×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 573

Επιχειρήσεις

Επιχειρήσεις (20)

Tης Δήμητρας Μανιφάβα
Στις αρχές της εβδομάδας και συγκεκριμένα το απόγευμα της Δευτέρας όταν κυκλοφόρησε στα δημοσιογραφικά γραφεία η είδηση ότι συνελήφθη ο Δημήτρης Μαρινόπουλος, της άλλοτε κραταιάς επιχειρηματικής οικογένειας, και ότι η σύλληψη σχετίζεται με τις διαφορές που έχει με τον Θεόδωρο Καρυπίδη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που σκέφτηκαν “Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται” (εν προκειμένω η κακή). Διότι όταν στις αρχές του 2014 ανακοινώθηκε ότι μια εταιρεία που κατασκεύαζε...παλέτες εξαγόρασε σούπερ μάρκετ και μετά αυτή συνεργάστηκε με την κορυφαία τότε επιχείρηση σούπερ μάρκετ πολλοί απόρησαν και αρκετοί είδαν καχύποπτα τη συγκεκριμένη συναλλαγή. Τα πώς και τα γιατί έγιναν γνωστά από το 2016 και μετά, όταν η “Μαρινόπουλος” έφτασε στο χείλος της χρεοκοπίας και ο άλλοτε συνέταιρος από τη βόρεια Ελλάδα έγινε ο άσπονδος εχθρός της.
Στις 2 Μαρτίου 2014 η εταιρεία «Karipidis Bros» ανακοίνωσε ότι εξαγόρασε το σύνολο της αλυσίδας σούπερ μάρκετ «Αρβανιτίδης» στη Βόρεια Ελλάδα. Μόλις δέκα ημέρες μετά, στις 12 Μαρτίου 2014 ανακοινώθηκε η υπογραφή συμφωνίας δικαιόχρησης ανάμεσα στη “Μαρινόπουλος” Α.Ε. και την Karipidis Bros, βάσει της οποίας τα σούπερ μάρκετ Αρβανιτίδης θα μετονομάζονταν άμεσα σε Carrefour Μαρινόπουλος και Carrefour Express.
Η συμφωνία αυτή είχε προξενήσει και το ενδιαφέρον της Επιτροπής Ανταγωνισμού η οποία είχε ξεκινήσει τον έλεγχο της συγκεκριμένης συναλλαγής προκειμένου να διαπιστώσει αν πρόκειται για συγκεκαλυμμένη εξαγορά της “Αρβανιτίδης” από τη “Μαρινόπουλος”. Μην εξαγοράζοντας απευθείας την αλυσίδα “Αρβανιτίδης” τότε, η “Μαρινόπουλος” απέφυγε τον προληπτικό έλεγχο και απέφυγε επίσης και το ενδεχόμενο να τεθούν τότε περιορισμοί από την Επιτροπή Ανταγωνισμού στην εν λόγω συγκέντρωση, έτσι ώστε να μην αποκτήσει τεχνητά υπέρμετρα υψηλά μερίδια. Πράγματι, η εν λόγω συναλλαγή είχε ως αποτέλεσμα η “Μαρινόπουλος” να έχει τότε παρουσία στη Βόρεια Ελλάδα με 320 καταστήματα έναντι 171 πριν από αυτή.
Περίπου δύο χρόνια μετά και συγκεκριμένα τον Φεβρουάριο του 2016 κι ενώ πλέον είχε ξεκινήσει η πρώτη απόπειρα διάσωσης της “Μαρινόπουλος” (ανάληψη της διαχείρισης των 33 υπερμάρκετ από τη Σκλαβενίτης, νέος δανεισμός από την Alpha Bank και αλλαγή λογότυπου) οι εταιρείες “Μαρινόπουλος ΑΕ” και “Αφοί Καρυπίδη ΑΕΕΕ” ανακοίνωσαν τη λύση της σύμβασης δικαιόχρησης. Μπορεί όταν εκδόθηκε η ανακοίνωση αυτή να έμοιαζε ότι οι δύο πλευρές προχώρησαν σε “βελούδινο διαζύγιο”, κάτι που η συνέχεια το διέψευσε. Λίγο μετά άρχισε η δικαστική διαμάχη που συνεχίζεται μέχρι σήμερα και εκτυλίσσεται σε δύο επίπεδα: ένα πιο προσωπικό, ανάμεσα στον Καρυπίδη και την διοίκηση της “Μαρινόπουλος” πριν την μεταβίβαση της αλυσίδας σούπερ μάρκετ στη “Σκλαβενίτης” και ένα ευρύτερο με το οποίο επιχειρείται το μπλοκάρισμα αυτής ακριβώς της μεταβίβασης με απώτερο βασικά στόχο τα...χρήματα.
Η εξέλιξη της περασμένης Δευτέρας, όταν ο Δημήτρης Μαρινόπουλος, γιος του Λεωνίδα Μαρινόπουλου, συνελήφθη για να αφεθεί ελεύθερος μετά τις 10 το βράδυ της ίδιας ημέρας σχετίζεται με τη διαμάχη στο πρώτο επίπεδο. Αφορά σε αίτηση που είχε καταθέσει η πλευρά Καρυπίδη στις 20 Ιουλίου 2016, όταν ακόμη δεν υπήρχε συμφωνία ανάμεσα στις τράπεζες, τη “Σκλαβενίτης” και τη “Μαρινόπουλος”, για την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων του Μαρινόπουλου προς ικανοποίηση απαίτησης. Σχετική απόφαση σε βάρος του Μαρινόπουλου εκδόθηκε από το Ειρηνοδικείο Αθηνών τον Μάρτιο του 2017 και υποχρέωνε τον Δημήτρη Μαρινόπουλο και άλλα μέλη της διοίκησης της εταιρείας να προσέλθουν για να δώσουν βεβαιωτικό όρκο για τα περιουσιακά τους στοιχεία. Στην εν λόγω απόφαση αναφέρεται ότι η η πλευρά Καρυπίδη έχει απαίτηση 27,78 εκατ. ευρώ από την “Μαρινόπουλος”, με βάση συμφωνίες που είχαν υπογράψει οι δύο πλευρές τον Φεβρουάριο και τον Μάιο του 2016, όταν έληξε η σύμβαση δικαιόχρησης. Ωστόσο, στην απόφαση αναφέρεται ότι η “Μαρινόπουλος” παραβίασε τη συμφωνία του Μαΐου 2016 “με την οποία αφενός είχε παραταθεί ο χρόνος αποπληρωμής της οφειλής της προς την Καρυπίδης, αφετέρου μειώθηκε αυτή και έπαυσαν από την πλευρά της αιτούσας (Καρυπίδης) νόμιμες διαδικασίες για αναγκαστική εκτέλεση προς είσπραξη οφειλομένων”.
Αυτό άλλαξε στη συνέχεια, καθώς εκδόθηκαν σε βάρος της “Μαρινόπουλος” δύο εντολές πληρωμής συνολικού ύψους 1,4 εκατ. ευρώ, εκτελέστηκε όμως η μία εξ αυτών, καθώς με τη δεύτερη έγινε μεν κατάσχεση αλλά εις χείρας τρίτων (των τραπεζών και της υπηρεσίας security G4S). Στη συνέχεια η “Μαρινόπουλος” και συγκεκριμένα από το απόγευμα της 30ής Ιουνίου 2016 μπήκε σε καθεστώς προστασίας από τους πιστωτές της και ανεστάλησαν τα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης σε βάρος της.
Η επίμαχη απόφαση του Ειρηνοδικείου, πάνω στην οποία έχει βασισθεί η σύλληψη του Δ. Μαρινόπουλου, έχει προσβληθεί, βρίσκεται στο Εφετείο και για αυτό η πλευρά Μαρινόπουλου κρίνει τη σύλληψη μη σύννομη, ενώ εμφανίστηκε αποφασισμένη να προχωρήσει και σε μηνύσεις κατά του δικαστικού επιμελητή.
Η πλευρά Καρυπίδη έχει επιχειρήσει, βεβαίως, να ακυρώσει και τη συμφωνία Μαρινόπουλου – Σκλαβενίτη – τραπεζών. Τον Μάιο του 2017 είχε ασκήσει τριτανακοπή επί της απόφασης του δικαστηρίου με την οποία επικυρώθηκε η συμφωνία εξυγίανσης της “Μαρινόπουλος”. Με απόφαση ππου εκδόθηκε τον Μάρτιο του 2018 το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών έκανε δεκτή εν μέρει την αίτηση τριτανακοπής. Ειδικότερα, σύμφωνα με την απόφαση 245/20-3-2018 ζητεί να περιληφθεί στη συμφωνία εξυγίανσης χρηματική απαίτηση της «Αφοί Καρυπίδη» ύψους 7.483.000 ευρώ με διαγραφή κατά 50% και μεταφορά του υπολοίπου 50% στην «Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτης» προκειμένου να πληρωθεί εκ μέρους της εντός 60 ημερών. Με άλλα λόγια ποσό 3,74 εκατ. ευρώ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η «Μαρινόπουλος» έχει απαίτηση από την «Αφοί Καρυπίδη» ύψους 100 εκατ. ευρώ, για την οποία, μάλιστα, έχει καταθέσει αγωγή, ποσό το οποίο στη δικαστική απόφαση 245/20-3/2018 δεν φαίνεται να λαμβάνεται καθόλου υπόψη. Η εν λόγω απόφαση εκδόθηκε με πλειοψηφία 2-1, κάτι που θεωρείται εξαιρετικά σπάνιο.
Εξάλλου, τον Δεκέμβριο του 2017 η πλευρά Καρυπίδη κατέθεσε αίτηση αναψηλάφησης της απόφασης με την οποία επικυρώθηκε η συμφωνία εξυγίανσης της “Μαρινόπουλος”. Η αίτηση συζητήθηκε τον Ιανουάριο του 2018 και εκκρεμεί η έκδοση απόφασης. Κατά την ακροαματική διαδικασία η πλευρά Καρυπίδη υποστήριξε ότι προχώρησε στην κατάθεση αίτησης αναψηλάφησης καθώς περιήλθαν σε γνώση της έγγραφα στις 8 Ιουνίου 2017, μετά δηλαδή και την εκδίκαση της τελευταίας τριτανακοπής επί της απόφασης της συμφωνίας εξυγίανσης (στις 24 Μαΐου 2017), τα οποία αλλάζουν τα δεδομένα. Συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι από τα έγγραφα προκύπτει ότι στη συμφωνία εξυγίανσης συμπεριλαμβάνονται εικονικές απαιτήσεις προκειμένου να συγκεντρωθεί το απαιτούμενο ελάχιστο όριο συναινούντων που είναι 60%. Υπενθυμίζεται ότι στη συμφωνία που κατατέθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2016 και τελικώς εγκρίθηκε από την ελληνική δικαιοσύνη εμφανιζόταν να συναινεί το 70,2% των πιστωτών και το 64,5% των ενέγγυων. Η πλευρά Καρυπίδη υποστήριξε ωστόσο ότι απαιτήσεις που αντιστοιχούν στο 25,76% και προέρχονται από τις εταιρείες Helens Re, South Med και Αφοί Μαρινόπουλοι Συμμετοχών είναι εικονικές και ως εκ τούτου το ποσοστό των πραγματικών συναινούντων είναι πολύ χαμηλότερο.
Νομικοί κύκλοι εκτιμούν ότι η αίτηση θα απορριφθεί ως απαράδεκτη. Μένει, βεβαίως, να το δούμε όπως μαζί και τα επόμενα επεισόδια αυτού του δικαστικού – επιχειρηματικού σήριαλ.
businessnews.gr
Μπορεί η Amerra να φαίνεται πως έχει πλέον τον πρώτο λόγο για την απόκτηση του Νηρέα και των Ιχθυοτροφείων Σελόντα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως και οι υπόλοιποι «παίκτες» του κλάδου δεν παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις, κάνοντας μάλιστα τους δικούς τους σχεδιασμούς και υπολογισμούς.
Το πρώτο πράγμα που περιμένουν να δουν είναι το πόσο γρήγορα και το πόσο επιτυχημένα, το νέο ιδιοκτησιακό σχήμα «θα αλλάξει πράγματα» στους δύο μεγάλους ιχθυοκαλλιεργητικούς ομίλους.
Ζητούμενα είναι για παράδειγμα το πόσο εκτεταμένες θα είναι οι αλλαγές στο management των δύο εταιρειών (η Amerra φαίνεται πως υπερτερεί σε στελεχιακό δυναμικό και τεχνογνωσία σε σύγκριση το Diorasis που ήταν ο δεύτερος διεκδικητής) και το πόσο γρήγορα θα ξεκινήσει η υλοποίηση σημαντικών επενδύσεων εκσυγχρονισμού, καθώς εδώ και χρόνια οι δύο μεγάλοι όμιλοι είχαν περιορίσει δραστικά το συγκεκριμένο κονδύλι, λόγω ελλιπούς ρευστότητας.
Το πιθανότερο σενάριο -όπως υποστηρίζουν παράγοντες του κλάδου- είναι ότι στο ζήτημα του management θα ακολουθηθεί ένα μικτό μοντέλο: Από τη μια πλευρά θα αξιοποιηθούν τα υπάρχοντα στελέχη των δύο εξαγοραζόμενων ομίλων, ωστόσο θα υπάρξει και προσθήκη νέων.
«Δεν έχω κάποια πληροφόρηση για της προθέσεις του νέου ιδιοκτήτη. Γνωρίζω όμως ότι η Amerra έχει στο συγκεκριμένο ζήτημα την υποδομή της Ανδρομέδας, μπορεί να ζητήσει τη συνδρομή ανθρώπων του ομίλου από το εξωτερικό, ενώ επίσης μην ξεχνούμε πως υπάρχουν σήμερα στην αγορά άτομα με πολυετή εμπειρία στον κλάδο, που για διάφορους λόγους (βλέπε κυρίως περικοπές δαπανών) έχουν αποχωρήσει από τις εταιρείες τους κατά τα τελευταία χρόνια. Όλοι αυτοί μαζί με κάποια εξειδικευμένα άτομα που προέρχονται από άλλους χώρους, θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια δεξαμενή, από την οποία θα ενισχυθεί το μέσο και υψηλότερο management» αναφέρει παράγοντας του κλάδου, ο οποίος συμπληρώνει:
«Ο νέος όμιλος καλείται να εκμεταλλευθεί όσο τον δυνατόν περισσότερο συνέργειες και οικονομίες κλίμακας και παράλληλα να διαχειριστεί τις αναμενόμενες τριβές που ακολουθούν κάθε μεγάλο deal. Αν το εγχείρημα στεφθεί με επιτυχία, τότε οι μικρότεροι εγχώριοι και οι διεθνείς παίκτες του κλάδου θα δουν τον πήχη του ανταγωνισμού να ανεβαίνει».
Το κυρίως ζητούμενο όμως είναι το κατά πόσο η ολοκλήρωση του deal (σε περίπτωση επικράτησης της Amerra θα μιλάμε ουσιαστικά για τη σύμπραξη των τεσσάρων μεγαλύτερων δυνάμεων της χώρας – Νηρέας ΝΗΡ 0,00%, Σελόντα, Δίας, Ανδρομέδα- που στη συνέχεια έγιναν τρεις) θα επηρεάσει σε βάθος χρόνου τις διεθνείς τιμές της τσιπούρας και του λαβρακιού, οι οποίες έχουν υποχρεωθεί σε σημαντική πτώση κατά την τελευταία διετία.
Παράγοντες της αγοράς βέβαια υποστηρίζουν πως το deal θα λειτουργήσει θετικά προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς όχι μόνο η σύμπραξη τριών μεγάλων «παικτών», αλλά και η λειτουργία τους σε καθεστώς κανονικότητας -μακριά από τα άμεσα ζητήματα ρευστότητας- θα έχει ως αποτέλεσμα την εκλογίκευση του ανταγωνισμού.
Παρόλα αυτά όμως, δεν αισιοδοξούν ιδιαίτερα σε μια τέτοια εξέλιξη τουλάχιστον με βάση τα τρέχοντα δεδομένα. Και αυτό γιατί οι Τούρκοι ανταγωνιστές ασκούν επιθετική πολιτική προκειμένου να εισπράξουν πολυπόθητο γι αυτούς (σε περιόδους αβεβαιότητας) συνάλλαγμα. «Όσο στην Τουρκία εντείνεται η οικονομική αβεβαιότητα με διολίσθηση νομίσματος και υποβαθμίσεις από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης, τόσο περισσότερο οι εταιρείες θα αποσκοπούν στην είσπραξη σκληρού συναλλάγματος, που συχνά θα παραμένει εκτός Τουρκίας» αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Τέλος, ένα τρίτο ζήτημα που συζητείται είναι το αν κάποιες από τις μονάδες του νέου μεγάλου σχήματος που θα δημιουργηθεί θα βγουν προς πώληση, είτε επειδή κάτι τέτοιο θα ζητήσει η Επιτροπή Ανταγωνισμού, είτε γιατί η διοίκηση του νέου (υπερ)ομίλου θα επιλέξει να προχωρήσει σε μια «αριστοποίηση» των παραγωγικών του μονάδων, εκποιώντας ορισμένες που θεωρεί ως μη αποδοτικές.
Άρα λοιπόν, ενδέχεται ότι μικρότερες εταιρείες θα εκδηλώσουν σε μια τέτοια περίπτωση το αγοραστικό τους ενδιαφέρον.
πηγή euro2day.gr
Σε «πονοκέφαλο» τόσο για τις αλυσίδες σουπερμάρκετ όσο και για τους προμηθευτές έχει μετατραπεί ο πόλεμος των προσφορών, ο οποίος έχει ξεκινήσει εδώ και περίπου ένα χρόνο, μετά την κατάρρευση της αλυσίδας σουπερμάρκετ Μαρινόπουλος.
Εδικότερα η ένταξη της Μαρινόπουλος στον Σκλαβενίτη, ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα για την μάχη στο ράφι, προκειμένου οι αλυσίδες σουπερμάρκετ να κρατήσουν τους πελάτες τους.
Προσφορές με την μορφή 1+1 προϊόν, μείωση της τιμής κατά 50%, επιταγές με πόντους και άλλες προωθητικές ενέργειες, που χρηματοδοτούν και οι ίδιες αλυσίδες σουπερμάρκετ, κυριαρχούν στα ράφια των αλυσίδων.
Στο χορό των προσφορών, όπως είναι λογικό έχουν μπει και οι προμηθευτές οι οποίες έχουν μειώσει σημαντικά το περιθώριο κέρδος τους, προκειμένου να δώσουν καλύτερες τιμές.
Είναι ενδεικτικό όσα αναφέρει στο insider.gr επικεφαλής μεγάλης εταιρείας αναψυκτικών: «το 2017 είχαμε σημαντική αύξηση στις πωλήσεις, σε τεμάχια, όμως η κερδοφορία μας παρέμεινε σταθερή ή και ελαφρώς πτωτική».
Αυτό, σύμφωνα με τον ίδιο οφείλεται στην πολιτική των προσφορών των αλυσίδων σουπερμάρκετ που κορυφώθηκε το 2017 και συνεχίζει με ελαφρώς μικρότερη ένταση και μέσα στο 2018.
Η λογική ωστόσο των προσφορών, έχει προβληματίσει τα στελέχη των αλυσίδων σουπερμάρκετ, τα οποία εξετάζουν το ενδεχόμενο να τις μετριάσουν.
Αυτό αναμένεται να γίνει μέχρι τα τέλη του 2018, οπότε και αναμένεται να έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο στον κλάδο των σουπερμάρκετ.
Κερδισμένοι πάντως από τον σκληρό πόλεμο που έχουν επιδοθεί σούπερ μάρκετ και βιομηχανίες, με σκοπό να διατηρήσουν τα μερίδια τους στην αγορά ,οι καταναλωτές βρίσκουν τη συνταγή για να μειώσουν το κόστος του οικογενειακού καλαθιού. Οι μεγαλύτερες προσφορές που συναντά κανείς στα ράφια των σούπερ μάρκετ εμφανίζονται στα απορρυπαντικά και στα είδη προσωπικής υγιεινής όπου σε αρκετές περιπτώσεις οι προσφορές εμφανίζονται με την μορφή 1+1 προϊόν, ενώ οι εξοικονομήσεις για τους καταναλωτές κατά μέσο όρο κυμαίνονται μεταξύ 25% και 30%. Ακολουθούν τα ξηρά τρόφιμα με ποσοστά εξοικονόμησης μεταξύ 15% και 20%.
Η τελευταία μελέτη του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ), σε πανελλαδικό δείγμα 2.000 καταναλωτών, έδειξε ότι μέσω των προσφορών και των προωθητικών ενεργειών των αλυσίδων σουπερμάρκετ και των προμηθευτών οι καταναλωτές μπορούν να μειώσουν το συνολικό κόστος τους καλαθιού τους έως και 9,3%,ποσοστο το οποίο μεταφράζεται σε 377 ευρώ το χρόνο για ένα μέσο καλάθι. Ειδικότερα η μελέτη δείχνει ότι οι επτά στους δέκα καταναλωτές εξοικονομούν τουλάχιστον 5% της αξίας των αγορών τους και 1 στους 3 τουλάχιστον 10%.
Από την Ελένη Μπότα.
Το πρώτο της αλκοολούχο ποτό ετοιμάζεται να δοκιμάσει η Coca Cola, σπάζοντας μία παράδοση 125 ετών.
Η κορυφαία εταιρεία αναψυκτικών στον κόσμο έχει στρέψει το βλέμμα της στην ταχύτατα αναπτυσσόμενη αγορά των «Chu-Hi alcopops» της Ιαπωνίας. Πρόκειται για ένα εγχείρημα το οποιό κορυφαίο στέλεχος της εταιρείας χαρακτήρισε ως «μοναδικό στην ιστορία μας» και αναμένεται να την φέρει απέναντι σε παραδοσιακά ιαπωνικά brands, όπως τα Strong Zero, Highball Lemon και sLAT.
Τα σχέδια της εταιρείας έρχονται στο φως τέσσερις μήνες μετά την εκτίμηση αναλυτή της Wells Fargo ότι η Coca Cola θα επιχειρήσει είσοδο στα αλκοολούχα. Σε εκδήλωση επενδυτών τον περασμένο Νοέμβριο, σύμφωνα με αμερικανικά μέσα, ο διευθύνων σύμβουλος Τζέιμς Κουίνσι, δεν είχε αποκλείσει μία τέτοια κίνηση, αλλά δεν θέλησε να αποκαλύψει περισσότερα για το πότε αυτή θα γίνει και τι ακριβώς θα περιλαμβάνει.
Σημειώνεται ότι η αγορά των Chu-Hi, που περιλαμβάνει εκατοντάδες γεύσεις και ποικιλίες, έχει δει τους ρυθμούς ανάπτυξής της από το 2013 έως και το 2017 να κυμαίνονται από 5% έως και 25%.
naftemporiki.gr με πληροφορίες από Financial Times

Επεισόδιο #1

Προηγούμενα Επεισόδια

Ιούλιος Καλαποδάς
Executive Chef

Προηγούμενες Συνταγές

Σελίδα 1 από 2

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot