Είχα μια περίεργη αναστάτωση πνιγμένη σε ημικρανίες, υπνηλία και τρέμουλο. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία, θεώρησα πως όλα τα παραπάνω ήταν αποτέλεσμα της κούρασης και του άγχους που είχα βιώσει στη δουλειά - στην εφημερίδα και στο κανάλι. Στις 6 Αυγούστου λοιπόν κι ενώ κοιμόμουν με τον φίλο μου έπαθα επιληπτική κρίση. Το μόνο που θυμάμαι είναι το πρόσωπο του Κώστα, τα χέρια του που με κρατούσαν δυνατά, τη φωνή τον που επαναλάμβανε "πες μου ποιος είμαι" και την επιμονή του να μεταβούμε σε κάποιο νοσοκομείο την ίδια κιόλας στιγμή» εξήγησε στο Πρώτο Θέμα.

Ο σύντροφός της χωρίς δεύτερη σκέψη την πήγε στο νοσοκομείο όπου και έκανε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις με την διάγνωση αν σκάει σαν βόμβα. Η Ανθή έχει όγκο στο κεφάλι και δύο επιλογές: είτε να ακολουθήσει αντιεπιληπτική αγωγή, είτε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση.

«Δεν ήθελα να ζήσω με αυτό και με όλους τους κινδύνους που ενείχε, όπως για παράδειγμα την πιθανότητα κάποιου εγκεφαλικού επεισοδίου, κι έτσι επέλεξα να χειρουργηθώ. Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω επιδείξει τόση ψυχραιμία όσο τη στιγμή αυτής της απόφασης. Ακόμη και σήμερα δεν μπορώ να εξηγήσω εκείνη τη στάση, εκείνη τη δύναμη μου. Ίσως όλα να ήταν θέμα άμυνας. Η ψυχολογία μου μου απαγόρευε να μπω στη διαδικασία του φόβου, των ερωτήσεων, της αναζήτησης των "πώς" και των "γιατί". Το μόνο που ικέτεψα τους γιατρούς ήταν να μη μου κόψουν τα μαλλιά. Μπορεί να ακούγεται χαζό, μπορεί να είναι χαζό, αλλά εγώ έτσι ένιωθα εκείνη τη στιγμή. Οι ψυχολόγοι το ονομάζουν "σύνδρομο του Σαμψών"».

Το ραντεβού για το χειρουργείο κλείνεται για τις 28 Σεπτέμβρη. Η Ανθή έχει μπροστά της ένα ολόκληρο καλοκαίρι, το οποίο, όπως επισημαίνει σήμερα, είχε αποφασίσει από την πρώτη κιόλας στιγμή να περάσει καλά. Τόσο καλά όσο κανένα άλλο καλοκαίρι μέχρι τότε: «Όταν γύρισα από το νοσοκομείο μπήκα στο σπίτι, έφτιαξα βαλίτσες και είπα στον φίλο μου: "Φεύγουμε για διακοπές. Αυτό το καλοκαίρι δεν θα δουλέψω!". Έτσι κι έγινε. Δε θυμάμαι ποτέ στη ζωή μου να έχω κάνει τόσο πολλές και τόσο ωραίες διακοπές. Πήγαμε παντού - όπου πάντα ήθελα να πάω. Έκανα μπάνιο στη θάλασσα, ατελείωτες βόλτες, χαιρόμουν σαν μικρό παιδί. Μόνο τα βράδια ώρες-ώρες έτρωγα κάποιες φρίκες, αλλά κι αυτές δεν κρατούσαν πολύ. Αυτό το καλοκαίρι, το καλοκαίρι του 2017, ήθελα να είναι το καλύτερο καλοκαίρι της ζωής μου. Και τα κατάφερα»