεται, ότι οποιοσδήποτε από τους επιτελείς ή τους επιγόνους του Αλέξανδρου που θα ήθελε να τον μιμηθεί ή να αποπειραθεί να τον ξεπεράσει σε μεταθανάτια αίγλη, θα μπορούσε να παραγγείλει για τον δικό του φαραωνικό τάφο την προσθήκη Καρυάτιδων. Βέβαια, ένα από τα παράδοξα στοιχεία της ιστορίας, είναι ότι οι Καρυάτιδες παρέμειναν ανά τους αιώνες ταυτισμένες με το αθηναϊκό κλέος στην απόλυτη ακμή του, όπως όμως δηλώνει και το όνομά τους, πρόκειται για απεικόνιση γυναικών από τις Καρυές της Πελοποννήσου.

Κατά μία εκδοχή ήταν ο περίτεχνος χορός τους που μάγεψε τους καλλιτέχνες που σχεδίασαν την Ακρόπολη, κατά μία άλλη όμως ήταν ένας βαθύτερος συμβολισμός: Όπως σημείωνε ο Βιτρούβιος, ο Ρωμαίος αρχιτέκτονας και συγγραφέας, οι κάτοικοι των Καρυών είχαν συμμαχήσει με τους Πέρσες, όταν όμως οι υπόλοιποι Έλληνες απέκρουσαν τους «βαρβάρους», οι Αθηναίοι ανέλαβαν να τιμωρήσουν τους προδότες. Το ότι ανέθεσαν στις κόρες τους να φέρουν το βάρος των σκεπών στα οικοδομήματά τους, παραπέμπει σε μια μορφή αιώνιας καταδίκης. Αλλά και σε ένα μήνυμα προς παραδειγματισμό, ότι κανείς δεν μένει ατιμώρητος ύστερα από μια φριχτή προδοσία.

Κάποιοι διέκριναν ένα ελαφρό μειδίαμα στην δυτική Καρυάτιδα της Αμφίπολης, εκείνη που σώζεται σχεδόν ακέραιη, παρά τη ρωγμή και το βάρος που απειλεί να τη συνθλίψει επί χιλιετίες. Το εάν όντως χαμογελούσαν οι Κόρες-φρουροί του τάφου είναι άλλο ένα μυστήριο στη σειρά των αινιγμάτων που κρύβει ο Τύμβος Καστά -μάλλον όμως όχι για πολύ ακόμη.

Χαρακτηριστικά θραύσματα από τους ρόδακες που διακοσμούσαν το χώρο εμπρός από τις Καρυάτιδες, σε ερυθρό και κυανό χρώμα

Το άνοιγμα στο δεύτερο διαφραγματικό τείχο που αποκαλύφθηκε μετά την απομάκρυνση όγκων χώματος και θραυσμάτων

Ο χώρος εμπρός από τη δεύτερη είσοδο του ταφικού μνημείου

Διαβάστε περισσότερα...

Κόσμος

Το ποδηλατικό θαύμα της Κοπεγχάγη

Σεπτέμβριος 06, 2014

Η δημιουργία της ολοκαίνουργιας γέφυρας πάνω από το πολυσύχναστο μέτωπο του λιμανιού έρχεται να αποδείξει πως οι υποδομές έχουν πάντα το ίδιο αποτέλεσμα: αν φτιάξεις περισσότερους δρόμους για αυτοκίνητα, θα γεμίσεις αυτοκίνητα.

Αν φτιάξεις πεζόδρομους, θα γεμίσουν πεζούς κι αν φτιάξεις ποδηλατόδρομους, θα γεμίσουν ποδήλατα! Η δημοτική αρχή της Κοπεγχάγης προτίμησε την τελευταία επιλογή και το αποτέλεσμα είναι για μία ακόμη φορά εκπληκτικό. Ο πολυσύχναστος, για πεζούς και ποδηλάτες, δρόμος που περνούσε μπροστά από το μέτωπο του λιμανιού συχνά προκαλούσε προβλήματα, καθώς όλοι αναζητούσαν μια θέση στον δρόμο – πεζοί και ποδηλάτες.

Το νέο απόκτημα της πόλης, όμως, άλλαξε εντελώς την κατάσταση. Το έργο Cykelslangen ή το Ποδηλατικό Φίδι, που ξεκίνησε πριν από οκτώ χρόνια, είναι μια υπερυψωμένη, πορτοκαλιά γέφυρα μήκους 235 μέτρων και πλάτους 4 μέτρων, αρκετών για να δημιουργηθούν δύο ποδηλατολωρίδες, με αρκετά ήπια κλίση – κάτι που πετυχαίνεται από το σαν φίδι σχήμα της, που αυξάνει την απόσταση κάνοντας την κλίση πιο γλυκιά.

Η λογική της δημιουργίας μιας γέφυρας δεν είναι κάτι το μοναδικό. Αυτή τη φορά, όμως, δημιουργήθηκε αποκλειστικά για το ποδήλατο με στόχο να ομορφύνει τη ζωή των κατοίκων και να διευκολύνει τη διέλευση ποδηλάτων και πεζών. Το έργο, που ανατέθηκε από τον Δήμο της Κοπεγχάγης και σχεδιάστηκε από το αρχιτεκτονικό γραφείο DISSING+WEITLING, στοίχισε 32 εκατ. κορώνες, δηλαδή 4,3 εκατ. ευρώ (αντιλαμβάνεστε το κόστος ενός αντίστοιχου έργου για αυτοκίνητα) και ήδη χρησιμοποιείται καθημερινά από περισσότερους από 8.000 χρήστες ποδηλάτων την ημέρα οι οποίοι απολαμβάνουν την υπέροχη αίσθηση του να ποδηλατείς πάνω από την επιφάνεια του νερού.

Το ποδήλατο είναι μια αγαπημένη μέθοδος μετακίνησης, ακριβώς επειδή οι κάτοικοι έχουν διαπιστώσει ότι είναι ο πιο βολικός και γρήγορος τρόπος. Και αυτό δημιουργεί την ανάγκη για όλο και περισσότερες υποδομές. Ευτυχώς η δημοτική αρχή ανταποκρίνεται θετικά δημιουργώντας «δρόμους ταχείας κυκλοφορίας ποδηλάτων», ασφαλείς λωρίδες, θέσεις στάθμευσης και τώρα γέφυρες. Ουσιαστικά πρόκειται για περισσότερο δημόσιο χώρο για το ποδήλατο. Και επειδή το «περισσότερο» για το ποδήλατο είναι «λιγότερο» από το πολύ του αυτοκινήτου, παραμένει και αρκετός ελεύθερος χώρος για τους πεζούς, ενώ τα αυτοκίνητα κινούνται με άνεση, αφού το περίπου 50% των κατοίκων της πόλης επιλέγει το ποδήλατο.

Εντυπωσιακά νούμερα

Πάνω από το 23% των καθημερινών μετακινήσεων γίνεται με ποδήλατο, σε μια πόλη 1,5 εκατ. κατοίκων η οποία διαθέτει πάνω από 1.000 χιλιόμετρα ποδηλατόδρομων. Περίπου 30.000 ποδηλάτες περνούν τις ώρες αιχμής από συγκεκριμένα σημεία σε κεντρικούς δρόμους κάθε ημέρα. Το 80% των χρηστών ποδηλάτου το χρησιμοποιεί όλες τις εποχές του χρόνου και το 25% αυτών διαθέτει και «cargo bikes», δηλαδή ποδήλατα για μεταφορά αντικειμένων ή παιδιών στο σχολείο.

Σύμφωνα με τον MiKael Colville Andersen, τον άνθρωπο πίσω από τη λέξη «Copenhagenize», δηλαδή την αναγωγή του δανικού τρόπου ζωής με το ποδήλατο σε στυλ ζωής, τίποτα δεν είναι τυχαίο. «Ηταν πριν από περίπου 30 χρόνια, μετά την πρώτη πετρελαϊκή κρίση, όταν ο δήμος αντιλήφθηκε πως η κατάσταση δεν πήγαινε άλλο. Πολλά αυτοκίνητα, μόλυνση, θόρυβος, αποξένωση, ατυχήματα και οι κάτοικοι να μετακινούνται στα προάστια αναζητώντας περισσότερο ελεύθερο χώρο. Το κέντρο της πόλης καταστρεφόταν. Τα έσοδα του δήμου μειώνονταν συνεχώς από τη μείωση των δημοτικών φόρων, καθώς τα καταστήματα έκλειναν και ολόκληρες γειτονιές μαράζωναν.

Ο δήμος αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο πτώχευσης και ταυτόχρονα η ζωή των πολιτών γινόταν αφόρητη. Η λύση ήρθε από την ίδια τη δημοτική αρχή: παλαιότερα οι πολίτες ήταν πιο ευτυχισμένοι, είχαν περισσότερο ελεύθερο χρόνο και μετακινούνταν στις δουλειές τους αλλά και στην αναψυχή με ποδήλατα. Μήπως θα έπρεπε να επανέλθουν σε αυτή τη συνθήκη;

Εκπονήθηκε το πρώτο πλάνο σταδιακής «απομάκρυνσης» Ι.Χ. από το κέντρο της πόλης με την ταυτόχρονη δημιουργία υποδομών για το ποδήλατο και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Οι συγκοινωνιολόγοι άρχισαν να δουλεύουν εντατικά και σύντομα, υποδομές, στην αρχή απλές, οικονομικές και λειτουργικές, έβγαλαν όλη την οικογένεια στον δρόμο. Το θαύμα της Κοπεγχάγης δεν έγινε σε μία μέρα. Πήρε δεκαετίες. Εγιναν λάθη, διορθωτικές κινήσεις, βρέθηκαν γενναίοι πολιτικοί που αδιαφόρησαν για το βραχυπρόθεσμο κόστος των διαμαρτυριών των πολιτών – γιατί οι άνθρωποι είναι παντού οι ίδιοι και δεν θέλουν τις αλλαγές...

Ο στόχος του δήμου

Σήμερα, το 23% των συνολικών μετακινήσεων στην πόλη –ακόμα κι όταν χιονίζει– γίνεται με ποδήλατο και ο στόχος του δήμου είναι να φτάσει το 50% στα επόμενα χρόνια. Για να το πετύχει αυτό και με δεδομένες τις κλιματικές συνθήκες στη Δανία, οι ποδηλατόδρομοι είναι οι πρώτοι που καθαρίζονται όταν χιονίζει, γίνονται προσπάθειες να αποκτούν μεγαλύτερο πλάτος που τους καθιστά πιο ασφαλείς και είναι μονής ροής. Αυτό σημαίνει πως στην πραγματικότητα ο ποδηλατόδρομος έχει τουλάχιστον «δύο λωρίδες κυκλοφορίας». Τις ώρες αιχμής και όταν τα ποδήλατα αγγίζουν τις 30 ή και 35 χιλιάδες σε συγκεκριμένους δρόμους, τα φανάρια κυκλοφορίας είναι έτσι ρυθμισμένα ώστε αν κάποιος ξεκινήσει με πράσινο και κινείται σταθερά με 20 χλμ. την ώρα να μη χρειαστεί να σταματήσει σε φανάρι ώς το κέντρο της πόλης. Ετσι δημιουργούνται «ποδηλατόδρομοι υψηλών ταχυτήτων» και η μετακίνηση γίνεται με τον γρηγορότερο δυνατό τρόπο.

Οι Δανοί δεν χρησιμοποιούν το ποδήλατο επειδή έχουν «άλλη κουλτούρα». Αλλαξαν κουλτούρα διότι η προηγούμενη τους είχε οδηγήσει σε αδιέξοδο – στο ίδιο που βρισκόμαστε εμείς σήμερα. Πριν από 30 χρόνια, οι Δανοί έκαναν διαμαρτυρίες κατά του ποδηλάτου, προσπαθώντας να προστατεύσουν τη ζωή με το αυτοκίνητο. Γιατί δεν είχαν δει τη διαφορά. Την είδαν, όμως, οι πολιτικοί τους. Και με τον καιρό την αποδέχθηκαν οι πολίτες βλέποντας τη ζωή τους να βελτιώνεται. Στην Ελλάδα έχει συμβεί το αντίθετο. Μεγάλος αριθμός πολιτών έχει δει την ανάγκη και προσπαθεί, με δυσκολία και τακτικά με κίνδυνο της ζωής του, να εντάξει το ποδήλατο στην καθημερινότητά του, αλλά όχι ακόμη οι πολιτικοί. Η δημοτική αρχή και η πολιτική εξουσία πρέπει να ρίξουν μια πιο προσεκτική ματιά γύρω τους. Ας δουν πώς αντιμετωπίζουν το θέμα άλλες κοινωνίες, με διαφορετικά αλλά και τόσο ίδια προβλήματα με τα δικά μας. Ας πιστέψουν ότι ο πρωταρχικός λόγος που πρέπει το ποδήλατο να μπει στις ελληνικές πόλεις είναι η ποιότητα ζωής των πολιτών, η δημιουργία «ανθρώπινων» πόλεων. Η βελτίωση της υγείας και η ανάπτυξη της οικονομίας.

«Ανάπτυξη της μετακίνησης με ποδήλατο χωρίς υποδομές δεν γίνεται», δηλώνει ο κ. Andersen. «Και υποδομές χωρίς τον περιορισμό των αυτοκινήτων, είναι ανέφικτο να υπάρξουν. Καμιά πόλη στην Ευρώπη δεν έχει τόσο φαρδείς λεωφόρους που να χωράνε Ι.Χ., συγκοινωνίες, ποδήλατα και πεζούς. Κάποιος πρέπει να περιοριστεί».

Με την ανάπτυξη του αυτοκινήτου είδαμε τα αποτελέσματα: μόλυνση, θόρυβος, έξοδα, απομάκρυνση των πολιτών από τα κέντρα των πόλεων. Μήπως ήρθε η ώρα να δοκιμαστεί και στην Ελλάδα κάτι καινούργιο και ταυτόχρονα τόσο παλιό και... αποδεδειγμένα επιτυχημένο σε όλο και περισσότερες πόλεις στον κόσμο;

kathimerini.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Πολιτισμός

400 χρόνια από το Θάνατο του «El Greco» (video-ρεπορτάζ)

Ιούλιος 03, 2014

Παρουσίαση της ζωής και του έργου του «El Greco».

Μεστή σε περιεχόμενο και ταυτόχρονα αναλυτική ήταν η παρουσίαση της ζωής και του έργου του διάσημου Έλληνα ζωγράφου Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, γνωστού με το προσωνύμιο El Greco που απόκτησε στην Ισπανία, από την εκπαιδευτικό, ζωγράφο και αγιογράφο Χρυσή Τσιούρη στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης στη Δημοτική Βιβλιοθήκη, με αφορμή τη συμπλήρωση 400ων χρόνων από το θάνατό του. Η κα Τσιούρη ανέδειξε τις καλλιτεχνικές ρίζες του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου στη παράδοση της Βυζαντινής Τέχνης και στην ωρίμανσή του στο τέλος της περιόδου της Αναγέννησης, κατά το βίο του στην Ιταλία αλλά κυρίως στην Ισπανία, όπου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.

Το μεγαλείο του El Greco πηγάζει από την Ελληνική παιδεία του και πατάει στην Ελλάδα, στην Ιταλία και στην Ισπανία αποτελώντας την Ελληνική συνεισφορά στην ιστορία του Δυτικού Πολιτισμού τόνισε στο κλείσιμο της ομιλίας της η κα Τσιούρη ολοκληρώνοντας την περιγραφή του πολυτάραχου βίου ενός Έλληνα ζωγράφου που επηρέασε όσο λίγοι την εξέλιξη της ζωγραφικής τέχνης, δίχως όμως την αναγνώριση που του έπρεπε στη διάρκεια του βίου του, η οποία ήρθε μετά από αιώνες, σε σημείο που να δημιουργεί αντιπαλότητες για την πνευματική ιδιοκτησία του έργου του.

Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος γεννήθηκε το 1541 στο Ηράκλειο της Κρήτης και πέθανε το 1614 στο Τολέδο της Ισπανίας, όπου και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Ζωγράφος, γλύπτης και αρχιτέκτονας στην περίοδο της Ισπανικής Αναγέννησης, βαθιά επηρεασμένος από τη Βυζαντινή θρησκευτική παράδοση και την τέχνη της αγιογραφίας, μεγάλωσε καλλιτεχνικά στο Ηράκλειο της Ενετοκρατούμενης Κρήτης, ως αγιογράφος. Η τεχνοτροπία του εξελίχθηκε στη διάρκεια της ζωής του στην Ιταλία και στην Ισπανία αποκτώντας και αναγεννησιακά χαρακτηριστικά, δίχως όμως να χάσει την πνευματικότητα της Βυζαντινής παράδοσης που διαπνέει το έργο του. Στη διάρκεια του 20ού αιώνα, αναγνωρίστηκε ως πρόδρομος της μοντέρνας τέχνης που αξιοποίησε στοιχεία της Ανατολικής και Δυτικής παράδοσης, και το έργο του επανεκτιμήθηκε, διατηρώντας μέχρι σήμερα δεσπόζουσα θέση ανάμεσα στους μεγαλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών.

πηγή ΔΗΡΑΣ

Διαβάστε περισσότερα...

Πολιτισμός

Επειός, Ο άγνωστος πυγμάχος και αρχιτέκτονας που δημιούργησε τον Δούρειο Ίππο

Ιούνιος 05, 2014

Όπως πηγαίνουμε από Θήβα προς Δελφούς συναντάμε τη γενέτειρα του Πλουτάρχου τη Χαιρώνεια. Ακριβώς δίπλα βρίσκεται ο Άγιος Βλάσιος Λειβαδιάς. Η αρχαία μυκηναϊκή πόλη «Πανοπεύς», με τα κυκλώπεια τείχη, μια από τις σημαντικότερες πόλεις του «Κοινού των Φωκέων». Λέγεται πως η πόλη πήρε το όνομά της απ τον πατέρα του Επειού, τον Πανοπέα. Οι κάτοικοι του Πανοπέα σύμφωνα με τον Παυσανία δεν ήταν Φωκείς, αλλά Φλεγύες, που διέφυγαν στην Φωκίδα, από τον Ορχομενό.

Ο Επειός ήταν
γιος του Πανοπέα, από την πόλη Πανοπεύς που βρίσκεται στη σημερινή διαδρομή από Θήβα προς Δελφούς. Ο Επειός είχε μια πανέμορφη αδελφή την Αίγλη που σύμφωνα με τον Ησίοδο την ερωτεύτηκε ένα όμορφο βασιλόπουλο ο Αιγίμιος, αλλά την παντρεύτηκε τελικά ο Θησέας που για χάρη της εγκατέλειψε την Αριάδνη στη Νάξο. Ο Επειός πήρε μέρος στον Τρωικό πόλεμο μαζί με τους συντρόφους του, τον Σχεδίο και τον Επίστροφο προσφέροντας στην εκστρατεία τριάντα φωκικά πλοία. Στους νεκρικούς αγώνες προς τιμήν του Πατρόκλου, από τον Αχιλλέα, κέρδισε πολλές διακρίσεις ως σπουδαίος πυγμάχος. Η παράδοση λέει πως η καταγραφή αυτών των αγώνων αποτελεί και την πρώτη αθλητική περιγραφή αγώνων σε γραπτή μορφή. Συντάκτης φυσικά ήταν ο Όμηρος. Ο Επειός εκτός από σπουδαίος πυγμάχος είχε εξαιρετικές τεχνικές γνώσεις. Γι αυτό και στην ιστορία δεν έμεινε ως αθλητής, αλλά ως αρχιτέκτονας που κατασκεύασε μια από τις πιο σπάνιες προκλήσεις της ιστορίας. Τον Δούρειο Ίππο.

Ο κατασκευαστής του Δούρειου Ίππου
Η Αθηνά συμβούλευσε τον Οδυσσέα, να κατασκευάσει ο Επειός ένα μεγάλο ξύλινο άλογο. Πράγματι ο Επειός ανταποκρίθηκε. Δημιούργησε ένα ξύλινο άλογο με κρυφά ανοίγματα στις δυο πλευρές, το οποίο μπορούσε να χωρέσει πάνω από 2000 Αχαιούς. DOUREIOS IPPOSΗ θεά τους είχε καθοδηγήσει να χαράξουν τη φράση: «Έλληνες Αθηνά χαριστήριον». Στα «σπλάχνα» του αλογου μπήκαν οι πιο γενναίοι, ανάμεσά τους ο Οδυσσέας, ο Διομήδης, ο Μενέλαος, ο Αίας, ο Νεοπτόλεμος και κατασκευαστής Επειός, που ήξερε να ανοίγει τις κρύπτες.

images

Μπορεί το σχέδιο να ήταν καλά οργανωμένο ωστόσο σε περίπτωση που οι Τρώες τους ανακάλυπταν θα είχαν στα χέρια τους τα καλύτερα παλικάρια των Αχαιών. Οι υπόλοιποι Αχαιοί αποχώρησαν. Οι Τρώες ενώ προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν την ξαφνική φυγή των Αχαιών είδαν το Δούρειο Ίππο. Αν και υπήρχαν ενστάσεις και δισταγμοί αποφασίζουν να μεταφέρουν το ξύλινο δώρο της θεάς μέσα στην πόλη.

Οι Αχαιοί άφησαν επίτηδες πίσω το Σίνωνα ώστε να πιαστεί αιχμάλωτος και να πει στους Τρώες αυτά που έπρεπε να ακούσουν. Έτσι τους είπε μια ψεύτικη ιστορία για το άλογο: Η βοήθεια της Αθηνάς στους Αχαιούς έπαψε υποτίθεται να υπάρχει όταν ο Οδυσσέας και ο Διομήδης άγγιξαν το Παλλάδιο με χέρια που είχαν διαπράξει φόνους. Το Παλλάδιο ήταν το μικρό ιερό, ξύλινο ειδώλιο της Αθηνάς, που προστάτευε την πόλη από τις πολιορκίες. Το είχε όμως κλέψει ο πανούργος Οδυσσέας. Ο Κάλχας, ο μάντης του στρατοπέδου των Αχαιών τους είπε πως η πράξη αυτή εξόργισε την Αθηνά η οποία δεν ήταν πια με το μέρος τους. Έπρεπε λοιπόν να φύγουν όσο γρηγορότερα γινόταν και να σταματήσουν άμεσα την πολιορκία. Γι αυτό έφτιαξαν το τεράστιο ξύλινο άλογο για να την εξευμενίσουν.

dsxv

Η Τροία πέφτει
Οι Τρώες χάρηκαν με τη φυγή των Αχαιών και πίστεψαν τα λόγια του Σίνωνα τον οποίο και άφησαν ελεύθερο. Έτσι έβαλαν στην πόλη το ξύλινο άλογο της θεάς γκρεμίζοντας και ένα τμήμα απ τις Σκαιές Πύλες για να χωρέσει. Η Κασσάνδρα τους προειδοποίησε αλλά μάταια. Η Τροία μέτραγε λίγες ώρες ζωής και η τραγωδία ερχόταν. Ο Επειός ήταν ο αφανής ήρωας και η ιστορία του είναι γνωστη στους περισσότερους. Όταν πήρε το δρόμο της επιστροφής μαζί με τους συντρόφους του έφτασε στην Κάτω Ιταλία και όπως συνηθιζόταν τότε ίδρυσε το Μεταπόντιο και ανήγειρε ναό προς τιμήν της θεάς Αθηνάς στον οποίο αφιέρωσε τα εργαλεία με τα οποία έφτιαξε το Δούρειο Ίππο.

Πηγή: mixanitouxronou.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Ελλάδα

Οι Ιταλοί μηνύουν τους οίκους αξιολόγησης, εμείς τους προσκυνάμε

Φεβρουάριος 05, 2014

Τα γυαλιά απέναντι στην κυβέρνηση Σαμαρά αλλά και Παπανδρέου και σε όσους χειρίστηκαν τις τύχες της χώρας τα τελευταία χρόνια βάζουν οι Ιταλοί. Το Ελεγκτικό Συνέδριο της γειτονικής χώρας κατέθεσε μήνυση «διότι στις διάφορες αξιολογήσεις του δεν έλαβε υπόψη του την αξία της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας».

Συγκεκριμένα η κίνηση αυτή βασίζεται στη λογική ότι στην εκτίμηση του πλούτου της χώρας πρέπει να συμπεριληφθούν και τα έργα τέχνης, τα αριστουργήματα της αρχιτεκτονικής, τα έργα της λογοτεχνίας, αλλά και κινηματογραφικά έργα.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Corriere della Sera, πρόκειται να ζητηθεί αποζημίωση της τάξης των 234 δισ. ευρώ.

Δεν είναι όμως και η μοναδική προσφυγή καθώς σε ανάλογη κίνηση αναμενεται να προβεί το Ελεγκτικό Συνέδριο της Ιταλίας και κατά των οίκων αξιολόγησης Fitch και Moody's.

Η κίνηση αυτή των Ιταλών απλά ξεγυμνώνει τις ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων.
Οι κυβερνώντες απλά κάθονται και κοιτούν αμέριμνοι τα παιχνίδια των διεθνών οίκων που οδήγησαν τη χώρα εδώ που έφτασε. Ίσως κάποια στιγμή θα πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες για αδράνεια μελών ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στα παιχνίδια των οίκων αυτών.

Πηγή: koutipandoras.gr

Διαβάστε περισσότερα...