Ένας ερπητοϊός είναι ύποπτος για την ανεξήγητη υπογονιμότητα πολλών γυναικών. 

Ιταλοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ένα ελάχιστα γνωστό μέλος της οικογένειας των ερπητοϊων, ο ιός HHV-6A, μολύνει το ενδομήτριο, την εσωτερική 'επένδυση' της μήτρας σχεδόν των μισών γυναικών (43%) που πάσχουν από ανεξήγητη υπογονιμότητα. Ο ίδιος ιός είναι ανύπαρκτος στη μήτρα των γυναικών που δεν έχουν πρόβλημα να κάνουν παιδί.
Αν και χρειάζονται περαιτέρω έρευνες για να επιβεβαιώσουν τα νέα ευρήματα, οι επιστήμονες θεωρούν πιθανό ότι ο εν λόγω ιός του έρπη μπορεί να ευθύνεται για πολλές περιπτώσεις ανεξήγητης έως τώρα γυναικείας υπογονιμότητας. Αν αυτό όντως ισχύει, τότε πιθανώς ανοίγει ο δρόμος για την αποκατάσταση της γονιμότητας αυτών των γυναικών μέσω αντιικής θεραπείας.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Φεράρα, με επικεφαλής τη Ρομπέρτα Ρίτσο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό PLoS One, διαπίστωσαν επίσης ότι η μόλυνση των επιθηλιακών κυττάρων του ενδομήτριου με τον ιό HHV-6A επιδεινώνεται από την ορμόνη οιστραδιόλη, η οποία αυξομειώνεται κατά τη διάρκεια της περιόδου της γυναίκας. Όσο αυξάνει η οιστραδιόλη, τόσο αυξάνει ο κίνδυνος ενεργού λοίμωξης της μήτρας από τον ιό, χωρίς μάλιστα να υπάρχουν ορατά συμπτώματα, ούτε καν ίχνη του ιού στο αίμα της γυναίκας.

Από υπογονιμότητα πάσχουν περίπου το 6% των γυναικών ηλικίας 15 έως 44 ετών. Μία στις τέσσερις περιπτώσεις (25%) είναι απροδιόριστης αιτιολογίας.
«Πρόκειται για μια απρόσμενη ανακάλυψη. Αν επιβεβαιωθεί, τότε μπορεί να βελτιώσει τις προσδοκίες πολλών υπογόνιμων γυναικών», δήλωσε ο καθηγητής 'Αντονι Κομάροφ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, ειδικός στον ιό HHV-6A.
Ο εν λόγω ιός ανακαλύφθηκε μόλις το 1986 και είναι ένας από τους εννέα ανθρώπινους ερπητοϊούς, στην ίδια οικογένεια με τον απλό ιό του έρπη, τον έρπη ζωστήρα, τον κυτταρομεγαλοϊό, τον ιό Επστάιν-Μπαρ κ.α.

Επειδή ο HHV-6A είναι αδύνατο να ανιχνευθεί στο αίμα ή στο σάλιο, οι επιστήμονες στην πραγματικότητα αγνοούν πόσο εξαπλωμένος είναι μεταξύ των ανθρώπων. Πάντως ο συγγενικός ιός HHV-6B μολύνει μέσω του σάλιου σχεδόν το 100% των ανθρώπων έως την παιδική ηλικία. Μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλίτιδα και άλλα σοβαρά προβλήματα σε ασθενείς με ασθενές ανοσοποιητικό σύστημα.
Προς το παρόν, δεν υπάρχουν εγκεκριμένα φάρμακα ούτε για τον HHV-6A, ούτε για τον HHV-6B. Συνήθως χρησιμοποιούνται φάρμακα που έχουν αναπτυχθεί για τον ερπητοϊό HHV-5, γνωστό ως κυτταρομεγαλοϊό.
Μέχρι στιγμής, ο HHV-6A είναι δυνατό να διαγνωσθεί μόνο με βιοψία σε δείγματα κυττάρων που έχουν ληφθεί από τη μήτρα της γυναίκας από τον γυναικολόγο.

(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Για πρώτη φορά Ολλανδοί επιστήμονες δοκίμασαν να καταπολεμήσουν τον ιό του έρπη με τη βοήθεια της νέας και υψηλής ακριβείας τεχνικής γονιδιακής επεξεργασίας CRIPSR/Cas 9.

Η μέθοδος επιφέρει αλλαγές στο DNA του ιού, ο οποίος βρίσκεται μέσα στο σώμα, πράγμα που εμποδίζει την εκ νέου αφύπνιση του και σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα, οδηγεί στην πλήρη εξαφάνισή του.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Γιαν Λέμπινκ του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "PLoS Pathogens", πειραματίστηκαν με ανθρώπινα κύτταρα, τα οποία ήσαν μολυσμένα από τρία διαφορετικά μέλη της «οικογένειας» του έρπη: τον απλό έρπη τύπου 1 (HSV-1) που προκαλεί έλκη στο δέρμα και κερατίδια στο μάτι, τον ανθρώπινο κυτταρομεγαλοϊό (HCMV) που μεταφέρεται από την έγκυο μητέρα στο έμβρυο και είναι η αιτία πολλών εκ γενετής βλαβών, καθώς και τον ιό Επστάιν-Μπαρ (EBV) που προκαλεί λοιμώδη μονοπυρήνωση και καρκίνο.

Οι επιστήμονες ανέπτυξαν ειδικές γενετικές αλληλουχίες (gRNAs), συμπληρωματικές στο γονιδίωμα του ιού, οι οποίες, σε συνδυασμό με τα «μοριακά ψαλίδια» του συστήματος CRISPR/Cas 9, επέφεραν στοχευμένες μεταλλάξεις στο DNA των ιών, με συνέπεια να τους αποσταθεροποιήσουν ή και να τους αδρανοποιήσουν, «φρενάροντας» ή και σταματώντας τελείως τον πολλαπλασιασμό τους.

Οι περισσότεροι ενήλικοι έχουν στον οργανισμό τους πολλούς ιούς του έρπη, από παρελθούσες μολύνσεις. Μετά την αρχική οξεία λοίμωξη, αυτοί οι ιοί μπορεί να παραμείνουν επί χρόνια σε αδράνεια μέσα στο σώμα και κατά καιρούς να επανεμφανισθούν, οδηγώντας σε διάφορες παθήσεις.
Οι Ολλανδοί ερευνητές επεσήμαναν ότι είναι ακόμη πρόωρο να μιλήσει κανείς για μια νέου τύπου θεραπεία του έρπη, όμως δήλωσαν αισιόδοξοι ότι τα πειράματά τους ανοίγουν μια νέα θεραπευτική οδό για το μέλλον.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Οποιοσδήποτε μπορεί να εμφανίσει κόκκινες κηλίδες στη γλώσσα, δηλαδή το πρόβλημα αυτό μπορεί να επηρεάσει τόσο τα παιδιά (βρέφη, νήπια, νεογέννητα ή μικρά παιδιά), καθώς και τους ενήλικες.

Η εμφάνιση των κόκκινων κουκκίδων στη γλώσσα μπορεί να ποικίλουν σε μέγεθος, σχήμα και χρώμα (π.χ. κόκκινο απαλό, φωτεινόό κόκκινο ή σκούρο κόκκινο). Οι περισσότεροι άνθρωποι εμφανίζουν μικρές κόκκινες κηλίδες στη, ενώ μερικοί έχουν μεγάλες κόκκινες κηλίδες ή στίγματα. Επιπλέον, οι κηλίδες μπορεί να είναι πολλές (συγκεντρωμένες ή να κατανέμονται ομοιόμορφα πάνω στη γλώσσα), λίγες, ή ακόμα και μόνο μία ή δύο πάνω στην επιφάνεια της γλώσσας.

Τέλος, οι κόκκινες κηλίδες μπορεί να έχουν ανώμαλη υφή (να είναι υπερυψωμένες στην επιφάνεια της γλώσσας) ή επίπεδες και μπορούν να βρίσκονται σε οποιοδήποτε μέρος της γλώσσας, συμπεριλαμβανομένης της άκρης της, της πλαϊνής πλευράς και του πίσω μέρους, αλλά ακόμα και από το κάτω μέρος της γλώσσας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι κόκκινες κηλίδες μπορούν επίσης να είναι τόσο στη γλώσσα, όσο και στον ουρανίσκο του στόματος, στα ούλα, στα εσωτερικά μάγουλα, τα εσωτερικά χείλη, ή ακόμη και στα εξωτερικά χείλη.

Σε τι μπορεί να οφείλονται οι κόκκινες κηλίδες

Φλεγμονή στις θηλές (απολήξεις) στην επιφάνεια της γλώσσας
Έλλειψη βιταμίνης Β12 (η γλώσσα παίρνει την όψη “φράουλας” σε αυτή την περίπτωση)
Οστρακιά (βακτηριακή λοίμωξη του λαιμού με στρεπτόκοκκο)
Νόσος Kawasaki (ιογενής λοίμωξη που επηρεάζει κυρίως παιδιά κάτω των 5 ετών)
Καρκίνος του στόματος (σπάνια περίπτωση, αλλά απαιτεί άμεση ιατρική εξέταση)
Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (αν τα οξέα του στομάχου φτάσουν στο στόμα, μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή στη γλώσσα)
Σεξουαλικά Μεταδιδόμενη Νόσος (ορισμένα ΣΜΝ εκδηλώνονται μεταξύ άλλων και με κόκκινες κηλίδες στη γλώσσα)
Έκζεμα (επιβλαβή βακτήρια προσκολλώνται στις γευστικές απολήξεις της γλώσσας)
Κατανάλωση πολύ καυτερών φαγητών
Άσθμα
Στοματική μόλυνση
Στοματικός έρπητας
http://www.healcure.org

Περίπου 3,7 δισεκατομμύρια (ναι, ΔΙΣεκατομμύρια) άνθρωποι στον πλανήτη υπολογίζεται πως έχουν τον ιό του έρπη τύπου-1 (herpes simplex 1 virus, ή HSV-1), ο οποίος προκαλεί τις χαρακτηριστικές πληγές κοντά στο στόμα και στα χείλια, σύμφωνα με έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), όπως δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση PloS ONE.

Ο τύπος του έρπητα που προσβάλλει τα γεννητικά όργανα είναι ο HSV-2, ο οποίος είναι γνωστός και ως “έρπης των γεννητικών οργάνων”. Αλλά τα κακά νέα είναι ότι ο τύπος-1 που ο ΠΟΥ ισχυρίζεται ότι τον έχουν 2 στους 3 ανθρώπους παγκοσμίως, μπορεί επίσης να μεταδοθεί με τη σεξουαλική επαφή και να προκαλέσει προβλήματα στα γεννητικά όργανα.

Μόνο μέσα στο 2012 υπολογίζεται ότι 140 εκατομμύρια άνθρωποι ηλικίας 15-49 ετών κόλλησαν τον ιό του έρπη τύπου-1. Αυτό σημαίνει ότι τα δύο είδη ιών έρπητα προκαλούν σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις στους ανθρώπους. Σημειωτέον, ο ιός του έρπη δεν έχει θεραπεία εξόντωσή του, αλλά μόνο θεραπείες που καταπολεμούν τα συμπτώματά του. Από τη στιγμή που κάποιο άτομο προσβληθεί με τον ιό, εκείνος μπορεί να παραμένει “ανενεργός” στον οργανισμό του και να προκαλεί εξάρσεις κατά καιρούς.

Ο HSV-2 (έρπης γεννητικών οργάνων) είναι το είδος έρπη που οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν πως είναι το μόνο που προκαλεί σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις. Ο HSV-1 εκλαμβάνεται περισσότερο ως απλά ενοχλητικός και μερικές φορές επίπονος και συνήθως κάποιος τον κολλάει στην παιδική ηλικία και συχνά μέσω ενός απλού φιλιού.

“Οι νέες εκτιμήσεις υπογραμμίζουν την επιτακτική ανάγκη για όλες τις χώρες να βελτιώσουν τη συλλογή στοιχείων για τους δύο τύπους HSV και των σεξουαλικά μεταδιδόμενων μολύνσεων γενικά”, είπε ο δρ Marleen Temmerman, διευθυντής του Τμήματος Αναπαραγωγικής Υγείας και Έρευνας του ΠΟΥ.


http://www.nbcnews.com

Πώς μεταδίδεται

Ο HSV γενικά (και οι δύο τύποι) μεταδίδεται από ένα άτομο σε ένα άλλο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Μπορείτε να κολλήσετε όταν το δέρμα, ο κόλπος, το πέος, ή το στόμα σας έρθει σε επαφή με κάποιο άτομο που έχει ήδη έρπη.

Ο έρπης είναι πιο πιθανό να μεταδοθεί από την επαφή με το δέρμα ατόμου που νοσεί και έχει ορατές πληγές, φουσκάλες, ή κάποιο εξάνθημα. Μπορείτε επίσης να κολλήσετε έρπη ακόμα και όταν κάποιος δεν έχει καμία ορατή πληγή (μπορεί ακόμη και να μην ξέρει ότι έχει έρπη), ή από το σάλιο ενός ανθρώπου που έχει έρπη ή ακόμα και από τα κολπικά υγρά.

Επειδή ο ιός μπορεί να μεταδοθεί ακόμα και όταν δεν υπάρχει κανένα σύμπτωμα ή κάποια ορατή πληγή, ένας σεξουαλικός σύντροφος, που έχει κολλήσει έρπη στο παρελθόν, αλλά δεν έχει καμία πληγή έρπη μπορεί ακόμα να μεταφέρει τη μόλυνση σε άλλους.

Τα γενικευμένα ή συστηματικά συμπτώματα είναι:

-Μειωμένη όρεξη
-Πυρετός
-Δυσφορία
-Πόνοι μυών χαμηλά στην πλάτη, τους γλουτούς, τους μηρούς, ή τα γόνατα

Τα συμπτώματα στα γεννητικά όργανα περιλαμβάνουν μικρές, επίπονες φουσκάλες, που είναι γεμάτες με διάφανο ή κιτρινωπό υγρό. Αυτές βρίσκονται συνήθως:

-Στις γυναίκες: Στα εξωτερικά κολπικά χείλη (χείλη του αιδοίου), στον κόλπο, στον τράχηλο της μήτρας, γύρω από τον πρωκτό και στους μηρούς ή τους γλουτούς

-Στους άντρες: Στο πέος, στο όσχεο, γύρω από τον πρωκτό, στους μηρούς ή τους γλουτούς

-Και στα δύο φύλα: Στη γλώσσα, το στόμα, τα μάτια, τα ούλα, τα χείλια, τα δάχτυλα και σε άλλα μέρη του σώματος

Προτού να εμφανιστούν οι φουσκάλες, μπορεί να υπάρχει η αίσθηση τσουξίματος, καψίματος ή φαγούρας στο δέρμα ή το αίσθημα πόνου στο σημείο που θα εμφανιστούν οι φουσκάλες

Όταν οι φουσκάλες ανοίξουν, αφήνουν ρηχά έλκη που είναι πολύ επώδυνα. Αυτά τα έλκη σχηματίζουν μια “κρούστα” και τελικά θεραπεύονται σε 7-14 ημέρες, ή και παραπάνω σε πιο σπάνιες περιπτώσεις.

Άλλα συμπτώματα που μπορούν να εμφανιστούν περιλαμβάνουν:

-Πρήξιμο και ευαισθησία στους λεμφαδένες στη βουβωνική χώρα (κατά τη διάρκεια της νόσου)
-Επίπονη ούρηση
-Οι γυναίκες μπορεί να έχουν κολπικές εκκρίσεις ή, περιστασιακά, αδυναμία αδειάσματος της κύστης και τότε είναι απαραίτητη η χρήση ενός ουροκαθετήρα.

iatropedia.gr

Δεν είναι ένας αλλά πολλοί: μπορεί να χτυπήσει τα χείλη, τα γεννητικά όργανα, τον θώρακα. Τι πρέπει να γνωρίζουμε για αυτόν τον ύπουλο εχθρό

Μπορεί να μοιάζει σαν... απρόσκλητος επισκέπτης που άμα τη εμφανίσει του προκαλεί δυσφορία, πόνο και ενόχληση (από αισθητικής απόψεως και μη), στην πραγματικότητα όμως είναι ένας μόνιμος «κάτοικος» του οργανισμού ουκ ολίγων ανθρώπων. Εχει για την ακρίβεια το... σπίτι του στα γάγγλια του νευρικού συστήματος· περνά μεγάλο διάστημα με το να «ξεκουράζεται» στην οικία του και όταν βρει ευκαιρία – που δεν είναι άλλη από την εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος εξαιτίας διαφόρων παραγόντων όπως το στρες ή οι λοιμώξεις – «ξυπνά», ενεργοποιείται και ταλαιπωρεί τον καθένα που άθελά του τού προσέφερε... στέγη εσαεί. Είναι ο έρπης αλλά δεν είναι ένας, όπως λανθασμένα συνηθίζουμε να πιστεύουμε. Αντιθέτως, υπάρχουν πολλά είδη έρπητα που συνδέονται με διαφορετικές εκδηλώσεις – από τον επιχείλιο που «κοσμεί» ουκ ολίγα χείλη (επώνυμα και ανώνυμα) έως τον έρπητα των γεννητικών οργάνων και τον έρπητα ζωστήρα.

Η δερματολόγος-αφροδισιολόγος, επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών κυρία Ηλέκτρα Νικολαΐδου

Ενας ύπουλος μικροσκοπικός ιογενής εχθρός γίνεται μόνιμος κάτοικος του οργανισμού μας αν τύχει και τον «τσιμπήσουμε», κάτι που δεν είναι διόλου δύσκολο. Δεν είναι άλλος από τον έρπητα που δεν είναι ένας αλλά πολλοί και διαφορετικοί: ο επιχείλιος, εκείνος των γεννητικών οργάνων αλλά και ο έρπης ζωστήρας. Ας «ζωστούμε» με γνώση σχετικά με έναν συχνό αντίπαλο του πληθυσμού μέσα από 8 ερωτήσεις στις οποίες οι απαντήσεις δίνονται με τη βοήθεια της δερματολόγου - αφροδισιολόγου, επίκουρης καθηγήτριας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός» κυρίας Ηλέκτρας Νικολαΐδου.

1. Ο έρπης είναι ένας;
Οχι, υπάρχουν πολλοί ερπητοϊοί. Τα πιο συχνά προβλήματα προκαλούνται από τους ιούς του απλού έρπητος 1 και 2 (Herpes Simplex Virus 1 - ΗSV-1 και Herpes Simplex Virus 2 - HSV-2). Συνήθως ο HSV-1 προκαλεί επιχείλιο έρπητα ενώ ο ΗSV-2 έρπητα γεννητικών οργάνων. Και λέμε συνήθως διότι μπορεί τα πράγματα να αντιστραφούν... ελέω σεξουαλικών πρακτικών - συγκεκριμένα εξαιτίας των στοματογεννητικών σεξουαλικών επαφών που μπορούν να «χαρίσουν» σε κάποιον επιχείλιο έρπητα εξαιτίας του HSV-2 αλλά και έρπητα γεννητικών οργάνων εξαιτίας του HSV-1.

2. Μπορεί ο ιός της ανεμευλογιάς να προκαλέσει έρπητα;
Ναι. Πρόκειται για τον ιό της ανεμευλογιάς-ζωστήρα (Varicella-Zoster Virus, VZV) που προκαλεί τον γνωστό έρπητα ζωστήρα. Ουσιαστικώς σε άτομα που προσβλήθηκαν από ανεμευλογιά στην παιδική ηλικία ο ιός μπορεί να παραμείνει στο νευρικό σύστημα και να ενεργοποιηθεί πολύ αργότερα στη ζωή - κυρίως μετά τα 50 έτη, πιθανώς λόγω αποδυναμωμένης άμυνας του οργανισμού. Συνήθως ο έρπης ζωστήρας εμφανίζεται μόνο μία φορά στη διάρκεια της ενήλικης ζωής (σπανίως δεύτερη) αλλά συνδέεται με πολύ περισσότερο πόνο σε σύγκριση με τον επιχείλιο έρπητα ή τον έρπητα των γεννητικών οργάνων. Και αυτό διότι προκαλεί σοβαρή προσβολή των νεύρων - εκδηλώνεται συνήθως στο ένα ημιμόριο του σώματος, συνηθέστερα στον θώρακα ή στο πρόσωπο. Μάλιστα, ακόμη και όταν το εξάνθημα υποχωρήσει έπειτα από περίπου δύο εβδομάδες, μπορεί ο πόνος να συνεχίζεται επί μήνες - πρόκειται για την αποκαλούμενη μεθερπητική νευραλγία.

3. Ποιος ιός του έρπητα είναι ο πιο συχνός στον πληθυσμό;
Ο ΗSV-1 που, όπως προαναφέραμε, συνήθως «γεννά» τον επιχείλιο έρπητα. Ποσοστό μεγαλύτερο του 70% του γενικού πληθυσμού διαθέτει αντισώματα εναντίον του συγκεκριμένου ιού, ωστόσο λίγα άτομα σε σύγκριση με αυτό το μεγάλο ποσοστό εκδηλώνουν εξάνθημα. Ο HSV-1 μεταδίδεται με άμεση επαφή μέσω των φιλιών, ακόμη και των κοινωνικών φιλιών, και μπορούμε να τον λάβουμε ως «δώρο» ακόμη και από κάποιο άτομο που δεν φέρει τη στιγμή που μας φιλά εξάνθημα ή δεν έχει εκδηλώσει ποτέ εξάνθημα! Οταν ο ιός «ξυπνά» από τον ύπνο του στο νευρικό σύστημα εκδηλώνεται με μικρές φυσαλίδες που σπάνε και αφήνουν διαβρώσεις. Συνολικά σε μία εβδομάδα το εξάνθημα έχει περάσει. Υπάρχει και η περίπτωση της πρωτολοίμωξης - σε κάποια άτομα, αμέσως μετά τη μόλυνση με τον ιό, εκδηλώνεται εξάνθημα (ενώ στους περισσότερους κάτι τέτοιο συμβαίνει μήνες ή και χρόνια αργότερα) όχι μόνο στα χείλη αλλά και μέσα στη στοματική κοιλότητα, το οποίο είναι επώδυνο και ενοχλητικό. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί πυρετός και διόγκωση των τραχηλικών λεμφαδένων. Επειτα από μία εβδομάδα ως δέκα ημέρες το επεισόδιο έχει συνήθως περάσει.

4.Το προφυλακτικό προφυλάσσει 100% από τη μετάδοση του έρπητα των γεννητικών οργάνων;
Αν και το προφυλακτικό αποτελεί ένα καλό μέσο προστασίας, δυστυχώς δεν προστατεύει 100% από τον έρπητα των γεννητικών οργάνων αφού ο ιός HSV-2 που τον προκαλεί μεταδίδεται μέσω της επαφής με το δέρμα και όχι με τα σωματικά υγρά. Γενικώς η πρωτολοίμωξη από τον συγκεκριμένο ιό (η εκδήλωση συμπτωμάτων αμέσως μετά τη μόλυνση) που δεν αφορά πολλά άτομα είναι έντονη: εμφανίζεται με φυσαλίδες που μετατρέπονται στη συνέχεια σε μικροπληγές, με διόγκωση των λεμφαδένων της γεννητικής περιοχής και πιθανώς με πυρετό - το επεισόδιο περνά έπειτα από μία-δύο εβδομάδες. Στην υποτροπή εμφανίζονται συνήθως λίγες φυσαλίδες που εξαφανίζονται έπειτα από 5-7 ημέρες - σε μικρό μόνο αριθμό περιπτώσεων οι υποτροπές είναι πιο βαριές και μεγαλύτερης διάρκειας.

5. Μπορεί ο έρπης να μεταδοθεί σε άλλα σημεία του σώματος;
Αν κάποιος πάσχει από επιχείλιο έρπητα ή έρπητα των γεννητικών οργάνων, δεν μπορεί να μεταδώσει τη λοίμωξη σε άλλο σημείο του σώματός του μετά την αρχική μόλυνση. Και αυτό διότι ο οργανισμός παράγει αντισώματα τα οποία προστατεύουν τα άλλα σημεία του οργανισμού από τη μόλυνση. Ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες κάποιο άτομο εμφανίζει λοίμωξη με τον ίδιο ιό σε πολλαπλά σημεία - γεγονός που συνήθως συμβαίνει τη στιγμή της αρχικής μόλυνσης. Για παράδειγμα, αν ένα άτομο κάνει στοματικό έρωτα αλλά και σεξ με έναν μολυσμένο σύντροφο, μπορεί να μολυνθεί τόσο στο στόμα όσο και στα γεννητικά όργανα την ίδια στιγμή.

6. Πώς γίνεται η διάγνωση του έρπητα;
Η διάγνωση βασίζεται συνήθως στην εμφάνιση των βλαβών στο δέρμα. Μπορεί επίσης να γίνει ιική καλλιέργεια με βάση υλικό που λαμβάνεται από τη βλάβη όταν αυτή βρίσκεται σε υγρή μορφή, καθώς και εφαρμογή άλλων μεθόδων όπως ο ανοσοφθορισμός ή η αλυσιδωτή αντίδραση της πολυμεράσης (PCR) προκειμένου να ανιχνευθούν αντιγόνα ενάντια στον ιό. Σε περίπτωση που κάποιος επιθυμεί να γνωρίζει αν έχει έρθει σε επαφή με τον ιό του έρπητα μπορεί να υποβληθεί σε αιματολογική εξέταση στην οποία ανιχνεύονται τα αντισώματα που δημιουργεί ο οργανισμός έναντι του ιού.

7. Πώς μπορούμε να δράσουμε προληπτικά ενάντια στον έρπητα;
Οι κλασικές συμβουλές θα ήταν μάλλον... δύσκολο να τηρηθούν (αν όχι ανέφικτο) καθώς θα περιελάμβαναν απαγόρευση φιλιών και σεξουαλικών επαφών! Σε άτομα που έχουν ήδη μέσα τους τον ιό το στρες, οι ιώσεις και η έκθεση στον ήλιο (ο ήλιος προκαλεί ανοσοκαταστολή του δέρματος) μπορεί να οδηγήσουν σε εμφάνιση υποτροπών. Κάποιοι ειδικοί συνιστούν και προληπτική λήψη βιταμινών του συμπλέγματος Β, καθώς οι βιταμίνες του συγκεκριμένου συμπλέγματος ενισχύουν το νευρικό σύστημα. Ωστόσο, όπως επισημαίνει η κυρία Νικολαΐδου, δεν έχει αποδειχθεί ότι η λήψη αυτών των βιταμινών μπορεί να προλάβει τις υποτροπές του έρπητα. Σε ό,τι αφορά συγκεκριμένα τον έρπητα ζωστήρα, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη (προσφάτως και στη χώρα μας) κυκλοφορεί το προληπτικό εμβόλιο Zostavax το οποίο έχει λάβει έγκριση χορήγησης σε άτομα 50 ετών και άνω. Στην Ελλάδα το εμβόλιο που χορηγείται σε μια δόση αποζημιώνεται από τα ασφαλιστικά ταμεία στα άτομα 60 ετών και άνω.

8. Και θεραπευτικά;
Στον επιχείλιο έρπητα, σύμφωνα με την κυρία Νικολαΐδου, η θεραπεία αφορά την τοπική εφαρμογή μιας αντιβιοτικής αλοιφής ή λίγου οινοπνεύματος - «οι αντι-ιικές αλοιφές δεν φαίνεται να έχουν ιδιαίτερη προσφορά» λέει η ειδικός. Στις περιπτώσεις πρωτολοίμωξης λαμβάνονται αντι-ιικά φάρμακα (ακυκλοβίρη, βαλακυκλοβίρη, φαμσικλοβίρη) από το στόμα, τα οποία δεν εκριζώνουν τον ιό αλλά βοηθούν στο να περάσει πιο εύκολα το επεισόδιο. Και στον έρπητα γεννητικών οργάνων χορηγείται τοπική θεραπεία με κάποια αντιβιοτική αλοιφή και μόνο στην περίπτωση πρωτολοίμωξης ή σοβαρής υποτροπής γίνεται χορήγηση αντι-ιικών φαρμάκων από το στόμα. Υπάρχει και η περίπτωση χορήγησης κατασταλτικής θεραπείας σε άτομα με πολύ συχνές (για παράδειγμα κάθε μήνα) υποτροπές έρπητα των γεννητικών οργάνων: σε αυτήν την κατηγορία ασθενών χορηγούνται διάφορα αντι-ιικά σχήματα σε καθημερινή βάση επί ένα εξάμηνο ή έναν χρόνο - έχει αποδειχθεί ασφαλής η λήψη των φαρμάκων για τόσο μεγάλο διάστημα. Στον έρπητα ζωστήρα χορηγούνται αντι-ιικά σε διάφορα σχήματα και δόσεις, ενώ για τα άτομα με την επώδυνη μεθερπητική νευραλγία χορηγούνται παυσίπονα (οι συγκεκριμένοι ασθενείς καταφεύγουν συνήθως σε ιατρεία πόνου όπου λαμβάνουν ανακουφιστικές θεραπείες).

tovima.gr

Σελίδα 1 από 3

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot