Σε τι κατάσταση βρίσκεται η μνήμη σας; Θυμάστε λ.χ. πού έχετε παρκάρει το αυτοκίνητό σας ή χρειάζεστε αρκετά λεπτά για να το βρείτε; Και είναι αυτό ανησυχητικό ή μήπως δεν χρειάζεται να σας προβληματίσει;

Η αφηρημάδα είναι πάρα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο, αλλά έτσι όπως αυξάνονται τα κρούσματα της άνοιας, ιδίως της νόσου Αλτσχάιμερ, λογικό είναι να ανησυχεί κάποιος μήπως έχει αρχίσει να τα χάνει.

Η νευρολόγος - ψυχίατρος Παρασκευή Σακκά, πρόεδρος της Εταιρείας Νόσου Αλτσχάιμερ και Συναφών Διαταραχών Αθηνών και διευθύντρια του Ιατρείου Μνήμης στο νοσοκομείο Υγεία, εξηγεί ποια παραστρατήματα της μνήμης είναι φυσιολογικά, ποια ενδέχεται να είναι ύποπτα και ποια πρέπει να μας οδηγήσουν αμέσως στον γιατρό.
Φυσιολογικά
Το να μη θυμόμαστε τα πάντα ανά πάσα στιγμή είναι σε πολλές περιπτώσεις φυσιολογικό για πολλούς λόγους.

Πρώτον, ο εγκέφαλος ξέρει πότε δεν χρειάζεται να συγκρατήσει κάποια ασήμαντη πληροφορία και έτσι τη σβήνει από τη βραχυχρόνια μνήμη για να αφήσει χώρο για σημαντικότερες.

Δεύτερον, αποφασίζει ο ίδιος αν μία πληροφορία αξίζει να αποθηκευτεί στη μακροπρόθεσμη μνήμη για μελλοντική χρήση ή πρέπει να διαγραφεί.

Και τρίτον, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τη μνήμη – από το στρες και τη στενοχώρια μέχρι την έλλειψη ύπνου και το να κάνουμε πολλά πράγματα ταυτοχρόνως (multi-tasking).
Ετσι, λοιπόν, φυσιολογικό είναι:
* Να ξεχάσετε γιατί πήγατε στο διπλανό δωμάτιο.
* Να χρειάζεστε πού και πού λίγα λεπτά για να θυμηθείτε πού παρκάρατε.
* Να τακτοποιείτε κάποια πράγματα και μετά να μην τα βρίσκετε.
* Να μη θυμάστε κάτι ασήμαντο που σας είπε την προηγούμενη ημέρα ένας φίλος.
* Να ξεχάσετε το όνομα ενός προσώπου που μόλις γνωρίσατε ή συναντήσατε πριν από χρόνια.
* Να «κολλάτε» προς στιγμήν και να μη βρίσκετε μια λέξη.
Υποπτα
Υπάρχουν ορισμένα συμπτώματα που αφορούν κυρίως την οπτική αναγνώριση προσώπων και αντικειμένων, τα οποία δείχνουν να ξεφεύγουν από την απλή αφηρημάδα. Αν και μπορεί να οφείλονται σε κάτι άλλο, όπως η κατάθλιψη, το άγχος ή η έλλειψη συγκέντρωσης, ενδέχεται επίσης να αποτελούν πρώιμα συμπτώματα άνοιας και νόσου Αλτσχάιμερ.
Ετσι, λοιπόν, πρέπει να αρχίσετε να ανησυχείτε εάν:
* Ξαφνικά γίνουν δύσκολες κάποιες δουλειές που έως τώρα κάνατε άνετα (π.χ. παρότι ξέρετε να μαγειρεύετε καλά, πελαγώνετε για να ετοιμάσετε ένα εορταστικό δείπνο)
* Χάνετε τον προσανατολισμό σας σε γνωστά μέρη ή συστηματικά ξεχνάτε πού παρκάρατε
* Ξεχνάτε τα ονόματα συγγενών και κοντινών φίλων
* Εχετε προβλήματα στην αναγνώριση προσώπων, χρωμάτων, σχημάτων, λέξεων
* Αλλάζει η προσωπικότητά σας (π.χ. απομονώνεστε ενώ ήσασταν κοινωνικοί, γίνεστε απαθείς και αδιάφοροι)
* Συνειδητοποιείτε ότι βάζετε συνέχεια τα πράγματα σε λάθος θέσεις
* Επαναλαμβάνετε τις ίδιες ερωτήσεις
Επείγοντα
Η νόσος Αλτσχάιμερ επηρεάζει τη λειτουργία του ιππόκαμπου – μίας δομής στον εγκέφαλο, η οποία είναι υπεύθυνη για την πρόσφατη μνήμη. Ετσι, οι πάσχοντες αδυνατούν να θυμηθούν πράγματα που έκαναν πολύ πρόσφατα (ακόμη και πριν από λίγη ώρα), αφού δεν μπορούν να τα μεταφέρουν από τη βραχυπρόθεσμη μνήμη στη μακροπρόθεσμη.
Στον ειδικό νευρολόγο γιατρό πρέπει να απευθυνθείτε αμέσως εάν:
* Ζητήσετε μία κούπα καφέ, διότι ξεχάσατε ότι μόλις ήπιατε.
* Ξεχνάτε το όνομα ενός αγαπημένου προσώπου (π.χ. του εγγονιού σας), αλλά διατηρείτε ζωντανές τις αναμνήσεις από τότε που ήταν πολύ νεότερο σε ηλικία.
* Η κρίση σας μειώνεται και κάνετε λάθος επιλογές (π.χ. φοράτε πουλόβερ το καλοκαίρι).
* Δυσκολεύεστε να κάνετε πράγματα που παλαιότερα σας φαίνονταν εύκολα (π.χ. να μαγειρέψετε, να οδηγήσετε, να διαχειριστείτε τα οικονομικά σας).
* Δυσκολεύεστε να προσανατολισθείτε στον χρόνο και στον χώρο, και χάνετε τον δρόμο σας σε περιοχές που γνωρίζατε καλά.

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

Η μειωμένη αίσθηση της όσφρησης φαίνεται πως συνδέεται με την εμφάνιση της νόσου του Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Neurology.

Προηγούμενη έρευνα έχει συνδέσει την οσφρητική απώλεια (ή ανοσμία) με τη γνωστική εξασθένηση, την ήπια γνωστική εξασθένηση, ή τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Μπορεί επίσης να είναι ένας δείκτης για την αγγειακή άνοια.

Μελέτες βασισμένες σε αυτοψίες έχουν συνδέσει επίσης την απώλεια της ικανότητας για τον διαχωρισμό των οσμών με τις πλάκες και το σχήμα του οσφρητικού βολβού, του ενδορινικού φλοιού και του ιππόκαμπου στον εγκέφαλο.

Αυτοί οι δείκτες έγκαιρης διάγνωσης μπορεί να βοηθήσουν στην πρόληψη ή την καθυστέρηση των ασθενειών αυτών και, ως εκ τούτου, η οσφρητική δυσλειτουργία μπορεί να είναι ένας σημαντικός κλινικός και προγνωστικός δείκτης, βοηθώντας στον εντοπισμό εκείνων των ατόμων που βρίσκονται σε πρώιμο κίνδυνο.

Στην τελευταία έρευνα έλαβαν μέρος 1.430 ενήλικες με μέσο όρο ηλικίας τα 79,5 έτη. Οι ερευνητές έφτιαξαν ένα τεστ με βάση 6 οσμές από τροφές και άλλες 6 οσμές από άλλες πηγές (μπανάνα, σοκολάτα, κανέλα, βενζίνη, λεμόνι, κρεμμύδι, διαλυτικά χρωμάτων, ανανά, τριαντάφυλλο, σαπούνι, καπνός και νέφτι).

Στα 3,5 χρόνια που διήρκεσε κατά μέσο όρο η παρακολούθηση των συμμετεχόντων, οι συγγραφείς της έρευνας εντόπισαν 250 νέα κρούσματα ήπιας γνωστικής εξασθένησης.

Διαπιστώθηκε ότι υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα σε μια φθίνουσα ικανότητα του ατόμου να εντοπίζει οσμές και ενός αυξημένου κινδύνου αμνησιακής ήπιας γνωστικής εξασθένησης. Δεν φαίνεται, όμως, να υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της μειωμένης όσφρησης και της μη-αμνησιακής ήπιας γνωστικής εξασθένησης, η οποία μπορεί να επηρεάσει άλλες δεξιότητες σκέψης.

Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν μια συσχέτιση μεταξύ της οσφρητικής δυσλειτουργίας με την εξέλιξη της αμνησιακής ήπιας γνωστικής εξασθένησης σε Αλτσχάιμερ, επιβεβαιώνοντας προηγούμενες μελέτες, που συνδέουν την οσφρητική δυσλειτουργία με τη γνωστική εξασθένηση.

Ο οσφρητικός βολβός στον εγκέφαλο πιστεύεται ότι εμπλέκεται σε αυτό το φαινόμενο, επειδή η απώλεια όσφρησης συμβαίνει μόνο σε νευροεκφυλιστικές ασθένειες, όπου υπάρχει οσφρητική παθολογία, όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ και η νόσος του Πάρκινσον.

http://www.medicalnewstoday.com

Μια χημική ένωση που βρίσκεται στο κόκκινο κρασί και τη σοκολάτα θα μπορούσε να βοηθήσει στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου του Alzheimer.

H ρεσβερατρόλη, μια ουσία που υπάρχει στα κόκκινα σταφύλια και στο κόκκινο κρασί, καθώς επίσης στη μαύρη σοκολάτα και σε άλλες τροφές, φαίνεται να επιβραδύνει τη συσσώρευση στον εγκέφαλο του βήτα αμυλοειδούς, μιας πρωτεϊνης που παίζει-ρόλο κλειδί στη νόσο Αλτσχάιμερ.

Η ρεσβερατρόλη, όπως έδειξαν πειράματα σε εθελοντές, σε μεγάλες ποσότητες επιβραδύνει την αύξηση του βήτα αμυλοειδούς στον εγκέφαλο, συνεπώς μπορεί μελλοντικά να αξιοποιηθεί ως ένα πρόσθετο «όπλο» εναντίον της μέχρι σήμερα ανίατης νευροεκφυλιστικής ασθένειας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Σκοτ Τέρνερ του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Τζορτζτάουν της Ουάσιγκτον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Neurology" της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, μελέτησαν επί ένα έτος 119 ασθενείς με ήπια έως μέτρια νόσο Αλτσχάιμερ, τους οποίους χώρισαν σε δύο ομάδες με τυχαίο τρόπο: η μία ομάδα έπαιρνε ένα γραμμάριο καθαρής συνθετικής ρεσβερατρόλης σε μορφή χαπιού δύο φορές ημερησίως (μια ποσότητα ισοδύναμη με όση περιέχεται σε 1.000 μπουκάλια κόκκινο κρασί τη μέρα!), ενώ η άλλη ομάδα έπαιρνε ψευδο-φάρμακο (πλασέμπο).

Η μελέτη έδειξε ότι όσοι έπαιρναν το εικονικό φάρμακο, εμφάνισαν μείωση του βήτα αμυλοδειδούς στο αίμα τους, μια ένδειξη συχνή στην αρχή του Αλτσχάιμερ, που δείχνει ότι η «ύποπτη» πρωτεϊνη έφευγε από το αίμα και συγκεντρωνόταν στον εγκέφαλο των ασθενών. Αντίθετα, σε όσους είχαν πάρει τη συνθετική ρεσβερατρόλη (που δεν υπάρχει στο εμπόριο σε αυτή τη μορφή υψηλής συμπύκνωσης, αλλά δεν προκάλεσε ιδιαίτερες παρενέργειες στους ασθενείς πέρα από λίγη ναυτία ή διάρροια), το επίπεδο της πρωτεϊνης στο αίμα τους δεν μειώθηκε καθόλου, συνεπώς δεν υπήρχε και ανάλογη συσσώρευση στον εγκέφαλό τους.

«Προς το παρόν, δεν μπορούμε να συνάγουμε από αυτή μόνο την μελέτη πως η επίδραση της ρεσβερατρόλης είναι ωφέλιμη, φαίνεται όμως ότι η ουσία αυτή είναι σε θέση να ξεπεράσει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, πράγμα που είναι μια σημαντική παρατήρηση», δήλωσε ο Τέρνερ.

Θα ακολουθήσει μεγαλύτερη μελέτη και, στο μεταξύ, επουδενί οι επιστήμονες δεν συστήνουν στους ανθρώπους να αρχίσουν να μεθάνε με κόκκινο κρασί για να αυξήσουν τη ρεσβερατρόλη στο αίμα τους. 'Αλλωστε, ποιός θα μπορούσε να πιεί 1.000 μπουκάλια μέσα σε μια μέρα;

Γενικότερα, η ρεσβερατρόλη έχει «διαφημιστεί» ως ουσία-πανάκεια κατά της γήρανσης, του καρκίνου, του διαβήτη, των νευρολογικών και άλλων προβλημάτων. Όμως μεχρι στιγμής τα περισσότερα στοιχεία προέρχονται από μελέτες σε πειραματόζωα, ενώ έχουν υπάρξει λίγες μόνο μελέτες σε ανθρώπους και αυτές σε μικρό δείγμα.

Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά τρεις είναι οι διαφορετικές μορφές Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με νέα έρευνα που εκπονήθηκε από επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο UCLA της Καλιφόρνια, ανατρέποντας τη μέχρι τώρα επικρατούσα θεωρία ότι το Αλτσχάιμερ είναι μία μεμονωμένη νόσος.

Το νέο εύρημα κρίνεται πολύ σημαντικό, δεδομένου ότι μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους στην αντιμετώπιση της νευροεκφυλιστικής νόσου, η οποία αποτελεί σήμερα τη συνηθέστερη μορφή άνοιας και πλήττει περισσότερα από 46 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Οι τρεις μορφές Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με τα νέα ευρήματα, είναι οι εξής:

- Φλεγμονώδης: Στην οποία είναι αυξημένοι δείκτες όπως τα επίπεδα C αντιδρώσας πρωτεΐνης και η αναλογία αλβουμίνης (λευκωματίνη) σφαιρίνης στον ορό του αίματος.

- Μη φλεγμονώδης: Στην οποία δεν παρουσιάζουν αύξηση οι παραπάνω δείκτες, υπάρχουν όμως άλλες μεταβολικές ανωμαλίες.

- Φλοιώδης: Η οποία πλήττει σχετικά νέους ανθρώπους και παρουσιάζει εξάπλωση σε μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου απ' ό,τι οι δύο άλλες μορφές Αλτσχάιμερ. Τυπικά δεν συνοδεύεται από απώλεια μνήμης σε αρχικό στάδιο, αλλά εκδηλώνεται με διαταραχές της ομιλίας. Πλήττει συχνά άτομα που δεν διαθέτουν στο γενετικό τους κώδικα γονίδια που σχετίζονται με το Αλτσχάιμερ και συνδέεται με τη σημαντική έλλειψη ψευδαργύρου.

Τα ευρήματα της έρευνας, η οποία είχε διάρκεια δύο έτη και βασίστηκε στη μελέτη 50 ανθρώπων, δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Aging.

Σε ενδείξεις ότι η νόσος Αλτσχάιμερ υπό συγκεκριμένες συνθήκες είναι πιθανόν να είναι μεταδοτική κατέληξε σχετική έρευνα Βρετανών επιστημόνων προκαλώντας διεθνές ενδιαφέρον.

Πολλοί ειδικοί σχολιάζοντας τα ευρίματα της βρετανικής έρευνας έσπευσαν να τονίσουν ότι ακόμη είναι πολύ νωρίς για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα ως προς το εάν όντως η νόσος του Αλτσχάιμερ μεταδίδεται με τον ίδιο τρόπο με τη νόσο Κρόιτσφελντ-Γιάκομπς

Σύμφωνα με την έρευνα της ομάδας του University College του Λονδίνου (UCL) που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Nature, η Αλτσχάιμερ είναι πιθανόν να μεταδίδεται από έναν νοσούντα οργανισμό σε έναν άλλο εξαιτίας κάποιου μολυσμένου εργαλείου σε χειρουργείο, ένεση ή κάποιο άλλο επεμβατικό μέσο που χρησιμοποιείται για ιατρικούς σκοπούς.

Ο τρόπος είναι σύμφωνα με την ομάδα του καθηγητή Τζον Κόλιντζ παρόμοιος με αυτόν που μεταδίδεται η νόσος Κρόιτσφελντ-Γιάκομπς (CJD), γνωστή και ως νόσος των τρελών αγελάδων και ο τρόπος αυτός είναι κοινός και για άλλες εκφυλιστικές ασθένειες του εγκεφάλου.

Τα στοιχεία που οδηγούν στις ενδείξεις προέκυψαν ύστερα από την εξέταση εγκεφάλων οκτώ ασθενών που είχαν προσφάτως πεθάνει από CJD και όλοι τους στο παρελθόν συμμετείχαν σε θεραπείες με ενδομυϊκές ενέσεις με ανθρώπινες αυξητικές ορμόνες ως παιδιά

Τοξική πρωτεΐνη
Οι ενέσεις αυτές ήταν «μολυσμένες» με πρωτεΐνες πρίον (prions) και έτσι μεταδόθηκε η «νόσος των τρελών αγελάδων» από την οποία και πέθαναν. Στους 6 από τους 8 εγκεφάλους εντοπίστηκαν όμως και συγκεντρώσεις της τοξικής πρωτεΐνης β-αμυλοειδούς, η ανάπτυξη της οποίας είναι χαρακτηριστική της κλινικής εικόνας πασχόντων από Αλτσχάιμερ.

Το εντυπωσιακό είναι ότι οι ασθενείς που ήταν νεαρής ηλικίας, από 36 έως 51 ετών, δεν είχαν εμφανίσει Αλτσχάιμερ ούτε είχαν σχετικό οικογενειακό ιστορικό. Σύμφωνα με τους ερευνητές εάν οι δότες των εγκεφάλων δεν είχαν πεθάνει από την CJD, τότε σίγουρα σε μεγαλύτερη ηλικία θα είχαν νοσήσει από Αλτσχάιμερ.
Πίσω από τη μόλυνση με τη νόσο των τρελών αγελάδων και πιθανότατα και πίσω από την ανάπτυξη των β-αμυλοειδών που εντοπίστηκαν, βρίσκεται ένα θεραπευτικό πρόγραμμα που εφαρμοζόταν στη Βρετανία από το 1958 μέχρι το 1985 για παιδιά που θεωρούνταν ότι είχαν προβλήματα ανάπτυξης. Το πρόγραμμα με ενέσεις αυξητικών ορμονών, που λαμβάνονταν από πτώματα, τερματίστηκε το 1985 ακριβώς επειδή παρατηρήθηκαν πολλά κρούσματα της Κρόιτσφελντ-Γιάκομπς μεταξύ των ανθρώπων που συμμετείχαν στο πρόγραμμα.

Οπως ανέφερε ο Τζον Κόλιντζ σε δηλώσεις του: «Θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε τρεις διαφορετικούς τρόπους που αυτές οι πρωτεΐνες (prion) δημιουργούνται στον εγκέφαλο. Είτε τυχαία, είτε από κάποιο μεταλλαγμένο γονίδιο, είτε από κάποιο ιατρικό ατύχημα. Αυτή είναι η υπόθεσή μας. Είναι μια αλλαγή παραδείγματος».

Ενστάσεις
Αν και η έρευνα των ανθρώπων του UCL προκάλεσε το διεθνές ενδιαφέρον, πολλοί ειδικοί έσπευσαν να τονίσουν ότι ακόμη είναι πολύ νωρίς για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα ως προς το εάν όντως η Αλτσχάιμερ μεταδίδεται με τον ίδιο τρόπο με την CJD, δηλαδή μέσω των πρωτεϊνών prion.

Οπως μάλιστα παραδέχθηκε στις δηλώσεις του ο Κόλιντζ, θα πρέπει να γίνουν περαιτέρω μελέτες για να διαπιστωθεί εάν όντως οι ενέσεις αυξητικών ορμονών ευθύνονται για την ανάπτυξη των β-αμυλοειδών στον εγκέφαλο των ασθενών και όπως ανέφερε θα ελέγξει τα αποθέματα αυξητικών ορμονών που χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν για να διαπιστώσει εάν στα δείγματα αυτά εντοπίζεται β-αμυλο-ειδές. Ο Κόλιντζ μεταξύ άλλων υπογράμμισε πως δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας για τις μεταγγίσεις αίματος ή ας πούμε οδοντιατρικές επεμβάσεις και τόνισε ότι «δεν μπορεί κανείς να ''κολλήσει'' Αλτσχάιμερ ζώντας μαζί ή φροντίζοντας κάποιον με τη νόσο».

ethnos.gr