Πολίτες για την Αριστερά: Προβληματισμοί για την Εκπαίδευση
Ιούλιος 14, 2016ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
1. Υποβαθμισμένο δημόσιο σχολείο και νηπιαγωγείο.
2. Χαμηλή χρηματοδότηση για την εκπαίδευση με αποτέλεσμα να μην υπάρχει προοπτική για την ποιοτική αλλαγή του δημόσιου σχολείου.
3. Σχολείο αντικοινωνικό, που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας.
4. Τύπος σχολείου που δεν παρέχει πολύπλευρη αγωγή.
5. Αναχρονιστικά Αναλυτικά Προγράμματα και βιβλία.
6. Εκπαιδευτικό σύστημα χωρίς υποδομές και μέσα.
7. Απαξιωμένος εκπαιδευτικός κοινωνικά και οικονομικά.
8. Αναλογία μαθητών προς εκπαιδευτικό 25/1.
9. Απαξίωση της τεχνικής εκπαίδευσης.
10. Πανεπιστήμιο και το Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό σύστημα που δεν ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες και δεν απορροφούν το σύνολο της νέας γενιάς
11. Όσο αφορά τη δήθεν δωρεάν εκπαίδευση παραθέτουμε τα εξής στοιχεία:
Για ένα παιδί στο Δημοτικό οι γονείς ετήσια πληρώνουν:
I. 750 ευρώ περίπου για την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας.
II. 400 ευρώ περίπου για την εκμάθηση δεύτερης ξένης γλώσσας.
III. 900 ευρώ περίπου για μια άλλη δραστηριότητα, όπως η μουσική, ο αθλητισμός, η ζωγραφική, ο χορός, κ. λ. π..
IV. 200 ευρώ περίπου για τα αναλώσιμα είδη.
ΣΥΝΟΛΟ: 2.200 ευρώ περίπου
Δεν υπολογίζουμε το κόστος των ιδιαίτερων μαθημάτων που καταφεύγουν οι γονείς για την κάλυψη των διδακτικών αναγκών των παιδιών τους, που εκ’ των πραγμάτων το δημόσιο δημοτικό σχολείο δεν καλύπτει.
Το συνολικό κόστος ενδέχεται να ξεπερνά τα 3.500 ευρώ.
Για ένα παιδί στο Γυμνάσιο οι γονείς ετήσια πληρώνουν:
900 ευρώ περίπου για την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας.
500 ευρώ περίπου για την εκμάθηση δεύτερης ξένης γλώσσας.
900 ευρώ περίπου για μια άλλη δραστηριότητα, όπως η μουσική, ο αθλητισμός, η ζωγραφική, ο χορός, κ. λ. π..
1000 ευρώ περίπου για τα φροντιστήρια που αφορούν διδακτικό πακέτο.
Βοηθήματα που φτάνουν στα 200 ευρώ περίπου.
300 ευρώ τα αναλώσιμα.
ΣΥΝΟΛΟ: 3.600 ευρώ περίπου.
Με τα ιδιαίτερα μαθήματα το κόστος ενδέχεται να ξεπερνά τα 5.000 ευρώ.
Για ένα παιδί στο Λύκειο οι γονείς ετήσια πληρώνουν:
Πάνω από 7.000 ευρώ στο ενδεχόμενο που το παιδί έχει τελειώσει την εκμάθηση ξένων γλωσσών.
Πάντως το μεγαλύτερο ποσοστό κόστους έχει σχέση με τα φροντιστήρια προετοιμασίας των πανελλήνιων εξετάσεων.
Να σημειώσουμε ότι πολλά παιδιά αναγκάζονται να σπουδάσουν στο εξωτερικό.
ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ
Μπορούμε να έχουμε δημόσια εκπαίδευση, που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας;
Δημόσιο σχολείο που θα παρέχει όλες τις μορφές αγωγής με πιστοποίηση; Ένα κοινωνικό σχολείο; Ένα πανεπιστήμιο ποιοτικά αναβαθμισμένο που θα στηρίζει τις τοπικές κοινωνίες και τη Χώρα με τις μελέτες και τις έρευνές του; Τεχνική εκπαίδευση που θα στηρίζει τη νέα γενιά;
Δεν τα φτιάξαμε όταν η οικονομία ήταν σε άνθιση και το χρήμα έρρεε, τώρα με την οικονομική κρίση στο απόγειό της η αριστερά μπορεί;
Όλα τα προηγούμενα διλήμματα εμπεριέχονται στη βασική μας φιλοσοφία και στο επίκεντρο της πολιτικής της Αριστεράς. Όμως δύσκολα υλοποιούνται στις σημερινές οικονομικές συνθήκες.
Με βάση την πραγματικότητα, δωρεάν παιδεία δεν υπήρχε και με την υπάρχουσα κατάσταση δύσκολα έως αδύνατον να υπάρξει.
Η εκπαίδευση ήταν και εξακολουθεί να είναι ταξική.
Αυτοί που έχουν τη δυνατότητα πληρώνουν, για να παρέχεται στα παιδιά τους ενισχυτική διδασκαλία, αγωγή Ξένων Γλωσσών και Νέων Τεχνολογιών, αγωγή Μουσικής, Εικαστικών και γενικά Καλλιτεχνικής Παιδείας και για αθλητικές δραστηριότητες.
Όσοι δεν έχουν τη δυνατότητα, περιορίζονται στις μορφές αγωγής που παρέχει το Δημόσιο Σχολείο, το οποίο και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες εκπαιδευτικές ανάγκες.
Οι περισσότεροι γονείς σήμερα στερούνται ακόμα και της εξόδου για καφέ, ακόμα και μιας οικογενειακής εβδομαδιαίας εξόδου, για να εξοικονομήσουν τα απαραίτητα για τα φροντιστήρια των παιδιών τους.
Η Αριστερά δεν μπορεί και δεν πρέπει να ανεχθεί το άδικο και φυσικά την ανισότητα ευκαιριών στη μόρφωση. Η Αριστερά οφείλει και πρέπει να βρει λύση.
Στο μεταβαλλόμενο κόσμο που ζούμε η μεγαλύτερη πρόκληση για όλες τις κοινωνίες είναι πως θα καταφέρουν να σταθούν στο νέο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον της αγοράς.
Αυτό είναι το κύριο ερώτημα που οφείλουν να απαντήσουν όλοι. Κράτη, κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και πολίτες. Όλοι έχουμε ευθύνη. Ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι μαζί για το κοινό σπίτι. Ο πλανήτης ολόκληρος έχει γίνει το κοινό μας σπίτι. Η απίστευτη τεχνολογική εξέλιξη των τελευταίων 25 χρόνων έχει φέρει κοντά τους ανθρώπους και έχει αλλάξει τα δεδομένα στην οικονομία. Αλλαγές με πολλές παρενέργειες, σαν αυτές που ζει ο δυτικός κόσμος, 10 χρόνια ως τώρα. Σαν αυτές που ζει η Ευρώπη.
Τεχνολογική εξέλιξη, αύξηση αλλά άνιση κατανομή του πλούτου, συνεχόμενες και επαναλαμβανόμενες οικονομικές κρίσεις, γεωπολιτικές ανακατατάξεις, μεταναστευτικό και περιβαλλοντικά προβλήματα ορίζουν αυτές τις αλλαγές.
Κανείς δε λέει ότι είναι εύκολο να δοθούν απαντήσεις. Η λύση του ενός ζητήματος έχει παρενέργειες σε άλλα. Δε μπορεί να απαντηθούν συνολικά από μία χώρα ή μία τοπική κοινωνία. Αυτό όμως που οφείλει να κάνει ο καθένας είναι να δει πως μπορεί να επιβιώσει σε αυτό το περιβάλλον.
Το συγκεκριμένο ζήτημα έχει απασχολήσει σε πολλές συζητήσεις την κίνηση «Πολίτες για την Αριστερά». Προσπαθήσαμε να δούμε όλες τις πλευρές και δίχως να φιλοδοξούμε σε απόλυτες απαντήσεις καταλήξαμε σε ορισμένα συμπεράσματα που θέτουμε στο δημόσιο διάλογο.
Αυτό που μας ενδιαφέρει πρώτα από όλα είναι η χώρα μας και το νησί μας.
Στο ερώτημα λοιπόν τι πρέπει να κάνουμε, όλες οι απόψεις συγκλίνουν σε μία μαγική λέξη. Συνεργασία. Συνεργασία είναι η απάντηση στις μεγάλες προκλήσεις. Συνεργασία, αλληλουποστήριξη και διασύνδεση οικονομικών συμφερόντων. Ειδικά στην Κω που η τοπική κοινωνία στηρίζεται στην οικονομία των μικρομεσαίων, ατομικών και οικογενειακών, επιχειρήσεων μόνο έτσι μπορεί να επιβιώσει το μεγάλο μέρος της που αναπτύχθηκε στις προηγούμενες δεκαετίες. Το ίδιο βέβαια ισχύει για τους νέους επαγγελματίες και επιχειρηματίες. Όσο καλοί και ικανοί αν είναι δε μπορούν να σταθούν δίχως συνεργασία γιατί η αγορά έχει ανοίξει και ο ανταγωνισμός είναι σκληρός.
Στόχος αυτής της λογικής είναι να αναδείξει την τοπικότητα ως απάντηση στην παγκοσμιοποίηση. Όχι ενάντια στην οικονομική παγκοσμιοποίηση, που δε μπορούμε να ελέγξουμε, αλλά παράλληλα με αυτή. Αξιοποιώντας τον πλούτο του τόπου, το ανθρώπινο δυναμικό και τις σύγχρονες τεχνολογικές δυνατότητες μπορούμε να διαμορφώσουμε τη δική μας τοπική οικονομική ταυτότητα. Τοπικά παραγόμενα προϊόντα και υπηρεσίες, που θα κρατάνε στο νησί μας την υπεραξία που παράγει η τοπική οικονομία, ενώ θα μπορούν να σταθούν και σε άλλες αγορές.
Αν δε το κάνουμε το μέλλον δείχνει αρκετά σκληρό. Ο καθένας μόνος του, όσο ικανός κι αν είναι, δε μπορεί να σταθεί, ούτε ως άτομο ούτε ως μικρή επιχείρηση, στις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί.
Ο νέος αναπτυξιακός νόμος περιγράφει αυτό το πλαίσιο και ευνοεί τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις αρκεί να συνεργαστούν. Συνεργασία δε σημαίνει ότι χάνεται η ιδιοκτησία ή η ταυτότητα κάθε επιχείρησης. Απλά δίνεται το δικαίωμα να διεκδικήσει μείωση του κόστους λειτουργίας. Να διεκδικήσει χρήματα για εκσυγχρονισμό κα αναβάθμιση. Να βγει στην αγορά με νέο προφίλ, σε κοινές πωλήσεις. Ουσιαστικά να αξιοποιήσει τα όπλα που αξιοποιούν οι μεγάλες επιχειρήσεις και δε μπορούν να το κάνουν οι μικρές κάθε μία ξεχωριστά.
Η κρίση άλλαξε τα δεδομένα. Πρέπει όλοι να βρούμε νέους τρόπους σκέψης και δράσης. Οι δυνατότητες υπάρχουν, αρκεί να τις αξιοποιήσουμε.
Νίλουφερ Τλε: οι κουκουλοφόροι ‘’πολίτες για την αριστερά’’ προκαλούν τους πολίτες της Κω
Ιούνιος 16, 2016Την ώρα που η Κως προσπαθεί να κλείσει τις πληγές της και να περάσει το μήνυμα ότι είναι ένας μοναδικός τουριστικός προορισμός, έκαναν την εμφάνιση τους οι κουκουλοφόροι της Αριστεράς.
Η ανώνυμη ανακοίνωση των αυτοαποκαλούμενων ‘’Πολιτών για την Αριστερά’’ προκαλεί όλους τους πολίτες της Κω.
Αυτοί που κατέλυσαν τα σύνορα με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων, αυτοί που μισούν τον τουρισμό και την επιχειρηματικότητα, αυτοί που δημιούργησαν το ΄΄Κάπτεν-Ηλίας’’, αυτοί που ετσιθελικά φέρνουν στην Κω πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες από άλλα νησιά, έχουν το θράσος να εμφανίζονται ως τιμητές και να μας κουνάνε το δάχτυλο.
Ποιοι; Αυτοί που δεν έχουν το θάρρος να βάλουν ούτε τα ονόματά τους, να υπογράψουν με το όνομά τους και όχι ανώνυμα, ως πολίτες της Αριστεράς.
Πρόκειται για κουκουλοφόρους, με όλη τη σημασία της λέξης, αν δεν πρόκειται για υπαλλήλους …
Η Κως και οι Κώοι πολίτες δεν χρειάζονται διαπιστευτήρια από κουκουλοφόρους. ‘Έχουν αποδείξει ότι δεν είναι ξενοφοβικοί, ότι έχουν ανοιχτούς ορίζοντες σκέψης. Το αποδεικνύει η αρμονική και ειρηνική συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων.
Οι δημοκρατικοί πολίτες υπογράφουν με το όνομά τους κάθε δημόσια παρέμβαση.
Κουκούλα φοράνε μόνο όσοι ντρέπονται να βάλουν το όνομα τους κάτω από αυτά που τους έχουν γράψει άλλοι ή υπηρετούν άλλους σκοπούς.
Αν έχουν το θάρρος λοιπόν , να βγάλουν την κουκούλα οι κουκουλοφόροι ‘’Πολίτες για την Αριστερά’’.
Για να τους μάθει ο κόσμος αν και ήδη τους γνωρίζει.
Νίλουφερ Τλε
Πολίτες για την Αριστερά: "η Κως, ξέρει από προσφυγιά....Οι Κώοι δεν είναι ακραίοι, ξενοφοβικοί και φοβισμένοι
Ιούνιος 15, 2016Όπως οι Έλληνες της Σμύρνης το 1922 έτσι και οι σημερινοί πρόσφυγες διαβαίνουν με κίνδυνο της ζωής τους θάλασσες και στεριές για την ελπίδα τη δική τους, της οικογένειάς τους και κυρίως των παιδιών τους.
Δεν είναι επιλογή των προσφύγων να είναι οι κατατρεγμένοι της γης!
Κάθε άνθρωπος με ευαισθησίες, με ανθρωπιστικές αρχές και αξίες, θα μπορούσε να πει σε ένα πρόσφυγα:
«Φίλε φτάσατε σ’ αυτήν την κατάσταση χωρίς να το θέλετε. Και αυτό γιατί κάποιοι άλλοι άνθρωποι σας έβαλαν σ’ έναν καταστροφικό πόλεμο, που σας διέλυσαν τη ζωή. Δεν έχετε πλέον σπίτια, σχολεία, νοσοκομεία, υποδομές στη χώρα σας. Βρεθήκατε εδώ και δεν έχετε σπίτι, φαγητό, νερό, ρούχα, θέρμανση. Δεν έχετε τα βασικά για την επιβίωσή σας και για μια αξιοπρεπή ζωή, αλλά κυρίως βλέπετε το φως της ελπίδας να σβήνει για εσάς. Όχι φίλε! Εμείς δεν πρέπει να μείνουμε απαθείς και δεν μένουμε απαθείς. Η χώρα μας, η Ελλάδα, ξέρει από προσφυγιά, η ιδιαίτερη πατρίδα μας, η Κως, ξέρει από προσφυγιά. Δεν θα αφήσουμε να σας αφαιρέσουν τη ζωή σας και την ελπίδα σας. Θα κάνουμε τα πάντα, για να μη συμβεί αυτό με όσες δυνάμεις διαθέτουμε. Δεν θα αφήσουμε να χαθεί το ανθρώπινο πρόσωπο της κοινωνίας μας».
Η Κωακή κοινωνία δεν είναι οι ακραίοι, ξενοφοβικοί και ταυτόχρονα φοβισμένοι. Είναι αυτή που έχει μάθει εδώ και πολλά χρόνια τον αλληλοσεβασμό, την συνύπαρξη και την αλληλεγγύη. Είναι η κοινωνία της συμπόνιας και της αξιοπρέπειας. Της βοήθειας στον αδύναμο και κατατρεγμένο. Είναι αυτή που αγκάλιασε ασθενείς και οδοιπόρους, που τους πρόσφερε ψωμί και φαγητό. Συμπόνια, αγάπη και ελπίδα. Η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας μας συμμετείχε από την πρώτη στιγμή σε αυτήν την προσφορά ανθρωπιάς. Οι επιχειρηματίες του νησιού μας, απλοί πολίτες και η πλειοψηφία των φορέων.
Σίγουρα δε μπορούμε και δεν πρέπει να μη πούμε όλη την αλήθεια.
Ναι, να ομολογήσουμε ότι έτσι όπως ο Δήμος μας αντιμετώπισε το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα, όχι μόνο δεν βοήθησε τον τόπο μας, αλλά συνέβαλε στη δημιουργία επιπλέον προβλημάτων. Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής είναι το πλήγμα στον τουρισμό και στο σύνολο των επιχειρήσεων του τόπου μας.
Παρόλα αυτά πιστεύουμε ότι η κατάσταση είναι αναστρέψιμη γιατί η τοπική μας κοινωνία ξέρει να προσφέρει ανθρωπιά και να δίνει λύσεις. Αρκεί το μειονέκτημα μας, ως τόπος πρώτης υποδοχής προσφύγων, να το κάνουμε πλεονέκτημα. Να δείξουμε σε όλον τον κόσμο ότι εμείς στην Κω πάνω από όλα βλέπουμε τον άνθρωπο και την ανθρώπινη ζωή. Αυτή η εικόνα θα βοηθήσει ώστε ο τόπος μας να εξακολουθεί να είναι ελκτικός στους λαούς όλου του κόσμου με ό,τι θετικό αυτό συνεπάγεται.
Η ελπίδα υπάρχει!
Η λύση υπάρχει!
Η ανθρωπιά υπάρχει!
Ροή Ειδήσεων
Ελλάδα
Δωδεκάνησα
Οικονομία
RSS