Όπως είχαμε προαναφέρει ο Jeo είναι ένας ταλαντούχος νέος του νησιού μας και δεν παύει να μας εντυπωσιάζει καθημερινά με τα έργα του.
Η φωτογραφία είναι η ένωση της τέχνης με την επιστήμη. Οι μεγάλες σκέψεις προέρχονται από την καρδιά, είπε ο Vauvenargues.
Η φωτογραφία είναι τέχνη, πάθος, έρωτας, ματαιοδοξία, αγάπη για τη στιγμή, ελατήριο για τη φαντασία, πρόκληση!
Είναι αλήθεια και ψέμα μαζί όπως είναι και κάθε μορφή τέχνης. Από τη μία είναι ένα χαρτί γεμάτο χημικά και χρώματα, ενώ από την άλλη είναι μια συλλογή συναισθημάτων.
Τι είναι αυτό που βλέπει ο Jeo και μπορεί και απαθανατίζει στις στιγμές και δεν μπορούμε εμείς;
Το έχω αναρωτηθεί ακόμα και εγώ αλλά απάντηση δεν βρίσκω, έτσι λοιπόν τον ρώτησα για κάποιες από τις φωτογραφίες του για να μου πει τι τον ώθησε για ένα τέτοιο αποτέλεσμα!

Στην φωτογραφία βλέπουμε μια κοπέλα (Ελευθερία Χατζηγιακουμή) να ράβει με μια ραπτομηχανή, τι σε έμπνευσε σε αυτήν την φωτογραφία;

Jeo: Η φωτογραφία αυτή είναι βασισμένη στο πως έχω αποτυπωμένη την εικόνα της γιαγιάς μου όταν ήταν νέα, μετανάστρια όπου εργαζόταν σε εργοστάσιο ραπτικής. Επειδή γνωρίζω πως οι περισσότερες γυναίκες της εποχής εκείνης είχαν ως κύρια ασχολία την ραπτική, θέλησα να αποτυπώσω τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής, θαυμάζοντας ότι παρόλο την σκληρή τους δουλειά, πάντα έδειχναν περιποιημένες.

(Στέλιος Τίγκας) η μαγεία στη φωτογράφιση τις περισσότερες φορές κρύβεται μέσα στην φύση, πες μας μερικά λόγια για την συγκεκριμένη..

Jeo: Η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε μέσα στα στάσιμα νερά της πισίνας του παλιού waterpark και το τοπίο είναι αληθινό.
Αυτή η εικόνα δηλώνει την αντίθεση ανάμεσα στο κατάλευκο σώμα το οποίο βρίσκεται μέσα σε έναν βάλτο, και ταυτόχρονα η ομοιότητα του ανθρώπινου σώματος με τη φύση. Παρόλο που η ανθρωπότητα εξελίσσεται, ο άνθρωπος πάντοτε θα αποτελεί ένα κομμάτι της φύσης.

Ένα αγόρι να κάθεται σε μια καρέκλα και.... μελαγχολία, πόνος, θλίψη, μοναξιά; ποια συναισθήματα εκφράζουν στην συγκεκριμένη εικόνα;

Jeo: Σε αυτή τη φωτογραφία θέλω να εκφράσω μια προσωπική αντίληψη για το πώς είναι ο κόσμος σήμερα. Ζούμε κλεισμένοι μέσα σε ένα ''κουτί'' και αντί να ζήσουμε την κάθε στιγμή, αντιθέτως είμαστε εμείς οι ίδιοι οι θεατές όπου κοιτάμε μέσα από ένα παράθυρο την ζωή μας να κυλά, στέκοντας ανέκφραστοι.

Αυτή η εικόνα με παροτρύνει σε έργο τέχνης, είναι μια φωτογραφία που θα έβλεπα σε πασίγνωστο περιοδικό που θα είχε να κάνει με την κουλτούρα την τέχνη και τα παλιά κλασικά τα χρόνια, ποιος ήταν ο τρόπος σκέψης σου για μια τέτοια δημιουργία;

Jeo: Η συγκεκριμένη φωτογραφία θίγει την καταπίεση και την έλλειψη ελευθερίας των γυναικών την εποχή που ακόμα η γυναίκα θεωρούνταν κατώτερο ον, χωρίς κανένα δικαίωμα. Στη συγκεκριμένη εικόνα αποτυπώνεται η ανάγκη να σπάσουν τα δεσμά της καταπίεσης και να βγουν από τη ''φυλακή'' στην οποία ζούσαν εγκλωβισμένες. Πιο συγκεκριμένα τα πολύ κλειστά ρούχα αντιπροσωπεύουν την καταπίεση. Το γυμνό σώμα καθώς και η ένταση στο χέρι δηλώνουν την έντονη ανάγκη για ελευθερία.

Στην συγκεκριμένη φωτογραφία στο Facebook σου, έχεις δώσει τίτλο "Nymph: The rise of spring" εγώ προσωπικά εντυπωσιάστηκα όταν
την είδα για πρώτη φορά. Πιστεύω πως ένας άνθρωπος για να μπορεί να βγάλει αυτό το αποτέλεσμα πρέπει να έχει μεγάλο χάρισμα, πες μας τι σε ενέπνευσε...

Jeo: Η συγκεκριμένη εικόνα αναφέρεται σε έναν πλαστό κόσμο στον οποίο παρουσιάζεται ένα φανταστικό πρόσωπο, μια νύμφη η οποία συμβολίζει την άνοιξη καθώς απαλλάσσει τον χειμώνα από τα καθήκοντά του, ξυπνώντας με το πέρασμά της κάθε ζωντανό οργανισμό, δίνοντας στον κόσμο της ξανά χρώμα και ζωντάνια.

Όποιος θέλει να παρακολουθεί της καινούργιες δουλειές του Jeo μπορεί να τον ακολουθήσει στο Facebook ΕΔΩ.

Βγαίνουν κάθε άνοιξη σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή. Σε αντίθεση, όμως, με τα σαλιγκάρια, τρέχουν τα δικά μας σάλια όταν τις βλέπουμε.
Πάνε 35 χρόνια από τότε που η Catherine Bach φόρεσε για πρώτη φορά το θρυλικό σορτσάκι της ως Daisy Duke στο τηλεοπτικό The Dukes of Hazzard. Μια μόδα που, ευτυχώς, δεν λέει να 'καταλαγιάσει'. Αυτές είναι οι Ελληνίδες που την διαδέχθηκαν επάξια.

Η αφορμή
To πρόσφατο topless εξώφυλλο της Rihanna στη βραζιλιάνικη έκδοση της Vogue, αυτό που φοράει κάτι στα μαλλιά, πολλά βραχιόλια στα χέρια, ένα καυτό χρυσό σορτσάκι και βασικά τίποτε άλλο, ήταν η αφορμή για να μιλήσουμε για το απόλυτο στιλιστικό αξεσουάρ της σεζόν.

Αν και, επειδή δεν το παίζουμε στιλίστες, δεν πρόκειται να αναλύσουμε ιδιαίτερα ούτε τα είδη που υπάρχουν (μακρύ, παρτό, τζιν, λαμέ, αθλητικό), ούτε με τι μπορέσεις να το φορέσεις καλύτερα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρόκειται να επισημάνουμε ότι εκείνη η ξένη που το έχει φορέσει καλύτερα από όλες είναι η Gisele Bundchen, πριν μερικά χρόνια, σε ένα εξώφυλλο του περιοδικού μόδας V. Εκτός και αν διαφωνείτε.

H αλήθεια είναι ότι αυτές που φορούν τα σορτσάκια καλύτερα είναι, όπως είναι λογικό, αυτές που διαθέτουν τα καλύτερα, πιο λαχταριστά, καλλίγραμμα και 'τόσο όσο πρέπει' γυμνασμένα πόδια της πιάτσας. Δηλαδή αυτές εδώ. Οπότε είναι φυσικό και επακόλουθο να υπάρχει κάποια 'διπλοκάλυψη' σε περιπτώσεις όπως της Έλενας Παπαβασιλείου.

Μια γυναίκα, τα πόδια της οποίας, χωρίς να αγγίζουν την τελειότητα, ούτε να είναι τα πιο μακριά που υπάρχουν, να μοιάζουν φτιαγμένα για να κυκλοφορούν μέσα σε σορτσάκια. Και, συχνά πυκνά, να προκαλούν εμφράγματα. Ίδια περίπτωση δηλαδή με την Κατερίνα Στικούδη, που, όπως μπορείτε να δείτε και στην κεντρική εικόνα, 'τρώει' την Daisy Duke για πρωινό και μετά φτύνει τα κουκούτσια. Kαι, φυσικά, διαθέτει το ιδανικό κορμί για να φορέσει σορτσάκι. Όσο πιο κοντό και εφαρμοστό, τόσο καλύτερα.

Επίσης κάποια διπλοκάλυψη υπάρχει και με τα κορίτσια-λαμπάδες. Λογικό όταν μιλάμε για περιπτώσεις όπως την Κατερίνα Λέχου η οποία, αν και δεν προτιμά -λόγω σοβαρότητας και ηλικίας- τα σορτσάκια, όταν το κάνει δείχνει ότι ξέρει πως να τα φορέσει.

Τέλος ειδική μνεία οφείλει να γίνει στο είδος της 'σορτσο-τραγουδίστριας'. Εδώ ανήκει τόσο η Δέσποινα Βανδή που προτιμά τα σορτσάκια κατά κύριο λόγο στις καθημερινές της εμφανίσεις και συχνά πυκνά αναδεικνύεται πρώτη σε σχετικές λίστες γυναικείων sites και περιοδικών για το 'ποια τα φοράει καλύτερα'

Όσο και η Χριστίνα Κολέτσα που έχει κάνει μεγαλειώδεις εμφανίσεις σε πίστα (και, ενίοτε, φωτογραφήσεις περιοδικών) φορώντας σορτσάκια. Ενώ, αν θυμάστε, σορτσάκι φόρεσε και σε αρκετές από τις εμφανίσεις της πάνω στη σκηνή του Fame Story. Εκεί που πρωτο-εκτιμήσαμε όλα όσα έχει να μας προσφέρει.

Η αληθινή αφορμή
Όλα τα παραπάνω όμως ήταν απλά 'ορντέρβ' για να έρθουμε στο κυρίως θέμα. Στις δυο δηλαδή γυναίκες (και οι δυο τραγουδίστριες), τα σορτσάκια των οποίων οφείλουμε να βάλουμε σε κάποιο σχετικό Hall of Fame που θα φτιάξουμε για αυτό τον λόγο και μόνο.

H πρώτη είναι η Έλενα Παπαρίζου η οποία τα 'τίμησε' δεόντως στο πρώτο μπαράζ φωτογραφήσεων που μας χάρισε, στην αρχή της δεκαετίας του 2000, όταν είχε πρωτοσκάσει μύτη στην πιάτσα και δεν ήταν ακόμη αρκετά σταρ ώστε να φοράει πιο εξεζητημένα πράγματα.

Και η δεύτερη η Έλλη Κοκκίνου, η πρώτη φωτογράφηση της οποίας τόσο στο Nitro όσο και στο Esquire είχε ένα σορτσάκι στο επίκεντρο.

Αναμνήσεις από μια πιο 'ανέμελη' εποχή. Και, κατά τη γνώμη μου, αξεπέραστες. Με τη μοναδική 'λαμπρή' εξαίρεση της Φαίης Σκορδά. Όχι της σημερινής εκδοχής της, αλλά της πιο ανέμελης, εκείνης από την εποχή που, ως παρουσιάστρια του πρωινάδικου στο TV Μακεδονία, έβγαινε ζωντανή σύνδεση από κάτι νεροτσουλήθρες φορώντας απίστευτα καυτά σορτσάκια (λευκά, ροζ, μαύρα) που έκοβαν την ανάσα. Για την ακρίβεια φορώντας το με πραγματικά υποδειγματικό τρόπο.

Πηγή: oneman.gr

Μόλις ένας μήνας πέρασε και η φωτογραφία του Jeo  ήταν από αυτές που ξεχώρισε, εγκρίθηκε και περάστηκε στο επίσημο site "Vogue" της Ιταλίας.

Για όσους δεν γνωρίζουν για την Vogue είναι ένα γυναικείο περιοδικό που πρωτοεκδόθηκε στην Αμερική το 1892 ως εβδομαδιαίο. Το 1909 πουλήθηκε στον Condé Nast και άρχισε να εκδίδεται κάθε δεκαπενθήμερο το 1910. Η Βρετανική Vogue προστέθηκε το 1916 και ακολούθησαν η γαλλική, αυστραλιανή, ισπανική και γερμανική. Η ισπανική Vogue εκδόθηκε μόνο για δύο χρόνια (1918-1920) ενώ η γερμανική μόνο για μερικά τεύχη το 1928. Ο Nast μετέτρεψε το Vogue από ένα μικρό εβδομαδιαίο περιοδικό σε ένα μοντέρνο περιοδικό μόδας που ανταποκρινόταν στις ανάγκες του εικοστού αιώνα.

Ο Ταλαντούχος Jeo του νησιού μας, μετά από την πρώτη μεγάλη επιτυχία της φωτογραφίας του καταχωρήθηκε και η δεύτερη.

Είναι μόνο 19 ετών και μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα έχει καταφέρει μέσα σε ένα μήνα να μπει δυο φορές σε ένα site που πολύ δύσκολα μπορεί να τα καταφέρει κάποιος.

Να επισημάνουμε πως στην εικονιζόμενη φωτογραφία είναι ο ίδιος ο Jeo.
Όσοι θέλετε να ενημερώνεστε πρώτοι για τις νέες φωτογραφίες του μπορείτε να κάνετε like στην επίσημη σελίδα του στο Facebook εδώ.

Η Kostoday εύχεται στον Jeo καλή συνέχεια και να συνεχίσει την σκληρή δουλεία του.

Εδώ μπορείτε να δείτε την επίσημη σελίδα της Vogue με την δεύτερη φωτογραφία.

 

Δεν είναι λίγες οι φορές στο παρελθόν όπου ο χώρος της μόδας έχει εμπνευστεί κατά καιρούς από την αρχαία Ελλάδα.

Οι ελληνικοί μύθοι, το πλήθος των γλυπτών, η αρχαία ελληνική ιστορία και φυσικά οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου έχουν αποτελέσει πολλές φορές πηγή έμπνευσης για το χώρο της μόδας.

Από τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου φαίνεται ότι  εμπνεύστηκαν και οι ιθύνοντες της τούρκικης Vogue όπου συνδύασαν μοναδικά την απαράμιλλη μεσογειακή ομορφιά με τον αστείρευτο δυναμισμό της σύγχρονης γυναίκας, στο πρόσωπο του διάσημου μοντέλου DoutzenKroes.

Το αποτέλεσμα της έμπνευσης  σύμφωνα με το www.brandsgalaxy.gr ήταν τρία εξώφυλλα και ένα υπέροχο editorial που φιλοξενείται στο τεύχος Μαρτίου της τούρκικης Vogue.
Το διάσημο μοντέλο μεταμορφώθηκε σε ένα κράμα θεάς του Ολύμπου και Ελληνίδας βασίλισσας της αρχαίας Ελλάδας, φορώντας μοναδικές δημιουργίες των Lanvin, Vionnet και Jenny Packham. Η όμορφη Doutzen Kroes αφέθηκε στο ταλέντο του φωτογράφου Cuneyt Akeroglu και το αποτέλεσμα με άρωμα αρχαίας Ελλάδας ήταν κάτι παραπάνω από επιβλητικό.

Πηγή: brandsgalaxyfashion.com της www.brandsgalaxy.gr