Επιστήμονες στη Γαλλία δοκίμασαν για πρώτη φορά σε ανθρώπους με επιτυχία μια νέα συσκευή υπερήχων με την ονομασία SonoCloud, η οποία επιτρέπει στα φάρμακα να διαπερνούν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό.

Η δυνατότητα αυτή παρακάμπτει ένα σημαντικό εμπόδιο έως τώρα για την αποτελεσματική χρήση της χημειοθεραπείας στον καρκίνο του εγκεφάλου, ενώ θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και σε άλλες παθήσεις.

Ο εν λόγω φραγμός αποτελείται από ένα προστατευτικό στρώμα κυττάρων, που αποτελεί άμυνα του εγκεφάλου από τις τοξίνες, όμως από την άλλη δυσκολεύει την φαρμακευτική θεραπεία των νευρολογικών και άλλων παθήσεων του εγκεφάλου.

Οι ασθενείς υποχρεώνονται να παίρνουν φάρμακα σε μεγάλες ποσότητες, έτσι ώστε έστω ένα μικρό μέρος από αυτά να διαπεράσει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, ή εναλλακτικά τα φάρμακα πρέπει να χορηγούνται όχι μέσω του αίματος αλλά με άλλο τρόπο στον εγκέφαλο.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή νευροεπιστήμης Αλεξάντρ Καρπεντιέ του Πανεπιστημίου 6 «Πιέρ και Μαρί Κιουρί» και του Τμήματος Νευροχειρουργικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πιτί-Σαλπετριέρ του Παρισιού, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Science Translational Medicine", πραγματοποίησαν την πρώτη κλινική δοκιμή του SonoCloud σε 15 ασθενείς με γλοιοβλάστωμα, ένα επιθετικό καρκίνο του εγκεφάλου.

«Ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός είναι ένα από τα τελευταία μεγάλα όρια της νευροεπιστήμης. Τώρα πλέον μπορούμε να κάνουμε τα αιμοφόρα αγγεία προσωρινά διαπερατά, ώστε τα μόρια των φαρμάκων της χημειοθεραπείας να μπορούν να διεισδύσουν στον εγκέφαλο» δήλωσε ο Καρπεντιέ, ο οποίος ανέπτυξε το SonoCloud.

Η συσκευή, που έχει διάμετρο 11 χιλιοστών, τοποθετείται από χειρουργό είτε κατά τη λήψη εγκεφαλικού ιστού για βιοψία, είτε στο τέλος της επέμβασης για την αφαίρεση του όγκου από τον εγκέφαλο. Το SonoCloud ενεργοποιείται όταν ο ασθενής κάνει την περιοδική χημειοθεραπεία του.

Η συσκευή στέλνει υπερήχους στον εγκέφαλο επί δύο λεπτά, ενώ παράλληλα εισάγονται στο αίμα του ασθενούς μικροσκοπικές φυσαλίδες υπερφθοριωμένων υδρογονθράκων, καθώς και το φάρμακο της χημειοθεραπείας (καρβοπλατίνη, στην περίπτωση αυτής της πρώτης κλνικής δοκιμής).

Οι υπέρηχοι κάνουν τις μικροφυσαλίδες να δονούνται μέσα στα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου, πράγμα που καθιστά τα τελευταία πιο εύκολα διαπερατά από το φάρμακο. Το «παράθυρο» διαρκεί περίπου έξι ώρες, στη διάρκεια των οποίων ο αιματογκεφαλικός φραγμός έχει εξασθενήσει.

Η όλη διαδικασία μπορεί να επαναλαμβάνεται κάθε μήνα επί ένα εξάμηνο, καθώς, σύμφωνα με τον Καρπεντιέ, δεν υπάρχει κάποια μακροπρόθεσμη επίπτωση στα αιμοφόρα αγγεία ή στους υγιείς νευρώνες του εγκεφάλου.

Οι ερευνητές δημιούργησαν την ιδιωτική εταιρεία CarThera για να αξιοποιήσουν εμπορικά τη νέα τεχνολογία.

Σκοπεύουν να αντλήσουν κεφάλαια εντός του 2017 για να πραγματοποιήσουν μια μεγaλύτερη κλινική δοκιμή σε 200 ασθενείς στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».

Η συσκευή SonoCloud αναμένεται να κυκλοφορήσει στην αγορά το 2020, αρχικά για χρήση σε ασθενείς με γλοιοβλάστωμα.

Η εταιρεία εκτιμά ότι από τα 250.000 άτομα που διαγιγνώσκονται με καρκίνο του εγκεφάλου κάθε χρόνο στον κόσμο, περίπου 160.000 μπορούν να ωφεληθούν από τη νέα θεραπευτική μέθοδο, δημιουργώντας έτσι για τη συσκευή μια μεγάλη διεθνή αγορά αξίας 1,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως.

Οι γάλλοι ερευνητές δηλώνουν αισιόδοξοι ότι το SonoCloud θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και σε νευροεκφυλιστικές παθήσεις όπως το Αλτσχάιμερ.

Τεστ σε ζώα έχουν ήδη δείξει ότι το άνοιγμα του αιματογκεφαλικού φραγμού με παλμούς υπερήχων μπορεί να ωθήσει το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς να επιτεθεί στις πλάκες αμυλοειδούς που δημιουργούνται στην περίπτωση της νόσου Αλτσχάιμερ.

Κλινικές δοκιμές του SonoCloud σε ανθρώπους με Αλτσχάιμερ αναμένεται να ξεκινήσουν του χρόνου.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μια 29χρονη, μητέρα ενός μωρού μερικών μηνών, η οποία διαγνώστηκε πριν από λίγες εβδομάδες με όγκο στον εγκέφαλο «πρωταγωνίστησε» σε μια πρωτοποριακή χειρουργική επέμβαση στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν Ηospital Center» υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Νευροχειρουργικής κ. Βασίλειου Ζέρρη και της επιστημονικής ομάδας του, διεκδικώντας πλέον με απόλυτη επιτυχία τον πρώτο ρόλο και στη ζωή της. 

H 29χρονη χειρουργήθηκε στο ελληνικό νοσοκομείο με την πιο εξελιγμένη παγκοσμίως τεχνική της χειρουργικής όγκων εγκεφάλου, την κρανιοτομία σε εγρήγορση  (awake craniotomy) όπως είναι ο επιστημονικός όρος. 

«Με τη συγκεκριμένη μέθοδο ο ασθενής παραμένει ξύπνιος, ώστε να χαρτογραφείται η περιοχή του εγκεφάλου, που είναι υπεύθυνη για τις λειτουργίες της κίνησης και της ομιλίας. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή αφαίρεση του όγκου ενώ διατηρούνται παράλληλα άθικτα τα κέντρα του εγκεφάλου, τα οποία ελέγχουν την ομιλία ή την κίνηση» εξηγεί, μιλώντας αποκλειστικά στο protothema.gr ο αναπληρωτής καθηγητής Νευροχειρουργικής στο Πανεπιστήμιο  Τέξας και καθηγητής Νευροχειρουργικής στο European University της Κύπρου, Διευθυντής της Β’ Νευροχειρουργικής Κλινικής και του Κέντρου Πόνου και  Σπονδυλικής Στήλης του «Ερρίκος Ντυνάν Hospital Centre» κ. Βασίλειος Ζέρρης. 


Στις ΗΠΑ διενεργούνται εκατοντάδες περιστατικά χειρουργικής εγκεφάλου με αυτήν την τεχνική κάθε χρόνο, ωστόσο στην ελληνική πραγματικότητα η ιατρική αυτή πράξη μόλις αρχίζει να εγγράφεται στα πρακτικά των χειρουργείων και τις επιστημονικές δημοσιεύσεις. Ο Ελληνας νευροχειρουργός έχοντας την τεχνογνωσία και την εμπειρία από τις ΗΠΑ πιστώνεται την επιτυχή επέμβαση κρανιοτομίας σε εγρήγορση στο ιδιωτικό νοσοκομείο. 

Η τεχνική χρησιμοποιείται για την αφαίρεση όγκων οι οποίοι εντοπίζονται κοντά σε κέντρα του εγκεφάλου υπεύθυνα για σημαντικές  λειτουργίες, πχ ομιλία και κίνηση. Όπως ακριβώς ήταν ο όγκος της νεαρής μητέρας – ένα αστροκύττωμα το οποίο εκτεινόταν στο κέντρο εκείνο του εγκεφάλου που ελέγχει την κίνηση καθώς και στο κέντρο που ελέγχει την σκέψη για την κίνηση. «Στόχος μας ήταν να αφαιρέσουμε τον όγκο χωρίς να επηρεαστούν τα δύο αυτά κέντρα του εγκεφάλου. Αν επηρεαζόταν το κέντρο που ελέγχει την κίνηση, η ασθενής θα έμενε παράλυτη. Με τη βοήθεια εξελιγμένου μικροσκοπίου, ενδοσκοπίου και νευροπλοήγησης, έχουμε τη δυνατότητα να βλέπουμε περιοχές του εγκεφάλου σε μεγάλο βάθος μέσα από μικροσκοπικές τομές. Στο συγκεκριμένο περιστατικό γνωρίζαμε πως πρέπει κινηθούμε στα δύο προαναφερθέντα κέντρα, στις περιοχές 4 και 6 σύμφωνα με τη χαρτογράφησή μας» λέει ο κ. Ζέρρης. 

Η τεχνική αυτή μπορεί να εφαρμοστεί σε διάφορους όγκους  εγκεφάλου, όπως γλοιώματα, μηνιγγιώματα, αδενώματα υπόφυσης, ακουστικά νευρινώματα καθώς και σε αγγειακές δυσπλασίες, όπως ανευρύσματα και αρτηριοφλεβώδεις δυσπλασίες.

Προϋπόθεση για τη διενέργεια της τεχνικής είναι η ιδιαίτερη συνεργασία νευροχειρουργού με τον αναισθησιολόγο. Με την εισαγωγή του στο χειρουργείο ο ασθενής ναρκώνεται ώστε οι χειρουργοί να προχωρήσουν στην κρανιοτομή. Αυτό έγινε και στην περίπτωση της γυναίκας. Μάλιστα, προκειμένου να προληφθεί η ψυχολογική πτώση της ασθενούς στο ενδεχόμενο του ξυρισμένου κρανίου της για τις ανάγκες της επέμβασης, η ομάδα του Δρος Ζέρρη εφάρμοσε την τεχνική της αφαίρεσης του τριχωτού της κεφαλής μόνο από σε πολύ μικρή περιορισμένη επιφάνεια στο πίσω μέρος του κρανίου, στο σημείο της κρανιοτομής, αφήνοντας ανέπαφη την πλούσια κώμη της 29χρονης. 


Αμέσως μετά την κρανιοτομή, ανέλαβε δράση η αναισθησιολόγος κυρία Ιωσηφίνα Γιανακκίκου, ξυπνώντας την ασθενή. «Ζητούμενο είναι ο ασθενής να βρίσκεται σε εγρήγορση, να επικοινωνεί με τους γιατρούς του την ώρα της επέμβασης και με τις απαντήσεις του να συμβάλλει στον καθορισμό με ακρίβεια της περιοχής που πρέπει να χειρουργηθεί, στη χαρτογράφηση και στη συνέχεια στην αφαίρεση του όγκου» λέει ο καθηγητής. 

Η συμμετοχή της 29χρονης επιτεύχθηκε μέσω της ηλεκτρικής διέγερσης των επίμαχων κέντρων του εγκεφάλου με ειδική συσκευή. «Βρίσκουμε χωροταξικά τα κέντρα του εγκεφάλου που μας ενδιαφέρουν και τα ερεθίζουμε ηλεκτρικά.  Στην περίπτωση που ο ασθενής απαντήσει θετικά στη διέγερση, ότι δηλαδή μουδιάζει το χέρι, το πόδι ή η γλώσσα, ο νευροχειρουργός γνωρίζει επακριβώς το αντίστοιχο κέντρο του εγκεφάλου. Η χαρτογράφηση αυτή τού επιτρέπει να κινείται εκτός των κρίσιμων σημείων, αφαιρώντας μόνον τον όγκο» εξηγεί. 

Επί 4 ώρες η ομάδα του Δρος Ζέρρη χαρτογραφούσε και αφαιρούσε τον χαμηλής επιθετικότητας όγκο της γυναίκας. Μετά την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας η 29χρονη υποβλήθηκε σε νάρκωση και πάλι για να γίνει το κλείσιμο της τομής στο κρανίο της. Στη συνέχεια παρέμεινε στη ΜΕΘ για ένα 24ωρο.

Η έξοδός της από το νοσοκομείο της άφησε στο πίσω μέρος του κρανίου της μια μικρή ουλή περίπου 6 εκατοστών και μια μικρή μετεχγειρητική αδυναμία για δύο εβδομάδες. Μετά από το διάστημα αυτό επέστρεψε και πάλι κανονικά σε όλες τις δραστηριότητές της, εκπλήσσοντας τους Ελληνες ειδικούς με τη δύναμη και το θάρρος της – καθώς το περιθώριο που δίνεται σε ανάλογες επεμβάσεις για πλήρη επάνοδο είναι πολύ μεγαλύτερο, έως και μήνες- και αποδεικνύοντας εμπράκτως τη θέλησή της να συνεχίσει να «πρωταγωνιστήσει» στη ζωή του παιδιού της, της οικογένειάς της και να συνεχίσει να γράφει νέα επεισόδια στη δική της ζωή.

protothema.gr

Ο συνδυασμός δύο φαρμάκων που χορηγήθηκαν σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού, συρρίκνωσε δραστικά τους όγκους τους ή τους εξαφάνισε σε διάστημα μόνο 11 ημερών.

Οι Βρετανοί γιατροί, που έκαναν την κλινική δοκιμή σε νοσοκομεία του Μάντσεστερ, έκαναν λόγο για «αποτελέσματα-έκπληξη» και εξέφρασαν την αισιοδοξία τους ότι στο μέλλον μερικές γυναίκες καρκινοπαθείς μπορεί να μην χρειάζονται καν την παραδοσιακή χημειοθεραπεία.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζούντιθ Μπλις του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Καρκίνο του Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε ευρωπαϊκό συνέδριο για τον καρκίνο του μαστού, σύμφωνα με το BBC, δοκίμασαν το νέο φαρμακευτικό σχήμα σε 257 ασθενείς.

Τα φάρμακα δεν αφορούν όλους τους τύπους των όγκων, αλλά μόνο το 10% περίπου. Τα δύο φάρμακα είχαν εντυπωσιακή δράση στο σύντομο «παράθυρο» ανάμεσα στη διάγνωση του καρκίνου και στην χειρουργική αφαίρεσή του. Όταν έφθασε η στιγμή της επέμβασης, σε μερικές ασθενείς δεν υπήρχε πλέον το παραμικρό ίχνος καρκίνου.

Τα φάρμακα είναι οι ουσίες lapatinib και trastuzumab (Herceptin), που και οι δύο στοχεύουν στην πρωτεϊνη HER2, η οποία ευνοεί την ανάπτυξη των όγκων σε μερικές γυναίκες. Η δοκιμή έγινε σε γυναίκες που είχαν όγκους ενός έως τριών εκατοστών. Σε λιγότερο από δύο εβδομάδες, ο καρκίνος είχε εξαφανιστεί τελείως στο 11% των περιπτώσεων και είχε συρρικνωθεί κάτω από τα πέντε χιλιοστά στο 17% των γυναικών.

«Μείναμε έκπληκτοι από τα ευρήματά μας, καθώς επρόκειτο για μια τόσο σύντομης διάρκειας κλινική δοκιμή. Ήταν φανερό ότι μερικές ασθενείς ανταποκρίθηκαν πλήρως στη θεραπεία. Είναι τελείως εντυπωσιακό ότι αυτό έγινε τόσο γρήγορα», είπε η Μπλις.

«Να εξαφανιστούν συμπαγείς όγκοι σε 11 μέρες, είναι κάτι ανήκουστο. Πρόκειται για πρωτοφανή αποτελέσματα», δήλωσε ο καθηγητής ογκολογικής χειρουργικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ Νάϊτζελ Μπούντρεντ.

Θα ακολουθήσουν πάντως μεγαλύτερες κλινικές δοκιμές και σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου, για να διαπιστωθεί κατά πόσο υπάρχει κίνδυνος υποτροπής.

Η τρέχουσα θεραπεία για τους καρκίνους που είναι θετικοί στην πρωτεϊνη HER2, είναι η χειρουργική αφαίρεση, ακολουθούμενη από την χημειοθεραπεία και τη χορήγηση του φαρμάκου Herceptin.

Τα τελευταία χρόνια, οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι ο καρκίνος του μαστού μπορεί να θεωρηθεί πως αποτελείται από τουλάχιστον δέκα διαφορετικές ασθένειες, η κάθε μία με ξεχωριστή αιτία, προσδόκιμο ζωής και συνιστώμενη θεραπεία. Στόχος της ολοένα πιο εξατομικευμένης ιατρικής είναι η χορήγηση φαρμάκων που να είναι κατάλληλα για τους συγκεκριμένους όγκους κάθε ασθενούς

iefimerida.gr

Τα ινομυώματα είναι πολύ συχνοί καλοήθεις όγκοι της μήτρας και εμφανίζονται σε γυναίκες που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία (απασχολούν συνήθως ηλικίες 22-55 ετών). Είναι πιο συχνά στις γυναίκες της μαύρης φυλής ενώ σπάνια γίνονται κακοήθεις.

Τα ινομυώματα χαρακτηρίζονται και κατηγοριοποιούνται ανάλογα με το μέγεθος και κυρίως την εντόπισή τους στο τοίχωμα της μήτρας. Ανάλογα με τη θέση τους στη μήτρα, τα ινομυώματα διακρίνονται σε υποορογόνια, υποβλεννογόνια και ενδοτοιχωματικά .

Τα υποορογόνια ινομυώματα εντοπίζονται κάτω από τον ορογόνο χιτώνα, στην εξωτερική επιφάνεια της μήτρας. Εάν το μέγεθος τους αυξηθεί, μπορεί να γίνουν μισχωτά δηλαδή συνδέονται με τη μήτρα με ένα παχύ ή λεπτό μίσχο. Τα ενδοτοιχωματικά ινομυώματα εντοπίζονται μέσα στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας. Συνήθως καθώς αυξάνονται επεκτείνονται προς τον ορογόνο χιτώνα στην πρόσθια ή στην οπίσθια επιφάνεια της μήτρας ή στο πλάγιο τοίχωμα της μήτρας, οπότε και επιφέρουν διαφορετικά συμπτώματα αλλά και αντιμετωπίζονται διαφορετικά. Τα υποβλεννογόνια είναι αυτά που συνήθως δημιουργούν τα περισσότερα προβλήματα. Αυτά εντοπίζονται κάτω από το ενδομήτριο, μέσα στην κοιλότητα της μήτρας.

 Που οφείλονται;

Τα αίτια που προκαλούν τα ινομυώματα δεν είναι απολύτως διευκρινισμένα. Σαφή ρόλο έχει η κληρονομικότητα σε συνδυασμό με τα αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων της γυναίκας. Τα οιστρογόνα φαίνεται δηλαδή ότι συντελούν στην αύξησή τους. Έτσι κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης όπου τα επίπεδα των οιστρογόνων αυξάνονται, τα ινομυώματα τείνουν να μεγαλώνουν σε μέγεθος και πολλές φορές δίνουν και συμπτώματα, ενώ στην εμμηνόπαυση λόγω του ότι τα επίπεδα των οιστρογόνων πέφτουν, τα ινομυώματα υποστρέφονται. Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι εμφανίζονται κυρίως σε γυναίκες των οποίων η μητέρα ή η αδελφή έχει ήδη παρουσιάσει ινομυώματα.

 Ποια συμπτώματα προκαλούν;

Οι περισσότερες γυναίκες που έχουν ινομυώματα δεν το γνωρίζουν διότι το μέγεθος είναι μικρό και δεν προκαλεί καθόλου συμπτώματα. Προβλήματα μπορεί να προκληθούν από το μέγεθος, την εντόπισή τους ή τον αριθμό τους. Συμπτώματα ύπαρξης ινομυωμάτων μπορεί να περιλαμβάνουν: αλλαγές της περιόδου (πιο πολύ αίμα, πιο συχνές περίοδοι, κράμπες στην πύελο κατά την περίοδο, κολπική αιμορραγία εκτός περιόδου), πόνο χαμηλά στην κοιλιά ή πίσω στην πλάτη. Εάν το μέγεθος του ινομυώματος είναι μεγάλο μπορεί να πιέζει γειτονικά όργανα όπως ουροδόχο κύστη. Έτσι θα έχουμε δυσχέρεια ούρησης ή συχνοουρία. Εάν η πίεση ασκείται στο παχύ έντερο μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα ή πόνο στο ορθό.

Τα ινομυώματα μπορεί να σχετίζονται με υπογονιμότητα και αποβολές, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Υπάρχουν πρόσφατες μελέτες που δείχνουν ότι η αφαίρεση ινομυωμάτων, ακόμη και όταν αυτά βρίσκονται μακριά από την κοιλότητα της μήτρας, βελτιώνει σημαντικά τα ποσοστά εγκυμοσύνης σε γυναίκες με πρόβλημα σύλληψης και αποβολών.

  Διάγνωση

Η διάγνωση των ινομυωμάτων γίνεται με κλινική εξέταση και κυρίως με διακολπικό υπερηχογράφημα αλλά και με αξονική ή και με μαγνητική τομογραφία. Κατά την αμφίχειρη γυναικολογική κλινική εξέταση ο γιατρός μπορεί να βρει το μέγεθος της μήτρας αυξημένο ή να ψηλαφήσει τα ίδια τα ινομυώματα στις περιπτώσεις που είναι μεγάλα. Πολλά ινομυώματα δεν δίνουν συμπτώματα και εντοπίζονται τυχαία στον γυναικολογικό έλεγχο ρουτίνας οπότε συμπεραίνουμε πως είναι άκρως απαραίτητο η κάθε γυναίκα να κάνει ένα διακολπικό υπερηχογράφημα μήτρας-ωοθηκών μία φορά το χρόνο. Το υπερηχογράφημα θα αναδείξει τον αριθμό των ινομυωμάτων, το μέγεθος, και τη θέση τους στη μήτρα. Συνήθως το υπερηχογράφημα είναι αρκετά διαγνωστικό αλλά σε περίπτωση αμφιβολίας μπορεί να συστηθεί μαγνητική ή αξονική τομογραφία.

Θεραπεία ινομυωμάτων

Η θεραπεία είναι είτε συντηρητική, είτε χειρουργική. Η συντηρητική μπορεί να είναι απλή υπερηχογραφική παρακολούθηση σε περιπτώσεις που είναι μικρά σε μέγεθος και ειδικά σε γυναίκες που βρίσκονται κοντά στην εμμηνόπαυση. Επίσης όταν δεν προκαλούν συμπτώματα και δεν αυξάνουν με πολύ γρήγορο ρυθμό. Στην εποχή μας η σωστότερη αντιμετώπιση είναι η χειρουργική αφαίρεση, η οποία πλέον γίνεται σχεδόν αποκλειστικά ενδοσκοπικά, με τη λαπαροσκοπική ή και την υστεροσκοπική μέθοδο αναλόγως της εντόπισης τους. Οι συγκεκριμένες επεμβάσεις είναι μοντέρνες, χωρίς ιδιαίτερο μετεγχειρητικό πόνο, με εξαιρετικό αποτέλεσμα και νοσηλεία συνήθως μίας ημέρας.

Η μέθοδος αυτή είναι σημαντικά καλύτερη από την κλασσική ανοιχτή ινομυωματεκτομή και τα ποσοστά κυήσεων φαίνεται να είναι μεγαλύτερα με την ενδοσκοπική μέθοδο. Tο αισθητικό αποτέλεσμα είναι άριστο ενώ η ασθενής δεν βιώνει τον πόνο της τομής, ούτε τις επιπλοκές της. Κάθε γυναίκα πρέπει μία φορά το χρόνο να κάνει ένα διακολπικό υπερηχογράφημα μήτρας – ωοθηκών. Αν έχει ινομύωμα πρέπει να γίνονται περισσότερα υπερηχογραφήματα, για να παρακολουθείται ο ρυθμός αύξησης του καθώς γρήγορος ρυθμός αύξησης ειδικά μετά την εμμηνόπαυση συνιστά την ύπαρξη λειομυοσαρκώματος παρά ινομυώματος, το οποίο χρήζει άμεσης αντιμετώπισης για τη ζωή της γυναίκας.

Η αλματώδης εξέλιξη της γυναικολογικής ενδοσκοπικής χειρουργικής έχει αλλάξει την ιατρική αντιμετώπιση των ινομυωμάτων: αφενός ενισχύει την αναγκαιότητα της χειρουργικής θεραπείας κάνοντάς την και ευκολότερη και αφετέρου παρέχει στις γυναίκες το καλύτερο αποτέλεσμα όσον αφορά σε γονιμότητα και ποιότητα ζωής.

iator.gr