Σαν σήμερα στις 4 Ιουλίου 2004 όλοι οι Ελληνες πανηγύρισαν με την ψυχή τους την κατάκτηση του Euro 2004 που είχε γίνει στην Πορτογαλία.
Η ομάδα του Οτο Ρεχάγκελ ολοκλήρωσε με τον καλύτερο τρόπο την πορεία της στη διοργάνωση, νικώντας στο κατάμεστο «Ντα Λουζ» 1-0 την Πορτογαλία.
Το «χρυσό» γκολ για την Ελλάδα πέτυχε ο Αγγελος Χαριστέας και σε κάθε γωνιά του πλανήτη, όπου υπήρχαν Ελληνες, στήθηκε ένα τρελό πάρτι.
Ηταν μόλις η δεύτερη παρουσία της Ελλάδας σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και μάλιστα η προηγούμενη ήταν 24 χρόνια νωρίτερα. Κανείς δεν περίμενε πως η Ελλάδα θα έφτανε τόσο μακριά. Και είναι χαρακτηριστικό ότι οι τότε διεθνείς είχαν παραδεχθεί πως πριν από κάθε αγώνα νοκ άουτ ετοίμαζαν τα πράγματά τους για να αποχωρήσουν από την Πορτογαλία.
Ομως, αυτό δεν έγινε!
Από τον πρώτο αγώνα της διοργάνωσης στις 12 Ιουνίου (σ.σ. νικήσαμε την Πορτογαλία στην πρεμιέρα) μέχρι και τον τελευταίο η Ελλάδα φώναζε «παρών» και κατατρόπωνε τον έναν αντίπαλο μετά τον άλλον.
Στον όμιλο πλην της νίκης επί της Πορτογαλίας δεν είχαμε άλλη επικράτηση αλλά ο βαθμός που πήραμε από την Ισπανία και η γλυκιά ήττα 2-1 από τη Ρωσία μάς έδωσε το εισιτήριο για την επόμενη φάση.
Και εκεί έγιναν πολλά και όχι ένα θαύματα. Η Γαλλία ήταν πρώτη που της δείξαμε το δρόμο της επιστροφής, ακολούθησε η Τσεχία και στο τέλος ο νεαρός τότε Κριστιάνο Ρονάλντο έκλαιγε βλέποντας τον Ζαγοράκη και την παρέα του να πανηγυρίζουν σαν τρελοί την κατάκτηση του τίτλου.
Στην Ελλάδα ο κόσμος έπειτα από κάθε αγώνα έβγαινε στους δρόμους για να πανηγυρίσει και το σύνθημα «σήκωσέ το, το… τιμημένο» ακουγόταν παντού.
Ο Γερμανός Οτο Ρεχάγκελ λατρεύτηκε σαν Ελληνας και το «Ρεχακλής» που ήταν ένα από τα προσωνύμιά του απέδιδε πιστά τον άθλο που κατάφερε να κάνει.
Οι Νικοπολίδης, Χαλκιάς, Κατεργιαννάκης, Δέλλας, Σεϊταρίδης, Βενετίδης, Καψής, Γκούμας, Νταμπίζας, Ζαγοράκης, Μπασινάς, Γεωργιάδης, Γιαννακόπουλος, Καραγκούνης, Κατσουράνης, Καφές, Λάκης, Βρύζας, Νικολαΐδης, Παπαδόπουλος και Χαριστέας που αποτέλεσαν την ομάδα έγραψαν την πιο χρυσή σελίδα στην καριέρα τους.
Οι περισσότεροι μάλιστα από αυτούς εισέπραξαν τα μέγιστα οφέλη από αυτή την επιτυχία.
Η Ελλάδα είχε πάψει να είναι ο φτωχός συγγενής και από απλός υπήκοος έγινε βασιλιάς της ποδοσφαιρικής Ευρώπης.
Ο εφιάλτης της επόμενης ημέρας
Και όμως, αυτό το παραμύθι, 13 χρόνια αργότερα, έχει να αντιμετωπίσει πολλούς… δράκους και ελάχιστα πράγματα μας θυμίζουν εκείνο το κατόρθωμα. Το ελληνικό ποδόσφαιρο είχε την ευκαιρία να κάνει το αποφασιστικό βήμα προς τα εμπρός, αλλά αυτή η ευκαιρία σπαταλήθηκε χωρίς κανένα λόγο και αιτία.
Σήμερα τα γραφεία της ΕΠΟ θα είναι κλειστά ως ένδειξη τιμής για τον άθλο του 2004, αλλά αυτή τη τιμή δεν έχει να προσφέρει τίποτα ουσιαστικό.
Αυτή τη στιγμή το ελληνικό ποδόσφαιρο βρίσκεται με τις ευλογίες της κυβέρνησης σε επ’ αόριστον διεθνή επιτροπεία και κανείς δεν ξέρει πότε η UEFA και η FIFA θα επιστρέψουν τις τύχες του σε ελληνικά χέρια.
Τα επεισόδια και οι κοκορομαχίες των παραγόντων κλέβουν τη δόξα από τους ποδοσφαιριστές και οι εγκαταστάσεις αντί να βελτιώνονται χρόνο με το χρόνο γίνονται χειρότερες.
Τώρα, πια, 13 χρόνια αργότερα, οι ελληνικές ομάδες αναγκάζονται να παίζουν από νωρίς το καλοκαίρι σε προκριματικούς γύρους των ευρωπαϊκών κυπέλλων έχοντας απωλέσει εδώ και καιρό τα προνόμια της απευθείας εισόδου στους ομίλους.
Η διαιτησία αποτελεί μόνιμο βραχνά και τις περισσότερες φορές που μας απασχολεί είναι για άσχημους λόγους (σ.σ. εμπρησμούς σε σπίτια αρχιδιαιτητών, κάκιστες αποφάσεις, δικαστικές υποθέσεις κ.λπ.).
Υστερα από13 χρόνια, πλέον, η ΕΠΟ ταλανίζεται από οικονομικά και όχι μόνο σκάνδαλα και η εθνική ομάδα έχοντας ταπεινωθεί στην προκριματική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, τώρα συνέρχεται (σ.σ. πάλι με έναν Γερμανό στον πάγκο της, τον Μίκαελ Σκίμπε) και διεκδικεί επί ίσοις όροις την πρόκρισή της στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ρωσίας.
Το ποδοσφαιρικό προϊόν στην Ελλάδα συνεχώς φθίνει και αξίζει να σημειωθεί πως ούτε καν το τηλεοπτικό συμβόλαιο των ομάδων για την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο δεν είναι εγγυημένο. Κι αυτό γιατί η Σούπερ Λίγκα είναι σε ανοιχτή διαμάχη με τη Nova και η χρυσή τομή ακόμη δεν έχει βρεθεί σχετικά με το ύψος της μείωσης που θα υποστούν οι ομάδες την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο.
Να διοργανώσει μόνη της το μεθεπόμενο EURO επιθυμεί η Γερμανία, που ετοιμάζεται να καταθέσει σχετική υποψηφιότητα
Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2020 θα είναι το πρώτο που θα διεξαχθεί σε 13 διαφορετικές χώρες.
Για το επόμενο δεν έχει ληφθεί απόφαση. Απαντες αναμένουν ότι θα συμβεί το ίδιο. Ωστόσο, η Γερμανία έρχεται να ταράξει τα νερά, ζητώντας να το αναλάβει μόνη της.
«Εχουμε τα γήπεδα, την ατμόσφαιρα, την κουλτούρα και την εμπειρία, ώστε να διοργανώσουμε ένα τέλειο τουρνουά», εξήγησε ο πρόεδρος της Γερμανικής Ομοσπονδίας, Ράιναρντ Γκρίντελ.
Πηγή:www.gazzetta.gr
"Μεθυσμένος μπαίνω στο club, DAB"!!!
Στην αρχή του καλοκαιριού όλοι ξεκινήσαμε να ακούμε αυτήν την λέξη, προσωπικά την άκουσα για πρώτη φορά από τον κολλητό μου φίλο τον Ηλία όπου μαζί με τον Δημήτρη προκαλούσαν εντύπωση και ερωτήσεις που σήμερα θα τις λύσουμε ώστε την επόμενη φορά που θα δείτε την κίνηση και θα το ακούσετε θα ξέρετε!!!
Το "Dab" είναι μια λέξη που καταρχήν θα την ακούσεις από την νεολαία... (λογικό όλα τα καινούργια από εκεί βγαίνουν πάντα) και μένουν στην καθημερινότητα αλλά και στην "ιστορία"...!
Είναι μια συγκεκριμένη κίνηση που κάνει αυτός που χορεύει και φέρνει το μπράτσο του στο ύψος της μύτης του και στην συνέχεια το εκτείνει το άλλο χέρι!
Είναι αυτό ακριβώς που βλέπετε στην φωτογραφία, το όλο consept ξεκίνησε από τους Migos όπου είναι ένα αυτοπροσδιοριζόμενο χιπ χοπ τρίο από τις ΗΠΑ, και διαδόθηκε αρχικά στην Atlanta, πριν περάσει και στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Στην ουσία είναι ένας χορός που κανείς δεν ξέρει πώς ξεκίνησε αλλά όλοι ξέρουμε πώς κατέληξε.
Η κίνηση έχει γίνει διάσημη αφού αν είσαι άντρας και βλέπεις Euro σίγουρα θα το έχεις δει καθώς ο Πολ Πογκμπά της Γαλλίας, το έχει καθιερώσει σαν πανηγυρισμό. #dab
Και επειδή κάποιοι μπερδεύονται με τον τρόπο γραφείς του το DAB & το DUB πρέπει να ξέρετε πως είναι δύο πολύ διαφορετικά πράγματα απλά προφέρονται το ίδιο μόνο ως προς το πώς ακούγονται όταν τα προφέρεις. Στο dub με "u" μάλιστα, δεν υπάρχει "ΥΠΟ"!
Τι σημαίνει το "ΥΠΟ"; Εντάξει επειδή εγώ και κάπιοι άλλοι ξέρουμε τι είναι αυτό δεν σημαίνει πως το ξέρουν όλοι! Το Ύπο είναι η συντομία του Υποχθόνιου, ο 38χρονος ράπερ που κάποτε ήταν μέλος των Ζωντανών Νεκρών και πλέον έχει κάνει μόδα το περιβόητο DAB στην Ελλάδα. "Κοινώς το Dab το ξεκίνησε από τους Migos αλλά ο Ύπο το έκανε ευρύτερα γνωστό"!!!
Ο Ύπο αντιγράφει δεκάδες Αμερικανούς rappers και αντέγραψε ένα νέο στυλ, το swag (ακριβό ντύσιμο που έχει άμεση σχέση με το hip hop), κάτι πρωτόγνωρο για την ελληνική hip hop σκηνή, κάνοντας επίδειξη flow και ατάκας πάνω σε trap ήχους. Το 2015 ο Ύπο ξανακούγεται στα clubs με ένταση χάρη στα τραγούδια "Pacman" και "Colombiano", κυρίως στο δεύτερο, το οποίο έγινε hit χωρίς καμιά απολύτως προώθηση. Αργότερα στο ίδιο έτος κυκλοφορεί το EP του Δεύτερου Τόμου "Πάσα Ντουμάνια/Παραισθήσεις" με τους ΖΝ, και το επίσημο remix του Colombiano στο οποίο συμπεριλαμβάνονται οι Slogan, N.O.E., Εφτάψυχος και Raf. To 2016 με την βοηθεια του Skive ερμηνευει το τραγουδι "Maradona".
Πώς σχετίζονται όλα αυτά με το dub;
Δεν έχει καμία σχέση το ένα με το άλλο. Το "Dab" βγήκε από την Trap και την RnB αλλά θα μείνει εκεί σε σύγκρισή με το "Dub" όπου σύμφωνα με τον Χρήστο Δεμέτη ξεπήδησε από τα σπλάχνα της reggae, έφτασε στις παρυφές του post-punk, γέννησε το trip-hop, την techno, την EDM, την πρωτόλεια techno, την big beat και φυσικά, "έστρωσε το χαλί" για την ανάπτυξη του hip-hop. Το dub, θα μείνει για να θυμίζει πώς φτιάχνεται η μουσική που γεννά ρεύματα και νέες καταστάσεις.
Τώρα έμαθες και τώρα ξέρεις...!
Δείτε το πιο πρόσφατο video clip από τον Ύπο και τον Snik όπου έχει λάβει μέρος και η δική μας Νατάστα Καμπισιούλη όπου μπορείτε να διαβάσετε στην συνέντευξη της εδώ!