Το 1866, όταν ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι έγραφε το (θεωρούμενο ως ένα από τα κορυφαία μυθιστορήματα όλων των εποχών) «Εγκλημα και τιμωρία», δεν υπήρχε ούτε ο Ολυμπιακός, ούτε η Μπάμπεργκ, ούτε καν το μπάσκετ.

Ετυχε όμως, μετά από 150 χρόνια, ο Ρώσος συγγραφέας να επιβεβαιωθεί πλήρως -και μάλιστα εις τη νιοστήν- από μια ομάδα που αλλιώς θα ήθελε να γιορτάσει τα 91α γενέθλια του μητρικού συλλόγου...

Σε μια από τις πιο απογοητευτικές και κατάμαυρες βραδιές της σύγχρονης ιστορίας του και σε ένα ματς που δεν είχε αύριο, ο Ολυμπιακός διέπραξε κατά συρροήν εγκλήματα και τιμωρήθηκε με μια οδυνηρή ήττα, για την οποία πιθανότατα θα κλαίει με μαύρο δάκρυ όταν θα πέσει η αυλαία του Τοp-16

Βεβαίως, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αλλά όταν οι φιναλίστ της περυσινής Ευρωλίγκας, σε μια τόσο οριακή κατάσταση, σε ένα τόσο καθοριστικό για το μέλλον τους ματς και με τη νίκη να τους κλείνει το μάτι, δεν καταφέρνουν να τη βάλουν στην τσέπη τους κι όπου φύγει φύγει, τότε ασφαλώς πρόκειται για ένα έγκλημα εις βάρος του εαυτού τους.

Κοινώς, για μια αυτοκτονία!
Επί σαράντα λεπτά ?ακόμη και όταν προηγήθηκε πρώτα με οκτώ και ύστερα με δέκα πόντους- ο Ολυμπιακός δεν υπήρξε ούτε πειστικός ούτε κυριαρχικός, τουναντίον «πούλαγε» φτηνά και με περισσή αφέλεια αυτό που εκ των πραγμάτων κόστιζε πολύ ακριβά. Στάθηκε ανήμπορος να επιβάλει τον ρυθμό του και παρά το γεγονός ότι υπέπεσε μόλις σε τέσσερα λάθη, επέτρεπε διαρκώς στους οικοδεσπότες να του κάθονται στον σβέρκο, με αποκορύφωμα το χαρακίρι του τελευταίου λεπτού, που θα πρέπει να διδάσκεται στα σεμινάρια ως κλασικό παράδειγμα προς αποφυγήν!

Με τη λογική τού «δώσε θάρρος στον χωριάτη, να σου ανέβει στο κρεβάτι», η Μπάμπεργκ βρήκε μπόσικη την άμυνα του Ολυμπιακού και χτύπησε στο ψαχνό. Πώς; Με τρία σερί τρίποντα μέσα σε 82 δευτερόλεπτα (Τάις- Ζήσης- Στρέλνικς), τη στιγμή που οι «ερυθρόλευκοι» σκόραραν μόλις ένα δίποντο (με το γερό πάτημα του Παπανικολάου) και πελαγοδρομούσαν σαν να είχαν χάσει την πυξίδα τους στα νερά του ποταμού Ρέγκνιτς, ο οποίος διατρέχει τη βαυαρική πόλη.

Πέρα από ό,τι (δεν) συνέβη στα πρώτα 38 λεπτά και 38 δευτερόλεπτα της αναμέτρησης, ο Ολυμπιακός υπήρξε μνημειωδώς άξιος της μοίρας του στο δραματικό φινάλε: όχι μονάχα «έφαγε» τρία απανωτά τρίποντα (και μάλιστα δυο αμαρκάριστα), αλλά δεν έκανε κιόλας φάουλ, το οποίο πάντως δεν είχε να δώσει, για να αποφύγει το τρίτο και να διαθέτει περισσότερο χρόνο ώστε να εκδηλώσει μια αξιοπρεπή τελευταία επίθεση.

Το αποτέλεσμα; Μια ομάδα που έχει αποκτήσει διδακτορικό στην έξυπνη διαχείριση των καταστάσεων και στο πώς βγάζουν από τη μύγα ξύγκι, δεν κατάφερε όχι να απειλήσει, αλλά ούτε καν να δει το καλάθι στα τεσσεράμισι δευτερόλεπτα που της ξέμειναν!

Με έξι ήττες στα δέκα ματς, ο Ολυμπιακός είναι πλέον καταδικασμένος να κυνηγήσει την υπέρβαση ποντάροντας όχι μονάχα στα δικά του χέρια αλλά και στην... Αθηνά! Το σίγουρο είναι ότι χθες, στο ανέκαθεν αφιλόξενο για τις ελληνικές ομάδες Μπάμπεργκ, φάνηκε κατώτερος των περιστάσεων και εκτός από τον Ντοστογιέφσκι, επιβεβαίωσε επίσης τον Καρυωτάκη ως «ιδανικός αυτόχειρας» και τον Καβάφη ως «ανάξιος εραστής των μακρυσμένων ταξιδιών, χωρίς να σχίσει τη θολή γραμμή των οριζόντων»!
Ολα τα υπόλοιπα είναι ψιλά γράμματα...

Imerisia.gr