Εκτός ελέγχου φαίνεται πως οδηγείται η κρίση στην Ουκρανία, καθώς τη νύχτα του Σαββάτου οι βίαιες ταραχές επεκτάθηκαν σε 11 πόλεις πέραν του Κιέβου, ενώ ένας εκ των τριών κύριων επικεφαλής της αντιπολίτευσης, ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής πυγμαχίας Βιτάλι Κλίτσκο, διεμήνυσε πως μόνος τρόπος επίλυσης της κρίσης είναι πλέον η παραίτηση του ίδιου του προέδρου Βίκτορ Γιανούκοβιτς.

Οι εξελίξεις του Σαββάτου ήλθαν ώρες αφότου ο πρόεδρος Γιανούκοβιτς υποσχέθηκε τον ανασχηματισμό της κυβέρνησής του, αμνήστευση των αντικυβερνητικών διαδηλωτών που δεν έχουν διαπράξει «σοβαρά εγκλήματα», και τροποποίηση των αμφιλεγόμενων νόμων που περιορίζουν το δικαίωμα στη διαμαρτυρία.

Προειδοποίησε ωστόσο πως είναι διατεθειμένος να χρησιμοποιήσει «κάθε έννομο μέσο» εάν δεν επιτευχθεί κάποια λύση μέσω διαπραγμάτευσης.

Εν τω μεταξύ, αμερικανοί διπλωμάτες είχαν συνομιλίες χθες Παρασκευή με τον κ. Γιανούκοβιτς, σε μια προσπάθεια να τον πιέσουν να εγκαταλείψει τη βία, να λάβει υπόψη του τα αιτήματα των διαδηλωτών και να προωθήσει δημοκρατικές ελευθερίες, όπως δήλωσε ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Τζον Κέρι στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός.

Στο παγωμένο Κίεβο, πριν την ανατολή του ηλίου, οργισμένοι διαδηλωτές εκτόξευσαν πέτρες και βόμβες μολότοφ κατά της Αστυνομίας, η οποία απάντησε κάνοντας χρήση δακρυγόνων. Πολλοί διαδηλωτές οδηγήθηκαν στο αυτοσχέδιο ιατρικό κέντρο που έχουν στήσει κοντά στο κέντρο της ουκρανικής πρωτεύουσας.

Στη δυτική πόλη του Ιβάνο-Φρανκίβσκ, περίπου 1.500 διαδηλωτές κατέλαβαν το τοπικό κυβερνείο και απαιτούν την άμεση παραίτηση του κυβερνήτη.

Στο Τσερνίβστι, επίσης στη δυτική Ουκρανία, διαδηλωτές εισέβαλαν στο εκεί κυβερνείο παρά την αντίσταση της Αστυνομίας.

Την ίδια στιγμή, στην πόλη Λβίβ, προπύργιο των φιλοδυτικών, οι αντικυβερνητικοί έστησαν οδοφράγματα γύρο από το γραφείο του κυβερνήτη που κατέλαβαν την Πέμπτη.

Πηγή: skai.gr

Στην επίθεση πέρασαν σήμερα οι φιλοευρωπαίοι ουκρανοί διαδηλωτές καταλαμβάνοντας ένα υπουργείο και υψώνοντας νέο οδόφραγμα στο κέντρο του Κιέβου, μετά τα απογοητευτικά αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στους ηγέτες της αντιπολίτευσης και την κυβέρνηση.

Ακτιβιστές του κινήματος Spilna Sprava (Κοινή Υπόθεση) επέδραμαν τη νύκτα κατά του υπουργείου Γεωργίας που βρίσκεται στην κεντρική λεωφόρο Χρετσάτικ, 100 μέτρα από την Πλατεία της Ανεξαρτησίας (Μαϊντάν), επίκεντρο του κινήματος διαμαρτυρίας των τελευταίων μηνών.

Επειτα από τις διαπραγματεύσεις χθες το βράδυ ανάμεσα στον πρόεδρο Βίκτορ Γιανουκόβιτς και τους ηγέτες της αντιπολίτευσης που ολοκληρώθηκαν με μικρές υποχωρήσεις, "έγινε σαφές ότι πρέπει να ετοιμασθούμε για την προαναγγελθείσα (από την ηγεσία της αντιπολίτευσης) επίθεση. Εχουμε ξεκινήσει. Οι ακτιβιστές της Spilna Sprava έρχονται να καταλάβουν το υπουργείο Γεωργίας", έγραψε τη νύκτα στο Facebook ο Αλεξάντρ Ντανιλιούκ, εκ των ηγετών της κινήματος διαμαρτυρίας.

Το κέντρο του Κιέβου έχει καταληφθεί από το τέλος του Νοεμβρίου από τους φιλοευρωπαίους διαδηλωτές έπειτα από την απόφαση της κυβέρνησης να μην υπογράψει τη συμφωνία σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ενωση και να διατηρήσει την Ουκρανία στη ρωσική σφαίρα επιρροής και είναι θέατρο συγκρούσεων, οι οποίες έχουν κλιμακωθεί από την Κυριακή. Πέντε άνθρωποι σκοτώθηκαν κατά τις συμπλοκές στο Κίεβο τις τελευταίες ημέρες.

Η ουκρανική αντιπολίτευση εξέφρασε την απογοήτευσή της για την αποτυχία των διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση, κάλεσε όμως τους διαδηλωτές να κάνουν τα πάντα για να αποφύγουν νέα αναζωπύρωση της βίας.

"Το κίνημά μας είναι αποκλειστικά ειρηνικό. Παραμένουμε στις επάλξεις, δεν θα κάνουμε βήμα πίσω", δήλωσε ο Αρσένι Γιατσενιούκ, ηγέτης του κόμματος της φυλακισμένης πρώην πρωθυπουργού Γιούλια Τιμόσενκο ενώπιον χιλιάδων διαδηλωτών στην Πλατεία της Ανεξαρτησίας.

Ο πρώην πυγμάχος Βιτάλι Κλίτσκο, ένας από τους ηγέτες της αντιπολίτευσης, κάλεσε τη νύκτα του διαδηλωτές να διευρύνουν τη μόνιμη εγκατάστασή τους στο Μαϊντάν "όσο δεν εισακουγόμαστε από την κυβέρνηση".

Ο ίδιος διευκρίνισε ότι η μόνη υποχώρηση που έγινε από τον πρόεδρο Γιανουκόβιτς είναι "η υπόσχεση για την απελευθέρωση όλων των ακτιβιστών και ο τερματισμός της πίεσης, εάν δεν υπάρξει σύγκρουση".

Το κίνημα διαμαρτυρίας επεκτάθηκε χθες και σε άλλες πόλεις της δυτικής Ουκρανίας. Στο Λβιβ, οι διαδηλωτές κατέλαβαν την έδρα του τοπικού συμβουλίου, ενώ σήμερα το πρωί έστησαν οδοφράγματα και μία σκηνή στο κέντρο της πόλης. Καταλήψεις κυβερνητικών κτιρίων σημειώθηκαν στο Τερνόπιλ, Ρίβνε, Χμελνίτσκι και Τσερκάσι.

Πηγή: koutipandoras.gr

Εκατοντάδες οπαδοί της αντιπολίτευσης συγκρούσθηκαν στη διάρκεια της νύκτας με την αστυνομία στο Κίεβο, ρίχνοντας εναντίον των αστυνομικών βόμβες μολότοφ και πέτρες που αποσπούσαν από τους λιθόστρωτους δρόμους, αναφέρουν σήμερα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες τραυματίστηκαν 80 αστυνομικοί.

Πηγή: enikos.gr

Αυτά τα Χριστούγεννα ήταν πέρα από κάθε συζήτηση διαφορετικά για τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, δηλαδή μια χώρα η οποία έμαθε να κινείται στους ρυθμούς του τελευταίου πραγματικού ηγέτη που γνώρισε η ανθρωπότητα. Ακόμη κι αν στη θυελλώδη διαδρομή του θυσίασε έννοιες όπως τη Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, στον βωμό της αναγκαιότητας να ανακτήσει την εθνική αυτοπεποίθηση και την περηφάνια της, μια χώρα που υπήρξε η δεύτερη ιστορική υπερδύναμη της ανθρωπότητας.

Ο Ρώσος Πρόεδρος αποφάσισε να χαμηλώσει την ηχώ της κριτικής που με συνέπεια του ασκείται σε διεθνές επίπεδο, και έτσι προχώρησε σε αιφνιδιαστικές, όσο και απρόβλεπτες αποφάσεις. Απένειμε χάρη, τόσο στον άλλοτε πλουσιότερο άνθρωπο της Ρωσίας Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, όσο και στα μέλη του γυναικείου συγκροτήματος “Pussy Riot”. Ενώ λίγο μετά, ακολούθησε η απόσυρση των κατηγοριών από την πλευρά της Δικαιοσύνης σε βάρος των ακτιβιστών της Greenpeace.

Σήμερα, στον απόηχο των παραπάνω επικοινωνιακών αιφνιδιασμών, ο Βλαντιμίρ Πούτιν έδωσε πολιτικό περιεχόμενο στον στρατηγικό σχεδιασμό του. Δηλαδή, στην αναβίωση της… Σοβιετικής Ένωσης, προσαρμοσμένης φυσικά στα σημερινά παγκόσμια δεδομένα, και χρονικό ορίζοντα το 2015.

Ο Ρώσος Πρόεδρος ανακοίνωσε ότι το 2015 θα έχουν τακτοποιηθεί όλες οι εκκρεμότητες για να  λειτουργήσει η “νέα Σοβιετική Ένωση”, μια οικονομική ένωση ανάμεσα στη Ρωσία, τη Λευκορωσία και το Καζακστάν, που προσδοκά να… δελεάσει και την Ουκρανία, με δεύτερο στάδιο στόχευσης να μετατραπεί και ουσιαστικά σε πολιτική ένωση.

Οι διεθνείς αναλυτές έχουν ελάχιστες αμφιβολίες. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, πανίσχυρος πλέον στο εσωτερικό της Ρωσίας, και μην έχοντας μπροστά του τον βραχνά κάποιας συνταγματικής ανάσχεσης, που θα τον εμπόδιζε να συνεχίσει να στρογγυλοκάθεται στον θρόνο του Κρεμλίνου, επιχειρεί μεθοδικά να καρφιτσώσει την ηγετική διαδρομή του στην Ιστορία.

Γράφοντάς την ο ίδιος. Την Ιστορία…

Πηγή: ysterografa.gr

Το σημερινό άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου στο site enikos.gr:

“Η είδηση έρχεται από το Κίεβο και κάνει από χτες το γύρο του κόσμου: «Οι διαδηλωτές έριξαν το άγαλμα του Λένιν»… Οι διαδηλωτές που έριξαν το άγαλμα του Λένιν είναι εκείνοι που διαμαρτύρονται υπέρ της συμφωνίας σύνδεσης της Ουκρανίας με την ΕΕ, η οποία «πάγωσε». Δυο παρατηρήσεις:

Πρώτον, εκείνο που κάνει εντύπωση δεν είναι ότι το άγαλμα του Λένιν γκρεμίστηκε στην Ουκρανία. Είναι ότι το άγαλμα συνέχιζε να υπάρχει στο Κίεβο, παρά την λεγόμενη «πορτοκαλί επανάσταση» και κυρίως παρ’ ότι διανύουμε την τρίτη δεκαετία των ανατροπών που σημειώθηκαν στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Ότι το άγαλμα του Λένιν παρέμενε στη θέση του δείχνει πως όσα συμβολίζει είναι πολύ ανθεκτικά στο χρόνο. Και στις συνειδήσεις αρκετών εκατομμυρίων από εκείνους που τα έζησαν. Και τούτο παρά την κατακλυσμιαία προπαγάνδα περί του «Τέλους της Ιστορίας»…

Δεύτερον, και για να μη χαθεί το ιστορικό και πολιτικό μέτρο, το άγαλμα του Λένιν δεν το έριξαν οι αντίπαλοι της ΕΣΣΔ στην σύγκρουσή τους με τους «φίλους» της ΕΣΣΔ και πολύ περισσότερο με τους «φίλους» του Λένιν. Το έριξαν οι φίλοι της ΕΕ στην σύγκρουσή τους με τους φίλους της σημερινής Ρωσίας. Δηλαδή της καπιταλιστικής Ρωσίας, της Ρωσίας του Πούτιν και των Ρώσων ολιγαρχών. Που, ειρήσθω εν παρόδω, σε μια χώρα όπου μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση το 60% του πληθυσμού της φλερτάρει με τη φτώχεια και με τον κοινωνικό αποκλεισμό, εκείνοι – οι ολιγάρχες – καταλαμβάνουν την πρώτη θέση  στη λίστα των δισεκατομμυριούχων του πλανήτη…

Στην Ουκρανία, λοιπόν, έχουμε μερίδες της άρχουσας τάξης της χώρας που συγκρούονται μεταξύ τους. Η μια βλέπει τα συμφέροντά της να ταυτίζονται με την ΕΕ. Η άλλη βλέπει να συμφέροντά της να ταυτίζονται με την καπιταλιστική Ρωσία. Σε αυτή τη σύγκρουση λαϊκά στρώματα βγαίνουν στο δρόμο χωρίς δική τους σημαία. Αντιπαρατίθενται αιχμαλωτισμένα κάτω από ξένη σημαία: Ένα μέρος τους σηκώνει τη φιλορωσική σημαία, δηλαδή τη σημαία των Ρώσων ολιγαρχών και των Ουκρανών συνεταίρων τους (και όχι φυσικά τη σημαία του… Λένιν). Το άλλο μέρος του λαού σηκώνει τη φιλοευρωενωσιακή σημαία, δηλαδή τη σημαία της Μέρκελ και των δικών της Ουκρανών συνεταίρων. Είναι πολιτικά καταθλιπτικό ένας λαός να παγιδεύεται και να τυλίγεται γύρω από τις σημαίες των δυναστών του. Αλλά ούτε πολιτικά, ούτε ιστορικά πρόκειται για κάτι πρωτοφανές. Συμβαίνει κι αλλού και συμβαίνει κάτι χιλιάδες χρόνια τώρα (σσ: το γιατί συμβαίνει είναι μεγάλη συζήτηση)…

Όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία μας αφορούν; Κατ’ αρχάς, δεν υπάρχει τίποτα στο «παγκόσμιο χωριό» μας που να μη μας αφορά. Ταυτόχρονα,  δεδομένης της συμμετοχής της Ελλάδας στην ΕΕ, οι ειδήσεις από την Ουκρανία πολλές φορές  φτάνουν σε μας με τη μορφή ενός κύματος «φιλοευρωενωσιακής» προπαγάνδας. Χωρίς να πέφτουμε θύματα της αντίστοιχης «φιλορωσικής» προπαγάνδας (μακριά από εμάς αυτά), σε ό,τι αφορά στην «φιλοευρωνωσιακή» προπαγάνδα που προσπαθεί να «δικαιωθεί» στην Ελλάδα μέσω… Ουκρανίας, για την προπαγάνδα εκείνη που πασχίζει (μέσω… Ουκρανίας!) να τροφοδοτήσει προεκλογικά διλήμματα του τύπου «ΕΕ ή χάος», έχουμε να σημειώσουμε ότι  ισχύει εκείνο ακριβώς που έλεγε ο παλιός Πρόεδρος των ΗΠΑ: «Τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα πράγματα…».

Τα γεγονότα, λοιπόν, σε ό,τι αφορά στη λατρεμένη από τους θιασώτες της «Ευρώπης», συγκροτούν μια πραγματικότητα που δεν είναι άλλη από το «χάος» των δεκάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων ανέργων και των εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων φτωχών. Αυτό είναι το «χάος» που απλώνεται στην «ΕΕ των λαών» από τον Ατλαντικό και τη Μάγχη μέχρι τη Μεσόγειο και τις βόρειες θάλασσες. Η Ευρώπη του χάους, της καταστροφής, της χρεοκοπίας και της κοινωνικής φρίκης, το «χάος της Ευρώπης» τους έχει μνημόνια (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία), έχει μισομνημόνια (Ισπανία, Ιταλία), έχει «δάκρυα και αίμα» (Βρετανία), έχει απηνή λιτότητα (Γαλλία, Ολλανδία), έχει και ληστρικού τύπου καταστροφές χωρών, απροσχημάτιστα γκανγκστερική επιδρομή εναντίον λαών (Κύπρος)

Σε ό,τι αφορά ειδικά στην Ελλάδα (που δεν είναι Ουκρανία, τουτέστιν ο λαός της γνωρίζει τι σημαίνει ΕΕ), μέσα σε αυτή την «Ευρώπη» είναι που βιώνει

- το «χάος» από τις λιποθυμίες των πεινασμένων παιδιών στα σχολεία,
- το «χάος» από τα αλλεπάλληλα χαράτσια και την ανελέητη φοροαρπαγή,
- το «χάος» από τις ουρές των απόκληρων πίσω από τα καζάνια των συσσιτίων,
- το «χάος» των διαλυμένων συστημάτων Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας,
- το «χάος» με τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας,
- το «χάος» των αμέτρητων αστέγων,
- το «χάος» των καθ’ εκάστη μνημονίων,
- το «χάος» των «λουκέτων», από μαγαζιά μέχρι καλοριφέρ λόγω έλλειψης πετρελαίου θέρμανσης,
- το «χάος» των εκατομμυρίων ανέργων, των «εκ περιτροπής απασχολήσιμων», των παιδιών που μεταναστεύουν κατά χιλιάδες,
- το «χάος» των μαγκαλιών,
- το «χάος» της διαλυμένης παραγωγικής βάσης της χώρας που φτάνει να εισάγει… σκόρδα από την Αργεντινή,
- το «χάος» του «καλό κουράγιο Έλληνες» των Ολι Ρεν,
- το «χάος» ένας στους τρεις κατοίκους στην Ελλάδα να ζει στη φτώχεια…

Αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα, συμβαίνουν στην Ελλάδα που είναι κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα της τρόικας, που τα 2/3 της είναι η ΕΕ. Δεν συμβαίνουν σε κάποια άλλη Ελλάδα, κάποιας άλλης «Ένωσης». Δεν μας διαφεύγει ότι πολλοί θεωρούν «τραβηγμένο» ότι για να σταματήσουν όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα της ΕΕ, μάλλον δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να αντικαταστήσουμε στην Ελλάδα τα «αγάλματα» της Μέρκελ, του Σόιμπλε, του Μπαρόζο με αγάλματα του… Λένιν! Ας συμφωνήσουμε, όμως, σε τούτο: Να έρχονται οι θιασώτες του χάους της ΕΕ για να «δικαιώσουν» – μέσω… Ουκρανίας – τη φρίκη  που βιώνει η Ελλάδα, όντας μέλος της ΕΕ, πάει πολύ. Την κοινωνική φρίκη, δηλαδή, που στην Ελλάδα προκαλείται και λόγω της Ευρωπαϊκής Ένωσης και λόγω των φίλων της ΕΕ”.