Οι χολόλιθοι μπορούν να σχηματιστούν όταν η χολή (η οποία παράγεται από το συκώτι και αποθηκεύεται στη χοληδόχο κύστη) γίνεται πολύ συγκεντρωμένη και μικροσκοπικά μόρια στο υγρό σχηματίζουν μια μάζα που είναι σαν πέτρα.

Αυτή η ομοιάζουσα με πέτρα μάζα μπλοκάρει τη χολή από το να ρέει αποτελεσματικά. Συνήθως, αν ένας χολικός σωλήνας μπλοκαριστεί από έναν χολόλιθο, η χοληδόχος κύστη αφαιρείται χειρουργικά. Μια άλλη μέθοδος είναι η θεραπεία με ωστικά κύματα για να διαλυθούν οι πέτρες σε μικρότερα κομμάτια.

Οι γιατροί στέλνουν σχεδόν όλους τους ασθενείς με χολόλιθους στο χειρουργείο χωρίς να υπάρχει πάντα λόγος και χωρίς να τους συστήνουν εναλλακτικούς τρόπους αντιμετώπισης. Αυτοί οι φυσικοί τρόποι αναλύονται στη συνέχεια.

Θεραπεία για τη διάλυση των χολόλιθων με βιταμίνες και βότανα
Η φυσική προσέγγιση για την αντιμετώπιση των χολόλιθων συμπεριλαμβάνει τη χρήση λιποτροπικών και χολερητικών φόρμουλων. Οι λιποτροπικοί παράγοντες είναι συστατικά που επιταχύνουν την αποβολή ή μειώνουν την εναπόθεση λίπους στο συκώτι. Λιποτροπικοί παράγοντες είναι η χολίνη (μια μορφή βιταμίνης Β), η μεθειονίνη (ένα αμινοξύ), η μπεταΐνη, το φολικό οξύ και η βιταμίνη Β12.

Αυτοί οι διατροφικοί παράγοντες χρησιμοποιούνται συχνά με χολαγωγά και χολερετικά βότανα. Τα χολαγωγά βότανα προκαλούν συστολή της χοληδόχου κύστης για να προάγουν την έκκριση χολής, ενώ τα χοληρητικά βότανα αυξάνουν την έκκριση χολής από το συκώτι. Πολλά από τα βοτανικά χολερετικά έχουν ευνοϊκή επίδραση της διαλυτότητας της χολής. Τα χολερετικά που είναι κατάλληλα για χρήση στην αντιμετώπιση των χολόλιθων περιλαμβάνουν εκχυλίσματα γαϊδουράγκαθου, πικραλίδας, αγκινάρας και κουρκουμίνης (turmeric). Από όλα τα χολερετικά βότανα, το γαϊδουράγκαθο μπορεί να προσφέρει το μεγαλύτερο όφελος.

Μια μελέτη έδειξε ότι το γαϊδουράγκαθο μπορεί να διαλύσει τους χολόλιθους μέσω της ικανότητάς του να αυξάνει τη διαλυτότητα της χολής, ώστε να μην πήζει και να σχηματίζονται λίθοι. Σε αυτή τη μελέτη, η σύνθεση της χολής αξιολογήθηκε σε 19 ασθενείς με ιστορία χολόλιθων (4 συμμετέχοντες) ή αποβολή χοληδόχου κύστης λόγω χολόλιθων (15 συμμετέχοντες) πριν και μετά τη λήψη γαϊδουράγκαθου (420 mg τιτλοδοτημένου εκχυλίσματος ώστε να περιέχει 70% σιλυμαρίνη) ή αδρανές φάρμακο (placebo). Οι ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με εκχύλισμα γαϊδουράγκαθου είχαν σημαντική μείωση της συγκέντρωσης της χοληστερίνης της χολής (1).

Χολικά άλατα για τη διάλυση των χολόλιθων
Τα συμπληρώματα χολικών οξέων είναι πολύ αποτελεσματικά στη διάλυση των χολόλιθων. Τα δύο κύρια χολικά οξέα που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία των χολόλιθων είναι το χενοδεοξυχολικό οξύ (chenodeoxycholic acid) και το ουρσοδεοξυχολικό οξύ (ursodeoxycholic acid). Και τα δύο έχουν δείξει άριστα αποτελέσματα. Σε μια μελέτη, η λήψη χενοδεοξυχολικού οξέος συνέβαλε στην πλήρη διάλυση των χολόλιθων στο 13,5% των ασθενών και σε μερική διάλυση των χολόλιθων στο 27% των ασθενών (2).
Ωστόσο αυτή η θεραπεία συνήθως κρατάει πολλά χρόνια και προκαλεί διάφορες παρενέργειες, όπως ήπια διάρροια. Το ουρσοδεοξυχολικό οξύ είναι λίγο πιο αποτελεσματικό και έχει λιγότερες παρενέργειες (3-4). Τα χολικά άλατα μπορείτε να τα βρείτε στο διαδίκτυο από ηλεκτρονικά καταστήματα σε μορφή διατροφικών συμπληρωμάτων. Στην Ελλάδα κυκλοφορεί πατενταρισμένο φάρμακο με χολικά άλατα, αλλά είναι πολύ πιο ισχυρό από τα αντίστοιχα παρασκευάσματα που πωλούνται ως διατροφικά συμπληρώματα.

Τα φυτικά τερπένια μπορούν να διαλύσουν τους χολόλιθους
Διάφορες μελέτες έχουν δείξει ότι μπορεί να επιτευχθεί διάλυση χολόλιθων από έναν συνδυασμό φυτικών τερπενίων (μενθόλη, μενθόνη, πινήνη, βορνεόλη, κινεόλη και καμφήνη) (5-6). Αυτή η προσέγγιση αποβολής χολόλιθων προσφέρει μια καλή εναλλακτική αντί χειρουργικής επέμβασης και έχει δείξει ότι είναι σχετικά ασφαλής ακόμα και όταν ο συνδυασμός αυτών των φυτικών συστατικών καταναλώνεται για πάνω από 4 χρόνια. Ο συνδυασμός των φυσικών αυτών τερπενίων είναι πατενταρισμένος με το όνομα Rowachol και διατίθεται με συνταγογράφηση σε διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά δυστυχώς δεν διατίθεται στην Ελλάδα.
Ωστόσο, το φαρμακευτικό αυτό παρασκεύασμα έχει ορισμένες παρενέργειες, αν και σπάνιες, όπως ηπατική βλάβη, μπλοκάρισμα των χοληδόχων πόρων και διάρροια. Οπότε είναι προτιμότερη η λήψη σκέτης μενθόλης. Η μενθόλη, το έλαιο του φυτού μέντα, είναι το κύριο συστατικό αυτού του πατενταρισμένου φυτικού φαρμάκου. Αυτό σημαίνει ότι συμπληρώματα εντεροδιαλυτού έλαιου μέντας που πωλούνται σε φαρμακεία ή στο διαδίκτυο μπορούν να προσφέρουν τα ίδια αποτελέσματα χωρίς τις δυνητικές παρενέργειες του πατενταρισμένου φαρμάκου.

Παρόλο που τα τερπένια είναι αποτελεσματικά από μόνα τους, τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται όταν τα φυτικά τερπένια χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με συμπληρώματα χολικών αλάτων (7-9). Αυτή η συνδυαστική προσέγγιση προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα από ό, τι τα χολικά άλατα ή τα φυτικά τερπένια χρησιμοποιούμενα μόνα τους.

Το μηλικό οξύ του χυμού μήλου και του μύρτιλου (cranberry) βοηθούν στη διάλυση των χολόλιθων
Το μηλικό οξύ που περιέχεται στον χυμό μήλου μαλακώνει τους χολόλιθους και διευκολύνει την αποβολή τους μέσω του χοληδόχου πόρου. Η ζύμωση που προκαλεί ο χυμός μήλου συμβάλλει στη διαστολή του χοληδόχου πόρου. Ο χυμός μήλου κινητοποιεί τη στάσιμη χολή, με αποτέλεσμα αν κάποιος πίνει μεγάλη ποσότητα χυμού μήλου καθημερινά (πάνω από 1 λίτρο) να υποφέρει από ελαφρά διάρροια. Ένα μεγάλο μέρος της διάρροιας είναι στάσιμη χολή που αποβάλλεται από το ήπαρ και τη χοληδόχο κύστη. Αν κάποιος έχει δυσανεξία στον χυμό μήλου, μπορεί να καταναλώνει χυμό μύρτιλου (cranberry) που περιέχει και αυτός μηλικό οξύ.
Τα άτομα που δεν θα πρέπει να καταναλώνουν χυμό μήλου είναι όσοι πάσχουν από διαβήτη, υπογλυκαιμία, καρκίνο και καντιντίαση. Εναλλακτικά, μπορείτε να καταναλώσετε μηλικό οξύ σε σκόνη, το οποίο πωλείται ως διατροφικό συμπλήρωμα. Βάλτε 1 κουτάλι του τσαγιού μηλικό οξύ σε 1 λίτρο νερό και πίνετέ το σιγά σιγά καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Το μηλικό οξύ είναι φτηνό και όλες οι οινοποιίες χρησιμοποιούν μηλικό οξύ στην παραγωγή κρασιού.

Οι υψηλές δόσεις βιταμίνης C προλαμβάνουν τον σχηματισμό χολόλιθων και συμβάλλουν στη διάλυσή τους

Η έλλειψη βιταμίνης C έχει φανεί ότι προκαλεί χολόλιθους σε πειραματικές μελέτες σε ζώα (10). Η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης C (2000 mg την ημέρα) έχει φανεί ότι προκαλεί θετικές επιδράσεις στη σύνθεση της χολής και ότι μειώνει τον σχηματισμό λίθων χοληστερόλης (11-12).

Λεκιθίνη και χολόλιθοι
Η χαμηλή συγκέντρωση λεκιθίνης στη χολή μπορεί να είναι αιτιολογικός παράγοντας για πολλά άτομα με χολόλιθους. Μελέτες έχουν δείξει ότι η λήψη 100 mg λεκιθίνης τρεις φορές την ημέρα αυξάνει τη συγκέντρωση της λεκιθίνης στη χολή (13). Αυτό είναι σημαντικό, διότι το αυξημένο περιεχόμενο της χολής σε λεκιθίνη αυξάνει τη διαλυτότητα της χοληστερόλης. Ωστόσο, δεν έχουν επιτευχθεί σημαντικές επιδράσεις στη διάλυση των χολόλιθων με τη χρήση μόνο συμπληρωμάτων λεκιθίνης.

SAMe και χολόλιθοι
Ένα άλλο συστατικό που προστατεύει από τον σχηματισμό λίθων και μετριάζει τους χολόλιθους είναι το SAMe (S-adenosyl-methionine). Το SAMe είναι ένα γνωστό διατροφικό συμπλήρωμα για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και της οστεοαρθρίτιδας. Είναι λιγότερο όμως γνωστό ότι προστατεύει από την χολολιθίαση. Το SAMe βοηθά στην αποτοξίνωση του ήπατος και έχει φανεί ότι διαχειρίζεται τη χοληστερόλη στο συκώτι.

Η υψηλή κατανάλωση ζάχαρης συμβάλλει σε χολολιθίαση
Η υψηλή πρόσληψη ζάχαρης αποτελεί παράγοντα κινδύνου για χολόλιθους καθώς και για καρκίνο του χοληδόχου σωλήνα (14). Μια 25χρονη μελέτη παρακολούθησης 860 ανδρών, 54 από τους οποίους ανέπτυξαν χολόλιθους που συνοδεύονται από συμπτώματα, βρήκαν μια θετική σχέση ανάμεσα στην κατανάλωση ζάχαρης και στους χολόλιθους (15). Αποφύγετε την κατανάλωση ζάχαρης και επεξεργασμένων υδατανθράκων (ψωμιά, μακαρόνια, γλυκά, χυμούς φρούτων).

Η παχυσαρκία συμβάλλει σε σχηματισμό χολόλιθων
Η παχυσαρκία προκαλεί αυξημένη έκκριση χοληστερόλης στη χολή ως αποτέλεσμα αυξημένης σύνθεσης χοληστερόλης. Ως εκ τούτου, η παχυσαρκία συνδέεται με σημαντικό αυξημένο κίνδυνο για χολόλιθους (16). Η υιοθέτηση μιας υγιεινής διατροφής για τη σταδιακή απώλεια βάρους είναι σημαντική για την πρόληψη σχηματισμού λίθων στη χολή.
Να κινείστε και να τρώτε συχνά λιπαρά γεύματα για να μην μένει στάσιμη η χολή. Το γρήγορο περπάτημα, το τρέξιμο και η κατανάλωση συχνών γευμάτων που περιέχουν λίπη συμβάλλουν σε κινητικότητα της χολής και αποτρέπουν το να παραμένει στάσιμη, κάτι που σιγά σιγά οδηγεί σε σχηματισμό άμμου και λίθων.
enallaktikidrasi.com

Χολοκυστίτιδα είναι μια ασθένεια που αφορά τη χοληδόχο κύστη και χαρακτηρίζεται από τη φλεγμονή αυτού του πολύ σημαντικού οργάνου στο σώμα.

Εμφανίζεται περίπου στο 10% του πληθυσμού, συχνότερα σε γυναίκες (20-55 ετών 5-20% και άνω των 50 ετών 25-30%) και στους ηλικιωμένους. Συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες (στους Σκανδιναβούς εμφανίζεται σε ποσοστό 50%) και συγγενείς πρώτου βαθμού έχουν επίσης αυξημένες πιθανότητες εκδήλωσης της νόσου, η οποία κατά 90% συνοδεύεται από παρουσία χολόλιθων (πέτρες στην χολή).

Αίτια

Η συχνότερη αιτιολογία είναι η στάση ροής της χολής από την χοληδόχο κύστη προς τον γαστρεντερικό σωλήνα (έντερο) που αυξάνει την πιθανότητα ανάπτυξης μικροβίων. Η παρουσία χολόλιθων, οι διαταραχές της κένωσης της χοληδόχου κύστεως και τα ακατάστατα και πλούσια σε λίπη γεύματα, μπορούν να πυροδοτήσουν κολικό της χοληδόχου κύστεως και να οδηγήσουν σε φλεγμονή.

Συμπτώματα

Η οξεία χολοκυστίτιδα εκδηλώνεται με πόνο στο επιγάστριο (πάνω από το στομάχι) και στο δεξιό υποχόνδριο . Ο πόνος συνοδεύεται από ναυτία και εμετούς. Στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει πυρετός, εκτός από τα πολύ εξασθενημένα, ή ηλικιωμένα άτομα, όπου η οξεία φλεγμονή είναι δυνατόν να εξελιχθεί χωρίς πυρετικό.

Στο 10-30% των περιπτώσεων εμφανίζεται ίκτερος (κίτρινη απόχρωση στο δέρμα και τους επιπεφυκότες). Ο πόνος φαίνεται ότι επηρεάζεται από τις ξαφνικές κινήσεις του ασθενούς, το βήχα ή τη βαθιά εισπνοή.

Πιθανές επιπλοκές

Η μη έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της οξείας χολοκυστίτιδας μπορεί να οδηγήσει σε ενδοκοιλιακή φλεγμονή, εμπύημα χοληδόχου κύστεως, νέκρωση τοιχώματος και ρήξεως αυτής, συνθήκες επείγουσες και δύσκολες.

Μέθοδοι αντιμετώπισης

Αρχικά επιβάλλεται διακοπή σίτισης από το στόμα και χορήγηση αντιβιοτικών ευρέος φάσματος, καθώς και αναλγητικών, κατά προτίμηση ενδοφλέβια.

Η περαιτέρω τακτική για την αντιμετώπιση της οξείας χολοκυστίτιδας εξαρτάται από το χρόνο της διάγνωσης σε σχέση με την έναρξη της νόσου, τη βαρύτητα της φλεγμονής και την άποψη του χειρουργού.

Εφόσον η διάγνωση γίνει μέσα στο πρώτο 48ωρο και η φλεγμονή έχει τάση προς εξέλιξη και όχι προς ύφεση, ή συνυπάρχουν εμπύημα, εμφυσηματική χολοκυστίτιδα, σημεία περιτονίτιδας ή και σηπτικής καταπληξίας είναι προτιμότερο να γίνει επείγουσα χολοκυστεκτομή.

Στις περιπτώσεις όπου η φλεγμονή είναι ήπια και έχει τάση προς υποχώρηση, μπορεί αρχικά να ακολουθηθεί συντηρητική αγωγή και να προγραμματιστεί η χολοκυστεκτομή μετά από το πέρας 2-3 μηνών, αφού θα έχει υποχωρήσει η φλεγμονή. Η ελάχιστα επεμβατική (λαπαροσκοπική) χειρουργική είναι ο πιο σύγχρονος και ενδεδειγμένος τρόπος.

Πώς να προφυλαχθείτε από τη νόσο

Η πρόγνωση της οξείας χολοκυστίτιδας εξαρτάται κατά ένα μεγάλο βαθμό από την ηλικία του ασθενούς, τις συνυπάρχουσες παθολογικές καταστάσεις, ιδίως του καρδιαγγειακού συστήματος και τις επιπλοκές της οξείας χολοκυστίτιδας. Η θνητότητα της οξείας χολοκυστίτιδας είναι γύρω στο 3%, αλλά μετά την ηλικία των 65 ετών φτάνει στο 10%.

Η χοληδόχος κύστη δεν είναι ένα όργανο που μας απασχολεί συχνά, εκτός και αν προκαλεί έντονο πόνο, οπότε και μόνο τότε ασχολούμαστε με το τι μπορεί να έχει πάει στραβά.

Η χοληδόχος κύστη είναι ένας μικρός σάκος που αποθηκεύει τη χολή από το ήπαρ, και βρίσκεται ακριβώς κάτω από το συκώτι σας.

Η χοληδόχος κύστη απελευθερώνει χολή, μέσω της κυστικής οδού, μέσα στο λεπτό έντερο, για να συμβάλει στην διάσπαση των τροφών που καταναλώνετε, ειδικά αν πρόκειται για πολύ λιπαρές τροφές.

Τυπικά, η χοληδόχος κύστη δεν προκαλεί πολλά προβλήματα ή μεγάλη ανησυχία, αλλά εάν κάτι επιβραδύνει ή εμποδίζει τη ροή της χολής από τη χοληδόχο κύστη, τότε μπορεί να προκύψουν διάφορα προβλήματα.

Τι μπορεί να πάει στραβά

Μερικά κοινά προβλήματα της χοληδόχου κύστης περιλαμβάνουν:

Πέτρες στην χολή (χολόλιθοι - χολολιθίαση): Αυτό συμβαίνει όταν όταν μικρές πέτρες, ή μερικές φορές μεγαλύτερες, αναπτύσσονται στο εσωτερικό της χοληδόχου κύστης.

Οι χολόλιθοι μπορεί να προκαλέσουν πόνο (κολικός της χοληδόχου κύστης), αλλά περίπου το 90% των ατόμων με χολόλιθους δεν έχει κανένα άλλο σύμπτωμα.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι πέτρες στην χολή υπάρχουν για πολλά χρόνια.
Για άγνωστους λόγους, αν έχετε πέτρες στη χολή για περισσότερα από 10 χρόνια, είναι λιγότερο πιθανό να έχετε συμπτώματα.

Χοληφόρων κολικός: Αυτός είναι ο όρος που χρησιμοποιείται συχνά για τα σοβαρά επεισόδια πόνου που μπορεί να προκληθούν από απόφραξη της κυστικής οδού από τις πέτρες στην χολή.

Η χοληδόχος κύστη συσπάται έντονα για να εξαφανίσει την απόφραξη, προκαλώντας σπασμωδικό (ή μερικές φορές σταθερό) και έντονο πόνο.

Ο κολικός της χοληδόχου κύστης διαρκεί συνήθως μόνο μία ή δύο ώρες, όταν υπάρχει έξαρση. Μπορεί να επαναληφθεί μετά από καιρό.

Φλεγμονή της χοληδόχου κύστης (χολοκυστίτιδα): Η φλεγμονή της χοληδόχου κύστης μπορεί να προκληθεί από πέτρες στη χολή, από υπερβολική χρήση αλκοόλ, από λοιμώξεις, ή ακόμα και από όγκους που προκαλούν συσσώρευση της χολής.

Αλλά η πιο κοινή αιτία της χολοκυστίτιδας είναι οι πέτρες στην χολή.

Το σώμα μπορεί να αντιδράσει στον ερεθισμό από τις πέτρες, με οίδημα και πόνο στα τοιχώματα της χοληδόχου κύστης.

Οι εξάρσεις της φλεγμονής μπορεί να διαρκέσουν για αρκετές ώρες, ή ακόμη και μερικές ημέρες. Πολλές φορές ο ασθενής αναπτύσσει και πυρετό.

Περίπου στο 20% των περιπτώσεων, η χοληδόχος κύστη που έχει φλεγμονή είναι ευάλωτη στα εντερικά βακτήρια, και πολλές φορές μολύνεται από αυτά.

Σπάνια, η χοληδόχος κύστη μπορεί να σπάσει, κάτι που απαιτεί άμεση χειρουργική επέμβαση.

Κάθε επεισόδιο χολοκυστίτιδας απαιτεί ιατρική φροντίδα, ιδιαίτερα εάν συνοδεύεται από πυρετό.

Δυσλειτουργική χοληδόχου κύστης ή χρόνια νόσος της χοληδόχου κύστης: Εδώ, η χοληδόχος κύστη μπορεί να γίνει άκαμπτη/σκληρή, να υποστεί σημάδια από τις πέτρες και να προκαλέσει επαναλαμβανόμενα επεισόδια φλεγμονής.

Τα συμπτώματα είναι πιο σταθερή, αλλά τείνουν να είναι ασαφή, όπως η κοιλιακή πληρότητα (φούσκωμα), η δυσπεψία και η αυξημένη παραγωγή φυσικών αερίων από το έντερο.

Η χρόνια διάρροια είναι ένα κοινό σύμπτωμα σε αυτή την περίπτωση, συνήθως μετά τα γεύματα και μέχρι 10 φορές την ημέρα.

Τα πιο συχνά συμπτώματα προβλήματος στην χοληδόχο κύστη

Αυτά μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο του προβλήματος που έχετε, αν και πολλά συμπτώματα είναι κοινά μεταξύ των διαφόρων τύπων των προβλημάτων της χοληδόχου κύστης.

Αλλά τα περισσότερα συμπτώματα της χοληδόχου κύστης ξεκινούν με πόνο στην άνω κοιλιακή χώρα, είτε στην πάνω δεξιά, είτε στη μέση. Δείτε τα πιο κοινά συμπτώματα προβλήματος στην χοληδόχο κύστη:

-Έντονος κοιλιακός πόνος
-Πόνος που μπορεί να εκτείνεται κάτω από την δεξιά ωμοπλάτη ή προς τα πίσω
-Πόνος που επιδεινώνεται μετά από την κατανάλωση ενός γεύματος, ιδιαίτερα με λιπαρές τροφές
-Πόνος που τον αισθάνεστε οξύ, ή σαν να έχετε κράμπες στην κοιλιά
-Πόνος που αυξάνετε όταν εισπνέετε βαθιά
-Πόνος στο στήθος
-Καούρα, δυσπεψία και υπερβολικά αέρια
-Αίσθημα πληρότητας στην κοιλιά
-Έμετος, ναυτία, πυρετός
-Ρίγη
-Ευαισθησία στην κοιλιακή χώρα, ιδιαίτερα στο άνω δεξί τεταρτημόριο
-Ίκτερος (κιτρίνισμα του δέρματος και των ματιών)
-Κόπρανα ασυνήθιστου χρώματος (συχνά πιο ανοιχτό, σαν να είναι πηλός)

Αν εντοπίσετε οποιαδήποτε συμπτώματα από πιθανά προβλήματα στην χοληδόχο κύστη, επικοινωνήστε άμεσα με το γιατρό σας για μια σωστή διάγνωση και άμεση θεραπεία.

http://www.everydayhealth.com

Ένα από τα πλέον συνήθη προβλήματα υγείας που γίνονται αντιληπτά στο περίγυρο μας είναι οι «πέτρες στην χολή».

Η συχνή πλέον απλή εξέταση υπερηχογραφηματος άνω κοιλίας, που γίνεται σαν ρουτίνα διαγνωστικής και προληπτικής διερεύνησης, αναδεικνύει πλέον πολύ συχνά αυτό το «τυχαίο εύρημα», και προκαλεί αρκετά ερωτήματα στους «πάσχοντες».

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ Η ΧΟΛΗ ;

Εδώ ευρίσκεται και το ζήτημα της ακριβούς ορολογίας, διότι αυτό που ο κόσμος ονομάζει «χολή» είναι ένα όργανο που λέγεται χοληδόχος κύστη, Ενώ χολή είναι ένα πρασινοκίτρινο ελαιώδες υγρο που παράγεται από το συκώτι μας και ρεει μέσα από τον χοληδόχο πόρο στο 12δάκτυλο, και η χρησιμότητα του είναι η «γαλακτωματοποιηση» των λιπών με σκοπό την απορρόφηση τους από τον οργανισμό.

Η χοληδόχος κύστις είναι ένα όργανο σχήματος αχλαδιού, που βρίσκεται κάτω από την δεξιά πλευρά του ήπατος.

Ο κύριος σκοπός του είναι να συγκεντρώνει το πεπτικό υγρό (χολή) που παράγεται από το συκώτι, με σκοπό την συμπύκνωση της και την έκκριση της σε αυξημένες ανάγκες του πεπτικού για πέψη λιπαρών τροφών.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΕΤΡΕΣ ΣΤΗΝ «ΧΟΛΗ» ;

Τα προβλήματα στην χοληδόχο κύστη συνήθως προκαλούνται από την παρουσία χολολίθων : μικρές σκληρές μάζες που σχηματίζονται κυρίως από χοληστερόλη και χολικά άλατα που δημιουργούνται μέσα της, σταδιακά, λόγω διαταραχής συμπύκνωσης του υγρού. Η διαταραχή αυτή δεν έχει σχέση με την διατροφή ή την χοληστερίνη του αίματος. Δεν είναι σίγουρο για ποιο λόγο σε κάποιους ανθρώπους δημιουργούνται χολόλιθοι ούτε υπάρχουν γνωστοί τρόποι ώστε να αποφευχθεί η δημιουργία χολολίθων.

Η αρχή δημιουργίας γίνεται αργά με την παρουσία ή λάσπης ή μικρών λίθων ή ψευδοπολυπόδων ή ενός απλού μικρού λίθου, που σιγά σιγά ή μεγαλώνουν σε μέγεθος ή πληθαίνουν σε αριθμό, ανακαλυπτόμενα τυχαία σε κάποιο υπερηχογράφημα.

ΤΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ?

Τα συμπτώματα ποικίλλουν.

Από ήπια συμπτώματα διαταραχών της πέψης, δηλαδή ρεψίματα , φουσκώματα, δυσπεψίες μέχρι πόνο στο επιγάστριο και δεξιά κάτω από τα πλευρά.

Πολλές φορές, παραπονιούνται ασθενείς για το στομάχι τους και παίρνουν θεραπεία για χρόνια για το στομάχι, χωρίς ποτέ στην ουσία να γίνουν καλά, και στο τέλος αποκαλύπτεται πρόβλημα στην χολή!

Οι πέτρες στην χολή μπορούν να μετακινηθούν λόγω της σύσπασης του οργάνου η οποία μπορεί να συμβεί μετά από γεύμα οποιαδήποτε στιγμή, και να προκαλέσουν επιπλοκές:

ΤΙ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΕΧOYN OI ΠΕΤΡΕΣ ΣΤΗΝ ΧΟΛΗ;

Οι επιπλοκές μπορεί να είναι σοβαρές!

Από απλή χολοκυστίτιδα δηλαδή φλεγμονή της χοληδόχου, με πόνο και πυρετό, μέχρι ύδρωπα και εμπύημα αυτής με κίνδυνο να σπάσει η χολή και να υπάρξει περιτονίτιδα.

Ίκτερος και απόφραξη του χοληδόχου πόρου από πέτρες που μετακινήθηκαν και έφραξαν τον πόρο, με αποτέλεσμα να κιτρινίσει ο ασθενής, και πιθανή βλάβη στο συκώτι ή χολαγγειίτιδα!

Παγκρεατίτδα από δηλαδή σοβαρή φλεγμονή του παγκρέατος λόγω ερεθισμού του από μετακίνηση μικρής συνήθως πέτρας από τον πόρο.

Η παγκρεατίτιδα πολλές φορές μπορεί να είναι πολύ σοβαρή κατάσταση και να αποβεί μοιραία για την ζωή!

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ;

Όταν ο ασθενής εμφανίσει συμπτώματα, κατά την κλινική εξέταση υπάρχει ευαισθησία στην κοιλιακή χώρα, σύσπαση στο δεξιό μέρος της κοιλιάς κάτω από τα πλευρά και μερικές φορές αντανάκλαση του πόνου είτε στο στέρνο, στο επιγάστριο ή πίσω στην μέση.

Το υπερηχογράφημα είναι η περισσότερο συνηθισμένη εξέταση που χρησιμοποιείται για την εύρεση των χολολίθων, ενώ οι αιματολογικές εξετάσεις συνεισφέρουν στην διάγνωση της φλεγμονής ή των επιπλοκών της λιθίασης από το συκώτι ή το πάγκρεας.

Αιματολογικές τιμές αυξημένων τρανσαμινασών, χολερυθρίνης και αλκαλικής φωσφατάσης υποσημαινουν λιθίαση στον χοληδόχο πόρο.

Η ύπαρξη διάτασης του χοληδόχου πόρου στο υπερηχογράφημα, επιβεβαιώνει την διάγνωση και πολλές φορές ο χειρουργός θα πρέπει να ζητήσει την εκτέλεση MRCP (μαγνητικής χολαγγειοπαγκρεατογραφίας) για την σωστή εκτίμηση του προβλήματος.

Η θεραπεία της χολολιθίασης είναι χειρουργική

Οι χολόλιθοι δεν αποβάλλονται από μόνοι τους. Κάποιες περιπτώσεις μπορούν να αντιμετωπισθούν προσωρινά με φαρμακευτική ή διαιτητική αγωγή, όπως μείωση λήψης λιπαρών ουσιών. Αυτή η αγωγή έχει περιορισμένα και προσωρινά ποσοστά επιτυχίας. Τα συμπτώματα θα συνεχισθούν μέχρι να αφαιρεθεί η χοληδόχος κύστις.

Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι οτι:

• Οι πέτρες στην χολή δεν έχουν σχέση με τις πέτρες στο νεφρό. Οι πέτρες στον νεφρό ακολουθούν μια διαδρομή νεφρός> ουρητήρας> ουροδόχος κύστη> αποβολή με τα ούρα. Ενώ οι πέτρες στην χολή ακολουθούν την διαδρομή χοληδόχος κύστη> κυστικός πόρος (πιθανή απόφραξη)> χοληδόχος πόρος>απόφραξη στο φύμα του Vater κλπ.

• Η προσπάθεια αφαίρεσης μόνο των λίθων αφ’ ενός είναι αδύνατη λόγω ανατομίας του οργάνου αλλά και ανούσια λόγω του ότι υπεύθυνη για την δημιουργία τους είναι η χοληδόχος κύστη.

• Η χρήση ειδικών λιθοδιαλυτικών φαρμάκων (πχ ursofalk), δημιούργησαν πολλαπλές επιπλοκές από το συκώτι και εγκαταλείφθησαν.

• Η λιθοτριψία των λίθων εφαρμόσθηκε στο παρελθόν, αλλά δημιούργησε συγκρίματα των λίθων τα οποία προκάλεσαν επιπλοκές στον χοληδόχο πόρο και εγκαταλείφθηκε σαν μέθοδος.

Η χειρουργική αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως είναι η πλέον κατάλληλη και ασφαλέστερη θεραπεία της χολοκυστίτιδος.

Η χολοκυστεκτομή είναι μία από τις πιο διαδεδομένες χειρουργικές επεμβάσεις. Σήμερα, οι περισσότερες επεμβάσεις χολής γίνονται λαπαροσκοπικά. Ο ιατρικός όρος για την επέμβαση αυτή είναι Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή.

Ο ασθενής σαφώς έχει ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο.

Ο ασθενής έχει σαφώς γρηγορότερη ανάρρωση απ’ ότι στην κλασσική χειρουργική. Οι περισσότεροι ασθενείς επιστρέφουν σπίτι μετά από μία ημέρα και στις κανονικές τους δραστηριότητες πολύ γρήγορα.

ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ Η ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΧΟΛΟΚΥΣΤΕΚΤΟΜΗ ;

Πολυάριθμες ιατρικές έρευνες δείχνουν ότι ο βαθμός επιπλοκών από μία λαπαροσκοπική επέμβαση χολοκυστεκτομής όταν, βέβαια, αυτή γίνεται από ένα σωστά εκπαιδευμένο και έμπειρο χειρουργό, είναι ανάλογος με τον βαθμό επιπλοκών από μία επέμβαση χολοκυστεκτομής με την κλασσική μέθοδο.

Η επικινδυνότητα της μεθόδου είναι κατά πολύ μικρότερη ή μηδενική μπροστά στην επικινδυνότητα της πάθησης και των επιπλοκών της

http://blog.nowdoctor.gr/

Το ήπαρ είναι το μεγαλύτερο όργανο του ανθρώπινου σώματος και είναι υπεύθυνο για πολλές και διαφορετικές λειτουργίες. Μερικές από τις κύριες λειτουργίες του ήπατος είναι:

– ο καθαρισμός του αίματος

– η δημιουργία χολής, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για την πέψη

– η αποθήκευση γλυκογόνου, μια μορφή ζάχαρης που παράγει ενέργεια.

Αφού λοιπόν ότι το συκώτι σας είναι τόσο σημαντικό όργανο, αν προκύψουν προβλήματα σε αυτό, η υγεία σας ίσως τεθεί σε σοβαρό κίνδυνο – και υπάρχουν πολλοί τρόποι που το ήπαρ μπορεί να καταστραφεί. Αρκετοί άνθρωποι όμως δεν συνειδητοποιούν ότι υπάρχει πρόβλημα στο συκώτι τους μέχρι που είναι πλέον πολύ αργά. Έτσι, η υγεία σας και η γενική κατάσταση του οργανισμού σας μπορεί να επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό.

Είναι ζωτικής σημασίας να δώσετε την απαραίτητη προσοχή στο συκώτι σας και να αναγνωρίσετε τα προειδοποιητικά σημάδια που μπορούν να δείξουν κάποιο πρόβλημα. Δεν γνωρίζετε ποια είναι τα σημάδια ηπατικής βλάβης; Παρακάτω περιγράφονται διάφορα αποκαλυπτικά συμπτώματα που δεν πρέπει ποτέ να αγνοήσετε.

Κιτρινισμένο δέρμα

Ένα από τα πρώτα αποκαλυπτικά σημάδια ηπατικής βλάβης είναι το χρώμα του δέρματος. Επειδή το κατεστραμμένο ήπαρ δεν είναι σε θέση να φιλτράρει σωστά τις τοξίνες που καταναλώνετε, οδηγεί στη συσσώρευση χολερυθρίνης, η οποία κάνει το δέρμα να κιτρινίσει.

Η χολερυθρίνη είναι μια μορφή χρωστικής της χολής. Η χολή παράγεται από το ήπαρ και βοηθά στην πέψη. Όταν το συκώτι έχει υποστεί βλάβη, δεν μπορεί να αφαιρέσει τη χολερυθρίνη με αποτέλεσμα να συγκεντρώνεται στο αίμα. Όταν η χολερυθρίνη ρέει μέσα στο αίμα, το δέρμα αρχίζει να κιτρινίζει. Αρχικά θα παρατηρήσετε αυτό το κιτρίνισμα στα νύχια σας και στις άκρες των δαχτύλων σας, καθώς επίσης και στα μάτια σας.

Αλλαγές στα κόπρανα και τα ούρα

Ίσως δεν είναι κάτι που κάνετε σε τακτική βάση, αλλά θα πρέπει να εξετάζετε τα ούρα και τα κόπρανά σας. Αν είτε είναι αποχρωματισμένα είτε παρουσιάζουν αλλαγές στη συνοχή τους, πιθανόν σημαίνει ότι πάσχετε από ηπατική ανεπάρκεια. Αν τα ούρα σας είναι σκουρόχρωμα και αφρώδη ή τα κόπρανα σας είναι ωχρά και μαλακά, επισκεφτείτε έναν γιατρό το συντομότερο δυνατόν.

Φούσκωμα

Αν παρατηρήσετε ότι το στομάχι σας φουσκώνει ξαφνικά, πιθανόν έχετε κάποιο πρόβλημα με το συκώτι σας. Όταν το ήπαρ έχει υποστεί βλάβη, κατακρατεί υγρά και αυτό κάνει το στομάχι σας να φαίνεται φουσκωμένο.

Πόνος

Αν αρχίσετε να παρατηρείτε κράμπες στην κοιλιά σας ή οξύ πόνο, ίσως έχετε πρόβλημα στο συκώτι σας. Όταν το ήπαρ δεν λειτουργεί σωστά, μπορεί να προκαλέσει πόνο στην κοιλιά σας. Αν αισθάνεστε πόνο στην αριστερή πλευρά της κοιλιάς σας, μην το αγνοήσετε και πηγαίνετε στον γιατρό.

Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και εμετός

Αν παρατηρήσετε αυξημένη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, ίσως οφείλεται σε προβλήματα του ήπατος. Ένα κατεστραμμένο ήπαρ μπορεί να ωθήσει τα γαστρικά υγρά στον οισοφάγο, γεγονός που προκαλεί γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και δυσπεψία. Με την πάροδο του χρόνου, η υπερβολική δυσπεψία μπορεί να οδηγήσει σε εμετούς.

Αν παρατηρήσετε κάποια από αυτά τα συμπτώματα, κλείστε ένα ραντεβού με τον γιατρό σας το συντομότερο δυνατόν προκειμένου να εξετάσετε το συκώτι σας.