Ένας μαχητής που δηλώνει πίστη στο Ισλαμικό Χαλιφάτο εμφανίστηκε σε ένα βίντεο όπου προτρέπει τους Τούρκους συμπατριώτες του να εξεγερθούν εναντίον του «απίστου» προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και να συμβάλουν να κατακτηθεί η Κωνσταντινούπολη.

Μιλώντας άπταιστα τουρκικά, ο μαχητής του Ισλαμικού Κράτους, που έχει διαγώνια περασμένο στον ώμο του ένα τουφέκι, κατηγορεί τον Ερντογάν κατά τη διάρκεια του μαγνητοσκοπημένου υλικού ότι «ξεπουλάει την χώρα στους σταυροφόρους» και ότι επιτρέπει την πρόσβαση των αμερικανικών δυνάμεων στις τουρκικές βάσεις «μόνο και μόνο για να κρατήσει την θέση του».

«Τούρκοι πολίτες: χωρίς να χάνετε χρόνο πρέπει να εξεγερθείτε εναντίον των άθεων, των σταυροφόρων και των άπιστων που σας έχουν μετατρέψει σε σκλάβους» τονίζει, ενώ δύο άνδρες, ένοπλοι, με γενειάδα και φορώντας στα κεφάλια τους τουρμπάνια, κάθονται σιωπηλοί πίσω του.
Ο ίδιος περιγράφει τους Κούρδους αντάρτες του PKΚ, που συμμετέχουν στη μάχη εναντίον του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία, ως «άθεους» και προειδοποιεί ότι η ανατολική Τουρκία θα πέσει σε κουρδικά χέρια εάν δεν εξεγερθούν οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους.

Το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς σημειώνει ότι δε μπορεί να επιβεβαιώσει την αυθεντικότητα του βίντεο, όπου δε διατυπώνονται συγκεκριμένες απειλές για επιθέσεις. Ωστόσο, το SITE, η υπηρεσία που παρακολουθεί τους ιστότοπους των τζιχαντιστών, εκτιμά ότι το βίντεο είναι μια έκκληση από έναν μαχητή του Ισλαμικού Κράτους προς τους Μουσουλμάνους της Τουρκίας να προσφέρουν τη στήριξή τους.

Το βίντεο που έχει κυκλοφορήσει ευρέως στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης και έχει μεταδοθεί και από τουρκικά μέσα ενημέρωσης έχει τίτλο «Ένα μήνυμα στην Τουρκία» και την παραγωγή του φέρεται να έχει κάνει το “Raqqa state media office”, που παραπέμπει στην πόλη της βόρειας Συρίας την οποία έχει κηρύξει πρωτεύουσα των εδαφών που έχει κατακτήσει η σουνιτική εξτρεμιστική οργάνωση.

«Όλοι μαζί και υπό τις εντολές του Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι... ας κατακτήσουμε την Κωνσταντινούπολη, την οποία ο προδότης Ερντογάν εργάζεται νυχθημερόν για να παραδώσει στους σταυροφόρους» λέει ο άνδρας, αναφερόμενος στον ηγέτη του Ισλαμικού Κράτους.

Το βίντεο, που αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο χθες το βράδυ και μαγνητοσκοπήθηκε στην επαρχία Ράκα, αποστέλλει ένα από τα πλέον απειλητικά μηνύματα εκ μέρους της οργάνωσης εναντίον της Τουρκίας.
Το υλικό βλέπει το φως της δημοσιότητας ενώ η Τουρκία – που έχει δεχθεί εδώ και καιρό επικρίσεις ότι επιδεικνύει επιείκεια έναντι της τζιχαντιστικής οργάνωσης, έχει ξεκινήσει έναν «πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας» σε δύο μέτωπα, στοχοθετώντας τους εξτρεμιστές του Ισλαμικού Κράτους και τους Κούρδους μαχητές του PKK.

zougla.gr

Πολιτική ήττα-σοκ για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και τους υποστηρικτές του αποτελούν τα αποτελέσματα των χθεσινών βουλευτικών εκλογών,

καθώς για πρώτη φορά τα τελευταία 13 χρόνια το κυβερνών κόμμα όχι μόνο δεν παίρνει την ενισχυμένη πλειοψηφία που ήθελε ο Ερντογάν για να αλλάξει το σύνταγμα, αλλά χάνει και την αυτοδυναμία στην Εθνοσυνέλευση.

Η θριαμβική είσοδος του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP) στην τουρκική Εθνοσυνέλευση, το οποίο κατάφερε να ξεπεράσει άνετα το όριο του 10%, εξανεμίζει προς το παρόν κάθε σκέψη που μπορεί να έκανε ο «σουλτάνος» Ερντογάν για αλλαγή του Συντάγματος και για προεδρική δημοκρατία, ενώ κολλάει το AKP με την πλάτη στον τοίχο μετεκλογικά, αναγκάζοντάς το είτε να ψάξει για συμμάχους και μια κυβέρνηση συνεργασίας είτε να πάει σε μια κυβέρνηση μειοψηφίας.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εκλογών, το ισλαμοσυντηρητικό κόμμα του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου, με καταμετρημένο το 98% των ψήφων, καταφέρνει να συγκεντρώσει ποσοστό 41% και να λάβει 259 έδρες, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) συγκεντρώνει 25,2% και παίρνει 131 έδρες, το εθνικιστικό Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP) 16,5% και λαμβάνει 82 έδρες και το φιλοκουρδικό Κόμμα Δημοκρατίας των Λαών (HDP) συγκεντρώνει 12,5% και παίρνει 78 έδρες στη μεγάλη τουρκική Εθνοσυνέλευση.

Συνολικά οι έδρες της Εθνοσυνέλευσης είναι 550 και για να έχει ένα κόμμα αυτοδυναμία θα πρέπει να λάβει 276. Σύμφωνα με δηλώσεις ανώνυμου υψηλόβαθμου αξιωματούχου του AKP στο Ρόιτερ, το κόμμα του προσανατολίζεται στο σενάριο δημιουργίας μιας κυβέρνησης μειοψηφίας και στη συνέχεια στη διενέργεια νέων πρόωρων εκλογών.

Ο άθλος του φιλοκουρδικού HDP βασίστηκε στο άνοιγμα της προεκλογικής καμπάνιας του Ντεμιρτάς σε κοινωνικές ομάδες εντός των μεγάλων πόλεων της δυτικής πλευράς της Τουρκίας, δηλαδή σε πόλεις που βρίσκονται πολύ μακριά από τα παραδοσιακά προπύργια στη νοτιοανατολική Τουρκία των Κούρδων υποψηφίων που μέχρι πρότινος κατέβαιναν στις εκλογές ως ανεξάρτητοι

Η ιστορική είσοδος του φιλοκουρδικού HDP στην Εθνοσυνέλευση και ο συνακόλουθος σημαντικός περιορισμός της δύναμης του AKP ανακατεύουν την τράπουλα των πολιτικών ισορροπιών στην Τουρκία. Το αποτέλεσμα, όπως εκτιμούν αναλυτές, είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει μεταξύ άλλων και εσωκομματικές διεργασίες στο ισλαμοσυντηρητικό κόμμα των Ερντογάν - Νταβούτογλου, αφού οι πιέσεις προς τον πρωθυπουργό για τη μη αυτοδυναμία αναμένεται ότι θα είναι αφόρητες.

Μάλιστα πριν από μερικές εβδομάδες ο Αχμέτ Νταβούτογλου είχε δηλώσει πως σε περίπτωση που το κόμμα του χάσει την αυτοδυναμία στην Εθνοσυνέλευση, θα παραιτηθεί, μια κίνηση που αποτελεί επιπλέον πλήγμα στον Ερντογάν, ο οποίος ήταν αυτός που είχε στηρίξει τον Νταβούτογλου για να τον αντικαταστήσει στο τιμόνι του κόμματος και της κυβέρνησης όταν έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος της χώρας. Βέβαια λίγο μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ο Τούρκος πρωθυπουργός έσπευσε να δηλώσει ότι «θα ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να μην αποσταθεροποιηθεί η χώρα από το εκλογικό αποτέλεσμα».

Λίγο νωρίτερα, πάντως, εν μέσω πανηγυρισμών, ο ηγέτης του HDP, Σελ. Ντεμιρτάς, είχε δηλώσει από την πλευρά του: «Από αυτήν τη στιγμή έχει τελειώσει στην Τουρκία η συζήτηση περί προεδρικού συστήματος και δικτατορίας. Η Τουρκία γύρισε από το χείλος του γκρεμού. Η νίκη αυτή είναι νίκη των καταπιεσμένων, δηλαδή είναι κοινή νίκη της Αριστεράς. Είναι κοινή νίκη όσων εναντιώνονται στο σύνταγμα της χούντας και στο όριο του 10%. Είναι κοινή νίκη όσων λένε ότι οι Κούρδοι πρέπει να ζουν στη χώρα αυτή ως έντιμος λαός».

Οσον αφορά τα σενάρια κυβέρνησης συνεργασίας, το HDP μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να συνεργαστεί με το AKP, ενώ ο αντιπρόεδρος του εθνικιστικού κόμματος MHP (στο οποίο συμμετέχουν οι Γκρίζοι Λύκοι και το οποίο θεωρείται από τους αναλυτές ως το πιο ανοιχτό σε μια συνεργασία με το AKP), Οκτάι Βουράλ, απαντώντας σε σχετική ερώτηση δήλωσε: «Θα ήταν λάθος από πλευράς μου να κάνω κάποια εκτίμηση για μια συνεργασία. Το κόμμα μας θα εξετάσει το ενδεχόμενο αυτό το επόμενο διάστημα. Και πιστεύω πως και το AKP θα κάνει τις δικές του εκτιμήσεις ύστερα από αυτό το αποτέλεσμα».

ethnos.gr

Η προεκλογική περίοδος στην Τουρκία βρίσκεται στην τελική ευθεία -η κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση είναι την Κυριακή 7 Ιουνίου- και ο Ερντογάν προσπαθεί με κάθε τρόπο να προσελκύσει τις ψήφους των ισλαμιστών.

Το βίντεο του κυβερνώντος κόμματος για τη φιέστα των 562 χρόνων από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, με την Αγία Σοφία σε πρώτο πλάνο και τον μουεζίνη να καλεί τους πιστούς σε προσευχή σε έναν από τους μιναρέδες της -με τη συνδρομή της νέας τεχνολογίας- ικανοποίησε τους ισλαμιστές, που επιθυμούν τη μετατροπή του μνημείου σε τέμενος.

Το βίντεο προκάλεσε ενθουσιασμό στους παρευρισκόμενους οπαδούς του ΑΚΡ.

Η Αγία Σοφία μετατράπηκε σε τζαμί με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 από τον σουλτάνο Μωάμεθ Β'. To 1934 o Μουσταφά Κεμάλ, στο πλαίσιο εκσυγχρονισμού της Τουρκίας, μετέτρεψε το τέμενος σε μουσείο.

Ο Ερντογάν δεν έχει πάρει επισήμως θέση ως προς την πιθανότητα μετατροπής του μνημείου σε τέμενος.

protothema.gr

Οι ισχυροί του κόσμου

Δεκέμβριος 06, 2014
«Ζούμε στην εποχή των ισχυρών ανδρών της πολιτικής», οι οποίοι ωστόσο δεν είναι κατ’ ανάγκη αυταρχικοί αναφέρει η οικονομική εφημερίδα Financial Times σε άρθρο της, στο οποίο παρουσιάζει τη λίστα με τους πιο ισχυρούς πολιτικούς άνδρες για το 2014.
 
Ανάμεσα στους ηγέτες με... σιδηρά πυγμή περιλαμβάνονται ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Κινέζος ομόλογός του, Σι Τζινπίνγκ, ο Ρώσος Βλαντίμιρ Πούτιν, αλλά και ο Αιγύπτιος Φατάχ αλ Σίσι. Από τη λίστα απουσιάζει το όνομα του Αμερικανού προέδρου Μπάρακ Όμπαμα.

Όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος των FT Φίλιπ Στίβενς από τον κατάλογο δεν μπορούν να λείψουν και οι πιο φιλελεύθερες και δημοκρατικές φιγούρες όπως ο Ναρέντρα Μόντι στην Ινδία και ο Σίνζο Άμπε στην Ιαπωνία, οι οποίοι δεν δείχνουν διατεθειμένοι να υπονομεύσουν τη φιλελεύθερη συνταγματική τάξη στις χώρες τους.

Ο συνδετικός κρίκος των πιο ισχυρών πολιτικών ηγετών του 2014 που επέλεξαν οι Financial Times είναι η πολιτική τους στις διακρατικές σχέσεις και την εθνική κυριαρχία που παραπέμπει περισσότερο σε προσεγγίσεις του 19ου αιώνα παρά του 20ούΟ συντάκτης σημειώνει ότι αυτό που συνδέει τους πολιτικούς αυτούς είναι μια προσέγγιση των διακρατικών σχέσεων και της εθνικής κυριαρχίας που παραπέμπει περισσότερο στον 19ο αιώνα παρά στο δεύτερο μισό του 20ού.

«Μερικοί θα προσέθεταν σε αυτόν τον κατάλογο και τον Βενιαμίν Νετανιάχου. Παρά τις διαφορές τους, ο τελευταίος νιώθει πιο άνετα με τον Πούτιν παρά με τους φιλελεύθερους της Ευρώπης», γράφει ο Στίβενς.

Την ίδια ώρα, επισημαίνει πως η κατάρρευση του σοβιετικού κομμουνισμού υποτίθεται ότι θα οδηγούσε σε μια φιλελεύθερη διεθνιστική τάξη. «Η Ρωσία θα ευημερούσε ως εταίρος της Δύσης και η Κίνα θα αναγορευόταν σε μια υπεύθυνη υπερδύναμη. Νέες δυνάμεις θα συνειδητοποιούσαν ότι οι κανόνες ωφελούν τους πάντες. Οι πιο αισιόδοξοι διεθνιστές έβλεπαν την Ευρώπη ως τον χώρο ενός μεταμοντέρνου πολυπολισμού και μιας μοιρασμένης εθνικής κυριαρχίας».

Ωστόσο, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, οι ισχυροί άνδρες προτιμούν τον ανταγωνισμό από τη συνεργασία ως τη φυσική τάξη των πραγμάτων. «Είναι μάλλον εθνικιστές παρά διεθνιστές. Και στην περίπτωση της Κίνας και της Ρωσίας, είναι ανερυθρίαστα αναθεωρητές», τονίζουν οι Financial Times.

Εξηγούν δε, ότι στις περισσότερες ανεπτυγμένες δημοκρατίες, ο εθνικισμός (σε αντίθεση με τον πατριωτισμό) παραπέμπει σε μια πολιτική κατάχρηση. Για τον Σι και τον Πούτιν, αντίθετα, είναι ένας τρόπος να αποσπούν υποστήριξη στο εσωτερικό και ένα εργαλείο για την επικράτηση των εθνικών συμφερόντων έναντι των οικουμενικών αξιών. Η οικονομία αποτελεί γι' αυτούς ένα εργαλείο για την άσκηση εξουσίας.





Παράλληλα, το μεγάλο επίτευγμα της Ευρώπης, σύμφωνα με τον Στίβενς, είναι ότι άφησε την ιστορία πίσω της. «Οι ισχυροί άνδρες δεν βλέπουν τον λόγο να απολογηθούν για το παρελθόν. Είναι πολύ απασχολημένοι με το να ξαναγράφουν τα σχολικά εγχειρίδια. Αν ο Άμπε έχει απλώς βαρεθεί να απολογείται, ο Σι θέλει να λύσει λογαριασμούς γυρίζοντας στους πολέμους του οπίου και ο Πούτιν θέλει να εκδικηθεί για την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης», γράφει χαρακτηριστικά.



Όλα αυτά είναι οικεία σε όσους έχουν μελετήσει τις μεγάλες μάχες εξουσίας του 19ου αιώνα. Δεν είναι τυχαίο ότι αξιωματούχοι στο Πεκίνο επικαλούνται το δόγμα Μονρόε του 1823 και την οικοδόμηση της αμερικανικής ναυτικής δύναμης στις αρχές του 20ού αιώνα ως προηγούμενα για την προσπάθεια του Πεκίνου να εδραιώσει την κυριαρχία του στον δυτικό Ειρηνικό. Οι μεγάλες δυνάμεις ελέγχουν τη γειτονιά τους, λένε. Έτσι παίζεται το παιχνίδι. Ο Πούτιν και ο Σι δεν κάνουν κάτι διαφορετικό.

Θα ήταν λάθος, όπως εξηγεί ο αρθρογράφος, να θεωρήσει κανείς ότι η άνοδος των ισχυρών ανδρών αποτελεί μια μη αντιμετωπίσιμη πρόκληση προς τη Δύση. «Ο Ερντογάν μπορεί να ήταν όλο χαμόγελα όταν δέχθηκε τον Πούτιν στην Άγκυρα, αλλά η Τουρκία αποτελεί ένα ισχυρό μέλος του ΝΑΤΟ.



Η φιλοδοξία του Άμπε να ανοικοδομήσει τη στρατιωτική ισχύ της Ιαπωνίας αποσκοπεί στην αντίκρουση της Κίνας. Οι μεθοριακές διαμάχες με το Πεκίνο στα Ιμαλάια οδηγούν τον Μόντι να αναζητεί πιο θερμές σχέσεις με τις ΗΠΑ», επισημαίνει ο Στίβενς.

Εξηγεί, μάλιστα, πως αυτό που δείχνουν οι ηγέτες αυτοί είναι ότι το πολυμερές μοντέλο του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα θα αποτελέσει μάλλον ένα ιστορικό διάλειμμα παρά μια νέα φάση στις διακρατικές σχέσεις.

Ολοκληρώνοντας, αναφέρει ότι η παγκοσμιοποίηση βρίσκεται ήδη σε υποχώρηση, με τον Καντ να παραμερίζει για να περάσει ο Χομπς και τη Δύση να μαθαίνει πώς είναι να ζεις σε έναν σκληρό κόσμο.



zougla.gr
Η Ελλάδα και η Τουρκία συμφωνούν ότι πρέπει να αρχίσουν πάλι οι συνομιλίες για το Κυπριακό. Ωστόσο, οι διαφορές τους στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της ΑΟΖ της φαίνεται ότι είναι θεμελιώδεις.
 
Ακριβώς για αυτό και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» θα συνεχίσει να βρίσκεται εντός της κυπριακής ΑΟΖ και δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια άρση της παράνομης NAVTEX που εξέδωσε η Άγκυρα (και λήγει στα τέλη του έτους) πριν από τη σύγκληση του 3ου Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδος – Τουρκίας την προσεχή Παρασκευή και Σάββατο (5-6 Δεκεμβρίου) στην Αθήνα.
 
Αυτά είναι τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από τις επαφές που είχε στην Τουρκία εντός του Σαββατοκύριακου ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών συναντήθηκε το πρωϊ του Σαββάτου με τον υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου και το απόγευμα της ίδια ημέρας με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ωστόσο, η συνάντηση με τον τούρκο ηγέτη ήταν μάλλον γενικότερου περιεχομένου και δεν εισήλθε στον «σκληρό πυρήνα» των θεμάτων.
 
Η κύρια συζήτηση έγινε με τον κ. Τσαβούσογλου το πρωϊ του Σαββάτου και ήταν μακρά σε διάρκεια. Σε αυτή ήταν επίσης παρόντες ο Γενικός Γραμματέας του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών Αναστάσιος Μητσιάλης και ο τούρκος μόνιμος υφυπουργός Εξωτερικών Φεριντούν Σινιρλίογλου (σσ. ο άνθρωπος που χειρίζεται όλους τους «καυτούς φακέλους» από την τουρκική πλευρά). Η ίδια σύνθεση ήταν παρούσα και στη συνάντηση με τον κ. Ερντογάν, με την προσθήκη του έλληνα πρεσβευτή στην Άγκυρα Κυριάκου Λουκάκη.
 
Στις δημόσιες δηλώσεις το κλίμα ήταν το σύνηθες, με αμοιβαίες φιλοφρονήσεις, αλλά αναμφίβολα οι ευαίσθητες λεπτομέρειες συζητήθηκαν πίσω από τις κλειστές πόρτες. Η προσπάθεια αποφυγής οποιονδήποτε διαρροών είναι εμφανής και σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες τούτη είναι η σαφής εντολή του έλληνα Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά προς αυτή την κατεύθυνση.
 
Ο κ. Τσαβούσογλου εμφανίστηκε πάντως αμετακίνητος. Έμεινε στην πάγια γραμμή ότι η Άγκυρα και οι Τουρκοκύπριοι δεν πρόκειται να αποδεχθούν καμία «μονομερή», όπως τη χαρακτήρισε, κίνηση των Ελληνοκυπρίων στο θέμα της ενέργειας. «Όταν σταματήσουν οι γεωτρήσεις, θα αποσύρουμε το πλοίο» ήταν η φράση που χαρακτηριστικά χρησιμοποίησε. Ωστόσο, το ερευνητικό πρόγραμμα της ιταλικής Eni περιλαμβάνει άλλες τρεις γεωτρήσεις πέραν της τρέχουσας στο «Οικόπεδο 9» της κυπριακής ΑΟΖ και δύσκολα θα μπορούσε να σταματήσει χωρίς οικονομικό κόστος για την εταιρεία και βαρύτατο πολιτικό κόστος για τη Λευκωσία.  
 
Ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών επανέλαβε δε την άποψη που πρόσφατα είχε παρουσιάσει στην Εθνοσυνέλευση ότι αυτό που επιδιώκεται από την τουρκική πλευρά είναι κάποιου είδους συνδιαχείριση του φυσικού αερίου. «Θα μπορούσε να δημιουργηθεί μία κοινή εταιρεία που να κάνει όλες τις έρευνες για το συμφέρον των δύο κοινοτήτων. Η εταιρεία αυτή θα μπορούσε να είναι ιδιωτική» πρόσθεσε.
 
Από την πλευρά του, ο κ. Βενιζέλος ξεκαθάρισε ότι αυτή στη στιγμή υπάρχει «μία προσβολή σε εξέλιξη» εναντίον των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας και αυτή πρέπει να τερματιστεί ώστε οι συνομιλίες να επαναληφθούν. Ο υπουργός Εξωτερικών έκανε τη διάκριση ανάμεσα στους φυσικούς πόρους που ανήκουν στην Κυπριακή Δημοκρατία και κατ’ επέκταση στην όποια μετεξέλιξή της μετά από μία λύση και στα έσοδα από τους φυσικούς πόρους που ανήκουν και στις δύο κοινότητες. Δεν παρέλειψε δε να πει ότι υπάρχουν ήδη πολιτικές συγκλίσεις για το μοίρασμα αυτών των εσόδων μετά τη λύση (αναφερόταν στις συγκλίσεις Χριστόφια – Ταλάτ και Χριστόφια – Έρογλου της περιόδου 2008 – 2012).
 
Το ερώτημα που πλανάται ενόψει και της ελληνοτουρκικής συνάντησης της Παρασκευής είναι λοιπόν τι μέλλει γενέσθαι στο Κυπριακό. Και τούτο από τη στιγμή που και η Λευκωσία δεν δείχνει διατεθειμένη σε υποχωρήσεις που θα την οδηγούσαν σε λάθη όπως το μορατόριουμ ερευνών στο Αιγαίο το οποίο πέτυχε η Τουρκία προκαλώντας διαδοχικές κρίσεις από τη δεκαετία του 1970 και μετά. Αν και ουδείς μπορεί να αποκλείσει παρασκηνιακές συνεννοήσεις, αυτό που μοιάζει προς το παρόν ως πιθανότερο είναι η διασφάλιση μίας «ευαίσθητης ισορροπίας» που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία απρόβλεπτη κλιμάκωση όχι μόνο στο Κυπριακό αλλά και στις διμερείς ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι τρίτοι παίκτες δεν θα ήθελαν να βγει η κατάσταση εκτός ελέγχου και προς τούτο έχουν ενεργοποιηθεί οι απαραίτητοι δίαυλοι.
tovima.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot